Traduction de «nr 680 heeft » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

tekortkoming van een getuige of deskundige die feiten waarover hij heeft getuigd,verborgen heeft gehouden of onjuist heeft weergegeven
manquement d'un témoin ou expert ayant dissimulé ou contrefait la réalité des faits

aandoening die met het milieu te maken heeft | aandoening/ziekte die met het milieu te maken heeft
maladie liée au milieu environnant | maladies liées à l'environnement

voorstelling dat men van een risico heeft | voorstelling/beeld dat men van een risico heeft
perception du risque

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het EOM kan operationele persoonsgegevens doorgeven aan een derde land of een internationale organisatie wanneer de Commissie overeenkomstig artikel 36 van Richtlijn (EU) 2016/680 heeft besloten dat het derde land, een gebied of een of meer nader bepaalde sectoren in dat derde land, of de internationale organisatie in kwestie een passend beschermingsniveau waarborgt.
Le Parquet européen peut transférer des données opérationnelles à caractère personnel vers un pays tiers ou à une organisation internationale lorsque la Commission a constaté par voie de décision, conformément à l’article 36 de la directive (UE) 2016/680, que le pays tiers, un territoire ou un ou plusieurs secteurs déterminés dans ce pays tiers, ou l’organisation internationale en question assure un niveau de protection adéquat.

Bij zijn arrest van 27 juni 1986 (Arr. Cass., 1986, nr. 680), heeft het Hof van Cassatie geoordeeld dat artikel 43, derde lid, van de wet van 11 juni 1874 betreffende de verzekeringen niet van toepassing is wanneer één van de echtgenoten tijdens het huwelijk een levensverzekering heeft afgesloten in de vorm van een groepsverzekering die voorziet in de uitbetaling van een kapitaal bij overlijden of bij leven, tijdens het huwelijk premies werden betaald met gelden van de gemeenschap, het huwelijk door echtscheiding werd ontbonden en de verzekeringnemer, na ontbinding van het huwelijk, zijn recht van afkoop uitoefent.
Par son arrêt du 27 juin 1986 (Pas., I, 1986, n° 680), la Cour de cassation a jugé que l'article 43, alinéa 3, de la loi du 11 juin 1874 sur les assurances ne s'applique pas lorsque l'un des époux a conclu, au cours du mariage, une assurance vie sous la forme d'une assurance groupe qui prévoit le paiement d'un capital en cas de décès ou de vie, que les primes ont été payées au cours du mariage avec des sommes provenant de la communauté, que le mariage a été dissous par divorce et que le preneur d'assurance exerce son droit au rachat après la dissolution du mariage.

Uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 5 januari 1976 die artikel 38, § 1, 8°, in het Wetboek van de inkomstenbelastingen heeft ingevoegd, blijkt dat de wetgever om de volgende redenen heeft gekozen voor het afschaffen van de aftrek van de premies en voor het behoud van de vrijstelling van de wegens een verzekering « lichamelijke schade » ontvangen uitkeringen : « 1° er is geen automatische en noodzakelijke binding tussen de voordelen die de personen, die individuele verzekeringscontracten tegen lichamelijke ongevallen sluiten, voor zichzelf bedingen en de inkomsten die zij verliezen wanneer het risico waartegen zij zich verzekeren werkelijkheid wordt : de premie wordt niet berekend zoals inzake verplichte verzekering tegen de arbeidsongevallen op grond van de winsten, bezoldigingen of baten van de verzekerde, maar wel bepaald op grond van de voordelen waarop deze rekent wanneer het risico werkelijkheid wordt; 2° in feite komt de individuele verzekering tegen lichamelijke ongevallen meer naar voren als een ' spaarverzekering ' dan als een ' verzekering tegen het verlies van inkomsten ' en er zou betwisting kunnen zijn niet zozeer over de manier van aftrek van de premies (alhoewel die aftrek zou kunnen worden opgeëist voor alle categorieën die de verzekering aangaan) maar vooral wanneer het er op aankomt de door sommige verzekerden bekomen voordelen te belasten » (Parl. St., Kamer, 1975-1976, nr. 680/10, p. 25).
Il ressort des travaux préparatoires de la loi du 5 janvier 1976 qui a inséré l'article 38, § 1 , 8°, dans le Code des impôts sur les revenus que le législateur a choisi de supprimer la déduction des primes et de maintenir l'immunité des prestations perçues en raison d'une assurance « dommage corporel » pour les motifs suivants : « 1° il n'y a pas de liaison automatique et nécessaire entre les avantages que les contractants d'assurances individuelles contre les accidents corporels s'assurent et les revenus que ceux-ci perdent en cas de réalisation du risque contre lequel ils se couvrent : la prime n'est pas calculée, comme en matière d'assurance obligatoire contre les accidents du travail, sur la base des bénéfices, rémunérations ou profits de l'assuré, mais elle est déterminée en fonction des avantages que celui-ci entend obtenir en cas de réalisation du risque; 2° en fait, l'assurance individuelle contre les accidents corporels a plus le caractère d'une ' assurance-épargne ' que d'une ' assurance-perte de revenus ' et des discussions pourraient naître non pas tellement en matière de déduction des primes (encore que cette déduction pourrait être revendiquée par toutes les catégories de contractants), mais surtout lorsqu'il s'agirait de taxer les avantages obtenus par certains assurés » (Doc. parl., Chambre, 1975-1976, n° 680/10, p. 25).

Deze verordening heeft geen invloed op de verlening, voortzetting of wijziging van financiële bijstand die door de Commissie op basis van uitnodiging tot het indienen van voorstellen uit hoofde van Verordening (EG) nr. 680/2007 van het Europees Parlement en de Raad van 20 juni 2007 tot vaststelling van de algemene regels voor het verlenen van financiële bijstand van de Gemeenschap op het gebied van de trans-Europese netwerken voor vervoer en energie is toegezegd aan de in de bijlagen I en III bij Beschikking nr. 1364/2006/EG genoemde projecten of die in het licht van de streefcijfers is gebaseerd op de desbetreffende uitgavencategorieën voor TEN-E als omschreven in Verordening (EG) nr. 1083/2006 van de Raad van 11 juli 2006 houdende algemene bepalingen inzake het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling, het Europees Sociaal Fonds en het Cohesiefonds
Le présent règlement n'affecte en rien l'octroi, la poursuite ou la modification de l'aide financière octroyée par la Commission sur la base d'appels à propositions lancés au titre du règlement (CE) no 680/2007 du Parlement européen et du Conseil du 20 juin 2007 déterminant les règles générales pour l'octroi d'un concours financier communautaire dans le domaine des réseaux transeuropéens de transport et d'énergie aux projets figurant aux annexes I et III de la décision no 1364/2006/CE ou au regard des objectifs, fondés sur les catégories pertinentes de dépenses établies pour les RTE-E, définis dans le règlement (CE) no 1083/2006 du Conseil du 11 juillet 2006 portant dispositions générales sur le Fonds européen de développement régional, le Fonds social européen et le Fonds de cohésion

Om een aantal voorbeelden te noemen: na een tussenkomst door de EU heeft China etiketteringsvoorschriften opgeschort die anders van invloed zouden zijn geweest op de EU-uitvoer van cosmetische producten (die goed is voor 680 miljoen EUR), Korea heeft ermee ingestemd zijn voorschriften voor de afmetingen van autostoelen op de internationale voorschriften af te stemmen en in Israël kunnen ondernemingen uit de gehele EU nu een vergunning aanvragen voor het in de handel brengen van farmaceutische producten, en deze invoeren.
Pour citer quelques exemples, à la suite d'une intervention de l'Union, la Chine a suspendu des exigences en matière d'étiquetage qui, autrement, auraient eu des répercussions sur les exportations de produits cosmétiques de l'Union, qui représentent un montant de 680 millions d'EUR; la Corée a accepté de mettre ses règles relatives à la taille des sièges de voiture en conformité avec les règles internationales et Israël a permis aux entreprises de l'ensemble de l'Union de demander des autorisations de mise sur le marché et d'exporter leurs produits pharmaceutiques.

Zo heeft dit Hoog College een uitspraak gedaan over een voorgelegd ontwerp van koninklijk besluit tot wijziging van het artikel 16, § 2, waarvan sprake. De Raad van State heeft in zijn advies nr. 47.680/2 van 25 januari 2010 gezegd dat de Koning niet wettelijk gemachtigd is om "de aanvullende regels voor het bepalen van het hoofdverblijf vast te stellen", waardoor het ontwerp van besluit zijn juridische (wettelijke) grondslag mist.
Ainsi, ce Haut Collège s'est notamment prononcé sur un projet d'arrêté royal modifiant l'article 16, § 2, en question, qui lui avait été transmis : dans son avis n° 47.680/2 du 25 janvier 2010, le Conseil d'Etat estime que le Roi n'était pas légalement habilité à « fixer les règles complémentaires permettant de déterminer la résidence principale », le projet d'arrêté manquant ainsi de fondement juridique (légal).

In antwoord op twee parlementaire vragen over vervangwagens die door garagisten aan hun klanten ter beschikking worden gesteld, heeft de minister geantwoord dat die voertuigen niet voorkomen « in artikel 22, § 2 van de wet van 7 december 1988 houdende hervorming van de inkomstenbelasting en wijziging van de met het zegel gelijkgestelde taksen [artikel 66, § 2, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992], dat de gevallen opsomt waarop de beperking tot 75 pct. van de autokosten niet van toepassing is » en dat een « administratieve uitzondering evenmin aangewezen [lijkt], alleen al wegens de praktische onmogelijkheid de betreffende auto's te onderscheiden van die welke door garagisten voor andere doeleinden worden gebruikt » (Parlementaire vraag nr. 680 van 3 januari 1991, Bull. van vragen en antwoorden nr. 145 van 19 februari 1991, Kamer, 1990-1991, p. 12319; Parlementaire vraag nr. 39 van 9 januari 1996, Bull. van vragen en antwoorden, Senaat, 1995-1996, nr. 1-12).
En réponse à deux questions parlementaires au sujet des voitures de remplacement mises à la disposition de leur clientèle par des garagistes, le ministre a répondu que ces véhicules ne figurent pas « à l'article 22, § 2 de la loi du 7 décembre 1988 portant réforme de l'impôt sur les revenus et modification des taxes assimilées au timbre [article 66, § 2, du Code des impôts sur les revenus 1992], qui énumère les cas où la limitation à 75 % des frais de voiture ne s'applique pas » et qu'une « dérogation administrative ne semble pas non plus indiquée, en raison déjà de l'impossibilité pratique d'établir la distinction entre les voitures dont il s'agit et celles que les garagistes affectent à d'autres fins » (Question parlementaire n° 680 du 3 janvier 1991, Bull. questions et réponses n° 145 du 19 février 1991, Chambre, 1990-1991, p. 12319; Question parlementaire n° 39 du 9 janvier 1996, Bull. questions et réponses, Sénat, 1995-1996, n° 1-12).

3. De in bijlage II bedoelde informatie, die is opgenomen in de toezichtrapportagevereisten die bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 680/2014 van de Commissie zijn opgelegd, dan wel, in voorkomend geval, in enigerlei ander toezichtrapportagevereiste dat uit hoofde van de nationale wetgeving op de instelling van toepassing is, wordt aan de afwikkelingsautoriteit verstrekt zoals zij door de instelling is gerapporteerd in het laatste bij de bevoegde autoriteit ingediende relevante toezichtverslag dat betrekking heeft op het referentiejaar van de in lid 1 bedoelde jaarrekening.
3. Les informations visées à l'annexe II qui relèvent des exigences d'information prudentielle établies par le règlement d'exécution (UE) no 680/2014 de la Commission ou, le cas échéant, de toute autre exigence d'information prudentielle applicable à l'établissement en droit national sont fournies à l'autorité de résolution telles qu'elles ont été déclarées par l'établissement dans la dernière déclaration prudentielle pertinente qu'il a soumise à l'autorité compétente pour l'exercice de référence des états financiers annuels visés au paragraphe 1.

1992 heeft ingevoegd, waardoor een vrijstelling werd ingevoerd voor vergoedingen verkregen ter uitvoering van een individueel verzekeringscontract tegen lichamelijke ongevallen, blijkt dat de wetgever om twee redenen ervoor heeft gekozen elke mogelijkheid tot aftrek van de premies als tegenprestatie van die vrijstelling af te schaffen : enerzijds, omdat er geen automatische en noodzakelijke binding is tussen die voordelen en de inkomsten die de verzekerden verliezen wanneer het risico waartegen zij zich verzekeren, werkelijkheid wordt, vermits de premie wordt berekend op grond van de voordelen waarop de verzekerde rekent ingeval het risico werkelijkheid wordt; anderzijds, omdat de individuele verzekering tegen lichamelijke ongevallen meer het karakter heeft van een « spaarverzekering » dan van een « verzekering tegen het verlies van inkomsten » (Parl. St., Kamer, 1975-1976, nr. 680/10, p. 25).
1992, instaurant une exonération en faveur des allocations obtenues en exécution d'un contrat d'assurance individuelle contre les accidents corporels, que le législateur a choisi de supprimer toute possibilité de déduction des primes en contrepartie de cette exonération, pour deux motifs : d'une part, parce qu'il n'y aurait pas de liaison automatique et nécessaire entre ces avantages et les revenus que les assurés perdent en cas de réalisation du risque contre lequel ils se couvrent, la prime étant calculée en fonction des avantages que l'assuré entend obtenir en cas de réalisation du risque; d'autre part, parce que l'assurance individuelle contre les accidents corporels a plus le caractère d'une « assurance-épargne » que d'une « assurance perte de revenus » (Doc. parl., Chambre, 1975-1976, n° 680/10, p. 25).

Uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 5 januari 1976 blijkt dat de Regering om twee redenen ervoor heeft gekozen elke mogelijkheid tot aftrek van de premies als tegenprestatie van die vrijstelling af te schaffen : enerzijds, omdat er geen automatische en noodzakelijke binding is tussen die voordelen en de inkomsten die de verzekerden verliezen wanneer het risico waartegen zij zich verzekeren werkelijkheid wordt, vermits de premie wordt berekend op grond van de voordelen waarop de verzekerde rekent ingeval het risico werkelijkheid wordt, anderzijds, omdat de individuele verzekering tegen lichamelijke ongevallen meer het karakter heeft van een « spaarverzekering » dan van een « verzekering tegen het verlies van inkomsten » (Parl. St., Kamer, 1975-1976, nr. 680/10, p. 25).
Dans les travaux préparatoires de la loi du 5 janvier 1976, on peut lire que le Gouvernement a choisi de supprimer toute possibilité de déduction des primes en contrepartie de cette exonération, pour deux motifs : d'une part, parce qu'il n'y aurait pas de liaison automatique et nécessaire entre ces avantages et les revenus que les assurés perdent en cas de réalisation du risque contre lequel ils se couvrent, la prime étant calculée en fonction des avantages que l'assuré entend obtenir en cas de réalisation du risque; d'autre part, parce que l'assurance individuelle contre les accidents corporels a plus le caractère d'une « assurance-épargne » que d'une « assurance perte de revenus » (Doc. parl., Chambre, 1975-1976, n° 680/10, p. 25).