Vertaling van "opgelegde uitvoering " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

bij uitvoer van de rijst opgelegde bijzondere heffing
taxe spéciale perçue à l'exportation du riz

uitvoer (EU) [ communautaire uitvoer ]
exportation (UE) [ exportation communautaire ]

uitvoer [ verkoop bij uitvoer ]
exportation [ vente à l'exportation ]

wettelijk opgelegde taal
langue légalement imposée

ambtshalve opgelegde eed
serment déféré d'office

einde van alle plaatselijke verbodsbepalingen opgelegd aan de voertuigen in beweging
fin de toutes les interdictions locales imposées aux véhicules en mouvement

in uitvoering
en cours d’exécution

ontheffing van belasting bij uitvoer | ontlasten van belasting bij uitvoer | vrijstelling bij uitvoer
détaxation à l'exportation

restitutie bij uitvoer [ bedrag van de restitutie | communautaire steun bij uitvoer | maximale restitutie | vaststelling van de restitutie | voorafgaande vaststelling restitutie ]
restitution à l'exportation [ aide communautaire à l'exportation | fixation de restitution | montant de la restitution | préfixation de restitution | restitution maximale ]

real-time uitvoer | tijdgebonden uitvoer | tijdige uitvoer
sortie en temps réel

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

(2) De Veiligheidsraad heeft onder meer besloten dat het verbod op vluchten en bepaalde exportbeperkingen die in aansluiting op zijn Resoluties 1267(1999) en 1333(2000) aan Afghanistan waren opgelegd, moesten worden ingetrokken en dat het toepassingsgebied van de bevriezing van tegoeden en van het verbod op de terbeschikkingstelling van tegoeden die in uitvoering van die resoluties waren opgelegd, moest worden aangepast.
(2) Le Conseil de sécurité a notamment décidé que l'interdiction des vols et certaines restrictions à l'exportation imposées à l'Afghanistan par ses résolutions 1267(1999) et 1333(2000) devaient être abrogées et que la portée du gel des fonds et de l'interdiction de mise à disposition de fonds, qui ont été imposés comme suite à ces résolutions, devrait être adaptée.

Na uitvoering van de opdracht controleert de aanvankelijk aanwijzende of vorderende gerechtelijke overheid, de gerechtelijke overheid onder wiens leiding de aanwijzing of vordering werd gedaan overeenkomstig artikel 11, dan wel de gerechtelijke overheid onder wiens leiding de prestatie werd verder gezet, elk wat hen betreft en ongeacht de stand van de rechtspleging, de kwaliteit van de verleende prestatie of van het geleverde goed, de naleving van de opgelegde uitvoerings- of leveringstermijn, de naleving van de verplichting vervat in artikel 10, § 4, de overeenstemming ervan met de toepasselijke tarifering en desgevallend het intreden van de verjaring overeenkomstig artikel 17.
Après exécution de la mission, l'autorité judiciaire désignante ou requérante initiale, l'autorité judiciaire sous la direction de laquelle la désignation ou la réquisition a été faite conformément à l'article 11 ou l'autorité judiciaire sous la direction de laquelle la prestation s'est poursuivie, contrôle, chacune pour ce qui la concerne et quel que soit le stade de la procédure, la qualité de la prestation réalisée ou du bien fourni, le respect du délai d'exécution ou de fourniture imparti, le respect de l'obligation prévue à l'article 10, § 4, sa conformité avec la tarification applicable et, le cas échéant, le risque de prescription conformément à l'article 17.

De minister of zijn afgevaardigde controleert de kwaliteit van de prestatie of van het geleverde goed, de naleving van de opgelegde uitvoerings- of leveringstermijn, de naleving van de verplichting vervat in artikel 10, § 4, de overeenstemming ervan met de tarifering en desgevallend de verjaring van de facturen en staten van kosten en honorarium.
Le ministre ou son délégué contrôle la qualité de la prestation ou du bien fourni, le respect du délai d'exécution ou de fourniture imposé, le respect de l'obligation prévue à l'article 10, § 4, sa conformité à la tarification et éventuellement la prescription des factures et des états de frais et/ou d'honoraires.

merkt op dat rapportageverplichtingen op energiegebied als onderdeel van een kader essentieel zijn om de voortgang en de uitvoering van de bestaande wetgeving inzake energie-efficiëntie te beoordelen; betreurt evenwel de buitensporige rapportageverplichtingen die ook door overijverige lidstaten aan ondernemingen, consumenten en overheidsdiensten worden opgelegd en die de mogelijkheden voor groei en innovatie beperken; onderstreept dat de rapportageverplichtingen waar mogelijk moeten worden vereenvoudigd om de administratieve lasten en kosten terug te dringen; uit kritiek op het feit dat de gegevens die via rapportage worden verkregen, vaak niet vergelijkbaar zijn in de EU als gevolg van verschillende uitsplitsingen, methoden en normen; verzoekt de Commissie om ook door middel van digitale oplossingen de administratieve lasten in verband met rapportageverplichtingen te verminderen en met het oog op een betere evaluatie van de gegevens meer richtsnoeren voor de vergelijkbaarheid van die gegevens op te stellen; pleit voor het in overeenstemming brengen van de verwachte energievraag met het kostenefficiënte besparingspotentieel in belangrijke sectoren en is van mening dat door een vermindering van de bureaucratie energie-efficiëntiemaatregelen sneller kunnen worden uitgevoerd; merkt op dat de toepassing van het beginsel „voorrang voor energie-efficiëntie” de herziening van energieplanning en -rapportage en de verbetering van de beleidscoherentie vereist om hun wederzijdse versterking te waarborgen, in het besef dat energiebesparing Europa's eerste en meest betrouwbare energiebron is; merkt op dat energie-efficiëntie de beste investering in een „energiebron” kan zijn: energie wordt betaalbaarder, er is minder behoefte aan aanvullende en dure infrastructuur aan de aanbodzijde en het helpt de klimaatverandering tegengaan.
fait observer que les obligations de déclaration font partie d'un cadre et sont essentielles pour évaluer le progrès et la mise en œuvre de la législation actuelle de l'Union en matière d'efficacité énergétique; regrette néanmoins les obligations de déclaration excessives imposées, notamment par une surrèglementation des États membres, aux entreprises, aux producteurs d'énergie, aux consommateurs et aux administrations publiques dans le domaine de l'énergie, qui limitent le potentiel de croissance et d'innovation; souligne que les obligations en matière d’information doivent, dans la mesure du possible, être simplifié afin de réduire la charge administrative et les coûts; regrette que les données obtenues à partir des déclarations ne soient souvent pas comparables dans toute l'Union, compte tenu des différentes répartitions, méthodes et normes en vigueur; invite la Commission à réduire, notamment grâce à des solutions numériques, la charge administrative découlant des obligations de déclaration et à élaborer de nouvelles lignes directrices sur la comparabilité des données en vue d'une meilleure évaluation des données; demande que les prévisions de demande d'énergie soient conformes au potentiel d'économies rentables dans les secteurs clés et estime que la réduction de la charge administrative accélérera la mise en œuvre des mesures d'efficacité énergétique; fait observer que l'application du principe «efficacité énergétique en premier» exige de réviser la planification et les obligations de déclaration énergétiques et la cohérence de la politique pour assurer leur renforcement mutuel, en reconnaissant que les économies d'énergie constituent la première et la plus sûre source d'énergie de l'Europe; note que l'efficacité énergétique peut constituer le meilleur investissement en matière de «source» énergétique, améliore ainsi l'accès à l'énergie à un coût abordable, réduit la nécessité d'infrastructures d'approvisionnement supplémentaires et coûteuses et contrib ...

Uit wat voorafgaat kan worden afgeleid dat de INSPIRE-richtlijn een systeem van informatie-infrastructuur invoert waarbij weliswaar niet het vergaren van nieuwe informatie wordt opgelegd, maar dat door de opbouw en de werking ervan niettemin de medewerking veronderstelt van alle overheidsinstanties die informatie bezitten inzake de aangelegenheden bedoeld in de bijlagen bij de richtlijn en waarbij tevens de verplichting wordt opgelegd om maatregelen te treffen die de gegevensuitwisseling onder die overheidsinstanties waarborgen, zodat deze gegevens niet uitsluitend worden aangewend ter uitvoering van overheidstaken die ressorteren onder de bescherming van het leefmilieu, maar ook ter uitvoering van andere overheidstaken.
De ce qui précède, il y a lieu de considérer que la directive INSPIRE met en place un système d'infrastructure d'informations dont la constitution et le fonctionnement, s'ils n'imposent pas la collecte d'informations nouvelles, supposent néanmoins la participation de toutes les autorités publiques, qui détiennent des informations portant sur les thèmes visés aux annexes de la directive, et imposent aussi l'adoption de mesures garantissant le partage des données entre ces autorités publiques en vue de les utiliser non pas uniquement dans l'exécution de missions publiques relevant de la protection de l'environnement mais aussi dans l'exécution d'autres missions publiques.

Het Grondwettelijk Hof oordeelde evenwel dat dit een ongerechtvaardigd verschil in behandeling is, in zoverre deze regeling de verzoekende partij op wier vordering reeds een dwangsom werd opgelegd, niet de mogelijkheid biedt om het opleggen van een bijkomende dwangsom of het verhogen van de reeds opgelegde dwangsom te vorderen in het geval dat de overheid op volhardende wijze in gebreke blijft uitvoering te geven aan het vernietigingsarrest, terwijl zij aan de overheid die een dwangsom opgelegd kreeg, de mogelijkheid biedt om de opheffing van die dwangsom of de opschorting van de looptijd of de vermindering ervan te vorderen in geval van blijvende of tijdelijke of gedeeltelijke onmogelijkheid voor die overheid om aan de hoofdveroordeling te voldoen (GwH nr. 122/2012 van 18 oktober 2012).
La Cour constitutionnelle a néanmoins considéré qu'il s'agit d'une différence de traitement injustifiée, dans la mesure où ce régime ne permet pas à la partie requérante à la requête de laquelle une astreinte a déjà été imposée de demander d'imposer une astreinte supplémentaire ou d'augmenter l'astreinte imposée au cas où l'autorité reste de manière persistante en défaut d'exécuter l'arrêt d'annulation, alors qu'il permet à l'autorité qui s'est vu imposer une astreinte de demander d'annuler cette astreinte, d'en suspendre l'échéance ou de la diminuer en cas d'impossibilité permanente ou temporaire ou partielle pour cette autorité de satisfaire à la condamnation principale (Cour constitutionnelle, arrêt nº 122/2012 du 18 octobre 2012).

U wordt hierbij in kennis gesteld van de beslissing van (bevoegde autoriteit van de beslissingsstaat) om het vonnis van (bevoegde rechtbank van de beslissingsstaat) d.d (datum van het vonnis) (referentienummer, indien bekend) aan (de tenuitvoerleggingsstaat) toe te zenden met het oog op de erkenning van het vonnis en de tenuitvoerlegging van de daarin opgelegde sanctie overeenkomstig het nationale recht tot uitvoering van het Kaderbesluit 2008/909/JBZ van de Raad van 27 november 2008 inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op strafvonnissen waarbij vrijheidsstraffen of tot vrijheidsbeneming strekkende maatregelen zijn opgelegd, met het oog op de tenuitvoerlegging ervan in de Europese Unie.
Par la présente, vous êtes informé(e) de la décision du/de la (autorité compétente de l’État d’émission) de transmettre le jugement du/de la (autorité compétente de l’État d’émission) du (date du jugement) (numéro de référence, s’il est disponible) à/au (État d’exécution) aux fins de sa reconnaissance et de l’exécution de la condamnation qui y est prononcée, conformément à la législation nationale appliquant la décision-cadre 2008/909/JAI du Conseil du 27 novembre 2008 concernant l’application du principe de reconnaissance mutuelle aux jugements en matière pénale prononçant des peines ou des mesures privatives de liberté aux fins de leur exécution dans l’Union européenne.

Dienaangaande kunnen met name worden vermeld: de aan de partijen bij dit verdrag opgelegde verplichting om de invoerregeling vast te stellen die voor de aan deze procedure onderworpen stoffen geldt (artikel 10, leden 1 tot en met 5), de mededeling van de belangrijkste aspecten van deze regeling aan iedere betrokken natuurlijke of rechtspersoon (artikel 10, lid 8), of de aan de uitvoerende partijen opgelegde verplichting om ervoor te zorgen dat de exporteurs in hun rechtsgebied de regelingen van de invoerende partijen in acht nemen en dat, in het bijzonder, de uitvoer wordt verboden van in bijlage III bij het Verdrag van Rotterdam opgenomen stoffen naar een partij bij dit verdrag, die het secretariaat niet op de hoogte zou hebben gebracht van de op deze stoffen toepasselijke invoerregeling of die hem slechts een voorlopig antwoord zonder besluit met betrekking tot de tijdelijk geldende invoerregeling zou hebben meegedeeld, tenzij in duidelijk omschreven uitzonderingsgevallen (artikel 11, leden 1, sub b, en 2).
Peuvent notamment être mentionnées, à cet égard, l’obligation faite aux parties à la convention d’établir le régime d’importation applicable aux produits soumis à cette procédure (article 10, paragraphes 1 à 5), la communication des éléments essentiels de ce régime à toute personne physique ou morale intéressée (article 10, paragraphe 8) ou l’obligation faite aux parties exportatrices d’assurer le respect, par les exportateurs relevant de leur juridiction, des régimes établis par les parties importatrices et, en particulier, d’interdire, sauf exceptions clairement circonscrites, toute exportation de produits inscrits à l’annexe III de la convention à destination d’une partie à celle-ci qui n’aurait pas communiqué au secrétariat le régime d’importation applicable à ces produits ou lui aurait seulement communiqué une réponse provisoire ne contenant pas de décision relative au régime d’importation provisoirement applicable [article 11, paragraphes 1, sous b), et 2].

Het beginsel van wederzijdse erkenning moet worden toegepast op geldelijke sancties die door rechterlijke of bestuurlijke autoriteiten zijn opgelegd, zodat dergelijke sancties in een andere lidstaat dan die waar zij worden opgelegd, gemakkelijker ten uitvoer kunnen worden gelegd.
Le principe de reconnaissance mutuelle devrait s'appliquer aux sanctions pécuniaires infligées par les autorités judiciaires et administratives afin d'en faciliter l'application dans un État membre autre que celui dans lequel les sanctions ont été imposées.

Eén van de belangrijkste aan U voorgestelde wijzigingen betreft het probleem hoe de verplichte samenwerkingsprocedures (procedures van samenwerking tussen de federale staat, de gewesten en de gemeenschappen die in diverse materies door de wet worden opgelegd) uitvoering dienen te krijgen ten aanzien van de (van het parlementaire initiatief uitgaande) wetsvoorstellen.
Une des modifications les plus importantes de celles qui sont proposées aujourd'hui concerne le problème de l'application aux propositions de loi d'initiative parlementaire, des procédures obligatoires de collaboration entre l'autorité fédérale, les communautés et les régions qui sont imposées par la loi dans diverses matières.