Vertaling van "onroerend goed verbiedt " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

onroerend eigendom [ onroerende goederen | onroerende zaken | onroerend goed | onroerendgoedrecht ]
propriété immobilière [ bien immeuble | bien immobilier | droit immobilier ]

acceptant onroerende zaken | risicospecialiste verzekeren van onroerend goed | acceptant aansprakelijkheidsverzekering onroerend goed | acceptante onroerende zaken
souscriptrice IARD | souscriptrice non vie | souscripteur IARD | souscripteur IARD/souscriptrice IARD

handelaar in vastgoed | makelaar in onroerend goed | makelaar in onroerende goederen | makelaar in vast goed | makelaar onroerende goederen | makelaarskantoor | onroerend-goedmakelaar | vastgoedmakelaar
agent immobilier

gecertificeerd taxateur onroerende zaken | taxateur onroerende goederen | taxateur onroerend goed | taxateur van onroerende goederen
estimateur de biens immobiliers | expert en évaluation de biens immobiliers | estimateur de biens immobiliers/estimatrice de biens immobiliers | évaluatrice de biens immobiliers

makelaar in onroerend goed | onroerend-goedmakelaar | vastgoedmakelaar
professionnel de l'immobilier

onroerend goed | onroerende zaak
bien immeuble | bien immobilier

onderneming in onroerend goed [ onroerendgoedmaatschappij ]
entreprise immobilière

uit zijn aard onroerend goed
bien immeuble par nature

verhuur van onroerend goed [ huurprijs ]
location immobilière [ loyer | prix de location ]

manager verhuur van vastgoed | vastgoedmanager verhuur | manager verhuur onroerend goed | manager verhuur vastgoed
chef d'agence locatif immobilier | cheffe d'agence locatif immobilier | directeur de la gestion locative immobilière | directeur de la gestion locative immobilière/directrice de la gestion locative immobilière

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

e) een clausule die de uitoefening van een detailhandel op of binnen het onroerend goed verbiedt, tenzij laatstgenoemde voorafgaandelijk erkend is door de operator als ondersteunend voor de andere activiteiten uitgeoefend binnen de erkenningsomtrek;
e) une clause interdisant l'exercice d'un commerce de détail sur ou au sein de l'immeuble, à moins que celui-ci n'ait été préalablement reconnu par l'opérateur comme étant auxiliaire des autres activités exercées dans le périmètre de reconnaissance;

Aan het Hof wordt een vraag gesteld over de bestaanbaarheid van artikel 31 van de wet van 31 januari 2009 betreffende de continuïteit van de ondernemingen (hierna : WCO) met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het verbiedt om tijdens de opschorting beslag te leggen voor schuldvorderingen in de opschorting, zonder de wettelijke hypotheken van de belastingadministratie te beogen, terwijl die, volgens de verwijzende rechter, in de feiten hetzelfde gevolg van onbeschikbaarheid van het vermogen zouden hebben als het bewarend beslag op onroerend goed en aan de belastingadministratie een prioritaire rang zouden verlenen terwijl de andere schuldeisers geen bewarend beslag op onroerend goed tijdens de opschorting zouden kunnen laten overschrijven.
La Cour est interrogée sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution, de l'article 31 de la loi du 31 janvier 2009 relative à la continuité des entreprises (ci-après : LCE) en ce qu'il proscrit les saisies pratiquées du chef des créances sursitaires en cours de sursis, sans viser les hypothèques légales de l'administration fiscale, alors que, d'après le juge a quo, celles-ci auraient, dans les faits, le même effet d'indisponibilité du patrimoine que les saisies immobilières conservatoires et conféreraient à l'administration fiscale un rang prioritaire alors que les autres créanciers ne pourraient faire transcrire une saisie immobilière conservatoire pendant le sursis.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 24 oktober 2014 in zake de bvba « Belgium Taste » tegen de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 19 november 2014, heeft het Hof van Beroep te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 31 van de wet van 31 januari 2009 betreffende de continuïteit van de ondernemingen de in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet vastgelegde beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie in zoverre het verbiedt om tijdens de opschorting beslag te leggen voor schuldvorderingen in de opschorting, zonder de wettelijke hypotheken van de belastingadministratie te beogen, terwijl de wettelijke hypotheken in de feiten hetzelfde gevolg van onbeschikbaarheid van het vermogen hebben als het bewarend beslag op onroerend goed en de hypothecaire inschrijving aan de belastingadministratie een prioritaire rang verleent, waarbij daarentegen de andere schuldeisers geen bewarend beslag op onroerend goed tijdens de opschorting kunnen laten overschrijven ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par arrêt du 24 octobre 2014 en cause de la SPRL « Belgium Taste » contre l'Etat belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 19 novembre 2014, la Cour d'appel de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 31 de la loi du 31 janvier 2009 relative à la continuité des entreprises viole-t-il les principes d'égalité et de non-discrimination édictés par les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il proscrit les saisies pratiquées du chef de créances sursitaires au cours du sursis, sans viser les hypothèques légales de l'administration fiscale, alors que les hypothèques légales ont, dans les faits, le même effet d'indisponibilité du patrimoine que les saisies immobilières conservatoires et que l'inscription hypothécaire confère à l'administration fiscale un rang prioritaire, tandis que les autres créanciers ne peuvent faire transcrire une saisie immobilière conservatoire pendant le sursis ?

« Is artikel 7, § 1, 2°, c), van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, dat voorziet in het belasten van de inkomsten uit onroerende goederen op basis van, in principe, het totale bedrag van de huurprijs en de huurvoordelen (met andere woorden van de werkelijke huurinkomsten) wanneer het verhuurde goed (geheel of gedeeltelijk) wordt gebruikt voor het uitoefenen van de beroepsactiviteit van de huurder, al dan niet bestaanbaar met de beginselen die zijn vastgelegd bij de artikelen 11 en 172 van de Grondwet wanneer men ervan uitgaat dat het op identieke wijze moet worden toegepast op, enerzijds, de eigenaar die zijn goed verhuurt en ervan op de hoogte is dat zijn huurder het geheel of gedeeltelijk zal gebruiken of zal kunnen gebruiken voor het uitoefenen van zijn beroepsactiviteit en, anderzijds, de eigenaar die zijn goed verhuurt maar daarbij verbiedt het te gebruiken voor het uitoefenen van welke beroepsactiviteit ook, of die zijn goed verhuurt zonder te weten dat er een activiteit (die bovendien strafbaar is) zou kunnen worden uitgeoefend door zijn huurder ?
« L'article 7, § 1, 2°, c) du Code des impôts sur les revenus 1992 qui prévoit la taxation des revenus des biens immobiliers sur la base, en principe, du montant total du loyer et des avantages locatifs (en d'autres termes, des revenus locatifs réels) lorsque le bien donné en location est affecté (en tout ou en partie) à l'exercice de l'activité professionnelle du locataire est-il ou non conforme aux principes consacrés par les articles 11 et 172 de la Constitution si l'on considère qu'il doit s'appliquer de manière identique d'une part au propriétaire qui donne en location son bien en parfaite connaissance du fait que son locataire l'affectera ou pourra l'affecter en tout ou en partie à l'exercice de son activité professionnelle et d'autre part au propriétaire qui donne son bien en location en interdisant son affectation à l'exercice d'une activité professionnelle quelconque ou qui donne son bien en location dans l'ignorance qu'une activité (de surcroît délictueuse) pourrait y être exercée par son locataire ?

« Is artikel 7, § 1, 2°, c), van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, dat voorziet in het belasten van de inkomsten uit onroerende goederen op basis van, in principe, het totale bedrag van de huurprijs en de huurvoordelen (met andere woorden van de werkelijke huurinkomsten) wanneer het verhuurde goed (geheel of gedeeltelijk) wordt gebruikt voor het uitoefenen van de beroepsactiviteit van de huurder, al dan niet bestaanbaar met de beginselen die zijn vastgelegd bij de artikelen 11 en 172 van de Grondwet wanneer men ervan uitgaat dat het op identieke wijze moet worden toegepast op, enerzijds, de eigenaar die zijn goed verhuurt en ervan op de hoogte is dat zijn huurder het geheel of gedeeltelijk zal gebruiken of zal kunnen gebruiken voor het uitoefenen van zijn beroepsactiviteit en, anderzijds, de eigenaar die zijn goed verhuurt maar daarbij verbiedt het te gebruiken voor het uitoefenen van welke beroepsactiviteit ook, of die zijn goed verhuurt zonder te weten dat er een activiteit (die bovendien strafbaar is) zou kunnen worden uitgeoefend door zijn huurder ?
« L'article 7, § 1, 2°, c), du Code des impôts sur les revenus 1992 qui prévoit la taxation des revenus des biens immobiliers sur la base, en principe, du montant total du loyer et des avantages locatifs (en d'autres termes, des revenus locatifs réels) lorsque le bien donné en location est affecté (en tout ou en partie) à l'exercice de l'activité professionnelle du locataire est-il ou non conforme aux principes consacrés par les articles 11 et 172 de la Constitution si l'on considère qu'il doit s'appliquer de manière identique d'une part au propriétaire qui donne en location son bien en parfaite connaissance du fait que son locataire l'affectera ou pourra l'affecter en tout ou en partie à l'exercice de son activité professionnelle et d'autre part au propriétaire qui donne son bien en location en interdisant son affectation à l'exercice d'une activité professionnelle quelconque ou qui donne son bien en location dans l'ignorance qu'une activité (de surcroît délictueuse) pourrait y être exercée par son locataire ?

De richtlijn heeft tot doel de juridische bepalingen van de lidstaten inzake de bescherming van de verkrijgers van een recht op deeltijdgebruik van een onroerend goed nader tot elkaar te brengen (er wordt geen enkel soort eigendom noch toekomstig eigendomsrecht verworven; zo verbiedt de Spaanse wetgeving het gebruik van de term "mede-eigendom" of van enig ander begrip op grond waarvan men zou kunnen denken dat de verkrijger een eigendomsrecht verwerft).
Celle-ci avait pour objectif de rapprocher entre elles les dispositions juridiques nationales relatives à la protection des acheteurs d'un droit d'utilisation à temps partiel de biens immobiliers (dès lors que l'on n'acquiert ici aucun type de propriété ou de droit futur sur une propriété, la législation espagnole interdit l'emploi du terme "multipropriété" ou de tout autre terme conduisant à penser que l'acheteur acquiert effectivement un droit de propriété).

In de interpretatie volgens welke artikel 1675/13, §§ 1 en 5, van het Gerechtelijk Wetboek de rechter verbiedt een gerechtelijke aanzuiveringsregeling op te stellen voor de schuldenaar die over geen enkel te gelde te maken onroerend of roerend goed beschikt, die totaal en definitief onvermogend lijkt te zijn, of wiens inkomen lager dan of gelijk aan het bestaansminimum is of zou kunnen zijn, schendt die bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
Dans l'interprétation selon laquelle l'article 1675/13, §§ 1 et 5, du Code judiciaire interdit au juge d'établir un plan de règlement judiciaire pour le débiteur qui ne dispose d'aucun bien immobilier ou mobilier réalisable, qui paraît totalement et définitivement insolvable ou dont le revenu est ou pourrait être inférieur ou égal au minimum de moyens d'existence, cette disposition viole les articles 10 et 11 de la Constitution.

1.2. De naleving van het bijzonder voorschrift 18 en de programma's van de GGB's verbiedt de Regering niet om een basisdossier, een ontwerp van BBP of zelfs een BBP goed te keuren dat de bestemming van onroerende goederen toelaat voor kantooroppervlakten die worden beperkt door het programma van het GGB, wanneer het saldo niet de realisatie toelaat van alle oppervlakten op het moment van de goedkeuring van het basisdossier, het ontwerp van BBP of het BBP.
1.2. Le respect de la prescription particulière 18 et des programmes des ZIR, n'interdit pas au Gouvernement d'approuver un dossier de base, un projet de PPAS, voire un PPAS, autorisant l'affectation d'immeubles à des superficies de bureaux limitées par le programme de la ZIR, alors que le solde ne permet pas la réalisation de toutes les superficies au moment de la ZIR, alors que le solde ne permet pas la réalisation de toutes les superficies au moment de l'approbation du dossier de base ou du projet de PPAS, voire du PPAS.

« Schendt artikel 31 van de wet van 31 januari 2009 betreffende de continuïteit van de ondernemingen de in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet vastgelegde beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie in zoverre het verbiedt om tijdens de opschorting beslag te leggen voor schuldvorderingen in de opschorting, zonder de wettelijke hypotheken van de belastingadministratie te beogen, terwijl de wettelijke hypotheken in de feiten hetzelfde gevolg van onbeschikbaarheid van het vermogen hebben als het bewarend beslag op onroerend goed en de hypothecaire inschrijving aan de belastingadministratie een prioritaire rang verleent, waarbij daarentegen de andere schuldeisers geen bewarend beslag op onroerend goed tijdens de opschorting kunnen laten overschrijven ?
« L'article 31 de la loi du 31 janvier 2009 relative à la continuité des entreprises viole-t-il les principes d'égalité et de non-discrimination édictés par les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il proscrit les saisies pratiquées du chef de créances sursitaires au cours du sursis, sans viser les hypothèques légales de l'administration fiscale, alors que les hypothèques légales ont, dans les faits, le même effet d'indisponibilité du patrimoine que les saisies immobilières conservatoires et que l'inscription hypothécaire confère à l'administration fiscale un rang prioritaire, tandis que les autres créanciers ne peuvent faire transcrire une saisie immobilière conservatoire pendant le sursis ?

- De uitspraak van het hof van beroep van Bergen van 15 juni 2009 die notarissen verbiedt reclame te maken voor de verkoop van een onroerend goed of een akkoord in de hand te werken tussen de partijen, roept veel vragen op in de sector.
- La décision de la Cour d'appel de Mons du 15 juin 2009 d'interdire aux notaires d'assurer la publicité de la vente d'un bien immobilier ou de favoriser un accord entre les parties suscite de nombreuses interrogations dans le secteur.