I
n de EU-besluiten over de jaarlijkse vangstmogelijkheden moet niet alleen rekening worden gehouden met de verbintenissen i
n het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid, maar ook met internationale beleidsverbintenissen, zo
als de verplichting visbestanden te herstellen tot het niveau waarop een maximale duurzame opbrengst kan worden behaald[2]. Hoewel nog wordt beraadslaagd over de tenuitvoerlegging van deze verbintenis, en
...[+++]hoewel daarover een aparte mededeling van de Commissie is verschenen[3], moeten stappen worden ondernomen om ervoor te zorgen dat enige voortgang wordt geboekt in de richting van deze politieke verbintenis, of in ieder geval dat communautaire besluiten er niet mee in conflict komen.
Lors de ses décisions annuelles sur la pêche, l’UE doit prendre en compte ses obligations au titre de la PCP, mais aussi les engagements politiques internationaux, tels que l’obligation de reconstituer les stocks à des niveaux assurant un rendement maximal équilibré[2]. Tandis que l’application de la reconstitution des stocks est encore à l’étude et fait l’objet d’une autre communication de la Commission[3], il est nécessaire de prendre des mesures permettant de progresser dans cette voie, ou tout au moins de veiller à ce que les décisions communautaires ne soient pas contraires à cet engagement.