Traduction de «onderhavige strafrechtelijke zaak » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

veroordeling in civiele en strafrechtelijke zaak zonder gevangenzetting
Condamnation, sans emprisonnement, après procès civil ou pénal

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

- Wordt bestraft hetzij met een gevangenisstraf van acht dagen tot drie maanden en een strafrechtelijke geldboete van 26 tot 1.000 euro of een van die straffen alleen, hetzij met een administratieve geldboete van 50 tot 500 euro : 1° de vreemdeling die onderworpen aan de verplichtingen vermeld in artikel 1 van onderhavige wet, een zelfstandige activiteit uitoefent zonder in het bezit te zijn van een beroepskaart; 2° de vreemdeling die een zelfstandige activiteit uitoefent niettegenstaande de staking van de bedrijvigheid werd gelast of de sluiting van de geëxploiteerde zaak werd bevolen; 3° de vreemdeling die door het aanwenden van listige kunstgrepen een beroepskaart bedrieglijk verkrijgt; 4° hij die wetens en willens onjuiste inlichtingen verstrekt of onjuiste documenten heeft bezorgd aan de ambtenaren en agenten belast met het toezicht.
- Est puni soit d'un emprisonnement de huit jours à trois mois et d'une amende pénale de 26 à 1.000 euros ou de l'une de ces deux peines seulement, soit d'une amende administrative de 50 à 500 euros : 1° l'étranger qui, soumis à l'obligation visée à l'article 1 , de la présente loi, exerce une activité indépendante sans être titulaire d'une carte professionnelle; 2° l'étranger qui exerce une activité indépendante bien qu'il ait été enjoint de cesser son activité, voire de fermer l'établissement exploité; 3° l'étranger qui obtient frauduleusement une carte professionnelle grâce à des manoeuvres frauduleuses; 4° quiconque a sciemment fourni des renseignements ou communiqué des documents inexacts aux fonctionnaires et agents chargés de la surveillance.

B. overwegende dat uit de in de aanklacht genoemde feiten blijkt dat de klacht tijdens een verkiezingscampagne is ingediend drie jaar nadat de beweerde overtredingen werden begaan; overwegende dat de particuliere persoon die de klacht aanhangig heeft gemaakt duidelijk politieke doeleinden nastreeft, zoals blijkt uit de documentatie die deze persoon zelf aan de Voorzitter van het Parlement heeft voorgelegd en uit het feit dat hij beweert op te treden namens burgers die in algemene termen bezwaar maakten tegen de manier waarop de heer Siwiec zijn publieke taak uitoefent; overwegende dat het aanspannen van de onderhavige strafrechtelijke zaak een fumus persecutionis vormt, aangezien er serieuze redenen bestaan om te geloven dat de klachten tegen de heer Siwiec door een politiek tegenstander zijn ingediend, met als voornaamste doel zijn activiteit als lid van het Europees Parlement te ondermijnen,
B. considérant que, au vu du moment choisi pour engager les poursuites, en l'espèce pendant une campagne électorale, trois ans après les faits reprochés, et des objectifs manifestement politiques du particulier qui les a engagées, comme le démontrent notamment les documents présentés par celui-ci au Président du Parlement et de son affirmation selon laquelle il agit au nom de citoyens opposés, de manière générale, à l'exercice d'une activité publique par M. Siwiec, il apparaît que la procédure publique en question constitue un fumus persecutionis dans la mesure où il y a de sérieuses raisons de penser que les accusations portées contre M. Siwiec l'ont été par un opposant politique, avec pour objectif principal de nuire à son activité de député au Parlement européen,

B. overwegende dat uit de in de aanklacht genoemde feiten blijkt dat de klacht tijdens een verkiezingscampagne is ingediend drie jaar nadat de beweerde overtredingen werden begaan; overwegende dat de particuliere persoon die de klacht aanhangig heeft gemaakt duidelijk politieke doeleinden nastreeft, zoals blijkt uit de documentatie die deze persoon zelf aan de Voorzitter van het Parlement heeft voorgelegd en uit het feit dat hij beweert op te treden namens burgers die in algemene termen bezwaar maakten tegen de manier waarop Marek Siwiec zijn publieke taak uitoefent; overwegende dat het aanspannen van de onderhavige strafrechtelijke zaak een fumus persecutionis vormt, aangezien er serieuze redenen bestaan om te geloven dat de klachten tegen Marek Siwiec door een politiek tegenstander zijn ingediend, met als voornaamste doel zijn activiteit als lid van het Europees Parlement te ondermijnen,
B. considérant que, au vu du moment choisi pour engager la procédure, en l'espèce pendant une campagne électorale, trois ans après les faits reprochés, et des objectifs manifestement politiques du particulier qui l'a engagée, comme le démontrent notamment les documents présentés par celui-ci au Président du Parlement et son affirmation selon laquelle il agit au nom de citoyens opposés, de manière générale, à l'exercice d'une activité publique par M. Siwiec, il apparaît que la procédure pénale en question présente un fumus persecutionis dans la mesure où il y a de sérieuses raisons de penser que les accusations portées contre M. Siwiec l'ont été par un opposant politique, avec pour objectif principal de nuire à son activité de député au Parlement européen,

Die vragen hebben, rekening houdend met de feiten van de onderhavige zaak, betrekking op de bestaanbaarheid van de in het geding zijnde bepalingen met de artikelen 10, 11, 22 en 23 van de Grondwet en met de vrijheid van handel en nijverheid in zoverre zij, enerzijds, van de verantwoordelijken voor de distributie (artikel 3, eerste lid) en de verzekerings- en herverzekeringstussenpersonen (artikel 10) vereisen dat zij een voldoende professionele betrouwbaarheid bezitten (artikel 10, eerste lid, 2°bis ) en zich niet in de in artikel 10, eerste lid, 3°, bedoelde situatie van beroepsverbod bevinden, zonder onderscheid te maken, wanneer die personen het voorwerp zijn geweest van een strafrechtelijke veroordeling, naargelang de feiten die hun ten laste werden gelegd, al dan niet in verband stonden met hun beroepsactiviteit en naar gelang van de ernst en de anciënniteit van die veroordeling en in zoverre, anderzijds, de CBFA over geen enkele beoordelingsmarge beschikt die haar toelaat rekening te houden met het verband tussen deze feiten en de beroepsactiviteit van de betrokkenen.
Ces questions portent, compte tenu des faits de l'espèce, sur la compatibilité des dispositions en cause avec les articles 10, 11, 22 et 23 de la Constitution et avec la liberté du commerce et de l'industrie en ce que, d'une part, elles exigent des responsables de la distribution (article 3, alinéa 1) et des intermédiaires d'assurances et de réassurances (article 10) qu'ils aient une honorabilité professionnelle suffisante (article 10, alinéa 1, 2°bis ) et ne se trouvent pas dans les situations d'interdiction professionnelle visées à l'article 10, alinéa 1, 3°, sans distinguer, lorsque ces personnes ont fait l'objet d'une condamnation pénale, suivant que les faits qui leur furent reprochés étaient ou non en rapport avec leur activité professionnelle et suivant la gravité et l'ancienneté de cette condamnation, et en ce que, d'autre part, la CBFA ne dispose d'aucun pouvoir d'appréciation lui permettant de tenir compte du lien entre ces faits et l'activité professionnelle des intéressés.

In zijn arrest nr. 62/2005, waarbij het Hof uitspraak heeft gedaan over een beroep tot vernietiging van de artikelen 16, 2°, en 18, 4°, van de wet van 5 augustus 2003 betreffende ernstige schendingen van het internationaal humanitair recht - beroep dat onder meer was ingesteld door de verzoekende partij in onderhavige zaak - heeft het Hof geoordeeld dat, wegens de problemen die zijn gerezen bij de toepassing van de wet van 16 juni 1993 betreffende de bestraffing van ernstige schendingen van het internationaal humanitair recht, de wetgever redelijkerwijze heeft kunnen oordelen dat de extraterritoriale strafrechtelijke bevoegdheid voor ernstige schendingen van het internationaal humanitair recht diende te worden beperkt, door met name te voorzien in een persoonlijk aanknopingspunt van de dader of van het slachtoffer met het land.
Dans son arrêt n° 62/2005, par lequel la Cour a statué sur un recours en annulation des articles 16, 2°, et 18, 4°, de la loi du 5 août 2003 relative aux violations graves du droit international humanitaire - recours qui avait, entre autres, été introduit par la partie requérante dans la présente affaire - la Cour a jugé qu'en raison des problèmes qui ont surgi à l'occasion de l'application de la loi du 16 juin 1993 relative à la répression des violations graves du droit international humanitaire, le législateur a pu raisonnablement estimer que des limitations à la compétence pénale extra-territoriale relative aux violations graves du droit international humanitaire s'imposaient, et instaurer notamment un critère de rattachement personnel de l'auteur ou de la victime avec le pays.

Het arrest van 24 februari 1994 is gegrond op vier elementen die aan de betwiste bepaling van de in die zaak in het geding zijnde Franse wet een strafrechtelijk karakter verlenen; zulks is in onderhavige zaak niet het geval : de bij artikel 215, 5, van het K.B./W.I. B. voorgeschreven maatregel is geen sanctie die erop is gericht te straffen om herhaling van soortgelijke handelingen te voorkomen, doch hij strekt integendeel tot het geldelijke herstel van een nadeel; hij steunt niet op een strafmaatregel met een algemeen karakter, doch heeft mogelijkerwijze betrekking op een derde die in het bezit zou kunnen zijn van sommen die aan een in gebreke blijvende belastingplichtige toebehoren; artikel 215, 5, voorziet niet in een strafrechtelijke sanctie, en met name niet in lijfsdwang.
L'arrêt du 24 février 1994 se fonde sur quatre éléments qui confèrent à la disposition litigieuse de la loi française en cause dans cette affaire un caractère pénal; tel n'est pas le cas dans la présente affaire : la mesure prévue par l'article 215, 5, de l'A.R./C. I. R. n'est pas une sanction visant à punir pour empêcher la réitération d'agissements semblables, mais elle tend au contraire à la réparation pécuniaire d'un préjudice; elle ne se fonde pas sur une mesure répressive de caractère général, mais concerne occasionnellement un tiers pouvant se trouver détenteur de sommes appartenant à un contribuable défaillant; l'article 215, 5, ne prévoit pas de sanction pénale, notamment pas de contrainte par corps.