Vertaling van "patiënt erin " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

erin aangebracht | erin gemonteerd | erin geplaatst | ingezet
incorporé

dosissen van medicijnen voorbereiden volgens de behoeften van de patiënt | dosissen van geneesmiddelen voorbereiden volgens de behoeften van de patiënt | dosissen van medicatie voorbereiden volgens de behoeften van de patiënt
préparer les doses de médicaments selon les besoins des patients

dienst die erin bestaat als host voor inhoud te fungeren
service d'hébergement de contenu

proef welke erin bestaat het voertuig in botsing te laten komen
épreuve de collision du véhicule

dentale behandelingsmogelijkheden bespreken met de patiënt | tandheelkundige behandelingsmogelijkheden bespreken met de patiënt
discuter des options de traitement dentaire avec un patient

patiënt met zorgen over | frigiditeit | patiënt met zorgen over | impotentie | patiënt met zorgen over | promiscuïteit | patiënt met zorgen over | seksuele oriëntatie
Sujet préoccupé par:absence de réaction | impuissance | multiplicité des partenaires | orientation sexuelle

rechten van de zieke [ rechten van de patiënt | rechten van de stervende | waardigheid van de patiënt ]
droits du malade [ dignité du malade | droits du mourant | droits du patient ]

Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa
Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa

gedrag van de patiënt uitlokken door middel van kunst
amener le patient à changer de comportement par le biais de l'art

Omschrijving: De schizofrene stoornissen worden in het algemeen gekarakteriseerd door fundamentele en kenmerkende verstoringen van denken en waarneming en door een inadequaat of vlak affect. Helder bewustzijn en intellectueel vermogen zijn doorgaans behouden, zij het dat bepaalde cognitieve tekortkomingen zich in de loop des tijds kunnen ontwikkelen. De belangrijkste psychopathologische verschijnselen omvatten 'Gedankenlautwerden'; gedachteninbrenging of -onttrekking; gedachtenuitzending; waanwaarneming en wanen omtrent het onder controle van derden staan; macht of passiviteit; gehallucineerde stemmen die de patiënt bekritiseren of over deze praten in de derde persoon; denkstoornissen en negatieve symptomen. | Het beloop van schizofrene stoornissen kan ononderbroken zijn, episodisch met toenemend of stabiel functieverlies of er kunnen een of meer episoden zijn met volledige of gedeeltelijke remissie. De diagnose van schizofrenie dient niet gesteld te worden in de aanwezigheid van uitgebreide depressieve of manische symptomen, tenzij het duidelijk is dat schizofrene symptomen aan de affectieve stoornis voorafgingen. Ook dient schizofrenie niet gediagnosticeerd te worden in de aanwezigheid van een duidelijke hersenaandoening of tijdens toestanden van intoxicatie met drugs of van onthouding van drugs. Gelijkvormige stoornissen die ontstaan in de aanwezigheid van epilepsie of een andere hersenaandoening dienen geklasseerd te worden onder F06.2 en die welke teweeg-gebracht worden door psychoactieve middelen onder F10-F19 met gemeenschappelijk vierde-teken .5.
Définition: Les troubles schizophréniques se caractérisent habituellement par des distorsions fondamentales et caractéristiques de la pensée et de la perception, ainsi que par des affects inappropriés ou émoussés. La clarté de l'état de conscience et les capacités intellectuelles sont habituellement préservées, bien que certains déficits des fonctions cognitives puissent apparaître au cours de l'évolution. Les phénomènes psychopathologiques les plus importants sont: l'écho de la pensée, les pensées imposées et le vol de la pensée, la divulgation de la pensée, la perception délirante, les idées délirantes de contrôle, d'influence ou de passivité, les hallucinations dans lesquelles des voix parlent ou discutent du sujet à la troisième personne, les troubles du cours de la pensée et les symptômes négatifs. L'évolution des troubles schizophréniques peut être continue, épisodique avec survenue d'un déficit progressif ou stable, ou bien elle peut comporter un ou plusieurs épisodes suivis d'une rémission complète ou incomplète. On ne doit pas faire un diagnostic de schizophrénie quand le tableau clinique comporte des symptômes dépressifs ou maniaques importants, à moins d'être certain que les symptômes schizophréniques précédaient les troubles affectifs. Par ailleurs, on ne doit pas porter un diagnostic de schizophrénie quand il existe une atteinte cérébrale manifeste ou une intoxication par une drogue ou un sevrage à une drogue. Des troubles semblables apparaissant au cours d'une épilepsie ou d'une autre affection cérébrale, sont à coder en F06.2, ceux induits par des substances psycho-actives étant à classer en F10-F19 avec le quatrième chiffre .5.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De werknemer verstrekt aan de werkgever, uiterlijk op het ogenblik waarop de schorsing of de vermindering van de arbeidsprestaties aanvangt, een attest van de behandelende geneesheer van de persoon die palliatieve zorgen nodig heeft, waaruit blijkt dat de werknemer heeft verklaard bereid te zijn deze palliatieve zorgen te verstrekken, zonder dat de identiteit van de patiënt erin wordt vermeld.
Le travailleur fournit à l'employeur, au plus tard au moment où la suspension ou la réduction des prestations de travail prend cours, une attestation délivrée par le médecin traitant de la personne qui nécessite des soins palliatifs, dont il ressort que le travailleur a déclaré être disposé à donner ces soins palliatifs, sans que l'identité du patient y soit mentionnée.

Door erin te voorzien dat een « minimale theoretische opleiding » in het bijzondere domein van de « niet-heelkundige esthetische geneeskunde » vereist is om handelingen van niet-heelkundige esthetische geneeskunde te mogen stellen, teneinde de patiënt een praktijk zonder risico te kunnen garanderen (Parl. St., Kamer, 2013-2014, DOC 53-3349/001, p. 120), heeft de wetgever op voldoende duidelijke en rechtszekere wijze bepaald dat het stellen van dergelijke handelingen zonder theoretische opleiding strafbaar is.
En prévoyant qu'une « formation théorique minimale » dans le domaine particulier de la « médecine esthétique non chirurgicale » est requise pour pouvoir poser des actes de médecine esthétique non chirurgicale, afin de pouvoir garantir au patient une pratique exempte de risque (Doc. parl., Chambre, 2013-2014, DOC 53-3349/001, p. 120), le législateur a prévu, en des termes suffisamment clairs et garants de la sécurité juridique, que le fait de poser de tels actes sans formation théorique est punissable.

Zoals de verzoekende partijen in de zaak nr. 6030 aanvoeren in het vierde onderdeel van het derde middel, voorziet artikel 3, § 2, 7°, van de wet van 28 mei 2002 niet erin dat de kinder- en jeugdpsychiater of psycholoog onafhankelijk dient te zijn van de behandelende arts, de patiënt en zijn wettelijke vertegenwoordigers, terwijl artikel 3, § 2, 3°, van die wet bepaalt dat de door de behandelende arts over de ernstige en ongeneeslijke aard van de aandoening te raadplegen tweede arts « onafhankelijk [moet] zijn ten opzichte van zowel de patiënt als de behandelende arts ».
Ainsi que les parties requérantes dans l'affaire n° 6030 le font valoir dans la quatrième branche du troisième moyen, l'article 3, § 2, 7°, de la loi du 28 mai 2002 n'impose au pédopsychiatre ou au psychologue aucune obligation d'indépendance à l'égard du médecin traitant, du patient mineur et de ses représentants légaux, alors que l'article 3, § 2, 3°, de cette loi prévoit que le second médecin qui doit être consulté par le médecin traitant pour vérifier le caractère grave et incurable de l'affection « doit être indépendant, tant à l'égard du patient qu'à l'égard du médecin traitant ».

Zoals u aanhaalt bestond één van deze 6 oplossingenpistes erin, in 2014 het koninklijk besluit nr. 78 zodanig aan te passen dat de verpleegkundigen één of andere verpleegkundige techniek konden aanleren aan een naaste van de patiënt (mantelzorger).
Comme vous le faites remarquer, l'une de ces six pistes de solutions consistait, en 2014, à adapter l'arrêté royal n° 78 de façon à ce que les praticiens infirmiers puissent enseigner l'une ou l'autre technique de soins infirmiers à un proche du patient (aidant proche).

Uit de tabel blijkt duidelijk dat de centrale taak van de intercultureel bemiddelaar erin bestaat de communicatie te bevorderen en de patiënt bij zijn traject door de hulpverlening de nodige hulp en ondersteuning te geven.
Le tableau montre clairement que la tâche centrale du médiateur interculturel est de promouvoir la communication et de donner au patient l'assistance et le soutien nécessaires tout au long de son trajet de soins.

De ambitie van het plan geïntegreerde zorg chronisch zieken bestaat erin multidisciplinaire en geïntegreerde zorg te ontwikkelen waarbij rekening wordt gehouden met de behoeften van de patiënt en waarbij laatstgenoemde maximaal bij het zorgproces wordt betrokken.
L’ambition de ce plan soins intégrés malades chroniques est de développer des soins intégrés et multidisciplinaires qui tiennent compte des besoins du patient et l’associent au maximum au processus de soins.

De einddoelstelling van de gespecialiseerde behandeling bestaat erin om, na een beperkte periode van intensieve behandeling conform paragraaf 10, 1°, de patiënt op zijn minst te stabiliseren en vooral om, in overleg met hem/haar, de patiënt naar andere ambulante of residentiële centra door te verwijzen om de verdere zorg te kunnen waarborgen.
L'objectif final du traitement spécialisé consiste, au terme d'une période limitée de traitement intensif conformément au paragraphe 10, 1°, à stabiliser pour le moins le patient et, surtout, à réorienter le patient, en concertation avec lui, vers d'autres centres ambulants ou résidentiels pour être en mesure d'assurer la suite des soins.

De einddoelstelling van de gespecialiseerde behandeling bestaat erin om, na een beperkte periode van intensieve behandeling, conform § 10, 1°, van dit artikel de patiënt op zijn minst te stabiliseren en vooral om, in overleg met hem/haar, de patiënt naar andere ambulante of residentiële centra door te verwijzen om de verdere zorg te kunnen waarborgen.
L'objectif final du traitement spécialisé consiste, au terme d'une période limitée de traitement intensif conformément au § 10, 1°, à stabiliser pour le moins le patient et, surtout, à réorienter le patient, en concertation avec lui, vers d'autres centres ambulants ou résidentiels pour être en mesure d'assurer la suite des soins.

De einddoelstelling van de gespecialiseerde behandeling bestaat erin om, na een beperkte periode van intensieve behandeling conform § 10, 1°, de patiënt op zijn minst te stabiliseren en vooral om, in overleg met hem/haar, de patiënt naar andere ambulante of residentiële centra door te verwijzen om de verdere zorg te kunnen waarborgen.
L'objectif final du traitement spécialisé consiste, au terme d'une période limitée de traitement intensif conformément au § 10, 1°, à stabiliser pour le moins le patient et, surtout, à réorienter le patient, en concertation avec lui, vers d'autres centres ambulants ou résidentiels pour être en mesure d'assurer la suite des soins.

De einddoelstelling van de gespecialiseerde behandeling bestaat erin om, na een beperkte periode van intensieve behandeling conform § 11, 1°, de patiënt op zijn minst te stabiliseren en vooral om, in overleg met hem/haar, de patiënt naar andere ambulante of residentiële centra door te verwijzen om de verdere zorg te kunnen waarborgen.
L'objectif final du traitement spécialisé consiste, au terme d'une période limitée de traitement intensif conformément au § 11, 1°, à stabiliser pour le moins le patient et, surtout, à réorienter le patient, en concertation avec lui, vers d'autres centres ambulants ou résidentiels pour être en mesure d'assurer la suite des soins.