Vertaling van "principe dat men zijn inhoudelijke bevoegdheid slechts daar " (Nederlands → Frans) :

Anderzijds huldigt de Raad van State echter het principe dat men zijn inhoudelijke bevoegdheid slechts daar kan uitoefenen waar men ook territoriaal bevoegd is.
Toutefois, le Conseil d'État prône le principe que l'on ne peut exercer ses compétences que là où l'on est territorialement compétent.

Van een organisatie als de Commissie mag men toch verwachten dat zij concreet ingaat op vragen van afgevaardigden, deze inhoudelijk beantwoordt en niets slechts een wetstekst terugstuurt – die kan ik als jurist zelf ook wel opzoeken, dus daar kan de zin van deze exercitie niet in liggen.
Je pense qu’on peut attendre d’une organisation telle que la Commission qu’elle traite les questions soulevées par les membres de la présente Assemblée, qu’elle apporte des réponses ayant un rapport avec le contenu de ces questions et non qu’elle se contente de transmettre un texte juridique du style de celui que j’ai reçu et qu’en tant que juriste, j’aurais pu trouver moi-même. Là n’est pas la question.

2. Schenden artikel 287 van de Nieuwe Gemeentewet en de artikelen 24 en 52 van de organieke wet betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, eventueel in samenhang gelezen met artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, en in het licht van het algemene beginsel van onpartijdigheid, in zoverre zij aan een en dezelfde overheid, namelijk de raad voor maatschappelijk welzijn, de bevoegdheid verlenen om tuchtrechtelijke vervolgingen in te stellen ten aanzien van de ambtenaren van het O.C. M.W., de procedure te voeren en hen tot slot tuchtrechtelijk te straffen, in die zin geïnterpreteerd dat zij aan de leden van de raad die de beschuldiging hebben ingesteld en gesteund, zouden toestaan om deel te nemen aan de beraadslaging van de raad voor maatschappelijk welzijn wanneer hij uitspraak doet over de tuchtstraf die de ambtenaar moet worden opgelegd en daar te stemmen, terwijl met name de aan de federale, de gewestelijke en de gemeenschapsambtenaren bij artikel 34 van het koninklijk besluit van 26 september 1994 tot bepaling van de algemene principes van het administratief en geldelijk statuut van de rijksambtenaren die van toepassing zijn op het personeel van de diensten van de gemeenschaps- en gewestregeringen en van de colleges van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie en van de Franse Gemeenschapscommissie, alsook op de publiekrechtelijke rechtspersonen die ervan afhangen, werd gewaarborgd dat de tuchtoverheid die de straf uitspreekt niet dezelfde mag zijn als die welke vervolgt en dat aan diezelfde ambtenaren thans bij artikel 14, § 3, tweede lid, 6, van het koninklijk besluit van 22 december 2000 dat het koninklijk besluit van 26 september 1994 vervangt, wordt gewaarborgd dat de overheid die de tuchtstraf uitspreekt niet dezelfde is als die welke haar voorstelt, wat minstens impliceert dat de natuurlijke personen die de beschuldiging hebben ingesteld en gesteund niet kunnen deelnemen aan ...
2. Les articles 287 de la nouvelle loi communale et 24 et 52 de la loi organique du C. P.A.S. violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, éventuellement lus conjointement avec l'article 6.1 de la Convention européenne des droits de l'homme, et à la lumière du principe général d'impartialité, en ce qu'ils confèrent à une seule et même autorité, à savoir le Conseil de l'aide sociale, la compétence d'entamer les poursuites disciplinaires à l'égard des fonctionnaires du C. P.A.S., d'instruire la procédure et de finalement les sanctionner disciplinairement, interprétés en ce sens qu'ils permettraient aux membres du Conseil qui ont initié et soutenu l'accusation de participer au délibéré du Conseil de l'aide sociale lorsqu'il statue sur la sanction disciplinaire à infliger à l'agent et d'y voter, alors que, notamment, les fonctionnaires fédéraux, régionaux et communautaires se voyaient garantir par l'article 34 de l'arrêté royal du 26 septembre 1994 fixant les principes généraux du statut administratif et pécuniaire des agents de l'Etat applicables au personnel des services des gouvernements, des communautés et des régions et des collèges de la Commission communautaire commune et de la Commission communautaire française ainsi qu'aux personnes morales qui en dépendent, que l'autorité disciplinaire qui prononce la peine ne peut être celle qui poursuit et que ces mêmes fonctionnaires se voient aujourd'hui garantir, par l'article 14, § 3, alinéa 2, 6, de l'arrêté royal du 22 décembre 2000 remplaçant l'arrêté royal du 26 septembre 1994, que l'autorité qui prononce la peine disciplinaire n'est pas la même que celle qui la propose, ce qui implique, à minima, que les personnes physiques qui ont initié et soutenu l'accusation ne peuvent participer au délibéré de l'autorité disciplinaire qui prononce la peine ?

5. Heeft men binnen het kader van de integrale aanpak van het witwassen bij de invoering van de euro eveneens een vergelijkbare landelijke instantie (zoals het tijdelijke landelijke HARM-team in Nederland) opgericht die enkel met deze problematiek bezig is en tevens instaat voor bijkomende coördinatie hieromtrent (ter verduidelijking : ik heb het hier niet over de Cel voor financiële informatieverwerking, daar deze qua taak en bevoegdheid vergelijkbaar is met haar Nederlandse tegenhanger, het Meldpunt ongebruikelijke transacties, die slechts subsidiair betrokken is bij het HARM-team) ?
5. A-t-on également créé, dans le cadre de cette approche globale du blanchiment lors de l'introduction de l'euro, une instance nationale (comparable à l'équipe HARM nationale temporaire aux Pays-Bas) qui s'occupe exhaustivement de cette problématique et qui assure la coordination nécessaire à cet égard (à titre de précision : je ne parle pas ici de la Cellule de traitement des informations financières étant donné qu'elle est comparable en termes de mission et de compétences à son pendant néerlandais, le MOT, qui n'est associé que de manière subsidiaire à l'équipe HARM) ?

« Schenden de bepalingen van artikel 55, eerste lid, 5°, en derde lid, van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer, vervangen bij artikel 27 van de wet van 18 juli 1990, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk gelezen of gelezen in samenhang met artikel 6, 1, van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens, omdat zij aan een niet-rechterlijke instantie de bevoegdheid toekennen om een strafsanctie in de zin van het Europees Verdrag op te leggen, omdat de procureur des Konings tegelijkertijd optreedt als vervolgende partij en als rechter en een straf oplegt zonder openbaar proces, zonder opgave van beweegredenen en zonder de betrokken persoon te horen, terwijl een dergelijke bevoegdheid niet verleend wordt aan het openbaar ministerie ten opzichte van personen die van een hele reeks andere misdrijven verdacht worden, omdat de rechterlijke toetsing achteraf de eerder opgelegde straf niet kan ongedaan maken, vermits de straf reeds ondergaan werd en er geen procedure vastgesteld werd om de gevolgen van een ten onrechte opgelegde onmiddellijke intrekking van het rijbewijs weg te werken en om de ten onrechte gestrafte te vergoeden, terwijl dat laatste bijvoorbeeld wel het geval is voor de personen die het slachtoffer werden van onwerkzame voorlopige hechtenis, en nog omdat bij de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs de betrokken persoon geen enkele schikking kan treffen en deze mogelijkheid hem wel gegeven wordt wanneer de rechter een verval van het recht tot sturen uitspreekt, daar immers dit verval slechts ingaat de 5de dag na die waarop het openbaar ministerie de kennisgeving aan de veroordeelde gedaan heeft (artikel 40 van het koninklijk besluit van 16 maart 1968 tot coördinatie van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer), omdat bij de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs het openbaar ministerie niet de mogelijkheid heeft om het rijbewijs g ...
« Les dispositions de l'article 55, alinéa 1, 5°, et alinéa 3, de l'arrêté royal du 16 mars 1968 portant coordination des lois relatives à la police de la circulation routière, remplacé par l'article 27 de la loi du 18 juillet 1990, violent-elles les articles 10 et 11 de la Constitution, lus séparément ou en combinaison avec l'article 6.1 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme, au motif qu'elles accordent à une instance non juridictionnelle le pouvoir d'infliger une sanction pénale visée par la Convention européenne, au motif que le procureur du Roi agit simultanément comme partie poursuivante et comme juge et qu'il inflige une sanction sans procès public, sans indication des motifs et sans entendre la personne concernée, alors qu'un tel pouvoir n'est pas accordé au ministère public à l'égard des personnes qui sont inculpées de toute une série d'autres infractions, au motif que le contrôle judiciaire ne peut ultérieurement mettre à néant la sanction infligée précédemment puisque la sanction a déjà été subie et qu'aucune procédure n'a été fixée pour éliminer les effets d'un retrait immédiat du permis de conduire imposé à tort et pour indemniser la personne sanctionnée à tort, alors que c'est le cas, par exemple, des personnes qui ont été la victime d'une détention préventive inopérante, et encore au motif que, en cas de retrait immédiat du permis de conduire, la personne concernée ne peut conclure aucune transaction et que cette possibilité lui est donnée lorsque le juge prononce une déchéance du droit de conduire, étant donné en effet que cette déchéance ne prend cours que le cinquième jour suivant la date de l'avertissement donné au condamné par le ministère public (article 40 de l'arrêté royal du 16 mars 1968 portant coordination des lois relatives à la police de la circulation routière), au motif que, en cas de retrait immédiat du permis de conduire, le ministère public n'a pas la possibilité de retirer partiellement le permis de conduire ...

5. Heeft men binnen het kader van de integrale aanpak van het witwassen bij de invoering van de euro eveneens een vergelijkbare landelijke instantie (zoals het tijdelijke landelijke HARM-team in Nederland) opgericht die enkel met deze problematiek bezig is en tevens instaat voor bijkomende coördinatie hieromtrent (ter verduidelijking : ik heb het hier niet over de Cel voor financiële informatieverwerking, daar deze qua taak en bevoegdheid vergelijkbaar is met zijn Nederlandse tegenhanger, het Meldpunt ongebruikelijke transacties, die slechts subsidiair betrokken is bij het HARM-team) ?
5. A-t-on également créé, dans le cadre de cette approche globale du blanchiment lors de l'introduction de l'euro, une instance nationale (comparable à l'équipe HARM nationale temporaire aux Pays-Bas) qui s'occupe exhaustivement de cette problématique et qui assure la coordination nécessaire à cet égard (à titre de précision : je ne parle pas ici de la Cellule de traitement des informations financières étant donné qu'elle est comparable en termes de mission et de compétences à son pendant néerlandais, le MOT, qui n'est associé que de manière subsidiaire à l'équipe HARM) ?