Traduction de «overtredingen vervolgd zouden » (Néerlandais → Français) :

In 80 landen is homoseksualiteit nog strafbaar en 7 landen spreken er nog altijd de doodstraf voor uit omdat ze het als een misdaad beschouwen. Welke initiatieven kunnen wij nemen opdat die staten de nodige maatregelen zouden nemen om te garanderen dat de seksuele geaardheid of de genderidentiteit in geen enkele omstandigheid de grond is voor strafrechtelijke sancties, dat die overtredingen zouden worden onderzocht en dat de daders verantwoordelijk zouden worden gesteld en gerechtelijk zouden worden vervolgd?
Alors que 80 pays pénalisent encore l'homosexualité et que 7 pays recourent à la peine capitale pour ce qu'ils considèrent être un crime, quelles sont les initiatives que nous pouvons prendre pour que ces Etats prennent toutes les mesures nécessaires pour garantir que l'orientation sexuelle et l'identité de genre ne soient, en aucune circonstance, le fondement de sanctions pénales, pour que des enquêtes soient menées sur ces violations et que leurs auteurs soient reconnus responsables et traduits en justice ?

In deze overgangsperiode dient de minister van Justitie samen met het college van de procureurs-generaal de nodige schikkingen te treffen opdat overtredingen van de wet inzake racisme en xenofobie daadwerkelijk zouden vervolgd worden.
Au cours de cette période transitoire, il appartient au ministre de la Justice de prendre, en accord avec le collège des procureurs généraux, les mesures nécessaires afin que les infractions à la loi sur le racisme et la xénophobie soient effectivement poursuivies.

- (DE) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer de commissaris, het is positief dat we het er in ieder geval over eens zijn om vier vaak voorkomende overtredingen nu gemeenschappelijk te vervolgen, maar in de praktijk gaat het er vooral om dat deze verkeersovertredingen dan ook werkelijk worden bestraft en dat we niet alleen zeggen dat bepaalde overtredingen vervolgd zouden moeten worden.
– (DE) Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, je me réjouis que nous soyons au moins d’accord pour poursuivre quatre infractions fréquentes, mais ce qui compte en pratique, c’est que ces infractions au code de la route soient réellement sanctionnées, et non que nous soyons d’accord pour dire que diverses infractions devraient faire l’objet de poursuites.

« Schenden de artikelen 68bis tot 68quinquies van de wetten betreffende de politie over het wegverkeer, gecoördineerd op 16 maart 1968, zoals ingevoegd bij artikel 32 van de wet van 7 februari 2003 houdende verschillende bepalingen inzake verkeersveiligheid, bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad van 25 februari 2003, en in samenhang gelezen met artikel 62 van de genoemde gecoördineerde wetten waarbij aan de processen-verbaal opgemaakt ter uitvoering van de wetten en reglementen inzake wegverkeer een bijzondere bewijskracht wordt verleend, in zoverre zij voorzien in een toewijzing van de ontvangsten van de penale geldboeten, van de bevelen tot betaling, van de minnelijke schikkingen en andere onmiddellijke inningen, aangezien de bestaande marge tussen het resultaat van de ontvangsten in de jaren na 2002 en het resultaat van de geïndexeerde ontvangsten in 2002 wordt toegewezen aan de politiezones die een overeenkomst inzake verkeersveiligheid zullen hebben gesloten op basis van door de Koning vastgestelde criteria, en gelet op het feit dat zij afbreuk zouden kunnen doen aan artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat zij een discriminerend verschil in behandeling in het leven roepen tussen de personen die worden vervolgd wegens overtreding van de wetten en reglementen inzake wegverkeer en diegenen die worden vervolgd wegens andere overtredingen ?
« Les articles 68bis à 68quinquies des lois coordonnées du 16 mars 1968 relatives à la police de la circulation routière, tels qu'insérés par l'article 32 de la loi du 7 février 2003 portant diverses dispositions en matière de sécurité routière publiée au Moniteur belge du 25 février 2003, lus en combinaison avec l'article 62 desdites lois coordonnées qui confèrent aux procès-verbaux dressés en exécution des lois et règlements en matière de roulage une force probante particulière, en ce qu'ils prévoient une affectation des recettes des amendes pénales, ordres de paiement, transactions et autres perceptions immédiates, dès lors que la marge existant entre le produit des recettes des exercices postérieurs à 2002 et celui des recettes indexées récolté en 2002 est attribuée aux zones de police qui auront conclu une convention sur la sécurité routière sur la base de critères arrêtés par le Roi, eu égard au fait qu'ils pourraient porter atteinte à l'article 6 de la Convention européenne relative à la sauvegarde des Droits de l'Homme et des Libertés fondamentales, violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution en instaurant une différence de traitement discriminatoire entre les personnes poursuivies du chef d'infractions aux lois et règlements en matière de roulage et celles poursuivies du chef d'autres infractions ?

Ten aanzien van de overweging in de conclusies van de rechters-verslaggevers waarin gesteld is dat de verzoeker niet aantoont dat hij in een rechtssituatie verkeert waarin hij door de bestreden maatregel, die regels bevat inzake de werking van het openbaar ministerie, rechtstreeks zou kunnen worden geraakt, laat de verzoeker in zijn memorie met verantwoording gelden dat hij « om zijn belang bij het door hem ingestelde beroep uitputtend te rechtvaardigen zou moeten kenbaar maken aan welke misdrijven, misdaden, wanbedrijven en overtredingen, waarvoor de verjaring nog niet bereikt is, hij zich schuldig heeft gemaakt; Dat verzoeker zich beroept op het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten opgemaakt te New York op 19 december 1966 [.] en inzonderheid op artikel 14, 3°, g, dat bepaalt : ' Bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde strafvervolging heeft eenieder, in volle gelijkheid, recht op de volgende minimumgaranties : [.] niet te worden gedwongen tegen zichzelf te getuigen of een bekentenis af te leggen '; Dat deze bepaling door de voorzitter van de Commissie-Dutroux voor ieder getuigenverhoor werd voorgelezen aan de getuigen, voor zij de eed aflegden; dat zij dus kennelijk een algemene strekking heeft en moet begrepen worden als een codificatie van de regel ' nemo tenetur edere contra se ', analoog aan het Amerikaanse Vijfde Amendement; Dat de bestreden bepaling tot gevolg kan hebben dat er ministeriële richtlijnen worden uitgevaardigd die tot gevolg hebben dat verzoeker, die evenwel nooit iemand één frank armer heeft gemaakt, zou worden vervolgd, terwijl daders van misdrijven met zware gevolgen straffeloos zouden kunnen blijven ».
A l'observation figurant dans les conclusions des juges-rapporteurs selon laquelle le requérant ne démontre pas qu'il se trouve dans une situation juridique susceptible d'être affectée directement par la mesure entreprise, qui contient des règles relatives au fonctionnement du ministère public, le requérant oppose dans son mémoire justificatif qu'il devrait indiquer « , pour justifier pleinement son intérêt au recours qu'il introduit, quelles infractions, quels crimes, délits et contraventions, pour lesquels la prescription n'est pas encore intervenue, il a commis; que le requérant invoque le Pacte international relatif aux droits civils et politiques, fait à New York le 19 décembre 1966 [.] et en particulier l'article 14, 3°, g, qui dispose : ' Toute personne accusée d'une infraction pénale a droit, en pleine égalité, au moins aux garanties suivantes : [.] à ne pas être forcée de témoigner contre elle-même ou de s'avouer coupable '; que le président de la Commission Dutroux a, avant chaque audition, donné lecture de cette disposition aux témoins qui devaient prêter serment; que cette disposition a donc manifestement une portée générale et doit être interprétée comme une codification de la règle ' nemo tenetur edere contra se ', qui est analogue au Cinquième Amendement américain; que la disposition entreprise peut avoir pour effet que soient édictées des directives ministérielles ayant pour résultat que le requérant, qui n'a pourtant jamais volé un franc à qui que ce soit, serait poursuivi, alors que les auteurs d'infractions aux conséquences graves pourraient rester impunis ».