Vertaling van "overheidstekort meer " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

meer voor meer | meer-voor-meer -beginsel
donner plus pour recevoir plus | plus pour plus | principe donner plus pour recevoir plus

overheidstekort
déficit public

buitensporig overheidstekort | buitensporig tekort
déficit excessif | déficit public excessif

schuld-bbp-ratio | schuld-bbp-verhouding | schuldquote | verhouding totaal overheidstekort-BBP
rapport dette-PIB | ratio de la dette publique | ratio d'endettement | ratio dette publique/PIB | taux d'endettement

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

renderende belegging op meer dan een jaar
placement rémunérateur à plus d'un an

onder meer
notamment

voor één of meer binnenkomsten geldig reisvisum
visa de voyage valable pour une ou plusieurs entrées

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

ERAAN HERINNEREND dat het vaststellen van maatregelen in het kader van de buitensporigtekortprocedure van de Europese Unie met betrekking tot lidstaten die de euro als munt hebben wier begrote of feitelijke algemene overheidstekort meer dan 3 % van het bruto binnenlands product bedraagt, moet worden vergemakkelijkt en dat tevens de doelstelling van die procedure, namelijk het aanmoedigen en, zo nodig, dwingen van een lidstaat om een eventueel vastgesteld tekort te verminderen, aanzienlijk moet worden versterkt;
RAPPELANT la nécessité de faciliter l'adoption de mesures dans le cadre de la procédure de l'Union européenne concernant les déficits excessifs à l'égard des États membres dont la monnaie est l'euro et dont le rapport entre le déficit public prévu ou effectif et le produit intérieur brut dépasse 3 %, tout en renforçant considérablement l'objectif de cette procédure, qui est d'inciter et, au besoin, de contraindre l'État membre concerné à réduire le déficit éventuellement constaté;

Het merkwaardige van deze belastingverminderingen na 1985 is dat ze samenvielen met een aanzienlijke daling van het overheidstekort, dat daalde van meer dan 9 pct. van het B.N.P. in 1985 naar minder dan 7 pct. in 1989.
Ce qu'il y a de remarquable, c'est que cette réduction d'impôts d'après 1985 a coïncidé avec une baisse considérable du déficit public, qui est passé de plus de 9 p.c. du P.N.B. en 1985 à moins de 7 p.c. en 1989.

Het merkwaardige van deze belastingverminderingen na 1985 is dat ze samenvielen met een aanzienlijke daling van het overheidstekort, dat daalde van meer dan 9 pct. van het B.N.P. in 1985 tot minder dan 7 pct. in 1989.
Ce qu'il y a de remarquable, c'est que cette réduction d'impôts d'après 1985 a coïncidé avec une baisse considérable du déficit public, qui est passé de plus de 9 p.c. du P.N.B. en 1985 à moins de 7 p.c. en 1989.

Buitensporigtekortprocedure (BTP) – De lidstaten moeten een buitensporig overheidstekort (meer dan 3% van het bbp) en een buitensporige schuldenlast (meer dan 60% van het bbp) vermijden.
Procédure concernant les déficits excessifs (PDE) – les États membres doivent éviter les déficits publics excessifs (plus de 3 % du PIB) et l’endettement excessif (plus de 60 % du PIB).

De lidstaten moeten een buitensporig overheidstekort (meer dan 3% van het bbp) en een buitensporige schuldenlast (meer dan 60% van het bbp) vermijden om te voorkomen dat de houdbaarheid van de overheidsfinanciën in het gedrang komt.
Les États membres doivent éviter les déficits publics excessifs (plus de 3 % du PIB) et l’endettement excessif (plus de 60 % du PIB), de façon à ne pas compromettre la viabilité de leurs finances publiques.

De diensten van de Commissie gaan er in hun voorjaarsprognoses 2013 van uit dat het overheidstekort, bij ongewijzigd beleid, in 2013 min of meer gelijk zal blijven op 1,2 % van het bbp en in 2014 zal afnemen tot 0,9 % van het bbp, wat dus ruim onder de referentiewaarde van 3 % van het bbp is.
Selon les prévisions du printemps 2013 des services de la Commission, le déficit public devrait rester similaire en 2013, à 1,2 % du PIB, puis diminuer à 0,9 % en 2014 dans l'hypothèse de politiques inchangées, ce qui signifie qu'il resterait nettement inférieur à la valeur de référence de 3 % du PIB.

De voornaamste conclusies van de Commissie zijn: het programma is in overeenstemming met de vereisten van het stabiliteits- en groeipact; het programma omvat drie macro-economische scenario's, maar de uitgewerkte voorspellingen voor de geaggregeerde grootheden van de overheidsfinanciën zijn gebaseerd op het voorzichtige scenario; volgens dit scenario zal het overheidstekort in 2002 gedaald zijn tot 1% van het BBP. De Nederlandse autoriteiten hebben voor deze behoedzame aanpak gekozen om een gezonde situatie van de overheidsfinanciën te verzekeren; het middelste, meer optimistische scenario lijkt evenwel beter overeen te stemmen met de huidige algemene opvattingen: in dit scenario is er in 2002 nagenoeg geen sprake meer van een tekort; de voor 1999-2002 voorgenomen inspanningen tot begrotingsconsolidatie lijken minder ambitieus in vergelijking met de vooruitgang die werd geboekt tot aan 1997; het accent is verder verlegd naar vermindering van de belastingdruk en verhoging van de uitgaven voor structurele verbetering; deze aanpak is begrijpelijk maar vereist nauwlettend toezicht van de Nederlandse autoriteiten; alle kansen moeten worden benut om de veiligheidsmarge, bedoeld om te voorkomen dat het tekort de bij Verdrag bepaalde referentiewaarde van 3% van het BBP overschrijdt, te vergroten en aldus de begrotingssituatie van Nederland te verbeteren.
Les principales conclusions de la Commission sont les suivantes : ce programme est globalement conforme aux dispositions du pacte de stabilité et de croissance; il présente trois scénarios macro-économiques, mais toutes les prévisions détaillées concernant les agrégats des finances publiques se fondent sur le scénario minimaliste, selon lequel le déficit public devrait tomber à 1 % du PIB en 2002; cette attitude prudente des autorités néerlandaises s'explique par le souci de conserver des finances publiques saines; le scénario intermédiaire, plus optimiste, paraît cependant mieux correspondre au consensus actuel; dans ce scénario, le budget devrait approcher de l'équilibre en 2002; l'effort d'assainissement budgétaire prévu de 1999 à 2002 semble moins ambitieux que les progrès accomplis jusqu'en 1997; le programme est plus nettement axé sur l'allégement de la pression fiscale, ainsi que sur l'accroissement des dépenses, dans un but d'amélioration structurelle; cette approche est compréhensible, mais elle implique une surveillance étroite de la part des autorités néerlandaises; toutes les occasions doivent être mises à profit pour consolider davantage la marge de sécurité destinée à empêcher le déficit de dépasser la valeur de référence de 3 % du PIB fixée par le Traité, et pour renforcer ainsi la position budgétaire des Pays-Bas.

- op het gebied van het financiële en begrotingsbeleid moeten vele lidstaten werk blijven maken van het terugdringen van het overheidstekort en de overheidsschuld, en van vermindering van excessieve belastingdruk; parallel daaraan moet meer aandacht worden besteed aan structurele hervormingen van de overheidsuitgaven waardoor meer ruimte ontstaat voor hogere investeringen om recht te doen aan nieuwe prioriteiten (OTO, onderwijs en opleiding, modernisering van de overheid, toegang tot communicatienetwerken en -infrastructuur);
- dans le domaine de la politique fiscale et budgétaire, de nombreux États membres doivent poursuivre leurs efforts en vue de réduire le déficit budgétaire et la dette publique et d'abaisser les niveaux généraux d'imposition qui sont excessifs ; parallèlement, il faut accorder une plus grande attention à la réforme structurelle des dépenses publiques, ce qui permettrait d'accroître les possibilités d'augmentation des investissements afin de réaliser les nouvelles priorités (RDT, éducation et formation, modernisation de l'administration publique, accès aux infrastructures et réseaux de communication) ;

Binnen één jaar na de inwerkingtreding van het verdrag moeten namelijk de landen de regels en grondslagen ervan - ik vermeld onder meer de bovengrens van 0,5% voor het overheidstekort en het automatische correctiemechanisme - in hun nationale wetgeving hebben omgezet.
Dans un délai d'un an à dater de l'entrée en vigueur du traité, les pays doivent en effet en avoir transposé les règles et fondements - comme un plafond de 0,5% pour le déficit public et le mécanisme correcteur automatique - dans leur législation nationale.