7. wijst erop dat in een aantal gevallen die in 2000 aanleiding waren tot een visumweigering geen sprake was van een aangegane juridische verplichting; betwijfelt of deze gevallen door de administratie hadden moeten worden voorgedragen voor terzijdestellin
g; beklemtoont dat ordonnateurs persoonlijk verantwoordelijkheid moeten dragen voor vergissingen en juridische overtredingen die tot dergelijke gevallen leiden; doet een beroep op de administratie spoedig tot corrigerend optreden over te gaan, zoals de onverwijlde intrekking van de desbetreffende voorstellen en niet praktisch automatisch de terzijdestellingsprocedure op gang te breng
...[+++]en;
7. constate toutefois que plusieurs cas ayant donné lieu à des refus de visa en 2000 ne comportaient pas d'engagement juridique préalable; se demande si ces cas auraient dû faire l'objet de demandes de passer outre de l'administration; souligne que les ordonnateurs doivent répondre personnellement des erreurs et du non-respect du droit qui donne lieu à de tels cas; invite l'administration à prendre des mesures d'urgence pour y remédier, notamment l'annulation immédiate des propositions concernées, au lieu de recourir presque automatiquement à la procédure de passer outre;
