Vertaling van "opgelegd minder bedraagt " (Nederlands → Frans) :

De VREG legt de netbeheerder of de warmte- of koudenetbeheerder voor een overtreding van de openbaredienstverplichtingen, opgelegd op basis van artikel 4.1.22, 2° tot en met 4°, en artikel 4/1.1.6, een administratieve geldboete op die niet minder bedraagt dan 1000 euro en niet meer dan 1% van de omzet die de betrokken overtreder heeft gerealiseerd op de Vlaamse energiemarkt tijdens het afgelopen jaar".
Le VREG impose au gestionnaire du réseau ou au gestionnaire du réseau de chaleur ou de froid une amende administrative qui ne peut pas être inférieure à 1000 euros et ne pas être supérieure à 1% du chiffre d'affaires réalisé sur le marché flamand de l'énergie par le contrevenant pendant l'exercice écoulé pour une infraction aux obligations de service public, imposées sur la base de l'article 4.1.22, 2° à 4° inclus, et de l'article 4/1.1.6".

De VREG legt de leverancier of de warmte- of koudeleverancier voor een overtreding van de openbaredienstverplichtingen, opgelegd op basis van artikel 4.3.2, 4°, of artikel 4/1.3.2, 4°, een administratieve geldboete op die niet minder bedraagt dan 1000 euro en niet meer dan 1% van de omzet die de betrokken overtreder heeft gerealiseerd op de Vlaamse energiemarkt tijdens het afgelopen jaar".
Le VREG impose au fournisseur ou au fournisseur de chaleur ou de froid une amende administrative qui ne peut pas être inférieure à 1000 euros et ne pas être supérieure à 1% du chiffre d'affaires réalisé sur le marché flamand de l'énergie par le contrevenant pendant l'exercice écoulé pour une infraction aux obligations de service public, imposées sur la base de l'article 4.3.2, 4°, ou de l'article 4/1.3.2, 4°".

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, dat wil zeggen wanneer hij, voor dezelfde feiten, ofwel naar de correctionele rechtbank kan worden verwezen ofwel hem een administratieve geldboete kan worden opgelegd waartegen hem een beroep wordt geboden voor een rechtbank, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet de rechtbank, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken.
Lorsque l'auteur d'un même fait peut être puni de manière alternative, c'est-à-dire lorsque, pour les mêmes faits, il peut, soit être renvoyé devant le tribunal correctionnel, soit se voir infliger une amende administrative contre laquelle un recours lui est offert devant un tribunal, la Cour a jugé qu'un parallélisme doit en principe exister entre les mesures d'individualisation de la peine : lorsque, pour les mêmes faits, le tribunal correctionnel peut infliger une amende inférieure au minimum légal s'il existe des circonstances atténuantes (article 85 du Code pénal) ou lorsqu'il peut accorder un sursis (loi du 29 juin 1964), le tribunal, saisi du recours dirigé contre la décision d'infliger une sanction administrative, doit en principe disposer des mêmes possibilités d'individualisation de la peine.

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, dat wil zeggen wanneer hij, voor dezelfde feiten, ofwel naar de correctionele rechtbank kan worden verwezen ofwel een administratieve geldboete kan worden opgelegd waartegen hem een beroep wordt geboden voor een rechtbank, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet de rechtbank, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken (arresten nrs. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).
Lorsque l'auteur d'un même fait peut être puni de manière alternative, c'est-à-dire lorsque, pour les mêmes faits, il peut, soit être renvoyé devant le tribunal correctionnel, soit se voir infliger une amende administrative contre laquelle un recours lui est offert devant un tribunal, la Cour a jugé qu'un parallélisme doit en principe exister entre les mesures d'individualisation de la peine : lorsque, pour les mêmes faits, le tribunal correctionnel peut infliger une amende inférieure au minimum légal s'il existe des circonstances atténuantes (article 85 du Code pénal) ou lorsqu'il peut accorder un sursis (loi du 29 juin 1964), le tribunal, saisi du recours dirigé contre la décision d'infliger une sanction administrative, doit en principe disposer des mêmes possibilités d'individualisation de la peine (arrêts n 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).

Een levensverzekeringscontract dat oorspronkelijk aangegaan was voor een periode van minder dan 10 jaar en waarvan de looptijd wordt verlengd zodat hij minimum 10 jaar bedraagt, kan in principe aan de voorwaarde inzake looptijd, opgelegd door art. 145, 1°, c; 145, § 1, eerste lid, 4°, c; 145, eerste lid, 2°, c; 145, § 1, 1°, c, WIB 92 en art. 115, § 1, 4°, c, WIB 92 zoals het bestond alvorens te zijn opgeheven bij art. 22 Wet van 8 mei 2014 (BS 28.5.2014 (ed. 2)) en van toepassing blijft op de in art. 539, WIB 92 bedoelde gevallen, beantwoorden vanaf het ogenblik waarop de wijziging wordt doorgevoerd.
Un contrat d'assurance-vie qui a initialement été conclu pour une période de moins de 10 ans et dont la durée est prolongée de sorte qu'il atteigne une durée d'au moins 10 ans, peut en principe répondre à partir du moment où les modifications ont été apportées aux conditions en matière de durée, imposées par les art. 145, 1°, c; 145, § 1, al. 1, 4°, c; 145, al. 1, 2°, c; 145, § 1, 1°, c, CIR 92 et par les art. 115, § 1, 4°, c, CIR 92 tels qu'ils existaient avant d'être abrogés par l'art. 22 de la Loi du 8 mai 2014 (MB 28.5.2014 (éd. 2)) et qui reste d'application pour les cas visés à l'art. 539, CIR 92.

De hypothecaire lening die oorspronkelijk gesloten is voor een periode van minder dan 10 jaar en waarvan de looptijd wordt verlengd zodat hij ten minste 10 jaar bedraagt, kan in principe aan de voorwaarde inzake looptijd opgelegd door art. 145, eerste lid, 2° ; 145, § 1, eerste lid, 3° ; 145, eerste lid, 1° ; 145, § 2, 1°, WIB 92 en 115, § 1, eerste lid, 3°, WIB 92 zoals het bestond alvorens te zijn opgeheven bij art. 22 W 8 mei 2014 (BS 28.5.2014, ed. 2) en van toepassing blijft op de in art. 539, WIB 92 bedoelde gevallen, beantwoorden vanaf het ogenblik waarop de wijziging wordt doorgevoerd.
L'emprunt hypothécaire qui a initialement été conclu pour une période de moins de 10 ans et dont la durée est prolongée de sorte qu'il atteigne une durée d'au moins 10 ans, peut en principe répondre, à partir du moment où les modifications ont été apportées, aux conditions en matière de durée, imposées par les art. 145, al.1, 2° ; 145, § 1, al.1, 3° ; 145, al.1, 1° ; 145, § 2, 1°, CIR 92 et 115, § 1, alinéa 1, 3°, CIR 92 tels qu'ils existaient avant d'être abrogés par l'art. 22 L 8 mai 2014 (MB 28.5.2014, éd. 2) et qui reste d'application pour les cas visés à l'art. 539, CIR 92.

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, dat wil zeggen wanneer hij, voor dezelfde feiten, ofwel naar de correctionele rechtbank kan worden verwezen ofwel een administratieve geldboete kan worden opgelegd waartegen hem een beroep wordt geboden voor een andere rechtbank dan een strafrechtbank, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet de arbeidsrechtbank, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken (arresten nrs. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).
Lorsque l'auteur d'un même fait peut être puni de manière alternative, c'est-à-dire lorsque, pour les mêmes faits, il peut, soit être renvoyé devant le tribunal correctionnel, soit se voir infliger une amende administrative contre laquelle un recours lui est offert devant un tribunal non pénal, la Cour a jugé qu'un parallélisme doit en principe exister entre les mesures d'individualisation de la peine : lorsque, pour les mêmes faits, le tribunal correctionnel peut infliger une amende inférieure au minimum légal s'il existe des circonstances atténuantes (article 85 du Code pénal) ou lorsqu'il peut accorder un sursis (loi du 29 juin 1964), le tribunal du travail, saisi du recours dirigé contre la décision d'infliger une sanction administrative, doit en principe disposer des mêmes possibilités d'individualisation de la peine (arrêts n 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007).

de geldelijke sanctie die wordt opgelegd minder bedraagt dan 70 EUR of het equivalent daarvan.
la décision prévoit une sanction pécuniaire inférieure à 70 euros ou à un montant équivalent.

De verzoekende partijen verwijten de aangevochten bepalingen dat zij, zonder aanvaardbare verantwoording, twee categorieën van personen die ervan worden beticht hetzelfde misdrijf te hebben gepleegd, verschillend behandelen : diegenen die door de procureur des Konings worden vervolgd, kan een lichtere straf worden opgelegd dan het wettelijke minimum, indien de rechter vaststelt dat er verzachtende omstandigheden zijn; diegenen ten aanzien van wie de procureur des Konings heeft beslist ze niet te vervolgen kan geen administratieve boete worden opgelegd die minder bedraagt dan het wettelijke minimum, zelfs indien er verzachtende omstandigheden zijn.
Les parties requérantes reprochent aux dispositions attaquées de traiter différemment, sans justification admissible, deux catégories de personnes prévenues d'avoir commis la même infraction : celles qui sont poursuivies par le procureur du Roi peuvent se voir infliger une peine inférieure au minimum légal si le juge constate l'existence de circonstances atténuantes; celles que le procureur du Roi a décidé de ne pas poursuivre ne peuvent se voir infliger une amende administrative inférieure au minimum légal, même s'il existe des circonstances atténuantes.