Zoals in de
Nederlandse lezing wordt aangegeven (« vordering »),
moet deze bepaling aldus worden verstaan dat ze van toepassing is op ie
dere vordering (ten principale of incidenteel) tot bewaring van rechten (onverminderd de bewarende maatregelen — bijvoorbeeld een handeling tot stuiting van verjaring — genoemd in artikel 577-8, § 4, 4º, van het Burgerlijk Wetboek), doch niet beperkt tot het loutere aanwenden van de « voies de reco
...[+++]urs ».
Comme l'indique la version néerlandaise (« vordering »), cette disposition doit être entendue comme s'appliquant à toute demande (principale ou incidente) conservatoire (sans préjudice des actes conservatoires — par exemple un acte interruptif de prescription — visés à l'article 577-8, § 4, 4º, du Code civil) et non pas limitée à la seule introduction des « voies de recours ».