Traduction de «publieke opinie niet eerst zijn tijd moeten geven » (Néerlandais → Français) :

De vraag is of we het educatief proces van de publieke opinie niet eerst zijn tijd moeten geven.
Ne devons-nous pas d'abord laisser agir le processus éducatif dans l'opinion publique ?

Arrest van de Raad van State nr. 191.742 van 23 maart 2009, rolnummer A.191.858/XV-984 die stelt dat de bevoegdheid van het college van burgemeester en schepenen om een vertoning te verbieden, wanneer buitengewone omstandigheden dit vereisen, niet in vraag wordt gesteld; het verbod in dit geval het enige middel moet zijn om de openbare rust te handhaven; dat een dergelijk verbod, dat afwijkt van de algemene regel van vrije meningsuiting, restrictief moet worden toegepast; dat de buitengewone omstandigheden die verondersteld worden het bestreden besluit te rechtvaardigen in eerste instantie gebaseerd zijn op de uitspraken van de artiest n.a.v. zijn vroegere spektakels, welke worden ervaren als beledigend t.a.v. een bepaalde gemeenschap door een groot deel van de publieke opinie; dat het college van burgemeester en schepenen niet de taak heeft gekregen om preventief te waken over de politieke of morele correctheid, of in voorkomend geval over de strafrechtelijke gepastheid van vertoningen en nog minder van deze van de artiesten die de voorstelling geven; dat bepaalde uitspraken of gedragingen die door de wet worden beteugeld enkel gerechtelijke vervolgingen kunnen rechtvaardigen en geen preventieve politiemaatregel; dat de vrije meningsuiting één van de essentiële fundamenten is van een democratische maatschappij, één van de basisvoorwaarden voor de vooruitgang ervan en voor de persoonlijke ontplooiing van elkeen, dat deze vrijheid niet enkel geldt voor informatie of ideeën die gunstig worden onthaald of die beschouwd worden als onschadelijk of neutraal, maar ook voor deze die de publieke overheden of eender welke fractie van de bevolking kunnen kwetsen, choqueren of verontrusten, dat dit net de voorwaarden zijn voor pluralisme, tolerantie en open geest, zonder dewelke er geen sprake kan zijn van een democratische maatschappij.
Arrêt du Conseil d' Etat n° 191.742 du 23 mars 2009, n° du rôle A.191.858/XV-984 : Considérant qu'il n'est pas contesté que l'article 130 de la Nouvelle loi communale n'autorise le collège des bourgmestre et échevins à interdire un spectacle que lorsque des circonstances extraordinaires l'exigent, l'interdiction devant être, dans ce cas, le seul moyen d'assurer le maintien de la tranquillité publique; qu'une telle interdiction, dérogeant à la règle générale de la liberté d'opinion et d'expression, doit être d'application restrictive; Considérant que les circonstances extraordinaires censées justifier l'arrêté attaqué sont en premier lieu `les propos de l'artiste lors de ses précédentes représentations, lesquels sont ressentis comme injurieux envers la Communauté par une grande partie de l'opinion publique'; Considérant que le collège des bourgmestre et échevins, en effet, n'a pas reçu pour mission de veiller préventivement à la correction politique ou morale, voir même pénale, des spectacles et moins encore à celle, supposée, des artistes qui en donnent la représentation; que des propos tombant sous le coup de la loi tendant à réprimer certains actes, ceux-ci ne pourraient justifier que des poursuites répressives, mais non une mesure préventive de police; que la liberté d'expression constitue l'un des fondements essentiels d'une société démocratique, l'une des conditions primordiales de son progrès et de l'épanouissement de chacun; qu'elle ne vaut non seulement pour les informations ou idées accueillies avec faveur ou considérées comme inoffensives ou indifférentes, mais aussi pour celles qui heurtent, choquent ou inquiètent les pouvoirs publics ou une fraction quelconque de la population; qu'ainsi le veulent le pluralisme, la tolérance et l'esprit d'ouverture sans lesquels il n'est pas de société démocratique.

6. neemt nota van de opmerking van de commissaris voor Uitbreiding en nabuurschapsbeleid van 5 september 2011 dat de positieve aanbeveling van de Europese Commissie niet in steen gebeiteld staat; wijst er echter op dat het besluit van de Raad om geen gevolg te geven aan de aanbeveling van de Commissie terechte frustratie en ontevredenheid bij de publieke opinie in het land heeft veroorzaakt, en wijst er eveneens op dat de EU en haar lidstaten het Europese perspectief van een kandidaat-lidstaat nooit als vanzelfsprekend moeten beschouwen en zich evenzeer moeten inspannen om het toetredingsproces in de geest van daadwerkelijk partnerschap te bespoedigen;
6. prend acte de la déclaration du commissaire européen chargé de l'élargissement et de la politique de voisinage du 5 septembre 2011, selon laquelle "la recommandation favorable de la Commission n'est pas inscrite dans la pierre"; souligne néanmoins que la décision du Conseil de ne pas suivre la recommandation de la Commission a suscité une frustration et un mécontentement légitimes dans l'opinion publique du pays; fait observer également que l'Union et ses États membres ne doivent pas croire que la perspective européenne de tout pays candidat soit acquise une fois pour toutes et qu'il leur faut, de leur côté, consentir autant d'efforts afin d'accélérer le processus d'adhésion dans un véritable esprit de partenariat;

6. neemt nota van de opmerking van de commissaris voor Uitbreiding en nabuurschapsbeleid van 5 september 2011 dat de positieve aanbeveling van de Europese Commissie niet in steen gebeiteld staat; wijst er echter op dat het besluit van de Raad om geen gevolg te geven aan de aanbeveling van de Commissie terechte frustratie en ontevredenheid bij de publieke opinie in het land heeft veroorzaakt, en wijst er eveneens op dat de EU en haar lidstaten het Europese perspectief van een kandidaat-lidstaat nooit als vanzelfsprekend moeten beschouwen en zich evenzeer moeten inspannen om het toetredingsproces in de geest van daadwerkelijk partnerschap te bespoedigen;
6. prend acte de la déclaration du commissaire européen chargé de l'élargissement et de la politique de voisinage du 5 septembre 2011, selon laquelle «la recommandation favorable de la Commission n'est pas inscrite dans la pierre»; souligne néanmoins que la décision du Conseil de ne pas suivre la recommandation de la Commission a suscité une frustration et un mécontentement légitimes dans l'opinion publique du pays; fait observer également que l'Union et ses États membres ne doivent pas croire que la perspective européenne de tout pays candidat soit acquise une fois pour toutes et qu'il leur faut, de leur côté, consentir autant d'efforts afin d'accélérer le processus d'adhésion dans un véritable esprit de partenariat;

29. beklemtoont dat trialogen en bemiddelingen (zoals expliciet opgesomd in artikel 294 VWEU) een wezenlijk stadium van de wetgevingsprocedure vormen en geen afzonderlijke „ruimte om na te denken”; is met name van mening dat de huidige procedures voor de trialoog voorafgaand aan een eventuele eerste lezing niet voor voldoende transparantie en toegang tot documenten zorgen, noch intern voor het Parlement, noch extern voor de burgers en de publieke opinie; verlangt derhalve dat de documenten die daarbij worden opgesteld, zoals agenda's, overzichten van resultaten, en de in vier kolommen opgemaakte werkdocumenten die dienstig voor de onderhandelingen zijn, in beginsel niet anders mogen worden behandeld dan andere wetgevingsdocumenten en dat ze bij een trialoog voorafgaand aan een eventuele eerste lezing openbaar moeten zijn; draagt zijn bevoegde organen derhalve op deze procedure te standaardiseren en dringt er bij de andere instellingen op aan dit eveneens te doen;
29. souligne que les trilogues et les procédures de conciliation (comme les établit explicitement l'article 294 du traité FUE) représentent une étape non négligeable de la procédure législative et non pas un «espace de réflexion» distinct; estime notamment que les procédures actuelles échouent, dans le cas des trilogues intervenant en amont d'un éventuel accord en premier lecture, à assurer un niveau satisfaisant de transparence législative et d'accès aux documents, aussi bien à l'intérieur du Parlement que vis-à-vis de l'extérieur en relation avec les citoyens et l'opinion publique; demande, dès lors, que les documents élaborés dans ce cadre, comme les ordres du jour, les résumés des résultats et les documents en quatre colonnes élaborés pour faciliter les négociations, ne soient pas, sur le fond, traités différemment des autres documents législatifs et qu'ils soient, dans le cas des trilogues intervenant en amont d'un éventuel accord en premier lecture, accessibles au public; charge donc ses autorités compétentes de standardiser cette procédure et demande aux autres institutions d'en faire de même;

29. beklemtoont dat trialogen en bemiddelingen (zoals expliciet opgesomd in artikel 294 VWEU) een wezenlijk stadium van de wetgevingsprocedure vormen en geen afzonderlijke "ruimte om na te denken"; is met name van mening dat de huidige procedures voor de trialoog voorafgaand aan een eventuele eerste lezing niet voor voldoende transparantie en toegang tot documenten zorgen, noch intern voor het Parlement, noch extern voor de burgers en de publieke opinie; verlangt derhalve dat de documenten die daarbij worden opgesteld, zoals agenda's, overzichten van resultaten, en de in vier kolommen opgemaakte werkdocumenten die dienstig voor de onderhandelingen zijn, in beginsel niet anders mogen worden behandeld dan andere wetgevingsdocumenten en dat ze bij een trialoog voorafgaand aan een eventuele eerste lezing openbaar moeten zijn; draagt zijn bevoegde organen derhalve op deze procedure te standaardiseren en dringt er bij de andere instellingen op aan dit eveneens te doen;
29. souligne que les trilogues et les procédures de conciliation (comme les établit explicitement l'article 294 du traité FUE) représentent une étape non négligeable de la procédure législative et non pas un "espace de réflexion" distinct; estime notamment que les procédures actuelles échouent, dans le cas des trilogues intervenant en amont d'un éventuel accord en premier lecture, à assurer un niveau satisfaisant de transparence législative et d'accès aux documents, aussi bien à l'intérieur du Parlement que vis-à-vis de l'extérieur en relation avec les citoyens et l'opinion publique; demande, dès lors, que les documents élaborés dans ce cadre, comme les ordres du jour, les résumés des résultats et les documents en quatre colonnes élaborés pour faciliter les négociations, ne soient pas, sur le fond, traités différemment des autres documents législatifs et qu'ils soient, dans le cas des trilogues intervenant en amont d'un éventuel accord en premier lecture, accessibles au public; charge donc ses autorités compétentes de standardiser cette procédure et demande aux autres institutions d'en faire de même;

Mijns inziens moeten wij de publieke opinie in de Arabische en mohammedaanse wereld maar ook Europa, dat voor een groot deel tegen de oorlog is, een ander signaal geven en eerst en vooral aandringen op een onmiddellijke opschorting van de bombardementen.
J’estime que nous devrions envoyer un signal différent à l’opinion publique du monde arabe et islamique et à celle de l’Europe, dont la majeure partie est opposée à la guerre, en réclamant pour commencer la cessation immédiate des bombardements.