Vertaling van "prejudiciële vraag aan het arbitragehof zouden voorleggen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

aan het Hof van Justitie een prejudiciele vraag voorleggen
saisine de la Cour de justice à titre préjudiciel

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In de mate dat rechters toch systematisch alle schendingen van het EVRM, ongeacht of zij nu worden geformuleerd als schendingen van het EVRM zelf dan wel van artikel 32bis van de Grondwet, door middel van een prejudiciële vraag aan het Arbitragehof zouden voorleggen, is er een zekere uniformiteit in de rechtspraak mogelijk, waarbij het accent verschuift van het Hof van Cassatie naar het Arbitragehof.
Dans la mesure où des juges soumettraient néanmoins systématiquement à la Cour d'arbitrage, par la voie d'une question préjudicielle, toutes les violations de la CEDH, sans distinguer celles qui sont formulées en tant que violation de la CEDH même ou en tant que violation de l'article 32bis de la Constitution, une certaine uniformité de jurisprudence est réalisable, l'accent étant déplacé de la Cour de cassation vers la Cour d'arbitrage.

Volgens de Ministerraad zou het antwoord op de prejudiciële vraag klaarblijkelijk niet nuttig zijn voor de beslechting van het bodemgeschil, vermits de artikelen 1792 en 2270 van het Burgerlijk Wetboek op dat geschil klaarblijkelijk niet van toepassing zouden zijn.
Selon le Conseil des ministres, la réponse à la question préjudicielle ne serait de toute évidence pas utile pour trancher le litige soumis au juge a quo, puisque les articles 1792 et 2270 du Code civil ne s'appliqueraient manifestement pas à ce litige.

In de tweede prejudiciële vraag wordt het Hof verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van de in het geding zijnde bepalingen, in zoverre zij een rechter, in het gerechtelijk arrondissement Eupen, een functionele mobiliteit opleggen door een benoeming in subsidiaire orde in de andere rechtbanken van het gerechtelijk arrondissement, terwijl alle andere gevallen van door de wetgever geregelde functionele mobiliteit de instemming van de desbetreffende magistraat zouden vereisen.
Par la deuxième question préjudicielle, la Cour est interrogée sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution des dispositions en cause en ce qu'elles imposent à un juge, dans l'arrondissement judiciaire d'Eupen, une mobilité fonctionnelle par une nomination en ordre subsidiaire aux autres tribunaux de l'arrondissement judiciaire, alors que tous les autres cas de mobilité fonctionnelle organisés par le législateur exigeraient le consentement du magistrat en question.

Het onderzoek van de grondwettigheid van het verschil in behandeling dat is vermeld in de tweede prejudiciële vraag veronderstelt dat het Hof de regels kan identificeren die van toepassing zijn op de categorie van de « beoefenaars van vrije beroepen » (onder andere wat het verzoek om een voorschot op erelonen betreft) en die, volgens de prejudiciële vraag, zouden verschillen van die welke van toepassing zijn op de voornoemde advocaten, alsook de doelstellingen van die regels.
L'examen de la constitutionnalité de la différence de traitement évoquée par la seconde question préjudicielle suppose que la Cour soit en mesure d'identifier les règles applicables à la catégorie des « titulaires de professions libérales » (entre autres, en ce qui concerne la demande de provision sur honoraires) qui, selon la question préjudicielle, différeraient de celles qui sont applicables aux avocats précités, ainsi que les objectifs de ces règles.

Met betrekking tot de vraag of het Hof van Cassatie en de Raad van State door de voorgestelde hervorming hun bevoegdheid zullen verliezen om een wetgevende akte aan het IVBPR te toetsen wegens de verhaalsmogelijkheid bij het Arbitragehof voor schendingen van het EVRM, wenst de heer Hugo Vandenberghe te weten welke impact het voorgestelde artikel 32bis van de Grondwet zal hebben op een naar zijn mening bestaande praktijk waarbij het Hof van Cassatie, wanneer het wordt geconfronteerd met een cassatiemiddel dat gegrond is op een schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, artikel 14 EVRM en artikel 26 IVBPR, de zaak, wat de artikelen 10 en 11 betreft, middels een prejudiciële vraag naar het Arbitragehof verwijst, en zijn beslissing over de schending van artikel 14 EVRM en artikel 26 IVBPR reserveert totdat het Arbitragehof zijn prejudicieel arrest heeft gewezen.
À propos de la question de savoir si la réforme proposée privera la Cour de cassation et le Conseil d'État de leur compétence de contrôle de la conformité d'un acte législatif au PIDCP, par suite de la faculté de recours devant la Cour d'arbitrage contre les violations de la CEDH, M. Hugo Vandenberghe demande quel sera l'impact de l'article 32bis proposé de la Constitution sur une pratique qui existe selon lui à la Cour de cassation. Celle-ci consiste, lorsque la Cour est confrontée à un moyen de cassation fondé sur une violation des articles 10 et 11 de la Constitution, de l'article 14 de la CEDH et de l'article 26 du PIDCP, à renvoyer l'affaire devant la Cour d'arbitrage par le biais d'une question préjudicielle en ce qui concerne les articles 10 et 11 et à réserver sa décision sur la violation des articles 14 de la CEDH et 26 du PIDCP jusqu'à ce que la Cour d'arbitrage ait rendu son arrêt préjudiciel.

Algemeen wordt aanvaard dat een zaak bij het Arbitragehof aanhangig wordt gemaakt ofwel door een beroep tot vernietiging ofwel door een vordering voor de bevoegde rechter samen met een prejudiciële vraag aan het Arbitragehof, alvorens een beroep wordt gedaan op het Europees Hof voor de rechten van de mens omdat een interne wet een van de bepalingen van het EVRM zou schenden. Eveneens algemeen aanvaard is dat dit in een aantal bijzondere situaties niet gebeurt (bijvoorbeeld wanneer het Arbitragehof zich reeds heeft uitgesproken over een vraag en het weinig waarschijnlijk is dat het zijn rechtspraak herziet; cf. EHRM, Pressos Compania Naviera SA e.a., 20 november 1995).
On admet généralement que, sauf situations particulières (par exemple lorsque la Cour d'arbitrage s'est déjà prononcée sur une question dans des conditions telles qu'il n'est pas envisageable qu'elle revoie sa jurisprudence; cf. CEDH, Pressos Compania Naviera SA e.a., 20 novembre 1995), avant de saisir la Convention européenne des droits de l'homme en raison des atteintes portées par une loi interne à l'une des dispositions de la Convention, il y a lieu de saisir la Cour d'arbitrage, soit par un recours en annulation, soit par une action devant le juge compétent assortie d'une question préjudicielle devant la Cour d'arbitrage.

In zijn advies van 25 april 2000 heeft de Raad van State de praktische moeilijkheden uiteengezet die voortvloeien uit het feit dat het Hof van Cassatie en de Raad van State niet zoals de andere rechtscolleges vrijgesteld zijn van het stellen van een prejudiciële vraag aan het Arbitragehof als ze van oordeel zijn dat het antwoord op de prejudiciële vraag niet onontbeerlijk is om uitspraak te doen.
Dans son avis du 25 avril 2000, le Conseil d'État a exposé les difficultés pratiques liées au fait que la Cour de cassation et le Conseil d'État ne sont pas dispensés comme les autres juridictions de poser une question préjudicielle à la Cour d'arbitrage lorsqu'à leur estime, la réponse à la question préjudicielle n'est pas indispensable pour rendre leurs décisions.

Het voorstel sluit ook aan bij de rechtspraak van zowel het Hof van Cassatie als van de Raad van State, die sedert 1989 in de gevallen van « rechtstreekse samenloop », dit is wanneer tezelfdertijd de schending werd aangevoerd van het discriminatieverbod in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en in een internationaal verdrag, nooit zelf eerst de wet hebben getoetst aan de verdragsbepaling maar steeds de voorrang hebben gegeven aan het stellen van een prejudiciële vraag aan het Arbitragehof, omdat de Grondwetgever de toetsingsbevoegdheid aan de artikelen 10 en 11 van de Grondwet aan het Arbitragehof heeft voorbehouden.
Elle s'inscrit également dans le prolongement de la jurisprudence tant de la Cour de cassation que du Conseil d'État qui, depuis 1989, en cas de « concours direct », lorsque sont invoquées simultanément la violation du principe de non-discrimination garanti par les articles 10 et 11 de la Constitution et la violation de ce même principe consacré par une convention internationale, n'ont jamais procédé d'abord eux-mêmes au contrôle au regard de la disposition conventionnelle, mais ont toujours donné la priorité à la question préjudicielle posée à la Cour d'arbitrage, parce que le Constituant a réservé à cette dernière la compétence de contrôle au regard des articles 10 et 11 de la Constitution.

Wanneer noch uit de prejudiciële vraag, noch uit de motivering van de verwijzingsbeslissing kan worden opgemaakt welke categorieën van personen met elkaar dienen te worden vergeleken, en wanneer daaruit evenmin kan worden afgeleid op welke wijze de in het geding zijnde bepalingen een schending zouden inhouden van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, bevat de prejudiciële vraag niet de noodzakelijke elementen op grond waarvan het Hof uitspraak moet kunnen doen.
Lorsque ni la question préjudicielle ni les motifs de la décision de renvoi ne permettent d'établir quelles catégories de personnes doivent être comparées entre elles et lorsqu'il est en outre impossible d'en déduire en quoi les dispositions litigieuses violeraient les articles 10 et 11 de la Constitution, la question préjudicielle ne contient pas les éléments nécessaires pour permettre à la Cour de statuer.

De Ministerraad is van mening dat de prejudiciële vraag onontvankelijk is omdat zij niet de categorieën van personen vermeldt die zouden moeten worden vergeleken en omdat de verwijzing naar artikel 6.3, c), van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, als referentienorm, niet pertinent is in het kader van het onderzoek van die vraag.
Le Conseil des ministres estime que la question préjudicielle est irrecevable dès lors qu'elle ne mentionne pas les catégories de personnes qui devraient être comparées et que l'invocation de l'article 6.3, c), de la Convention européenne des droits de l'homme, en tant que norme de référence, n'est pas pertinente dans le cadre de l'examen de cette question.