Traduction de «parlement kan worden geraadpleegd voordat soft law-instrumenten » (Néerlandais → Français) :

2. is van mening dat soft law echter geen vervanging voor formeel recht kan zijn; merkt op dat soft law op het eerste gezicht juridisch niet-verbindend lijkt , maar dat er een "politieke verbintenis" kan ontstaan, die zelfs het karakter van een juridisch bindende verplichting kan aannemen; meent dat op grond van de beginselen van democratie en rechtsstaat derhalve de inschakeling van de beide wetgevers, Parlement en Raad, noodzakelijk is indien aan de individuele burger verplichtingen worden opgelegd; vindt ook dat de juridische bescherming door het Hof van Justitie niet aan de betrokkenen mag worden ontnomen; verzoekt de Commissie overleg te plegen met het Parlement over de wijze waarop het ...[+++]class=yellow3>Parlement kan worden geraadpleegd voordat soft law-instrumenten worden aangenomen, om een toetsing van voorgestelde soft law-maatregelen mogelijk te maken en ieder misbruik van de bevoegdheden van de executieve te voorkomen;
2. considère que les instruments juridiques non contraignants ne peuvent toutefois pas se substituer à la législation en bonne et due forme; fait remarquer que ces instruments apparaissent d'abord comme non contraignants, mais qu'ils peuvent néanmoins créer un "engagement politique", lequel peut même prendre le caractère d'une obligation juridique; est d'avis que la démocratie et l'État de droit exigent dès lors la participation des législateurs, à savoir le Parlement et le Conseil, dans la mesure où des obligations sont imposées aux personnes; considère en outre que la protection juridique fournie par la Cour de justice ne peut pas être retirée aux parties concernées; invite la Commission à convenir avec le Parlement des modalités de sa consultation avant d'adopter des instruments juridiques non contraignants afin de permettre que les actes non contraignants proposés soient examinés minutieusement et d'éviter que l'exécutif utilise ses compétences à mauvais escient;

17. verzoekt de Commissie het Parlement te raadplegen over de vraag hoe het Parlement kan worden geraadpleegd voordat de Commissie soft law-instrumenten goedkeurt zodat voorgestelde soft law-maatregelen nader kunnen worden onderzocht en voorkomen kan worden dat de Commissie misbruik van haar bevoegdheden maakt; stelt daartoe voor in overleg te treden over het sluiten van een interinstitutioneel akkoord terzake; is van mening dat daarin met name ook moet worden gestreefd naar een oplossing voor de tegenstrijdigheid die is ontstaan tussen het bepaalde in artikel 211, artikel 249, alinea 5 en artikel 230 van het EG-Verdrag en de jurisprudentie van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen, waar het Hof de nationale rechtbanken ertoe verplicht in lopende rechtszaken rekening te houden met aanbevelingen, die volgens het Verdrag op zich niet verbindend zijn;
17. invite la Commission à convenir avec le Parlement les modalités de sa consultation avant d'adopter des instruments juridiques non contraignants afin de permettre que les mesures non contraignantes proposées soient examinées minutieusement et d'éviter que l'exécutif abuse de ses compétences; propose à cet effet que des discussions soient engagées sur la conclusion d'un accord interinstitutionnel en la matière; considère que cet accord doit viser notamment à remédier aux contradictions qui sont apparues entre les dispositions de l'article 211, de l'article 249, cinquième alinéa, et de l'article 230 du traité CE et la jurisprudence de la Cour de justice des Communautés européennes, lorsque celle-ci oblige les juridictions nationales à tenir compte, dans les affaires pendantes, de recommandations qui, d'après le traité, ne sont pas contraignantes en soi;

17. verzoekt de Commissie het Parlement te raadplegen over de vraag hoe het Parlement kan worden geraadpleegd voordat de Commissie soft law-instrumenten goedkeurt zodat voorgestelde soft law-maatregelen nader kunnen worden onderzocht en voorkomen kan worden dat de Commissie misbruik van haar bevoegdheden maakt; stelt daartoe voor in overleg te treden over het sluiten van een interinstitutioneel akkoord terzake; is van mening dat daarin met name ook moet worden gestreefd naar een oplossing voor de tegenstrijdigheid die voortvloeit uit het bepaalde in artikel 211, artikel 249, vijfde alinea en artikel 230 van het EG-Verdrag en de jurisprudentie van het Europese Hof van Justitie, wanneer het Hof de nationale rechtbanken ertoe verplicht in lopende rechtszaken rekening te houden met aanbevelingen, die volgens het Verdrag op zich niet verbindend zijn;
17. invite la Commission à convenir avec le Parlement les modalités de sa consultation avant d'adopter des instruments juridiques non contraignants afin de permettre que les actes non contraignants proposés soient examinés minutieusement et d'éviter que l'exécutif utilise ses compétences à mauvais escient; propose à cet effet que des discussions soient engagées sur la conclusion d'un accord interinstitutionnel en la matière; considère que cet accord doit viser notamment à remédier aux contradictions qui sont apparues entre les dispositions de l'article 211, de l'article 249, alinéa 5, et de l'article 230 du traité CE et la jurisprudence de la Cour européenne de justice, dans le cas où celle-ci oblige les juridictions nationales à tenir compte, dans les affaires pendantes, de recommandations qui, d'après le traité, ne sont pas contraignantes en soi;

14. benadrukt dat het Parlement, als enige democratisch gekozen instelling van de Gemeenschap, thans niet wordt geraadpleegd over het gebruik van "soft law" -instrumenten zoals aanbevelingen van de Commissie op grond van artikel 211 van het EG-Verdrag, interpretatieve mededelingen en andere documenten van soortgelijke strekking;
14. souligne que, actuellement le Parlement, seule institution communautaire démocratiquement élue, n'est pas consulté sur l'utilisation des prétendus instruments juridiques non contraignants, tels que les recommandations de la Commission, formulées sur la base de l'article 211 du traité CE, les communications interprétatives et les autres documents de nature similaire;

De voornaamste elementen ervan zijn een verbetering van de interinstitutionele samenwerking en transparantie, een stabiel kader voor zelfreguleringsinstrumenten[5] (zgn. “soft law”-instrumenten) om toekomstig gebruik ervan te vergemakkelijken, meer aandacht voor effectbeoordeling bij het vaststellen van het communautaire beleid, en een wijziging van de werkmethoden van Parlement en Raad met het oog op een snellere goedkeuring van vereenvoudigingsvoorstellen.
Parmi les principaux éléments, on peut citer: l’amélioration de la coordination et de la transparence interinstitutionnelles, la création d'un cadre stable pour les instruments « non contraignants »[5] qui devrait faciliter leur utilisation future, le recours accru aux analyses d'impact dans le processus de décision communautaire et la modification, par le Parlement et le Conseil, de leurs méthodes de travail afin d'accélérer l'adoption de propositions de simplification.