Traduction de «raadkamer ingeval de raadkamer heeft geweigerd » (Néerlandais → Français) :

Met de eerste en tweede prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter van het Hof te vernemen of die bepaling bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet wanneer zij aldus wordt geïnterpreteerd dat het openbaar ministerie een onbeperkt recht van hoger beroep heeft tegen een beschikking van de raadkamer, zonder dat hierbij een bijzonder juridisch belang moet worden aangetoond (eerste prejudiciële vraag), dan wel dat het openbaar ministerie een onbeperkt recht van hoger beroep heeft tegen een beschikking van de raadkamer, waarbij het een bijzonder juridisch belang moet aantonen (tweede prejudiciële vraag).
Par les première et deuxième questions préjudicielles, le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité de cette disposition avec les articles 10 et 11 de la Constitution, dans l'interprétation selon laquelle le ministère public dispose d'un droit d'appel illimité à l'encontre d'une ordonnance de la chambre du conseil, sans qu'un intérêt juridique particulier doive être démontré (première question préjudicielle), ou selon laquelle le ministère public dispose d'un droit d'appel illimité à l'encontre d'une ordonnance de la chambre du conseil, tout en devant démontrer un intérêt juridique particulier (deuxième question préjudicielle).

Met de derde prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter van het Hof te vernemen of artikel 135, § 1, van het Wetboek van strafvordering bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in de interpretatie dat het openbaar ministerie slechts een ontvankelijk hoger beroep kan instellen tegen een beschikking van de raadkamer waarbij hetgeen het openbaar ministerie heeft gevorderd niet werd gevolgd, voor zover het openbaar ministerie bij schriftelijke conclusie een middel als bedoeld in artikel 135, § 2, van het Wetboek van strafvordering heeft aangevoerd voor de raadkamer.
Par la troisième question préjudicielle, le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité de l'article 135, § 1, du Code d'instruction criminelle avec les articles 10 et 11 de la Constitution, dans l'interprétation selon laquelle le ministère public est recevable à interjeter appel d'une ordonnance de la chambre du conseil non conforme à ses réquisitions pour autant seulement qu'il ait invoqué devant la chambre du conseil, par conclusions écrites, un moyen visé à l'article 135, § 2, du Code d'instruction criminelle.

3. Schendt artikel 135, § 1, van het Wetboek van Strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in die zin geïnterpreteerd dat het openbaar ministerie slechts een ontvankelijk hoger beroep kan instellen tegen een beschikking van de raadkamer waarbij tot verwijzing van een of meerdere inverdenkinggestelden wordt besloten en dit terwijl het openbaar ministerie de buitenvervolgingstelling van deze inverdenkinggestelde(n) vorderde, voor zover het openbaar ministerie bij schriftelijke conclusie een middel zoals bedoeld in artikel 135, § 2, van het Wetboek van Strafvordering heeft ingeroepen voor de raadkamer, en dit in het licht van het fundamenteel verschil dat bestaat tussen het openbaar ministerie en de andere partijen in het strafproces en dat berust op een objectief criterium, meer bepaald het vervullen van opdrachten van openbare dienst, in het belang van de gemeenschap, met betrekking tot de opsporing en vervolging van misdrijven, en het vorderen van de toepassing van de strafwet, terwijl de andere procespartijen hun persoonlijk belang verdedigen ?
3. L'article 135, § 1, du Code d'instruction criminelle viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution dans l'interprétation selon laquelle le ministère public peut seulement interjeter un appel recevable d'une ordonnance de la chambre du conseil ordonnant le renvoi d'un ou de plusieurs inculpés, alors que le ministère public avait requis pour eux le non-lieu, pour autant que le ministère public ait invoqué devant la chambre du conseil, par conclusions écrites, un moyen visé à l'article 135, § 2, du Code d'instruction criminelle, et ce, eu égard à la différence fondamentale qui existe entre le ministère public et les autres parties au procès pénal et qui repose sur un critère objectif, plus précisément le fait d'accomplir des missions de service public, dans l'intérêt de la collectivité, en ce qui concerne la recherche et la poursuite des infractions, et le fait de requérir l'application de la loi pénale, alors que les autres parties au procès défendent leur intérêt personnel ?

De Hoge Raad wenst er bovendien nog op te wijzen dat er een probleem is indien, in het kader van de behandeling door de raadkamer (art. 133 Sv.), het openbaar ministerie een onmiddellijk uitvoerbaar bevel tot gevangenneming heeft gevorderd en de zaak wordt verzonden aan de kamer voor inbeschuldigingstelling zonder dat de raadkamer hierover een beslissing heeft genomen.
À ce propos, le Conseil supérieur souhaite attirer l'attention sur un autre problème, lorsque, dans le cadre du traitement par la chambre du conseil (article 133 du Code d'instruction criminelle), le ministère public a requis une ordonnance de prise de corps d'exécution immédiate et que l'affaire est envoyée à la chambre des mises en accusation sans que la chambre du conseil n'ait pris de décision sur la question.

In dit stadium van de procedure kan alleen het openbaar ministerie binnen een termijn van 24 uur beroep instellen tegen deze beschikking van de raadkamer ingeval de raadkamer heeft geweigerd het bevel tot aanhouding van het Tribunaal uitvoerbaar te verklaren.
A ce stade de la procédure, seul le ministère public dispose du droit d'interjeter appel - dans les 24 heures - contre l'ordonnance rendue par la chambre du conseil, dans l'hypothèse où celle-ci a refusé de rendre exécutoire le mandat d'arrêt du Tribunal.

Ingeval de bevoegde autoriteit van de uitvaardigende Staat de betrokken persoon na zijn overlevering wenst te vervolgen, veroordelen of zijn vrijheid wenst te benemen wegens een ander, voor de overlevering gepleegd strafbaar feit dan dat waarop de overlevering betrekking heeft, beslist de raadkamer die de betrokken persoon heeft overgeleverd onder de voorwaarden gesteld in artikel 16 van deze wet.
Si, après la remise de la personne, l'autorité compétente de l'État d'émission souhaite poursuivre, condamner ou priver de liberté celle-ci pour une infraction commise avant la remise autre que celle qui a motivé cette remise, la chambre du conseil qui a remis la personne décide dans les conditions prévues à l'article 16 de la présente loi.

Ingeval van betwisting of wanneer de partij het verschuldigde voorschot niet stort, geeft de rechter die het deskundig onderzoek gelast heeft, op verzoek van de meest gerede partij, een bevel tot tenuitvoerlegging ten belope van het bedrag dat hij vaststelt, na zo nodig de opmerkingen van de betrokkenen in raadkamer te hebben gehoord.
En cas de contestation ou lorsque la partie qui y est tenue ne verse pas la provision, le juge qui a ordonné l'expertise délivre exécutoire, à concurrence du montant qu'il détermine, sur requête présentée par la partie la plus diligente, après avoir, le cas échéant, entendu les observations des intéressés en chambre du conseil.

“Art. 7. § 1. De tenuitvoerlegging van het Europees aanhoudingsbevel voor de uitvoering van een vrijheidsbenemende straf of veiligheidsmaatregel kan eveneens worden geweigerd ingeval de betrokkene niet in persoon is verschenen op het proces dat tot het verstekvonnis heeft geleid, tenzij in het Europees aanhoudingsbevel is vermeld dat, overeenkomstig andere in het nationale recht van de uitvaardigende lidstaat bepaalde procedurevoorschriften:
“Art. 7. § 1. L’exécution du mandat d’arrêt européen aux fins d’exécution d’une peine ou d’une mesure de sûreté privatives de liberté peut également être refusée si l’intéressé n’a pas comparu en personne au procès qui a mené à un jugement par défaut, sauf si le mandat d’arrêt européen indique que l’intéressé, conformément aux autres exigences procédurales définies dans la législation nationale de l’État membre d’émission:

Zo lijkt het bijvoorbeeld logisch dat de kosten van de rekening ten laste van de voogd komen ingeval hij wordt uitgesloten of ontzet, of wanneer hij geweigerd heeft de rekening te overhandigen en in het ongelijk wordt gesteld in de betwisting die daaruit voortvloeit.
Ainsi, par exemple, il semble logique que les frais de compte soient mis à la charge du tuteur s'il est exclu ou destitué, ou lorsque, ayant refusé de rendre compte, il succombe dans la contestation qui s'ensuit.