Er ontstond behoefte aan een meeromvattende aanpak in de vorm van de richtlijn betreffende financiëlezekerheidsovereenkomsten, omdat de op het gebruik van zekerheden toepasselijke nationale voorschriften uiteenliepen en veelal praktisch noch transparant waren, hetgeen resulteerde in onzekerheid over de doeltreffendheid van zekerheden als instrument ter bescherming van grensoverschrijdende transacties.
Une approche plus globale, revêtant la forme de la DCGF, s’est révélée nécessaire, en raison du caractère souvent impraticable et non transparent des règles nationales divergentes qui étaient appliquées aux garanties, source d’incertitude quant à l’efficacité de ces dernières comme moyen de protéger les transactions transfrontalières.
