Traduction de «ouderschapsverlof heeft verminderd » (Néerlandais → Français) :

Welnu, als gevolg van een arrest van het Europees Hof van Justitie inzake ouderschapsverlof heeft de nationale wetgever voorzien dat de opzeggingsvergoeding verschuldigd aan de werknemer die zijn prestaties in het kader van ouderschapsverlof heeft verminderd, wordt berekend op basis van zijn voltijds loon (artikel 105, § 3 van de herstelwet van 22 januari 1985 houdende sociale bepalingen).
Ainsi, suite à un arrêt de la Cour de Justice européenne en matière de congé parental, le législateur national a prévu que l'indemnité de préavis due au travailleur qui a réduit ses prestations dans le cadre du congé parental, est calculée sur la base de sa rémunération à temps plein (article 105, § 3, de la loi de redressement contenant des dispositions sociales du 22 janvier 1985).

Als gevolg van een arrest van het Europees Hof van Justitie inzake ouderschapsverlof, moet de opzeggingsvergoeding verschuldigd aan de werknemer die zijn prestaties in dat kader heeft verminderd evenwel worden berekend op basis van zijn voltijds loon.
Toutefois, suite à un arrêt de la Cour de Justice européenne en matière de congé parental, l'indemnité de préavis due au travailleur qui a réduit ses prestations à temps partiel dans ce cadre, doit être calculée sur base de sa rémunération à temps plein.

Het Grondwettelijk Hof kreeg al meermaals vragen over het verschil tussen het ouderschapsverlof en andere vormen van loopbaanonderbreking en heeft geoordeeld dat het gelijkheidsbeginsel niet geschonden wordt wanneer de opzeggingsvergoeding van een werknemer in tijdskrediet wordt berekend op basis van het verminderde loon.
La Cour Constitutionnelle, déjà interrogée à plusieurs reprises sur la différence entre le congé parental et d'autres formes d'interruption de carrière, a confirmé que le principe d'égalité n'était pas violé lorsque l'indemnité de préavis d'un travailleur en crédit-temps était calculée sur la base du salaire diminué.

Nadien heeft het Grondwettelijk Hof, dat meermaals vragen kreeg over het verschil tussen het ouderschapsverlof en andere vormen van loopbaanonderbreking, bevestigd dat het gelijkheidsbeginsel niet geschonden wordt wanneer de opzeggingsvergoeding van een werknemer in tijdskrediet wordt berekend op basis van het verminderde loon.
Par la suite, la Cour constitutionnelle, interrogée à plusieurs reprises sur la différence entre le congé parental et d'autres formes d'interruption de carrière, a confirmé que le principe d'égalité n'était pas violé lorsque l'indemnité de préavis d'un travailleur en crédit-temps était calculée sur la base de son salaire diminué.

Uit het gegeven dat, op grond van de voormelde rechtspraak van het Hof van Justitie tot uitlegging van de raamovereenkomst inzake ouderschapsverlof en van artikel 105, § 3, van de wet van 22 januari 1985, voor het bepalen van een eventuele opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer tijdens diens ouderschapsverlof moet worden uitgegaan van het loon alsof de werknemer geen ouderschapsverlof heeft genomen, volgt nog niet dat het kennelijk onevenredig zou zijn om voor het bepalen van de eventuele opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer die zijn arbeidsprestaties heeft verminderd, uit te gaan van het lopende loon voor zijn verminderde prestaties, rekening houdend zowel met artikel 103 van de wet van 22 januari 1985 als met het gegeven dat naar Belgisch recht naast de opzeggingsvergoeding voor die werknemer wordt voorzien in een beschermingsvergoeding van zes maanden loon ten laste van de werkgever, indien deze de arbeidsovereenkomst beëindigt zonder dringende reden of om een reden waarvan de aard en de oorsprong niet vreemd zijn aan de vermindering van de arbeidsprestaties.
Le fait que, pour déterminer une éventuelle indemnité de congé due par l'employeur en cas de licenciement d'un travailleur au cours du congé parental de ce dernier, il faille, en vertu de la jurisprudence précitée de la Cour de justice interprétant l'accord-cadre sur le congé parental et de l'article 105, § 3, de la loi du 22 janvier 1985, se baser sur la rémunération perçue comme si le travailleur n'avait pas pris de congé parental ne signifie pas pour autant qu'il serait manifestement déraisonnable de se baser, pour déterminer l'éventuelle indemnité de congé due par l'employeur en cas de licenciement d'un travailleur qui a réduit ses prestations de travail, sur la rémunération en cours perçue pour ses prestations réduites, compte tenu tant de l'article 103 de la loi du 22 janvier 1985 que du fait que le droit belge prévoit en faveur de ce travailleur, outre l'indemnité de congé, une indemnité de protection égale à six mois de rémunération à charge de l'employeur, si celui-ci a mis fin au contrat de travail sans motif grave ou pour un motif dont la nature et l'origine ne sont pas étrangères à la réduction des prestations de travail.

Met de eerste prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter van het Hof te vernemen of de artikelen 103 en 105 van de wet van 22 januari 1985, zoals van toepassing op 30 juni 2009, in samenhang gelezen met de clausule 2, punten 6 en 7, van de raamovereenkomst inzake ouderschapsverlof van 14 december 1995, gehecht aan de richtlijn 96/34/EG van de Raad van 3 juni 1996, strijdig zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in die zin dat, bij de berekening van de opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer die zijn arbeidsprestaties heeft verminderd op grond van het ouderschapsverlof, wordt uitgegaan van het voltijdse loon, terwijl bij het bepalen van de opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer die zijn arbeidsprestaties heeft verminderd op grond van het tijdskrediet, wordt uitgegaan van het « lopende loon ».
Par la première question préjudicielle, le juge a quo demande à la Cour si les articles 103 et 105 de la loi du 22 janvier 1985, tels qu'ils étaient applicables le 30 juin 2009, combinés avec la clause 2, points 6 et 7, de l'accord-cadre sur le congé parental du 14 décembre 1995, annexé à la directive 96/34/CE du Conseil du 3 juin 1996, sont contraires aux articles 10 et 11 de la Constitution en ce que, pour le calcul de l'indemnité de congé en cas de licenciement d'un travailleur qui a réduit ses prestations de travail dans le cadre du congé parental, la rémunération à temps plein est prise en compte, alors que pour déterminer l'indemnité de congé en cas de licenciement d'un travailleur qui a réduit ses prestations de travail dans le cadre du crédit-temps, c'est la « rémunération en cours » qui est prise en compte.

Uit het gegeven dat, op grond van de voormelde rechtspraak van het Hof van Justitie tot uitlegging van de raamovereenkomst inzake ouderschapsverlof, voor het bepalen van een eventuele opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer tijdens diens ouderschapsverlof moet worden uitgegaan van het loon alsof de werknemer geen ouderschapsverlof heeft genomen, volgt nog niet dat het kennelijk onevenredig zou zijn om voor het bepalen van de eventuele opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer die zijn arbeidsprestaties overeenkomstig artikel 102 van de wet van 22 januari 1985 heeft verminderd, uit te gaan van het lopende loon voor zijn verminderde prestaties, rekening houdend zowel met artikel 103 van diezelfde wet als met het gegeven dat in artikel 101, zesde lid, van diezelfde wet naast de opzeggingsvergoeding voor die werknemer wordt voorzien in een forfaitaire beschermingsvergoeding van zes maanden loon ten laste van de werkgever, indien deze de arbeidsovereenkomst beëindigt zonder dringende reden of om een reden waarvan de aard en de oorsprong niet vreemd zijn aan de vermindering van de arbeidsprestaties.
Le fait que, pour déterminer une éventuelle indemnité de congé due par l'employeur en cas de licenciement d'un travailleur au cours du congé parental de ce dernier, il faille, en vertu de la jurisprudence précitée de la Cour de justice interprétant l'accord-cadre sur le congé parental, se baser sur la rémunération perçue comme si le travailleur n'avait pas pris de congé parental ne signifie pas pour autant qu'il serait manifestement déraisonnable de se baser, pour déterminer l'éventuelle indemnité de congé due par l'employeur en cas de licenciement d'un travailleur qui a réduit ses prestations de travail conformément à l'article 102 de la loi du 22 janvier 1985, sur la rémunération en cours perçue pour ses prestations réduites, compte tenu tant de l'article 103 de cette même loi que du fait que l'article 101, alinéa 6, de cette même loi prévoit en faveur de ce travailleur, outre l'indemnité de congé, une indemnité de protection forfaitaire égale à la rémunération de six mois à charge de l'employeur, si celui-ci a mis fin au contrat de travail sans motif grave ou pour un motif dont la nature et l'origine ne sont pas étrangères à la réduction des prestations de travail.

Uit het gegeven dat, op grond van de voormelde rechtspraak van het Hof van Justitie tot uitlegging van de raamovereenkomst inzake ouderschapsverlof en van artikel 105, § 3, van de wet van 22 januari 1985, voor het bepalen van een eventuele opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer tijdens diens ouderschapsverlof moet worden uitgegaan van het loon alsof de werknemer geen ouderschapsverlof heeft genomen, volgt nog niet dat het kennelijk onevenredig zou zijn om voor het bepalen van de eventuele opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer van vijftig jaar en ouder die zijn arbeidsprestaties heeft verminderd, uit te gaan van het lopende loon voor zijn verminderde prestaties, rekening houdend zowel met artikel 103 van de wet van 22 januari 1985 als met het gegeven dat naar Belgisch recht naast de opzeggingsvergoeding voor die werknemer wordt voorzien in een beschermingsvergoeding van zes maanden loon ten laste van de werkgever, indien deze de arbeidsovereenkomst beëindigt zonder dringende reden of om een reden waarvan de aard en de oorsprong niet vreemd zijn aan de vermindering van de arbeidsprestaties.
Le fait que, pour déterminer une éventuelle indemnité de congé due par l'employeur en cas de licenciement d'un travailleur au cours du congé parental de ce dernier, il faille, en vertu de la jurisprudence précitée de la Cour de justice interprétant l'accord-cadre sur le congé parental et de l'article 105, § 3, de la loi du 22 janvier 1985, se baser sur la rémunération perçue comme si le travailleur n'avait pas pris de congé parental ne signifie pas pour autant qu'il serait manifestement déraisonnable de se baser, pour déterminer l'éventuelle indemnité de congé due par l'employeur en cas de licenciement d'un travailleur âgé de cinquante ans et plus qui a réduit ses prestations de travail, sur la rémunération en cours perçue pour ses prestations réduites, compte tenu tant de l'article 103 de la loi du 22 janvier 1985 que du fait que le droit belge prévoit en faveur de ce travailleur, outre l'indemnité de congé, une indemnité de protection égale à six mois de rémunération à charge de l'employeur, si celui-ci a mis fin au contrat de travail sans motif grave ou pour un motif dont la nature et l'origine ne sont pas étrangères à la réduction des prestations de travail.

Uit de feiten van de zaak die voor de verwijzende rechter aanhangig is en uit de motivering van de verwijzingsbeslissing blijkt dat het Hof wordt verzocht uitspraak te doen over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 39, § 1, van de wet van 3 juli 1978 en van artikel 103 van de wet van 22 januari 1985, in samenhang gelezen, en in die zin geïnterpreteerd dat zij een verschil in behandeling zouden instellen tussen twee categorieën van werknemers die met hun werkgever zijn overeengekomen hun arbeidsprestaties te verminderen overeenkomstig artikel 102 van de wet van 22 januari 1985 en die, wegens de beëindiging van de arbeidsovereenkomst voor onbepaalde duur door de werkgever tijdens de periode van verminderde prestaties, recht hebben op een opzeggingsvergoeding « die gelijk is aan het lopend loon » dat overeenstemt met de duur van de opzeggingstermijn : enerzijds, de werknemer die zijn arbeidsprestaties heeft verminderd in het kader van een ouderschapsverlof in de zin van de raamovereenkomst gehecht aan de richtlijn 96/34/EG van de Raad van 3 juni 1996 « betreffende de door de UNICE, het CEEP en het EVV gesloten raamovereenkomst inzake ouderschapsverlof », en, anderzijds, de werknemer die zijn arbeidsprestaties om andere redenen heeft verminderd.
Il ressort des faits de la cause pendante devant le juge a quo et de la motivation de la décision de renvoi que la Cour est invitée à statuer sur la compatibilité, avec les articles 10 et 11 de la Constitution, de l'article 39, § 1, de la loi du 3 juillet 1978 et de l'article 103 de la loi du 22 janvier 1985, lus en combinaison, et interprétés en ce qu'ils établiraient une différence de traitement entre deux catégories de travailleurs ayant convenu avec leur employeur de réduire leurs prestations de travail conformément à l'article 102 de la loi du 22 janvier 1985 et ayant droit, en raison de la résiliation du contrat de travail à durée indéterminée par l'employeur lors de la période de réduction des prestations, à une indemnité de congé « égale à la rémunération en cours » correspondant à la durée du délai de préavis : d'une part, le travailleur qui a réduit ses prestations de travail dans le cadre d'un congé parental au sens de l'accord-cadre annexé à la directive 96/34/CE du Conseil du 3 juin 1996 « concernant l'accord-cadre sur le congé parental conclu par l'UNICE, le CEEP et la CES », et, d'autre part, le travailleur qui a réduit ses prestations de travail pour d'autres raisons.

Vandaag heeft iedere ouder recht op 3 maanden ouderschapsverlof als de arbeidsprestaties volledig worden geschorst, 6 maanden indien de prestaties halftijds worden verminderd en 15 maanden als ze met één vijfde worden verminderd.
Aujourd'hui, chaque parent a droit à trois mois de congé parental lorsqu'il suspend complètement ses prestations de travail, à six mois s'il suspend ses prestations à mi-temps, et à 15 mois s'il les réduit d'1/5.