Vertaling van "onder de bijzondere graden niet-gegarandeerde " (Nederlands → Frans) :

Moerman, E. Derycke en R. Leysen, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter E. De Groot, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 10 maart 2015 in zake Hussain Azhar tegen de nv « Brouwerij De Koninck », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 31 maart 2015, heeft de Arrondissementsrechtbank te Antwerpen de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 577 van het Gerechtelijk Wetboek, zoals gewijzigd door artikel 5 van de Wet van 26 maart 2014 tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek en de Wet van 2 augustus 2002 betreffende de bestrijding van de betalingsachterstand bij handelstransacties met het oog op de toekenning van bevoegdheid aan de natuurlijke rechter in diverse materies, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat de hogere beroepen tegen vonnissen tussen ondernemingen, namelijk tussen alle personen die op duurzame wijze een economisch doel nastreven, die betrekking hebben op een handeling verricht in het kader van de verwezenlijking van dat doel, gewezen door de vrederechter (krachtens diens bijzondere bevoegdheden die volgen uit artikel 591 van het Gerechtelijk Wetboek) niet langer voor de rechtbank van koophandel doch voor de rechtbank van eerste aanleg worden gebracht, terwijl alle geschillen tussen ondernemingen en die betrekking hebben op een handeling verricht in het kader van de verwezenlijking van hun economisch doel, en die niet onder de bijzondere bevoegdheid van andere rechtscolleges vallen, krachtens artikel 573 van het Gerechtelijk Wetboek, zoals gewijzigd door artikel 2 van de Wet van 26 maart 2014, voor de rechtbank van koophandel worden gebracht ?
Moerman, E. Derycke et R. Leysen, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, présidée par le président E. De Groot, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 10 mars 2015 en cause de Hussain Azhar contre la SA « Brouwerij De Koninck », dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 31 mars 2015, le Tribunal d'arrondissement d'Anvers a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 577 du Code judiciaire, tel qu'il a été modifié par l'article 5 de la loi du 26 mars 2014 modifiant le Code judiciaire et la loi du 2 août 2002 concernant la lutte contre le retard de paiement dans les transactions commerciales en vue d'attribuer dans diverses matières la compétence au juge naturel, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que les appels des jugements entre entreprises, à savoir entre toutes personnes qui poursuivent durablement un but économique, concernant un acte accompli dans la poursuite de ce but, rendus par le juge de paix (en vertu de ses compétences spéciales qui découlent de l'article 591 du Code judiciaire) ne sont plus portés devant le tribunal de commerce mais devant le tribunal de première instance, alors que toutes les contestations entre entreprises concernant un acte accompli dans la poursuite de leur but économique et qui ne relèvent pas de la compétence spéciale d'autres juridictions sont, en vertu de l'article 573 du Code judiciaire, tel qu'il a été modifié par l'article 2 de la loi du 26 mars 2014, portées devant le tribunal de commerce ?

Uitgaande van die zienswijze wenst de verwijzende rechter van het Hof te vernemen of artikel 577 van het Gerechtelijk Wetboek, gewijzigd bij artikel 5 van de wet van 26 maart 2014, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt « doordat de hogere beroepen tegen vonnissen tussen ondernemingen, namelijk tussen alle personen die op duurzame wijze een economisch doel nastreven, die betrekking hebben op een handeling verricht in het kader van de verwezenlijking van dat doel, gewezen door de vrederechter (krachtens diens bijzondere bevoegdheden die volgen uit artikel 591 van het Gerechtelijk Wetboek) niet langer voor de rechtbank van koophandel doch voor de rechtbank van eerste aanleg worden gebracht, terwijl alle geschillen tussen ondernemingen en die betrekking hebben op een handeling verricht in het kader van de verwezenlijking van hun economisch doel, en die niet onder de bijzondere bevoegdheid van andere rechtscolleges vallen, krachtens artikel 573 van het Gerechtelijk Wetboek, zoals gewijzigd door artikel 2 van de Wet van 26 maart 2014, voor de rechtbank van koophandel worden gebracht ».
Partant de ce point de vue, le juge a quo demande à la Cour si l'article 577 du Code judiciaire, modifié par l'article 5 de la loi du 26 mars 2014, viole les articles 10 et 11 de la Constitution « en ce que les appels des jugements entre entreprises, à savoir entre toutes personnes qui poursuivent durablement un but économique, concernant un acte accompli dans la poursuite de ce but, rendus par le juge de paix (en vertu de ses compétences spéciales qui découlent de l'article 591 du Code judiciaire) ne sont plus portés devant le tribunal de commerce mais devant le tribunal de première instance, alors que toutes les contestations entre entreprises concernant un acte accompli dans la poursuite de leur but économique et qui ne relèvent pas de la compétence spéciale d'autres juridictions sont, en vertu de l'article 573 du Code judiciaire, tel qu'il a été modifié par l'article 2 de la loi du 26 mars 2014, portées devant le tribunal de commerce ».

Het aldus gewijzigde artikel 573 bepaalt : « De rechtbank van koophandel neemt in eerste aanleg kennis : 1° van de geschillen tussen ondernemingen, namelijk tussen alle personen die op duurzame wijze een economisch doel nastreven, die betrekking hebben op een handeling welke is verricht in het kader van de verwezenlijking van dat doel en die niet onder de bijzondere bevoegdheid van andere rechtscolleges vallen; 2° van geschillen betreffende wisselbrieven en orderbriefjes.
L'article 573 ainsi modifié dispose : « Le tribunal de commerce connaît en premier ressort : 1° des contestations entre entreprises, à savoir entre toutes personnes qui poursuivent de manière durable un but économique, concernant un acte accompli dans la poursuite de ce but et qui ne relèvent pas de la compétence spéciale d'autres juridictions; 2° des contestations relatives aux lettres de change et aux billets à ordre.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 11 februari 2016 in zake de bvba « ACREFI PM » tegen het Rijksinstituut voor de sociale verzekeringen der zelfstandigen, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 23 februari 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Luik, afdeling Luik, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 95 van de wet van 30 december 1992, in de interpretatie van het Grondwettelijk Hof volgens welke de bijdrage ingesteld bij de wet van 30 december 1992 houdende sociale en diverse bepalingen, in titel III ervan, met betrekking tot de invoering van een jaarlijkse bijdrage ten laste van de vennootschappen bestemd voor het sociaal statuut der zelfstandigen, een belasting is (arrest nr. 142/2010 van 16 december 2010) en indien de belastingrechter van de rechtbank van eerste aanleg op grond van artikel 569, 32°, van het Gerechtelijk Wetboek materieel bevoegd is om uitspraak te doen over de wettigheid van een dergelijke bijdrage, de artikelen 170 en 172 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en, in voorkomend geval, met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, dat het recht op een eerlijk proces waarborgt, alsook met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol, dat het eigendomsrecht waarborgt, - in zoverre het de invordering van de bijzondere bijdrage toevertrouwt aan de sociale verzekeringskassen, onder het toezicht van de Minister die het sociaal statuut der zelfstandigen onder zijn bevoegdheid heeft, kassen die noch onder de activiteit noch onder de bijzondere openbare opdrachten van de fiscale administraties vallen; - in zoverre de regels met betrekking tot de invordering ervan (de verjaring, het dwangbevel als buitengerechtelijke uitvoerbare titel en de zekerheden) zijn opgesteld naar het model van die welke van toepassing zijn op de sociale bijdragen voor zelfstandigen, en; - in zoverr ...
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 11 février 2016 en cause de la SPRL « ACREFI PM » contre l'Institut national d'assurances sociales pour travailleurs indépendants, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 23 février 2016, le Tribunal de première instance de Liège, division Liège, a posé la question préjudicielle suivante : « Dans l'interprétation de la Cour constitutionnelle selon laquelle la cotisation instaurée par la loi du 30 décembre 1992 portant des dispositions sociales et diverses, en son titre III, relatif à l'instauration d'une cotisation annuelle à charge des sociétés, destinée au statut social des travailleurs indépendants est un impôt (arrêt n° 142/2010 du 16 décembre 2010) et si le juge fiscal du Tribunal de première instance est matériellement compétent sur base de l'article 569, 32°, du Code judiciaire pour statuer sur la légalité d'une telle cotisation, l'article 95 de la loi du 30 décembre 1992 viole-t-il les articles 170 et 172 de la Constitution, combinés ou non avec les articles 10 et 11 de la Constitution et, le cas échéant, l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme garantissant le droit à un procès équitable ainsi que l'article 1 du 1 protocole additionnel garantissant le droit de propriété, - en ce qu'il confie le recouvrement de la cotisation spéciale aux caisses d'assurances sociales, sous le contrôle du ministre ayant le statut social des travailleurs indépendants dans ses attributions, caisses qui ne relèvent ni de l'activité ni des missions publiques spéciales des administrations fiscales; - en ce que les règles relatives à son recouvrement (la prescription, la contrainte comme titre exécutoire extra-judiciaire et les sûretés) sont calquées sur celles d'application aux cotisations sociales pour travailleurs indépendants et; - en ce que les sociétés commerciales qui s'y opposent sont privées du droit à ce que leur cause soit jugée par une juridiction sp ...

Bovenop de normale werktijd moeten zij geregeld een wekelijkse aanwezigheidsdienst verrichten, terwijl onder de nationale wetgeving niet gegarandeerd is dat die extra uren worden beperkt tot gemiddeld 48 uur per week berekend over de toepasselijke referentieperiode.
Ceux-ci sont régulièrement astreints à des périodes de garde hebdomadaires qui s’ajoutent à leur durée normale de travail. Or, la législation nationale ne prévoit pas la limitation de ces heures supplémentaires à une moyenne de 48 heures par semaine, calculée sur la base de la période de référence appropriée.

in reclame kinderen rechtstreeks oproepen te kopen of hun ouders of andere volwassenen ertoe over te halen een geadverteerd product voor hen te kopen; beweren dat een product door een openbare of particuliere instelling is aanbevolen, erkend of goedgekeurd, terwijl zulks niet het geval is; bedrieglijk beweren dat het product slechts gedurende een zeer beperkte tijd al dan niet onder bijzondere voorwaarden beschikbaar zal zijn om de consument onmiddellijk te doen beslissen en hem geen kans of onvoldoende tijd te geven een geïnformeerd besluit te nemen; een product promoten dat lijkt op dat van een specifieke fabrikant om de consument opzettelijk te laten denken dat het product van dezelfde fabrikant afkomstig is, terwijl zulks niet het geval is; bedrieglijk beweren of de indruk wekken dat de handelaar niet optreedt ten behoeve van zijn handel, bedrijf, ambacht of beroep, of zich bedrieglijk voordoen als consument; bedrieglijk de indruk wekken dat voor een bepaald product service na verkoop beschikbaar is in een andere lidstaten dan die waar het product wordt verkocht; een consument die op grond van een verzekeringspolis een vordering indient, om documenten vragen die redelijkerwijs niet relevant kunnen worden geacht om de geldigheid van de vordering te beoordelen, of stelselmatig niet reageren op een desbetreffend schrijven; bedrieglijk de indruk wekken dat de consument een prijs heeft gewonnen, wint of zal winnen door een bepaalde handeling te verrichten, terwijl er in feite geen prijs bestaat, ofwel terwijl het verrichten van een handeling om een prijs te krijgen afhankelijk is van de verplichting van de consument om een bedrag of kosten te betalen.
dans une publicité, inciter directement les enfants à acheter ou à persuader leurs parents ou d'autres adultes de leur acheter le produit faisant l'objet de la publicité ; affirmer qu'un produit a été agréé, approuvé ou autorisé par un organisme public ou privé alors que ce n'est pas le cas ; déclarer faussement que le produit ne sera disponible que pendant une période très limitée ou qu'il ne sera disponible que sous des conditions particulières pendant une période très limitée afin d'obtenir une décision immédiate et priver les consommateurs d'une possibilité ou d'un délai suffisant pour opérer un choix en connaissance de cause ; promouvoir un produit similaire à celui d'un fabricant particulier de manière à inciter délibérément le consommateur à penser que le produit provient de ce même fabricant alors que tel n'est pas le cas ; affirmer faussement ou donner l'impression que le professionnel n'agit pas à des fins qui entrent dans le cadre de son activité commerciale, industrielle, artisanale ou libérale, ou se présenter faussement comme un consommateur ; créer faussement l'impression que le service après-vente en rapport avec un produit est disponible dans un État membre autre que celui dans lequel le produit est vendu ; obliger un consommateur qui souhaite demander une indemnité au titre d'une police d'assurance à produire des documents qui ne peuvent raisonnablement être considérés comme pertinents pour établir la validité de la demande ou s'abstenir systématiquement de répondre à un courrier y relatif ; donner la fausse impression que le consommateur a gagné, gagne ou gagnera en accomplissant tel acte un prix alors que, en fait : soit il n'existe pas de prix ; soit l'accomplissement d'une action en rapport avec la demande du prix est subordonné à l'obligation pour le consommateur de verser de l'argent ou de supporter un coût.

De wijzigingen bestaan met name in : - de schrapping van het contingent voor handschoenen vallende onder de GS/GN-codes 4203 29 91 en 4203 29 99, het contingent voor gecombineerde autoradio's vallende onder GS/GN-code 8527 21 en het contingent voor niet- gecombineerde autoradio's vallende onder GS/GN-code 8527 29 ; - de samenvoeging van de drie contingenten voor speelgoed vallende onder respectievelijk de GS/GN-codes 9503 41, 9503 49 en 9503 90 tot één contingent ; - de schrapping van een reeks produkten waarvan de invoer in 1994 te verwaarlozen was of ten opzichte van 1993 was gedaald, van de lijst van produkten waarvoor toezichtmaatregelen gelden ; - wat schoeisel betreft, een verhoging die geringer is dan voor andere produkten en die beperkt blijft tot de contingenten voor lederen schoeisel, gezien de bijzondere gevoeligheid van de schoeiselsector.
Ces modifications sont notamment les suivantes : - la suppression des contingents portant sur les gants relevant des codes SH/NC 4203 29 91 et 4203 29 99, du contingent portant sur les autoradios combinées relevant du code SH/NC 8527 21 et du contingent portant sur les autoradios non combinées relevant du code SH/NC 8527 29 ; - la fusion en un contingent unique des trois contingents portant sur les jouets relevant respectivement des codes SH/NC 9503 41, 9503 49 et 9503 90 ; - l'exclusion d'une série de produits dont les importations réalisées en 1994 sont négligeables ou ont baissé par rapport à 1993 de la liste des produits soumis à des mesures de surveillance ; - en ce qui concerne les chaussures, une augmentation de plus faible ampleur - que pour les autres produits - limitée aux contingents applicables aux chaussures en cuir, étant donné le caractère particulièrement sensible de ce secteur.

Hieronder volgt een overzicht. Onder het Belgische voorzitterschap door de Raad Interne Markt te nemen besluiten - Gemeenschapsmerk (vier voorstellen) - Statuut van de Europese vennootschap - Wettelijke bescherming van biotechnologische uitvindingen - Behandeling van voedingsmiddelen met ioniserende straling Door de Raad Arbeid en Sociale Zaken te nemen besluiten - Wijziging van de verordening en de richtlijn inzake het vrije verkeer van werknemers (reeds verscheidene jaren geblokkeerd; het is niet duidelijk of het Belgische voorzitterschap zich met dit voorstel zal bezighouden) Door de Raad ECOFIN te nemen besluiten - Zevende BTW-Richtlijn betreffende tweedehands goederen (onder het Belgische voorzitterschap) - Fiscale regeling voor het in rekening brengen van verliezen (onder het Belgische voorzitterschap) - Bijzondere BTW-regeling voor kleine bedrijven Onder het Belgische voorzitterschap door de Landbouwraad te nemen besluiten - Kwekersrecht - Schadelijke organismen (financiële aansprakelijkheid) De overige voorstellen uit het Witboek, waaraan geen prioriteit wordt verleend, betreffen : - tweede wijziging van de vrijwaringsclausule (veterinaire sector) - vijfde richtlijn betreffende de beperkte aansprakelijkheid van vennootschappen - tiende richtlijn betreffende de geldoverschrijdende fusie van naamloze vennootschappen - dertiende richtlijn op grond van het Verdrag inzake het vennootschapsrecht (overnamebod) - het voorstel wordt door de Commissie herzien en zal misschien onder het Belgische voorzitterschap worden besproken - fiscale regeling voor de overbrenging van verliezen Het Parlement heeft over alle overige voorstellen uit het Witboek een bespreking in eerste lezing gehouden of advies uitgebracht, behalve over het voorstel voor een tiende richtlijn dat is geblokkeerd in afwachting van een overeenkomst op het stuk van het statuut van de Europese vennootschap.
Elles se répartissent comme suit : décisions relevant du Conseil "Marché intérieur" sous la présidence belge - marque communautaire (4 propositions) - statut de la société européenne - protection juridique des inventions biotechnologiques - ionisation des aliments relevant du Conseil "Emploi et affaires sociales" - modification du règlement et de la directive relatifs à la libre circulation des travailleurs (bloqué depuis plusieurs années : il n'est pas certain que la présidence belge reprenne cette proposition) relevant du Conseil "Ecofin" - septième directive TVA sur les biens d'occasion (pour décision sous la présidence belge) - régime fiscal concernant la prise en compte des pertes (pour décision sous la présidence belge) - régime spécial de TVA pour les petites entreprises Conseil "agriculture" pour décisions sous la présidence belge - droit d'obtention végétale - organismes nuisibles (responsabilité financière) Les autres propositions non prioritaires du Livre blanc concernent les domaines suivants : - deuxième modification de la clause de sauvegarde (secteur vétérinaire) - cinquième directive "droit des sociétés" concernant la société anonyme - dixième directive "droit des sociétés" concernant les fusions transfrontalières - treizième directive "droit des sociétés" (offres publiques d'acquisition) - la proposition est actuellement révisée par la Commission et pourrait de nouveau être examinée sous la présidence belge - régime fiscal concernant le report des pertes Toutes les propositions restantes du Livre blanc, à l'exception de la proposition de dixième directive "droit des sociétés" bloquée dans l'attente d'un accord sur le statut de la société européenne, ont fait l'objet d'une première lecture ou d'un avis du Parlement.

Overeenkomstig artikel 20bis van deze wet vallen de niet-erkende instellingen voor gehandicapten en de niet-erkende rustoorden voor bejaarden ook onder de bijzondere bevoegdheidsregel voorzien in artikel 2, § 1, dit tot een nog bij koninklijk besluit te bepalen datum.
Conformément à l'article 20bis de cette loi, les institutions non-agréées pour les personnes handicapées et les maisons de repos non-agréées pour les personnes âgées tombent également sous la règle de compétence exceptionnelle prévue sous l'article 2, § 1er, et ce jusqu'à une date encore à déterminer par arrêté royal.

6. Verslag over de doelstellingen en de uitvoeringsbepalingen van de buitengewone braaklegging. De heer Fischler deelt mee dat dit verslag weldra beschikbaar zal zijn en hij stelt voor het te bespreken op de bijzondere zitting van de Raad in april. 7. Sancties voor overschrijding van de Gegarandeerde Maximumhoeveelheid. Deze kwestie is op de agenda geplaatst op verzoek van Duitsland, dat niet tevreden is met de interpretatie die aan de in de Raad bereikte overeenkomst gegeven is. Luidens deze interpretatie zouden de sancties op de Lid-Staat die de GMH eenmalig overschreden heeft van toepassing blijven zolang de overschrijding van de GMH van de EU blijft bestaan (zelfs wanneer dat land zijn produktie reeds heeft verminderd tot binnen de grenzen van de eigen GMH).
6. Rapport sur la finalité et les mesures d'application du retrait exceptionnel des terres de la production Monsieur Fischler déclare que le rapport sera disponible sous peu et suggère de l'examiner à l'occasion de la réunion spéciale du Conseil en avril. 7. Pénalités applicables en cas de dépassement de la quantité maximum garantie La question a été mise à l'ordre du jour à la demande de l'Allemagne que l'interprétation donnée à l'accord réalisé au Conseil ne satisfait pas. Selon cet accord, les pénalités continuent à s'appliquer à un pays ayant dépassé une fois sa QMG aussi longtemps que la QMG de l'UE est dépassée (même si, ensuite, le pays a réduit sa production pour la ramener dans les limites de sa QMG).