Vertaling van "patiënt op tussenkomst " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

interventie/tussenkomst op het land | tussenkomst op het land
intervention sur les terres

verzoek om tussenkomst | verzoek tot tussenkomst
demande d'intervention

dosissen van medicijnen voorbereiden volgens de behoeften van de patiënt | dosissen van geneesmiddelen voorbereiden volgens de behoeften van de patiënt | dosissen van medicatie voorbereiden volgens de behoeften van de patiënt
préparer les doses de médicaments selon les besoins des patients

patiënt met zorgen over | frigiditeit | patiënt met zorgen over | impotentie | patiënt met zorgen over | promiscuïteit | patiënt met zorgen over | seksuele oriëntatie
Sujet préoccupé par:absence de réaction | impuissance | multiplicité des partenaires | orientation sexuelle

dentale behandelingsmogelijkheden bespreken met de patiënt | tandheelkundige behandelingsmogelijkheden bespreken met de patiënt
discuter des options de traitement dentaire avec un patient

chronische patiënt | patiënt lijdend aan een langdurende ziekte
malade atteint de longue maladie

rechten van de zieke [ rechten van de patiënt | rechten van de stervende | waardigheid van de patiënt ]
droits du malade [ dignité du malade | droits du mourant | droits du patient ]

Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa
Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa

gedrag van de patiënt uitlokken door middel van kunst
amener le patient à changer de comportement par le biais de l'art

Omschrijving: De schizofrene stoornissen worden in het algemeen gekarakteriseerd door fundamentele en kenmerkende verstoringen van denken en waarneming en door een inadequaat of vlak affect. Helder bewustzijn en intellectueel vermogen zijn doorgaans behouden, zij het dat bepaalde cognitieve tekortkomingen zich in de loop des tijds kunnen ontwikkelen. De belangrijkste psychopathologische verschijnselen omvatten 'Gedankenlautwerden'; gedachteninbrenging of -onttrekking; gedachtenuitzending; waanwaarneming en wanen omtrent het onder controle van derden staan; macht of passiviteit; gehallucineerde stemmen die de patiënt bekritiseren of over deze praten in de derde persoon; denkstoornissen en negatieve symptomen. | Het beloop van schizofrene stoornissen kan ononderbroken zijn, episodisch met toenemend of stabiel functieverlies of er kunnen een of meer episoden zijn met volledige of gedeeltelijke remissie. De diagnose van schizofrenie dient niet gesteld te worden in de aanwezigheid van uitgebreide depressieve of manische symptomen, tenzij het duidelijk is dat schizofrene symptomen aan de affectieve stoornis voorafgingen. Ook dient schizofrenie niet gediagnosticeerd te worden in de aanwezigheid van een duidelijke hersenaandoening of tijdens toestanden van intoxicatie met drugs of van onthouding van drugs. Gelijkvormige stoornissen die ontstaan in de aanwezigheid van epilepsie of een andere hersenaandoening dienen geklasseerd te worden onder F06.2 en die welke teweeg-gebracht worden door psychoactieve middelen onder F10-F19 met gemeenschappelijk vierde-teken .5.
Définition: Les troubles schizophréniques se caractérisent habituellement par des distorsions fondamentales et caractéristiques de la pensée et de la perception, ainsi que par des affects inappropriés ou émoussés. La clarté de l'état de conscience et les capacités intellectuelles sont habituellement préservées, bien que certains déficits des fonctions cognitives puissent apparaître au cours de l'évolution. Les phénomènes psychopathologiques les plus importants sont: l'écho de la pensée, les pensées imposées et le vol de la pensée, la divulgation de la pensée, la perception délirante, les idées délirantes de contrôle, d'influence ou de passivité, les hallucinations dans lesquelles des voix parlent ou discutent du sujet à la troisième personne, les troubles du cours de la pensée et les symptômes négatifs. L'évolution des troubles schizophréniques peut être continue, épisodique avec survenue d'un déficit progressif ou stable, ou bien elle peut comporter un ou plusieurs épisodes suivis d'une rémission complète ou incomplète. On ne doit pas faire un diagnostic de schizophrénie quand le tableau clinique comporte des symptômes dépressifs ou maniaques importants, à moins d'être certain que les symptômes schizophréniques précédaient les troubles affectifs. Par ailleurs, on ne doit pas porter un diagnostic de schizophrénie quand il existe une atteinte cérébrale manifeste ou une intoxication par une drogue ou un sevrage à une drogue. Des troubles semblables apparaissant au cours d'une épilepsie ou d'une autre affection cérébrale, sont à coder en F06.2, ceux induits par des substances psycho-actives étant à classer en F10-F19 avec le quatrième chiffre .5.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

14° gerealiseerde verpleegdag : de daadwerkelijke dag van aanwezigheid van de patiënt in het ziekenhuis waarvoor het ziekenhuis de patiënt of de verzekeringsinstelling een tussenkomst aanrekent op grond van het koninklijk besluit van 25 april 2002 of van de dagprestaties opgenomen in de RIZIV-overeenkomst;
14° la journée réalisée : la journée effective de présence du patient dans l'hôpital, et pour laquelle l'hôpital porte en compte au patient ou à l'organisme assureur une intervention sur la base de l'arrêté royal du 25 avril 2002 ou des prestations de jour inscrite dans la convention INAMI ;

Voor de patiënten die niet onder een verzekeringsinstelling vallen, voor wie geen enkele tussenkomst gefactureerd kan worden op basis van paragraaf 2, worden de verblijfkosten de patiënt aangerekend.
Pour les patients qui ne relèvent pas d'un organisme assureur, pour lesquels aucune intervention ne peut être facturée sur la base du paragraphe 2, le prix d'hébergement est porté à charge du patient.

Ik geef u hierbij nog mee dat de taalwetgeving in elk geval van toepassing is in de openbare ziekenhuizen en wanneer een patiënt in een ziekenhuis wordt opgenomen met tussenkomst van de dringende geneeskundige hulpverlening.
J'ajouterai que dans tous les cas, la législation linguistique est d'application dans les hôpitaux publics et lorsqu'un patient est hospitalisé avec l'intervention de l'aide médicale urgente.

De aangelegenheden voor dewelke aparte wilsverklaringen kunnen worden opgesteld zijn de volgende : - euthanasie, waarvoor er een officieel modelformulier en een uniek registratiesysteem bestaat (sinds 1 september 2008); weigering om toe te stemmen voor een welomschreven tussenkomst (wet van 22 augustus 2002 betreffende de rechten van de patiënt), waarvoor er geen officieel modelformulier noch een registratiesysteem bestaat; - orgaandonatie, waarvoor er een officieel modelformulier en een uniek registratiesysteem bestaat (sinds 1987); - schenking van lichaam aan de wetenschap via de faculteiten geneeskunde; - de wijze van teraardebestelling via de gemeenten.
Les seules matières qui peuvent faire l'objet de déclarations anticipées distinctes sont les suivantes: - l'euthanasie, pour laquelle il existe un modèle officiel de formulaire et un système d'enregistrement unique (depuis le 1er septembre 2008); le refus de consentir à une intervention déterminée (loi du 22 août 2002 relative aux droits du patient), pour lequel il n'existe pas de modèle officiel de formulaire ni de système d'enregistrement; - le don d'organes, pour lequel il existe un modèle officiel de formulaire et un système d'enregistrement unique (depuis 1987); - le don de corps à la science via les facultés de médecine; - le mode de sépulture via les communes.

Daaruit vloeit voort dat de patiënt met name recht heeft om geïnformeerd te worden, vooraleer hij aan de beroepsbeoefenaar toestemming verleent, over « het doel, de aard, de graad van urgentie, de duur, de frequentie, de voor de patiënt relevante tegenaanwijzingen, nevenwerkingen en risico's verbonden aan de tussenkomst, de nazorg, de mogelijke alternatieven en de financiële gevolgen » van de voorgenomen ingreep (artikel 8, § 2, van de wet van 22 augustus 2002).
Il s'ensuit que le patient a entre autres le droit d'être informé avant de donner son accord au praticien concernant « l'objectif, la nature, le degré d'urgence, la durée, la fréquence, les contre-indications, effets secondaires et risques inhérents à l'intervention et pertinents pour le patient, les soins de suivi, les alternatives possibles et les répercussions financières » de l'intervention envisagée (article 8, § 2, de la loi du 22 août 2002).

Anderzijds oordeelt het Hof dat het recht van de patiënt om vrij toe te stemmen in iedere tussenkomst van de beroepsbeoefenaar, voorzien in de Wet van 22 augustus 2002 betreffende de rechten van de patiënt, geen afbreuk doet aan de verplichte inenting tegen kinderverlamming, die gebaseerd is op overwegingen van bescherming van de volksgezondheid, die deel uitmaakt van de openbare orde, en die evenredig is aan een legitiem doel.
D’autre part, la Cour estime que le droit du patient de consentir librement à toute intervention du praticien professionnel, consacré par la loi du 22 août 2002 relative aux droits du patient, ne tient pas en échec l’obligation vaccinale contre la poliomyélite, celle-ci étant fondée sur des considérations de protection de la santé publique, laquelle participe de l’ordre public, et proportionnée à un objectif légitime.

Dit moet leiden tot zorg die betere resultaten oplevert met betrekking tot de geïnvesteerde middelen, meer bepaald via : - een betere evaluatie van de behoeften, de identificatie van niet-vervulde behoeften (al dan niet uitgedrukt door de patiënt zelf) en een beter beheer van de risico's en behoeften door een multidisciplinaire benadering en de betrokkenheid van de patiënt; - een beter gebruik van de middelen van de patiënt zelf en van de middelen die zijn omgeving kan verstrekken; - een betere deelname van de patiënt aan het zorgproces, door een beter begrip en een betere beheersing van wat de patiënt meemaakt en een bijzondere aandacht voor zijn persoonlijke motieven (rationeel of emotioneel) en zijn doelstellingen; - een vermindering van het aantal overtollige of vermijdbare handelingen en de zorglast voor de patiënt en zijn omgeving, bijvoorbeeld door het vermijden van hospitalisaties of het verminderen van de hospitalisatieduur; - een efficiënte preventie en tijdige opsporing van de situaties die de tussenkomst van professionele zorgverleners vereisen; - een betere identificatie van de (vele) patiënten die zich willen inzetten voor de regie over hun eigen situatie; - een betere identificatie van de patiënten voor wie er alternatieve vormen van zorg moeten worden gevonden die hun levenskwaliteit maximaal kunnen verbeteren (zonder ze te belasten met een overvloed aan verzorging en tussenkomsten); - een betere anticipatie door de patiënt zelf, zijn omgeving en de zorgverleners die hem begeleiden, van de volgende etappes in het traject van de patiënt door een doelgericht zorgplan (advanced care planning) - maar ook een grotere voldoening bij de zorgverleners omdat hun initiatieven en acties meer gericht zijn en dus tot betere resultaten leiden op het vlak van de gezondheidstoestand en de tevredenheid van de patiënt.
Ceci doit conduire à des soins produisant de meilleurs résultats par rapport aux moyens investis, en particulier via : - une meilleure évaluation des besoins, une identification des besoins non rencontrés (exprimés ou non par le patient lui-même) et une meilleure gestion des risques et besoins via l'approche multidisciplinaire et l'implication du patient - une meilleure utilisation des ressources du patient lui-même et des ressources qui peuvent être apportées par son entourage - une meilleure adhésion du patient au processus de soins par une meilleure compréhension et maîtrise de ce qu'il vit et une attention particulière pour ses motivations personnelles (rationnelles ou plus émotives) et ses objectifs - une réduction des actes redondants ou évitables et de la charge de soins pesant sur le patient (et son entourage), par exemple en évitant des hospitalisations ou en réduisant leur durée - une prévention efficace et un repérage en temps utile des situations qui nécessitent l'intervention des professionnels - une meilleure identification des (nombreux) patients qui souhaitent s'investir dans la gestion de leur situation - une meilleure identification des patients pour lesquels il faut trouver des alternatives de prise en charge qui maximisent leur qualité de vie (sans faire peser sur eux une surabondance de soins et d'interventions) - une meilleure anticipation, par le patient lui-même, son entourage et les professionnels qui l'accompagnent, des étapes futures du parcours du patient via un plan de soins orienté objectifs (advanced care planning) - mais aussi une plus grande satisfaction des prestataires car leurs initiatives et actions sont mieux ciblées et, donc, conduisent à de meilleurs résultats en termes d'état de santé et de satisfaction du patient.

Het ziekenhuis is aansprakelijk voor de tekortkomingen begaan door de er werkzame beroepsbeoefenaars in verband met de eerbiediging van de in voornoemde wet van 22 augustus 2002 bepaalde rechten van de patiënt, tenzij het ziekenhuis in het kader van de informatieverstrekking bedoeld in het derde lid de patiënt duidelijk en voorafgaandelijk aan de tussenkomst van de beroepsbeoefenaar heeft gemeld dat het er niet aansprakelijk voor is gelet op de aard van de in het derde lid bedoelde rechtsverhoudingen.
L'hôpital est responsable des manquements commis par les praticiens professionnels qui y travaillent, en ce qui concerne le respect des droits du patient prévus dans la loi précitée du 22 août 2002, à moins que l'hôpital n'ait communiqué au patient, explicitement et préalablement à l'intervention du praticien professionnel, dans le cadre de la communication des informations visée à l'alinéa 3, qu'il n'était pas responsable de ce praticien professionnel, vu la nature des relations juridiques visées à l'alinéa 3.

« Het ziekenhuis is aansprakelijk voor de tekortkomingen begaan door de er werkzame beroepsbeoefenaars in verband met de eerbiediging van de in voornoemde wet van 22 augustus 2002 bepaalde rechten van de patiënt, tenzij het ziekenhuis in het kader van de informatieverstrekking bedoeld in het derde lid de patiënt duidelijk en voorafgaandelijk aan de tussenkomst van de beroepsbeoefenaar heeft gemeld dat het er niet aansprakelijk voor is gelet op de aard van de in het derde lid bedoelde rechtsverhoudingen.
« L'hôpital est responsable des manquements commis par les praticiens professionnels qui y travaillent, en ce qui concerne le respect des droits du patient prévus dans la loi précitée du 22 août 2002, à moins que l'hôpital n'ait communiqué au patient, explicitement et préalablement à l'intervention du praticien professionnel, dans le cadre de la communication des informations visée à l'alinéa 3, qu'il n'était pas responsable de ce praticien professionnel, vu la nature des relations juridiques visées à l'alinéa 3.

De inlichtingen die aan de patiënt verstrekt worden, met het oog op het verlenen van diens toestemming bedoeld in § 1, hebben betrekking op het doel, de aard, de graad van urgentie, de duur, de frequentie, de voor de patiënt relevante tegenaanwijzingen, nevenwerkingen en risico's verbonden aan de tussenkomst, de nazorg, de mogelijke alternatieven en de financiële gevolgen.
Les informations fournies au patient, en vue de la manifestation de son consentement visé au § 1, concernent l'objectif, la nature, le degré d'urgence, la durée, la fréquence, les contre-indications, effets secondaires et risques inhérents à l'intervention et pertinents pour le patient, les soins de suivi, les alternatives possibles et les répercussions financières.