Vertaling van "nr 133 heeft belgië echter zelf " (Nederlands → Frans) :

In werkdocument nr. 133 heeft België echter zelf een nieuwe formulering voorgesteld, namelijk « Fundamentele vereisten voor interlandelijke adoptie ».
La Belgique elle-même devait, dans le Document de travail No 133, prôner une nouvelle formulation : « Conditions fondamentales des adoptions internationales ».

Het werd uitgevoerd naar het Verenigd Koninkrijk, Zwitserland, Duitsland, Italië, België en zelfs Frankrijk dat, hoewel het zelf over uitstekende kalkoenen beschikt en geen tekort heeft aan kalkoenvlees, desalniettemin hoge achting heeft voor de kwaliteit van de Kroatische kalkoen” (Slovenec, „Gospodarstvo”, 1941; Domoljub, „Kaj je novega?”, 1941).
Elle est exportée en Angleterre, en Suisse, en Allemagne, en Italie, en Belgique et même en France qui, bien que possédant elle-même d’excellentes dindes et n’en manquant pas, apprécie la qualité de la “hrvatski puran”» (Slovenec, Gospodarstvo, 1941, Domoljub, Kaj je novega?, 1941).

In zijn arrest nr. 133/2013 van 10 oktober 2013 heeft het Grondwettelijk Hof trouwens gemeend dat « De wetgever heeft verscheidene wetten aangenomen waarbij hij aan bepaalde verenigingen die een collectief belang nastreven een vorderingsrecht toekent, onder meer om de verenigbaarheid van de Belgische wetgeving met de bepalingen van internationaal recht die België binden, te verzekeren.
Dans son arrêt nº 133/2013 du 10 octobre 2013, la Cour constitutionnelle a, d'ailleurs, considéré que: « Le législateur a adopté plusieurs lois par lesquelles il attribue un droit d'action à certaines associations qui invoquent un intérêt collectif, notamment afin d'assurer la conformité de la législation belge aux dispositions de droit international qui lient la Belgique.

België heeft Verdrag nr. 92 bekrachtigd maar Verdrag nr. 133 niet.
La Belgique a ratifié la Convention nº 92 mais pas la Convention nº 133.

In uw antwoord op mijn schriftelijke vraag 2-834 (Vragen en Antwoorden nr. 2-35, blz. 1710) stelde u dat wanneer een in het buitenland gevestigde leverancier diensten verricht voor klanten die in België zijn gevestigd en waarop zij de BTW moeten voldoen, die in België gevestigde klanten de belasting, geheven op een dienst waarop zij bij toepassing van artikel 51, § 2, 1º, a), van het BTW-Wetboek de belasting verschuldigd zijn, niet kunnen aftrekken indien de dienstverlener hen geen factuur of gelijkgesteld document heeft uitgereikt, zelfs indien de belastingplichtige ontvanger van de dienst het document bedoeld in artikel 9, § 1, van het koninklijk besluit nr. 1 heeft opgemaakt.
En réponse à ma question écrite nº 2-834 (Questions et Réponses nº 2-35, p. 1710), vous m'indiquiez que lorsque le fournisseur est établi à l'étranger et qu'il fournissait à des preneurs établis en Belgique des services pour lesquels la TVA était due par le preneur établi en Belgique, ce dernier ne pouvait pas déduire la taxe ayant grevé une prestation de services pour laquelle il est redevable de la taxe en vertu de l'article 51, § 2, 1º, a), du Code de la TVA lorsque le prestataire ne lui a pas délivré de facture ou de document pouvant en tenir lieu et ce, même si cet assujetti, preneur de services, a établi le document prévu par l'article 9, § 1 , de l'arrêté royal nº 1.

(85) In de onderhavige zaak heeft België zelfs niet het bewijs geleverd van het bestaan van een portageovereenkomst tussen de groep Beaulieu en Worldwide Investors.
(85) En l'occurrence, la Belgique n'a même pas fourni la preuve de l'existence d'une convention de portage entre le groupe Beaulieu et la société luxembourgeoise Worldwide Investors.

(52) In zijn op 15 januari 2001 ingeschreven brief heeft België zelf aangegeven dat zijn antwoord onvolledig was wegens het gebrek aan medewerking van de groep Beaulieu.
(52) Dans leur lettre enregistrée le 15 janvier 2001, les autorités belges présentaient elles-mêmes leur réponse comme incomplète par manque de collaboration du groupe Beaulieu.

(84) Ondanks het formele bevel en zelfs nadat de procedure was ingeleid, heeft België niet het bewijs geleverd van het bestaan van een overeenkomst tussen de groep Beaulieu en het Waals Gewest krachtens welke Beaulieu de door het Waals Gewest aangegane verbintenis (in het kader van de "Heads of Agreement" van 5 juni 1998) om een investeerder te zoeken die 100 miljoen BEF zou inbrengen, zou nakomen.
(84) Malgré l'injonction formelle, et même après l'ouverture de la procédure, la Belgique n'a pas fourni la preuve de l'existence d'un accord entre le groupe Beaulieu et la Région wallonne aux termes duquel Beaulieu reprendrait l'engagement pris par la Région wallonne (dans le cadre des Heads of Agreement du 5 juin 1998) de trouver un investisseur qui apporterait 100 millions de BEF.

Die nietigverklaring kwam tot stand om de redenen « dat een goed beheer van de openbare diensten vereist dat sommige vakfuncties voorbehouden moeten worden aan personeelsleden met een diploma waaruit blijkt dat ze over welbepaalde kennis en bekwaamheden beschikken; dat, wat dit punt betreft, de bewijsvoering van de tegenpartij niet mag worden betwist; dat ze echter toegeeft dat personeelsleden die houder zijn van één van de in artikel 26 van het bestreden besluit bedoelde diploma's, zelfs bij wijze van uitzondering, ambten uitoefenen die toegankelijk zijn voor alle personeelsleden van niveau 1 en niettemin verbonden zijn aan een voorkeursweddeschaal om de enige reden dat ze houder zijn van een bepaald diploma; dat de verzoekers beweren, zonder tegengesproken te worden, dat vakfuncties voorbehouden worden aan doctoren en licentiaten in de rechten zonder dat ze een geldelijke validering genieten voor de uitoefening van die functies, dat de tegenpartij verzuimt dit weddenverschil te verklaren en te rechtvaardigen tegenover artikel 10 van de Grondwet en de Raad van State geen objectieve reden ontdekt om het aanvaardbaar te maken; dat moeilijkheden m.b.t. de aanwerving voor sommige vakfuncties echter genoegzaam motiveren dat aantrekkelijke en dus van het gemeenschappelijke stelsel afwijkende bezoldigingen daarmee verbonden zijn; dat het algemeen bekend is dat, tevoren, de moeilijkheid om ingenieurs aan te werven binnen de openbare diensten ertoe heeft geleid om hen voorkeursbezoldigingen toe te kennen in vergelijking met de houders van andere universitaire diploma's zonder het gelijkheidsbeginsel niet in acht te nemen; dat de tegenpartij niet bewijst dat die mogelijkheid zal voortduren; dat een weddenverschil, dat tevoren verantwoord werd door de omstandigheden, alleen in dezelfde omstandigheden aanvaardbaar blijft (zie Arbitragehof, arresten nrs. 5/98 van 21 januari 1998 en 53/98 van 20 mei 1998); dat, in casu, de tegenpartij niet het minste bewijs heeft gelever ...
L'annulation est intervenue pour les motifs « qu'une bonne gestion des services publics requiert que certaines fonctions spécialisées soient réservées à des agents possédant des connaissances et aptitudes attestées par la possession d'un diplôme déterminé; que, sur ce point, la démonstration de la partie adverse ne souffre pas la discussion; que, toutefois, elle concède que des agents titulaires d'un des diplômes visés à l'article 26 de l'arrêté attaqué exercent, fût-ce de manière exceptionnelle, des fonctions accessibles à tous les agents du niveau 1 et bénéficient néanmoins, pour le seul motif qu'ils sont titulaires d'un diplôme déterminé, d'une échelle de traitement préférentielle; que les requérants affirment, sans être contredits, que des fonctions spécialisées sont réservées aux docteurs et licenciés en droit, sans qu'ils bénéficient, pour l'exercice de ces fonctions, d'une valorisation pécuniaire, que la partie adverse reste en défaut d'expliquer et de justifier, au regard de l'article 10 de la Constitution, cette différence de traitement et le Conseil d'Etat n'aperçoit pas quelles raisons objectives la rendrait admissible; que, toutefois, des difficultés de recrutement à certaines fonctions spécialisées justifient à suffisance que des rémunérations attrayantes, et donc dérogatoires au régime commun, y soient attachées; qu'il est notoire que, jadis, la difficulté de recruter des ingénieurs au sein des services publics a conduit à leur attribuer des rémunérations préférentielles par rapport aux titulaires d'autres diplômes universitaires, sans pour autant méconnaître le principe d'égalité; que la partie adverse n'établit nullement que cette difficulté serait persistante; qu'une différence de traitement, autrefois justifiée par les circonstances, ne reste admissible qu'à circonstances inchangées (voir Cour d'arbitrage, arrêts n° 5/98 du 21 janvier 1998 et 53/98 du 20 mai 1998); qu'en l'espèce, la partie adverse n'a pas apporté le moindre commencement de ...