Traduction de «partij de erelonen toe die zij aan haar advocaat heeft betaald » (Néerlandais → Français) :

In Italië kent de rechter aan de in het gelijk gestelde partij de erelonen toe die zij aan haar advocaat heeft betaald.
En Italie, le juge alloue à la partie gagnante les honoraires qu'elle a payés à son avocat.

4.3. De zaken zouden anders liggen in de interpretatie volgens welke de griffie tot taak zou hebben om na de elektronische indiening van conclusies of stukken via het "e-Deposit systeem" de digitale documenten die een partij (via haar advocaat) heeft overgezonden in "papieren" documenten om te zetten (door ze af te drukken) en ze vervolgens toe te voegen aan het (papieren) dossier van de rechtspleging waarin de artikelen 720 en 721 van het Gerechtelijk Wetboek voorzien.
4.3. Il en irait autrement s'il fallait comprendre qu'à la suite du dépôt électronique de conclusions ou de pièces via le « système e-Deposit », le greffe aura pour tâche de transformer les documents numériques transmis par une partie (via son avocat) en version « papier » (en les imprimant) et d'ensuite les joindre au dossier (papier) de la procédure prévu par les articles 720 et 721 du Code judiciaire.

De nv « Europlasma », eveneens partij in het bodemgeschil, verklaart in een schrijven van 20 juli 2016 van haar advocaat dat zij geen memorie van antwoord heeft ingediend omdat zij het niet nodig achtte te antwoorden op de volgens haar « weinig onderbouwde argumentatie » in de dertien pagina's tellende memorie van de vennootschap naar het recht van het Verenigd Koninkrijk « P2i Ltd ».
La SA « Europlasma », également partie dans l'instance au fond, déclare, dans un courrier de son avocat daté du 20 juillet 2016, qu'elle n'a pas déposé de mémoire en réponse parce qu'elle n'a pas jugé nécessaire de répondre à l'argumentation peu étayée, selon elle, du mémoire de treize pages introduit par la société de droit du Royaume-Uni « P2i Ltd ».

Volgens dit arrest kunnen erelonen en kosten van een advocaat, die de benadeelde van een contractuele fout heeft betaald, tot de vergoedbare schade behoren, voorzover zij het noodzakelijk gevolg zijn van de contractuele fout.
Aux termes de cet arrêt, les honoraires et frais d'un avocat, qu'une personne lésée a supportés à la suite d'une faute contractuelle, font partie du dommage indemnisable, pour autant qu'ils résultent nécessairement de la faute contractuelle.

Volgens het arrest van het Hof van Cassatie van 2 september 2004 kunnen erelonen en kosten van een advocaat, die de benadeelde van een contractuele fout heeft betaald, tot de vergoedbare schade behoren, voorzover zij het noodzakelijk gevolg zijn van de contractuele fout.
Aux termes de l'arrêt de la Cour de cassation du 2 septembre 2004, les honoraires et frais d'avocat exposés par la victime d'une faute contractuelle peuvent être considérés comme faisant partie du dommage indemnisable dans la mesure où ils sont la suite nécessaire de la faute contractuelle.

« Schendt artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre de burgerlijke partij, die niet het initiatief tot vervolging heeft genomen en die hoger beroep instelt tegen een vonnis waarbij haar vordering onontvankelijk wordt verklaard nadat de beklaagde op de strafvordering werd veroordeeld, niet tot de rechtsplegingsvergoeding kan worden veroordeeld indien zij in hoger beroep in het ongelijk wordt gesteld, aangezien het Grondwettelijk Hof bij het arrest nr. 113/2016 van 22 september 2016 voor recht heeft gezegd dat artikel 162bis, tweede lid, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre het de strafrechter niet toestaat aan de vrijgesproken beklaagde en aan de burgerrechtelijk aansprakelijke een rechtsplegingsvergoeding in hoger beroep toe te kennen ten laste van de in het ongelijk gestelde burgerlijke partij die, bij ontstentenis van enig beroep van het openbaar ministerie, hoger beroep heeft ingesteld tegen een vrijsprekend vonnis dat is gewezen op een door het openbaar ministerie ingestelde vordering ? ».
« L'article 162bis, alinéa 2, du Code d'instruction criminelle viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution dans la mesure où la partie civile, qui n'a pas pris l'initiative de la poursuite et qui interjette appel d'un jugement déclarant sa demande irrecevable après avoir condamné le prévenu sur l'action publique, ne peut être condamnée à l'indemnité de procédure si elle succombe en degré d'appel, dès lors que par arrêt n° 113/2016 du 22 septembre 2016, la Cour constitutionnelle a dit pour droit que l'article 162bis, alinéa 2, viole les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il ne permet pas au juge répressif d'accorder au prévenu acquitté et au civilement responsable une indemnité de procédure d'appel à charge de la partie civile succombante qui, en l'absence de tout recours du ministère public, a interjeté appel d'un jugement d'acquittement statuant sur une action intentée par le ministère public ? ».

- Artikel 162bis van het Wetboek van strafvordering, zoals ingevoegd bij artikel 9 van de wet van 21 april 2007 betreffende de verhaalbaarheid van de erelonen en de kosten verbonden aan de bijstand van een advocaat, schendt niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met de artikelen 14.2 en 14.3, littera g), van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, in zoverre de burgerlijke partij niet wordt veroordeeld tot betaling van de rechtsplegingsvergoeding aan de vrijgesproken beklaagde wanneer zij haar vordering heeft doen aansluiten bij de door het openbaar ministerie ingestelde strafvordering.
- L'article 162bis du Code d'instruction criminelle, tel qu'il a été inséré par l'article 9 de la loi du 21 avril 2007 relative à la répétibilité des honoraires et des frais d'avocat, ne viole pas les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme et avec les articles 14.2 et 14.3, littera g), du Pacte international relatif aux droits civils et politiques, en ce que la partie civile n'est pas condamnée à payer au prévenu acquitté l'indemnité de procédure lorsqu'elle a greffé son action à l'action publique intentée par le ministère public.

Artikel 21, tweede lid, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet, in zoverre het bepaalt dat het ontbreken van het vereiste belang wordt vastgesteld ten aanzien van de verzoekende partij die de termijn voorgeschreven voor het indienen van een memorie van wederantwoord of van een aanvullende memorie niet in acht neemt, zelfs indien die partij geen woonplaats heeft gekozen bij haar advocaat en zelfs wanneer zij de schorsing heeft verkregen van de akte waarvan zij de vernietiging vordert.
L'article 21, alinéa 2, des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat ne viole pas les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il prévoit que l'absence de l'intérêt requis est constatée dans le chef de la partie requérante qui ne respecte pas le délai prévu pour introduire un mémoire en réplique ou un mémoire ampliatif, même si cette partie n'a pas fait élection de domicile chez son avocat, et même lorsqu'elle a obtenu la suspension de l'acte dont elle poursuit l'annulation.