Vertaling van "publiekrechtelijke rechtbank " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

publiekrechtelijk lichaam | publiekrechtelijke instelling
organisme de droit public | organisme public

operationeel directeur van een rechtbank | rechtbankmanager | directeur bedrijfsvoering hof van justitie | directeur bedrijfsvoering van een rechtbank
président de juridiction | chef de juridiction | cheffe de juridiction

rechtbank voor het Gemeenschapsmerk van tweede aanleg | rechtbank voor het Uniemerk van tweede aanleg
tribunal des marques communautaires de deuxième instance

rechtbank voor het Gemeenschapsmerk van eerste aanleg | rechtbank voor het Uniemerk van eerste aanleg
tribunal des marques communautaires de première instance

publiekrechtelijke vereniging
association de droit public

publiekrechtelijk persoon
personne de droit public

publiekrechtelijke rechtspersoon
personne morale de droit public

gemeentelijk publiekrechtelijk lichaam
collectivité locale

openbare instelling [ openbaar lichaam | publiekrechtelijk orgaan ]
établissement public [ organisme de droit public | organisme public | organisme public autonome ]

leden van de rechtbank informeren
donner des instructions à des fonctionnaires judiciaires

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Overwegende dat de huidige regeling van geschillen tussen investeerders en staten, dat geënt is op een model van commerciële privé-arbitrage en niet op dat van een publiekrechtelijke rechtbank, niet de vereiste waarborgen biedt inzake objectiviteit, onafhankelijkheid, handelswijze en belangen van de scheidsmannen, voorspelbaarheid, transparantie, rechten van de verdediging en beroepsmogelijkheid;
Vu que le règlement de conflits investisseurs-États actuel, calqué sur une modèle d'arbitrage commercial privé et non de tribunal de droit public, n'offre pas les garanties nécessaires d'objectivité, d'indépendance, de conduite et d'intérêts des arbitres, de prévisibilité, de transparence, de droit de défense et de possibilité d'appel;

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 9 september 2015 in zake de Publiekrechtelijke Maatschappij voor het beheren van de Brusselse Schoolgebouwen tegen de Belgische Staat, FOD Financiën, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 29 september 2015, heeft de Franstalige Rechtbank van eerste aanleg te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 2 van de ordonnantie van 22 december 1994 betreffende de onroerende voorheffing de artikelen 10, 11 en 24 van de Grondwet, in zoverre : - het inhoudt dat de vrijstelling van de onroerende voorheffing voor de gebouwen bestemd voor het onderwijs, eigendom van de Gemeenschappen of van de publiekrechtelijke personen die eronder ressorteren, wordt beperkt tot 28 pct., - terwijl de gebouwen die zijn bestemd voor het vrij onderwijs of behoren tot het gesubsidieerd officieel onderwijs, waarvan de eigenaars noch de Gemeenschappen zijn, noch de publiekrechtelijke personen die eronder ressorteren, een gehele vrijstelling van de onroerende voorheffing genieten ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 9 septembre 2015 en cause de la Société publique d'administration des bâtiments scolaires bruxellois contre l'Etat belge, SPF Finances, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 29 septembre 2015, le Tribunal de première instance francophone de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 2 de l'ordonnance du 22 décembre 1994 relative au précompte immobilier viole-t-il les articles 10, 11 et 24 de la Constitution, en ce que: - il implique que l'immunisation du précompte immobilier pour les bâtiments affectés à l'enseignement, propriété des Communautés ou des personnes de droit public qui en dépendent, est limitée à 28 %, - alors que les bâtiments affectés à l'enseignement libre ou relevant de l'enseignement officiel subventionné, dont les propriétaires ne sont ni les Communautés ni les personnes de droit public qui en dépendent, bénéficient quant à eux d'une immunisation totale du précompte immobilier ? ».

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 9 september 2015 in zake de Publiekrechtelijke Maatschappij voor het beheren van de Brusselse Schoolgebouwen tegen de Belgische Staat, FOD Financiën, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 29 september 2015, heeft de Franstalige Rechtbank van eerste aanleg te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 2 van de ordonnantie van 22 december 1994 betreffende de onroerende voorheffing de artikelen 10, 11 en 24 van de Grondwet, in zoverre : - het inhoudt dat de vrijstelling van de onroerende voorheffing voor de gebouwen bestemd voor het onderwijs, eigendom van de Gemeenschappen of van de publiekrechtelijke personen die eronder ressorteren, wordt beperkt tot 28 pct., - terwijl de gebouwen die zijn bestemd voor het vrij onderwijs of behoren tot het gesubsidieerd officieel onderwijs, waarvan de eigenaars noch de Gemeenschappen zijn, noch de publiekrechtelijke personen die eronder ressorteren, een gehele vrijstelling van de onroerende voorheffing genieten ? ».
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 9 septembre 2015 en cause de la Société publique d'administration des bâtiments scolaires bruxellois contre l'Etat belge, SPF Finances, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 29 septembre 2015, le Tribunal de première instance francophone de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 2 de l'ordonnance du 22 décembre 1994 relative au précompte immobilier viole-t-il les articles 10, 11 et 24 de la Constitution, en ce que : - il implique que l'immunisation du précompte immobilier pour les bâtiments affectés à l'enseignement, propriété des Communautés ou des personnes de droit public qui en dépendent, est limitée à 28 %, - alors que les bâtiments affectés à l'enseignement libre ou relevant de l'enseignement officiel subventionné, dont les propriétaires ne sont ni les Communautés ni les personnes de droit public qui en dépendent, bénéficient quant à eux d'une immunisation totale du précompte immobilier ? ».

Indien de rechtspersoon in België geen statuten heeft neergelegd of indien het gaat om een publiekrechtelijke rechtspersoon, worden die beslissingen toegezonden aan de griffie van de rechtbank van eerste aanleg te Brussel.
Si la personne morale n'a pas déposé de statuts en Belgique ou s'il s'agit d'une personne morale de droit public, cet envoi se fait au greffe du tribunal de première instance de Bruxelles.

Heeft de rechtspersoon geen statuten neergelegd in België of gaat het om een publiekrechtelijke rechtspersoon, dan geschiedt die verzending aan de griffie van de rechtbank van eerste aanleg van Brussel».
Si la personne morale n'a pas déposé de statuts en Belgique ou s'il s'agit d'une personne morale de droit public, cet envoi se fera au greffe du tribunal de première instance de Bruxelles».

Heeft de rechtspersoon geen statuten neergelegd in België of gaat het om een publiekrechtelijke rechtspersoon, dan gebeurt die verzending naar de griffie van de rechtbank van eerste aanleg van Brussel».
Si la personne morale n'a pas déposé de statuts en Belgique ou s'il s'agit d'une personne morale de droit public, cet envoi se fera au greffe du tribunal de première instance de Bruxelles».

De voorzitters van de aankoopcomités zijn bevoegd om de onteigenende publiekrechtelijke instantie voor de rechtbank te vertegenwoordigen.
Les présidents des comités d'acquisition sont compétents pour représenter en justice la personne de droit public expropriante.

Artikel 14 van de voormelde wet van 3 juli 1967 voert in paragraaf 1 ervan, ten aanzien van de personen die het slachtoffer zijn van een verkeersongeval dat onopzettelijk is veroorzaakt door publiekrechtelijke rechtspersonen of instellingen bedoeld in artikel 1 van de bovenvermelde wet zoals dit van toepassing was op 5 oktober 1991 en die op de bij die wet gegarandeerde schadeloosstelling aanspraak kunnen maken, een verschil in behandeling in tussen de slachtoffers van een arbeidsongeval en de slachtoffers van een ongeval op de weg naar en van het werk, in zoverre enkel slachtoffers van die laatste categorie, naast de vorderingen die gebaseerd zijn op de rechten die voortvloeien uit de voormelde wet, bij de rechtbank een aansprakelijkheidsvordering kunnen instellen tegen de bovenvermelde publiekrechtelijke rechtspersonen of instellingen.
En son paragraphe 1, l'article 14 de la loi du 3 juillet 1967 précitée instaure, à l'égard des personnes qui sont victimes d'un accident de roulage causé involontairement par les personnes morales de droit public ou établissements visés à l'article 1 de la loi susvisée, tel qu'il était en vigueur à la date du 5 octobre 1991, lesquelles peuvent prétendre à l'indemnisation garantie par cette loi, une différence de traitement entre les victimes d'un accident du travail et les victimes d'un accident survenu sur le chemin du travail, en ce que seule cette dernière catégorie de victimes peut intenter en justice, outre les actions fondées sur les droits découlant de la loi précitée, une action en responsabilité contre les personnes morales de droit public ou les établissements susvisés.

Artikel 14 van de voormelde wet van 3 juli 1967 voert in paragraaf 1 ervan, ten aanzien van de personen die het slachtoffer zijn van een verkeersongeval dat onopzettelijk is veroorzaakt door publiekrechtelijke rechtspersonen of instellingen bedoeld in artikel 1 van de bovenvermelde wet zoals die is gewijzigd bij artikel 64 van de wet van 20 december 1995, en die op de bij die wet gegarandeerde schadeloosstelling aanspraak kunnen maken, een verschil in behandeling in tussen de slachtoffers van een verkeersongeval en de slachtoffers van een ongeval op de weg naar en van het werk, in zoverre enkel slachtoffers van die laatste categorie, naast de vorderingen die gebaseerd zijn op de rechten die voortvloeien uit de voormelde wet, bij de rechtbank een aansprakelijkheidsvordering kunnen instellen tegen de bovenvermelde publiekrechtelijke rechtspersonen of instellingen.
En son paragraphe 1, l'article 14 de la loi du 3 juillet 1967 précitée instaure, à l'égard des personnes qui sont victimes d'un accident de roulage causé involontairement par les personnes morales de droit public ou établissements visés à l'article 1 de la loi susvisée telle qu'elle a été modifiée par l'article 64 de la loi du 20 décembre 1995, lesquelles peuvent prétendre à l'indemnisation garantie par cette loi, une différence de traitement entre les victimes d'un accident du travail et les victimes d'un accident survenu sur le chemin du travail, en ce que seule cette dernière catégorie de victimes peut intenter en justice, outre les actions fondées sur les droits découlant de la loi précitée, une action en responsabilité contre les personnes morales de droit public ou les établissements susvisés.