Wanneer het kind gehoord wordt, is het immers de bedoeling de « ongekuiste » mening van het kind te horen zonder die te interpreteren want het is niet de persoon die het kind hoort, maar wel de rechter die moet oordelen welk belang hij hecht aan de woorden van het kind.
En effet, l'objet de l'audition est de recueillir la parole « brute » de l'enfant sans la soumettre à un décodage car ce n'est pas à celui qui auditionne l'enfant mais bien au juge qu'il appartient d'apprécier comment il prend cette parole en considération.