Het is verschrikkelijk moeilijk om burgers uit ontwikkelingslanden, die zonder perspectieven leven, die het gevoel hebben dat zij geen perspectieven hebben, die hun leven leiden zonder toegang te hebben tot basisvoorzieningen die elke normale samenleving zou moeten verschaffen, te stimuleren om thuis te blijven en een bijdrage aan de ontwikkeling van hun land te leveren.
Il est extrêmement difficile d’encourager des citoyens de pays en voie de développement qui vivent sans perspectives, qui ont le sentiment de ne pas avoir de perspectives, qui vivent sans avoir accès à des services de base que toute société normale doit délivrer, à rester chez eux et à contribuer au développement de leur pays.