Vertaling van "recht dat aan de vermoedelijke vader wordt erkend " (Nederlands → Frans) :

Zoals kan worden opgemaakt uit de paragrafen 65 en 66 van het arrest (126) , zou aan het recht van het kind kunnen worden tegemoetgekomen door de inschakeling van een « autorité indépendante », die het hiervóór omschreven recht dat aan de vermoedelijke vader wordt erkend enigszins afzwakt.
Comme les paragraphes 65 et 66 de l'arrêt le laissent apparaître (126) , le droit de l'enfant pourrait être mis en œuvre par le recours à une « autorité indépendante » ménageant, dans une certaine mesure, le droit mentionné ci-avant, reconnu au père supposé.

De veroordeling van de betrokken Staat wegens de onmogelijkheid voor een kind om te laten vaststellen wie haar vader is, houdt rekening met het recht dat evenzeer op basis van artikel 8 van het Verdrag aan de vermoedelijke vader wordt erkend om geen gedwongen DNA-test te moeten ondergaan.
La condamnation de l'État mis en cause en raison de l'impossibilité pour un enfant de faire établir la paternité qui le concerne tient compte du droit reconnu au père supposé, sur la base, lui aussi, de l'article 8 de la Convention, de ne pas subir de test ADN forcé.

De heer Hugo Vandenberghe werpt op dat er een fundamenteel recht is van de biologische vader en moeder om als ouder erkend te worden.
M. Hugo Vandenberghe rétorque que le père et la mère biologiques jouissent du droit fondamental d'être reconnus en tant que parents.

Bij zijn arrest nr. 139/2014 van 25 september 2014 heeft het Hof voor recht gezegd dat artikel 330, § 1, vierde lid, van het Burgerlijk Wetboek geen schending inhoudt van de artikelen 10, 11 en 22 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de persoon die het kind heeft erkend, dient te worden ingesteld binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat hij niet de vader van het kind is.
Par son arrêt n° 139/2014, du 25 septembre 2014, la Cour a dit pour droit que l'article 330, § 1, alinéa 4, du Code civil ne violait pas les articles 10, 11 et 22 de la Constitution, combinés ou non avec l'article 8 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il dispose que l'action de celui qui a reconnu l'enfant doit être intentée dans l'année qui suit la découverte du fait qu'il n'est pas le père de l'enfant.

Om die redenen, het Hof zegt voor recht : Artikel 330, § 1, vierde lid, van het Burgerlijk Wetboek schendt de artikelen 10, 11 en 22 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 8 en 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre daarin aan het kind ouder dan 22 jaar een termijn wordt opgelegd van één jaar vanaf de ontdekking van het feit dat de persoon die het heeft erkend niet zijn vader is om een vordering tot betwisting van de vaderlijke erkenning in te stellen.
Par ces motifs, la Cour dit pour droit : L'article 330, § 1, alinéa 4, du Code civil viole les articles 10, 11 et 22 de la Constitution, combinés avec les articles 8 et 14 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il impose à l'enfant âgé de plus de 22 ans un délai d'un an à compter de la découverte du fait que la personne qui l'a reconnu n'est pas son père pour intenter une action en contestation de la reconnaissance paternelle.

Art. 2. Onverminderd de bepalingen van het koninklijk besluit van 28 augustus 1963, gewijzigd bij de koninklijke besluiten van 9 juli 1970, 22 juli 1970 en van 18 november 1975, betreffende het behoud van het normaal loon van de werklieden, de dienstboden, de bedienden en de werknemers aangeworven voor de dienst op binnenschepen voor afwezigheidsdagen ter gelegenheid van familiegebeurtenissen of voor de vervulling van staatsburgerlijke verplichtingen of van burgerlijke opdrachten, hebben de in artikel 1 bedoelde werknemers het recht, met behoud van hun normaal loon, hun werk gedurende vier dagen te verzuimen ingevolge het overlijden van de echtgenoot van de werknemer, een wettig, gewettigd, geadopteerd of erkend kind van de werknemer of van zijn echtgenoot, de vader, de moeder, de schoonvader, de schoonmoeder, de stiefvader, de stiefmoeder van de werknemer, de 4 dagen door de werkne(e)m(st)er te kiezen tijdens de periode die begint met de dag van het overlijden en eindigt met de dag van de begrafenis.
Art. 2. Sans préjudice des dispositions de l'arrêté royal du 28 août 1963, modifié par les arrêtés royaux des 9 juillet 1970, 22 juillet 1970 et du 18 novembre 1975, relatif au maintien de la rémunération normale des ouvriers, des travailleurs domestiques, des employés et des travailleurs engagés pour le service des bâtiments de la navigation intérieure pour les jours d'absence à l'occasion d'événements familiaux ou en vue de l'accomplissement d'obligations civiques ou de missions civiles, les travailleurs visés à l'article 1 ont droit à s'absenter de leur travail pendant quatre jours, avec maintien de leur salaire normal, suite au décès du conjoint du travailleur, d'un enfant légitime, légitimé, adoptif ou naturel reconnu du travailleur ou de son conjoint, du père, de la mère, du beau-père, de la belle-mère, du second mari de la mère, de la seconde femme du père du travailleur, les 4 jours à choisir par le(la) travailleur(euse) dans la période commençant le jour du décès et finissant le jour des funérailles.

— het recht van de biologische vader erkend te worden als vader van het kind, via een procedure van erkenning van vaderschap.
— le droit du père biologique d'être reconnu comme père de l'enfant, via une démarche de reconnaissance de paternité.

Een Europees beschermingsbevel wordt met dezelfde prioriteit erkend als soortgelijke gevallen binnen het nationale recht, rekening houdend met de specifieke omstandigheden van het geval, waaronder de urgentie van de zaak, de vermoedelijke aankomstdatum van de beschermde persoon op het grondgebied van de tenuitvoerleggingsstaat en, indien mogelijk, de omvang van het risico voor de beschermde persoon.
Une décision de protection européenne est reconnue avec la même priorité que celle dont bénéficierait une affaire nationale similaire, compte tenu de toute circonstance spécifique de l’espèce, y compris l’urgence de l’affaire, la date d’arrivée prévue de la personne bénéficiant d’une mesure de protection sur le territoire de l’État d’exécution et, si possible, la gravité du danger encouru par la personne bénéficiant d’une mesure de protection.