Traduction de «raad van state tegen onwettig overheidshandelen onmogelijk » (Néerlandais → Français) :

(B) zodoende tevens elke effectieve rechtsbescherming door de Raad van State tegen onwettig overheidshandelen onmogelijk maakt, zonder dat hiervoor en objectieve en redelijke verantwoording bestaat ?
(B) ce faisant, rend également impossible toute protection juridique effective par le Conseil d'Etat contre un acte illicite de l'autorité, sans qu'il existe pour ce faire une justification objective et raisonnable ?

De regeling wordt niet gewijzigd en de bedoeling is het onmogelijk maken van verdere processen bij de Raad van State tegen de concrete huidige verdeling (op dit moment 4 gemeenten).
Ce mécanisme n'est pas modifié et le but de la disposition en question est d'empêcher que d'autres procédures puissent encore être engagées devant le Conseil d'État contre la répartition concrète actuelle (4 communes ont déjà engagé pareille procédure).

In een tweede onderdeel vraagt de verwijzende rechter of de in het geding zijnde bepaling, in zoverre ze de overgangsregeling zoals vervat in het tweede lid van het in B.3.1 aangehaalde artikel 33, § 1, van het meststoffendecreet opheft, bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat elke effectieve rechtsbescherming door de Raad van State tegen onwettige overheidshandelingen onmogelijk wordt gemaakt.
Dans une deuxième branche, le juge a quo demande si la disposition en cause, en ce qu'elle abroge le régime transitoire inscrit à l'article 33, § 1, alinéa 2, du décret relatif aux engrais, cité en B.3.1, est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que toute protection juridique effective par le Conseil d'Etat contre les actes illicites de l'autorité est rendue impossible.

Moerman, F. Daoût en T. Giet, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 23 mei 2014 in zake de Franse Gemeenschap tegen Eric Trekels, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 3 juni 2014, heeft het Hof van Beroep te Bergen de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 6 van het decreet van de Franse Gemeenschap van 13 december 2012 tot geldigverklaring van diverse bepalingen die van toepassing zijn op het personeel van het onderwijs ingericht of gesubsidieerd door de Franse Gemeenschap de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de algemene beginselen van rechtszekerheid en niet-retroactiviteit, in zoverre het een retroactieve bekrachtiging inhoudt van een koninklijk besluit van 9 november 1978 tot vaststelling van de weddeschalen van het personeel, dat reeds onwettig werd bevonden bij rechterlijke beslissingen (zie onder meer het arrest van het Hof van Beroep te Brussel, nr. 2005/1216, A.R. nr. 2002/AR/1226, in zake Franse Gemeenschap/Cornil) omdat de afdeling wetgeving van de Raad van State niet op rechtsgeldige wijze was geraadpleegd, terwijl de kwestie van de rechtsgeldigheid van het genoemde koninklijk besluit het voorwerp uitmaakt van verschillende lopende gerechtelijke procedures, waaronder de procedure die thans hangende is voor het Hof van Beroep te Bergen, in zake Trekels/Franse Gemeenschap, en in zoverre de retroactiviteit van het in het geding zijnde decreet dus tot gevolg heeft dat de afloop van die gerechtelijke procedure in een welbepaalde zin wordt beïnvloed doordat de feitenrechter wordt verhinderd zich uit te spreken over die rechtsvraag ?
Moerman, F. Daoût et T. Giet, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par arrêt du 23 mai 2014 en cause de la Communauté française contre Eric Trekels, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 3 juin 2014, la Cour d'appel de Mons a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 6 du décret de la Communauté française du 13 décembre 2012 validant diverses dispositions applicables aux personnels de l'enseignement organisé ou subventionné par la Communauté française viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés avec les principes généraux de sécurité juridique et de non-rétroactivité, en ce qu'il porte une validation rétroactive d'un arrêté royal du 9 novembre 1978 fixant les échelles de traitement des membres du personnel, lequel avait déjà été jugé illégal par des décisions de justice (voir notamment arrêt de la Cour d'appel de Bruxelles, n° 2005/1216, R.G. n° 2002/AR/1226, en cause Communauté française/Cornil), en raison d'un défaut de consultation régulière de la section de législation du Conseil d'Etat, alors même que la question de la régularité dudit arrêté royal fait l'objet de plusieurs procédures de justice en cours, dont notamment la procédure actuellement pendante devant la Cour d'appel de Mons, en cause Trekels/Communauté française, et que la rétroactivité du décret en cause a donc pour effet d'influencer dans un sens déterminé l'issue de cette procédure judiciaire, en empêchant le juge du fond de se prononcer sur cette question de droit ?

Dat betekent dat de rechtzoekenden onmogelijk bij enige andere instantie tegen de arresten van de Raad van State kunnen opkomen. Elk beroep voor de Raad van State wordt weliswaar eerst onderzocht door een auditeur (een onafhankelijke magistraat dus), die de zaak behandelt en vervolgens door de raadsheren van de Raad van State (het « dubbele » onderzoek), maar dat biedt nog altijd minder garanties dan een rechtscollege dat zich in tweede instantie uitspreekt (R. Vandekerckhove, op. cit., blz. 189, nr. 33).
Les justiciables ne sont donc pas en mesure d'interjeter appel des arrêts du Conseil d'État auprès d'une quelconque instance et le fait que tout recours formé devant le Conseil d'État est examiné d'abord par un auditeur (c'est-à-dire un magistrat indépendant) qui instruit l'affaire et ensuite par les conseillers d'État (« système du double examen ») n'assure pas les mêmes garanties qu'un second degré de juridiction (R. Vandekerckhove, op. cit., p. 189, nº 33).

Dat betekent dat de rechtzoekenden onmogelijk bij enige andere instantie tegen de arresten van de Raad van State kunnen opkomen. Elk beroep voor de Raad van State wordt weliswaar eerst onderzocht door een auditeur (een onafhankelijke magistraat dus), die de zaak behandelt en vervolgens door de raadsheren van de Raad van State (het « dubbele » onderzoek), maar dat biedt nog altijd minder garanties dan een rechtscollege dat zich in tweede instantie uitspreekt (R.
Les justiciables ne sont donc pas en mesure d'interjeter appel des arrêts du Conseil d'État auprès d'une quelconque instance et le fait que tout recours formé devant le Conseil d'État est examiné d'abord par un auditeur (c'est-à-dire un magistrat indépendant) qui instruit l'affaire et ensuite par les conseillers d'État (« système du double examen ») n'assure pas les mêmes garanties qu'un second degré de juridiction (R.

De instelling van administratieve rechtbanken van eerste aanleg werkt dat rechtsvacuüm weg en biedt de rechtzoekenden tegelijkertijd de waarborg dat hun zaak in eerste aanleg en in hoger beroep door een verschillend rechtscollege kan worden behandeld : de bevoegdheid inzake de behandeling van geschillen tot vernietiging van onwettige bestuurshandelingen in eerste aanleg wordt dan ook integraal van de Raad van State naar de administratieve rechtbanken van eerste aanleg overgeheveld en de rechtzoekenden hebben steeds het recht om bij de Raad van State beroep in te stellen tegen de uitspraak van de administratieve rechtbank.
La création des tribunaux administratifs de première instance comble cette lacune en garantissant aux justiciables le bénéfice d'un double degré de juridiction : la totalité du contentieux de l'annulation des actes adminitratifs illégaux est transférée du Conseil d'État vers les tribunaux adminitratifs de première instance et les justiciables se voient reconnaître, dans tous les cas, le droit d'interjeter appel du jugement du tribunal administratif devant le Conseil d'État.

Na een gedetailleerde analyse van de verschillende opeenvolgende teksten en van de termijnen die zij voorschrijven, voeren de verzoekers in hoofdzaak aan dat er sprake is van discriminatie tussen, enerzijds, de militairen die op grond van het koninklijk besluit van 24 juli 1997 een afvloeiingsmaatregel hebben aangevraagd - van wie de situatie wordt gehandhaafd door de wet van 25 mei 2000 die hiervoor in een regeling voorziet - en, anderzijds, de militairen die, hoewel ze voldeden aan de voorwaarden om dezelfde maatregel te genieten, geen aanvraag hebben ingediend omdat ze ervan uitgingen dat het voormelde koninklijk besluit onwettig was, wat hen zowel door de Raad van State als door de minister werd bevestigd; het zou, naar gelang van het geval, onmogelijk of bijna onmogelijk zijn om de termijnen voor het indienen van de aanvragen, die artikel 15 met terugwerkende kracht heeft opgelegd, na te leven.
Après avoir fait une analyse détaillée des différents textes successifs et des délais qu'ils prescrivent, les requérants allèguent, en substance, qu'est opérée une discrimination entre, d'une part, les militaires qui ont sollicité une mesure de dégagement sur la base de l'arrêté royal du 24 juillet 1997 - qui voient leur situation consolidée par la loi du 25 mai 2000 réglant cet objet - et, d'autre part, les militaires qui, bien que satisfaisant aux conditions prescrites pour bénéficier de la même mesure, n'ont pas introduit de demande en considération de l'illégalité de l'arrêté royal précité, affirmée tant par le Conseil d'Etat que par le ministre; les délais d'introduction des demandes, imposés rétroactivement par l'article 15, s'avéreraient, selon le cas, impossibles ou quasi impossibles à respecter.