Vertaling van "openbaar ministerie wegens mogelijke strafrechtelijke delicten " (Nederlands → Frans) :

[57] In totaal heeft het ANI tot maart 2012 bijna 4000 controles uitgevoerd en in meer dan 500 zaken vaststellingen gedaan of doorverwezen. Hierbij ging het om 250 gevallen van onverenigbaarheid, 37 gevallen van (administratieve) belangenconflicten, 24 gevallen van vermeende niet-aangegeven vermogens en 239 verwijzingen naar het openbaar ministerie wegens mogelijke strafrechtelijke delicten.
[57] Globalement, depuis sa création jusqu'au mois de mars 2012, l'ANI a procédé à quelque 4 000 vérifications ayant donné lieu à des conclusions ou des saisines dans plus de 500 affaires, dont 250 conclusions d'incompatibilité, 37 affaires de conflit d'intérêts (administratif), 24 affaires d'avoirs injustifiés présumés et 239 saisines du ministère public pour suspicions de délits pénaux.

[58] De toetsing leidde tot dusver tot de vaststelling van 75 onverenigbaarheden, negen gevallen van administratieve belangenconflicten en 50 verwijzingen naar het openbaar ministerie wegens vermeende strafrechtelijke delicten.
[58] L'examen analytique a eu jusqu'ici les résultats suivants: 75 conclusions d'incompatibilité, 9 conclusions de conflit d'intérêts administratif et des saisines de procureurs concernant 50 suspicions de délits pénaux.

Dit instrument biedt jaarlijks voor elk gerechtelijk arrondissement een kwantitatief overzicht van de instroom, uitstroom en stock van de correctionele parketten, opgesplitst op basis van criteria zoals de wijze van instroom, bekende of onbekende dader, het type tenlastelegging, enz. Het dient als hulpmiddel ter evaluatie en mogelijke bijsturing van het gevoerde strafrechtelijk beleid, waarvan de krijtlijnen zijn uitgetekend in het beleidsplan van het Openbaar Ministerie.
Cet instrument fournit chaque année une vue d'ensemble du flux d'entrée, du flux de sortie et du stock des parquets correctionnels, ventilés en fonction de critères tels que le mode d’entrée, auteur connu ou inconnu, le type de prévention, etc. Il offre notamment une aide à l'évaluation de la politique criminelle exécutée et un incitant pour une amélioration de cette politique, dont les grandes lignes sont décrites dans le plan de politique du Ministère Public.

Sinds het van kracht worden van de wet van 11 juli 1994 is het op grond van artikel 2 van de wet van 4 oktober 1867 ook voor het openbaar ministerie mogelijk om, indien er geen gerechtelijk onderzoek is gevorderd, de beklaagde rechtstreeks voor de correctionele rechtbank te dagvaarden of op te roepen, met de mededeling van de verzachtende omstandigheden of van de reden van verschoning, wanneer het van oordeel is dat er wegens verzachtende omstandigheden of om reden van verschoning geen grond is om een hogere straf te vorderen dan een correctionele straf.
Depuis l'entrée en vigueur de la loi du 11 juillet 1994, l'article 2 de la loi du 4 octobre 1867, [...] permet également au ministère public, dans les cas où une instruction n'a pas été requise, de citer directement ou de convoquer le prévenu devant le tribunal correctionnel en indiquant ces circonstances atténuantes ou la cause d'excuse, s'il estime qu'il n'y a pas lieu de requérir une peine plus sévère qu'une peine correctionnelle en raison de circonstances atténuantes ou d'une cause d'excuse.

Tot slot is het duidelijk dat voor een aantal delicten, zeker als daar een aantasting van de eerbaarheid of zwaar geweld bijkomen, het openbaar ministerie wellicht zelden of nooit tot een minnelijke schikking zal overgaan omdat in die dossiers een daadwerkelijke strafrechtelijke veroordeling maatschappelijk wel relevant is.
Enfin, il est clair que le ministère public ne procédera sans doute que rarement — voire jamais — à une transaction dans le cas de certains délits, en particulier ceux impliquant un attentat à la pudeur ou des faits de violence grave, parce que, dans les dossiers de ce genre, une condamnation pénale effective est socialement pertinente.

De wetgever heeft het beginsel non bis in idem dus geschonden door het het openbaar ministerie mogelijk te maken strafvervolgingen in te stellen (door een opsporingsonderzoek te openen of niet te sluiten of door de strafvordering op gang te brengen) tegen een persoon die reeds voor in wezen identieke feiten het voorwerp heeft uitgemaakt van een administratieve sanctie met een strafrechtelijk karakter die definitief is geworden, alsook door toe te staan dat die persoon, wegens in wezen identieke feiten wordt verwezen naar een strafgerecht, of, indien voor dat rechtscollege reeds een zaak aanhangig is gemaakt, door dat laatste toe te staan het onderzoek van de zaak voort te zetten.
Le législateur a donc méconnu le principe non bis in idem en permettant au ministère public d'engager des poursuites pénales (en ouvrant ou en ne clôturant pas une information judiciaire ou en mettant en mouvement l'action publique) contre une personne qui a déjà fait l'objet, pour des faits en substance identiques, d'une sanction administrative, à caractère pénal, devenue définitive, ainsi qu'en autorisant que cette personne soit renvoyée, en raison de faits en substance identiques, devant une juridiction pénale ou, si cette juridiction était déjà saisie, en lui permettant de continuer l'examen de la cause.

In de mededeling wordt gewezen op mogelijkheden om het strafrechtelijk kader en de procedurele instrumenten voor rechercheurs en aanklagers te verbeteren en op mogelijke institutionele ontwikkelingen, zoals de oprichting van een Europees openbaar ministerie.
Cette communication met en évidence les possibilités d'amélioration du cadre juridique pénal et des instruments de procédure disponibles pour les enquêteurs et les parquets ainsi que les développements institutionnels envisageables, comme la création d'un Parquet européen.

De verzoekende partijen doen in de beide zaken gelden dat de minderjarigen die de volle leeftijd van 16 jaar hebben bereikt op het tijdstip van de feiten en aan wie, op grond van de aangevochten bepalingen, administratieve sancties worden opgelegd, op discriminerende wijze worden behandeld, in zoverre zij niet dezelfde procedurele waarborgen genieten als de minderjarigen die door het openbaar ministerie worden vervolgd wegens als misdrijf omschreven feiten : laatstgenoemden vallen in de regel onder de bevoegdheid van de jeugdrechter, die enkel op vordering van de procureur des Konings optreedt, onafhankelijk en onpartijdig is en beschermende maatregelen neemt die afhankelijk zijn van de persoonlijkheid van de minderjarigen en het milieu waarin ze leven; zij genieten aldus een gedifferentieerde en individuele benadering, worden strafrechtelijk niet aansprakelijk geacht en kunnen steeds hoger beroep instellen tegen de beslissingen die ten aanzien van hen zijn genomen; de eerstgenoemden daarentegen zouden afhankelijk zijn van de beslissing van de ambtenaar die wordt aangewezen bij de wet, zouden strafrechtelijk aansprakelijk worden geacht en als volwassenen worden behandeld aan wie, zonder onderzoek, boeten met een strafrechtelijk karakter zouden worden opgelegd; de jeugdrechter zou enkel kunnen optreden indien de minderjarige daartoe het initiatief neemt, zou niet kunnen overgaan tot de onderzoeksmaatregelen bedoeld in artikel 50 van de wet van 8 april 1965 en zou beslissingen wijzen waartegen geen hoger beroep zou kunnen worden ingesteld.
Les parties requérantes font valoir, dans les deux affaires, que les mineurs ayant atteint l'âge de 16 ans accomplis au moment des faits, auxquels sont infligées des sanctions administratives sur la base des dispositions attaquées, sont traités de manière discriminatoire en ce qu'ils ne bénéficient pas des mêmes garanties procédurales que les mineurs poursuivis par le ministère public pour des faits qualifiés infractions : les seconds relèvent en règle du juge de la jeunesse, lequel intervient sur saisine exclusive du procureur du Roi, est indépendant et impartial et prend des mesures de protection qui sont fonction de la personnalité des mineurs et du milieu dans lequel ils vivent; ils bénéficient ainsi d'une approche différenciée et individuelle, sont présumés pénalement irresponsables et peuvent toujours faire appel des décisions prises à leur égard; les premiers, en revanche, seraient tributaires de la décision du fonctionnaire désigné par la loi, seraient présumés pénalement responsables et traités comme des adultes auxquels seraient infligées, sans investigation, des amendes à caractère pénal; le juge de la jeunesse ne pourrait intervenir que si le mineur en prend l'initiative, ne pourrait procéder aux mesures d'investigation prévues à l'article 50 de la loi du 8 avril 1965 et rendrait des décisions qui ne seraient pas susceptibles d'appel.