Vertaling van "papier de doodstraf door openbare steniging inhoudt " (Nederlands → Frans) :

88. verwelkomt de legale status van relaties tussen personen van hetzelfde geslacht in Mali, Niger, Tsjaad en Burkina Faso; betreurt evenwel de nog altijd bestaande maatschappelijke discriminatie; is zeer bezorgd over de toepassing van wetten op het gebied van „openbare schennis van de goede zeden” en wetten die vereniging met „een immoreel doel” verbieden, met betrekking tot de gemeenschap van lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen en transgenders (LGBT) in Mali en de omliggende regio; spreekt de hoop uit dat degenen die tijdens de opstand in het noorden van Mali zijn onderdrukt veilig kunnen terugkeren in hun gemeenschap; is ernstig verontrust over het feit dat relaties tussen lesbiennes, homo's, biseksuelen en transgenders in Mauritanië nog altijd strafbaar zijn, hetgeen voor mannen op papier de doodstraf door openbare steniging inhoudt; merkt evenwel op dat er geen gedocumenteerde gevallen zijn waarin deze straf daadwerkelijk is toegepast; dringt er desalniettemin bij de regering van Mauritanië op aan om in samenwerking met het maatschappelijk middenveld de wetgeving aan te passen en te helpen de levens van lesbiennes, homo's, biseksuelen en transgenders te verbeteren;
88. salue le statut juridique accordé aux relations homosexuelles au Mali, au Niger, au Tchad et au Burkina Faso; déplore toutefois que la discrimination sociale perdure; fait part de sa profonde inquiétude au sujet de l'application de lois sur «l'outrage public à la pudeur» et de lois interdisant l'association à «des fins immorales» à l'égard de la communauté LGBT au Mali et dans la région en général; espère que les personnes opprimées pendant l'insurrection dans le nord du Mali pourront réintégrer en toute sécurité leur société; exprime sa vive inquiétude au sujet de la pénalisation persistante des relations LGBT en Mauritanie qui entraîne, pour les hommes condamnés, une condamnation à mort par lapidation publique; note toutefois qu'aucun cas documenté n'a confirmé que cette punition ait un jour été appliquée; exhorte néanmoins le gouvernement mauritanien à travailler avec la société civile afin de réformer sa législation et d'aider à améliorer la vie de ses citoyens LGBT;

91. verwelkomt de legale status van relaties tussen personen van hetzelfde geslacht in Mali, Niger, Tsjaad en Burkina Faso; betreurt evenwel de nog altijd bestaande maatschappelijke discriminatie; is zeer bezorgd over de toepassing van wetten op het gebied van "openbare schennis van de goede zeden" en wetten die vereniging met "een immoreel doel" verbieden, met betrekking tot de gemeenschap van lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen en transgenders (LGBT) in Mali en de omliggende regio; spreekt de hoop uit dat degenen die tijdens de opstand in het noorden van Mali zijn onderdrukt veilig kunnen terugkeren in hun gemeenschap; is ernstig verontrust over het feit dat relaties tussen lesbiennes, homo's, biseksuelen en transgenders in Mauritanië nog altijd strafbaar zijn, hetgeen voor mannen op papier de doodstraf door openbare steniging inhoudt; merkt evenwel op dat er geen gedocumenteerde gevallen zijn waarin deze straf daadwerkelijk is toegepast; dringt er desalniettemin bij de regering van Mauritanië op aan om in samenwerking met het maatschappelijk middenveld de wetgeving aan te passen en te helpen de levens van lesbiennes, homo's, biseksuelen en transgenders te verbeteren;
91. salue le statut juridique accordé aux relations homosexuelles au Mali, au Niger, au Tchad et au Burkina Faso; déplore toutefois que la discrimination sociale perdure; fait part de sa profonde inquiétude au sujet de l'application de lois sur "l'outrage public à la pudeur" et de lois interdisant l'association à "des fins immorales" à l'égard de la communauté LGBT au Mali et dans la région en général; espère que les personnes opprimées pendant l'insurrection dans le nord du Mali pourront réintégrer en toute sécurité leur société; exprime sa vive inquiétude au sujet de la pénalisation persistante des relations LGBT en Mauritanie qui entraîne, pour les hommes condamnés, une condamnation à mort par lapidation publique; note toutefois qu'aucun cas documenté n'a confirmé que cette punition ait un jour été appliquée; exhorte néanmoins le gouvernement mauritanien à travailler avec la société civile afin de réformer sa législation et d'aider à améliorer la vie de ses citoyens LGBT;

5. roept alle landen waar de doodstraf nog steeds in het strafrecht voorkomt, op zich te houden aan resolutie 2003/67, die op de 59e zitting van de VN-Commissie voor de mensenrechten is aangenomen en waarin opgeroepen wordt om niet langer de doodstraf uit te spreken voor misdrijven die niet met geweld gepaard gaan en evenmin voor misdrijven die begaan worden door personen jonger dan 18 jaar, geesteszieken, zwangere vrouwen of vrouwen met zeer jonge kinderen; verzet zich met klem tegen het uitspreken van de doodstraf krachtens een wetgeving die discriminatie op grond van sekse inhoudt, tegen openbare executie en wrede straffen zoals steniging, waaraan onmiddellijk paal en perk moet worden gesteld; vraagt deze landen een moratorium op executies in te stellen in afwachting van de definitieve afschaffing van de doodstraf;
5. appelle tous les États qui maintiennent la peine capitale dans leur arsenal pénal à agir conformément à la résolution 2003/67 adoptée à la 59 session de la Commission des droits de l'homme des Nations unies qui demande que la peine de mort ne soit pas prononcée pour des actes non violents et pour des crimes commis par des personnes de moins de 18 ans, par des personnes ayant une maladie mentale ou par des femmes enceintes ou des mères d'enfants en bas âge; s'oppose avec force au recours à la peine de mort en vertu d'une législation discriminatoire en fonction du sexe, aux exécutions publiques et aux châtiments cruels tels que la lapidation, auxquels il doit être mis fin immédiatement; et demande qu’ils instaurent un moratoire sur toutes les exécutions en attente afin d’abolir définitivement la peine de mort;

169. dringt er bij alle landen die de doodstraf nog steeds handhaven, op aan zich te houden aan resolutie 2003/67 die tijdens de 59ste zitting van de VN-Commissie voor de rechten van de mens is aangenomen en waarin wordt verzocht de doodstraf niet toe te passen bij niet-gewelddadige handelingen, misdaden die zijn gepleegd door minderjarigen, geestelijk gehandicapten en zwangere vrouwen of vrouwen met afhankelijke kinderen; is sterk gekant tegen toepassing van de doodstraf op grond van wetgeving inzake genderdiscriminatie, openbare terechtstellingen en wrede straffen zoals steniging, waar onmiddellijk een eind aan moet worden gemaakt;
169. exhorte tous les États qui conservent encore la peine de mort à agir conformément à la résolution 2003/67 adoptée à la 59e session de la commission des droits de l'homme des Nations unies, qui demande que la peine de mort ne soit pas prononcée pour des actes non violents et pour des crimes commis par des personnes de moins de 18 ans, par des personnes ayant une maladie mentale ou par des femmes enceintes ou des mères ayant des enfants en bas âge; s'oppose avec force au recours à la peine de mort en vertu d'une législation discriminatoire en fonction du sexe, aux exécutions publiques et aux châtiments cruels tels que la lapidation, auxquels il devrait être mis fin immédiatement;

156. dringt er bij alle landen die de doodstraf nog steeds handhaven, op aan zich te houden aan resolutie 2003/67 die tijdens de 59ste zitting van de VN-Commissie voor de rechten van de mens is aangenomen en waarin wordt verzocht de doodstraf niet toe te passen bij niet-gewelddadige handelingen, misdaden die zijn gepleegd door minderjarigen, geestelijk gehandicapten en zwangere vrouwen of vrouwen met afhankelijke kinderen; is sterk gekant tegen toepassing van de doodstraf op grond van wetgeving inzake genderdiscriminatie, openbare terechtstellingen en wrede straffen zoals steniging, waar onmiddellijk een eind aan moet worden gemaakt;
156. exhorte tous les États qui conservent encore la peine de mort à agir conformément à la résolution 2003/67 adoptée à la 59 session de la Commission des droits de l'homme des Nations unies, qui demande que la peine de mort ne soit pas prononcée pour des actes non violents et pour des crimes commis par des personnes de moins de 18 ans, par des personnes ayant une maladie mentale ou par des femmes enceintes ou des mères ayant des enfants en bas âge; s'oppose avec force au recours à la peine de mort en vertu d'une législation discriminatoire en fonction du sexe, aux exécutions publiques et aux châtiments cruels tels que la lapidation, auxquels il doit être mis fin immédiatement;