Traduction de «november 1976 voorziet » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Verdrag over de aansprakelijkheidsbeperking voor maritieme vorderingen,ondertekend te Londen op 19 november 1976
convention sur la limitation de la responsabilité pour les créances maritimes,signée à Londres le 19 novembre 1976

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Indien men tot de conclusie komt dat de in artikel 7 van voornoemd koninklijk besluit bedoelde kosten moeten worden gedragen door de schuldenaar, moet nog een vraag worden gesteld : kan hier geen discriminatie of schending van het beginsel van vrije mededinging worden aangevoerd aangezien de tarifering waarin het koninklijk besluit van 30 november 1976 voorziet slechts betrekking heeft op gerechtsdeurwaarders en niet wordt toegepast wanneer stappen worden ondernomen via een andere actor, id est incassobureau of advocaat ?
Dans l'hypothèse où l'on conclut que les frais prévus par l'article 7 de l'arrêté royal précité doivent être supportés par la partie débitrice, une interrogation supplémentaire se pose : une discrimination, ou une violation du principe de libre concurrence, ne pourrait-elle être ici invoquée, dès lors que la tarification prévue par l'arrêté royal du 30 novembre 1976 ne l'est qu'en faveur des huissiers de justice et qu'elle n'est pas de mise lorsque les démarches sont effectuées via un autre intervenant, société de recouvrement ou avocat ?

Wat de facturering van « aanmaningskosten » of van « inningsrecht » betreft, voorziet het koninklijk besluit van 30 november 1976 tot vaststelling van het tarief voor akten van gerechtsdeurwaarders in burgerlijke en handelszaken en van het tarief voor sommige toelagen erin dat de gerechtsdeurwaarders met toepassing van artikel 519 van het Gerechtelijk Wetboek recht hebben op de terugbetaling van hun kosten en uitschotten op vergoeding voor verplaatsing.
En ce qui concerne la facturation de « frais de sommation » ou de « droit d'encaissement », l'arrêté royal du 30 novembre 1976 fixant le tarif des actes accomplis par les huissiers de justice en matière civile et commerciale ainsi que celui de certaines allocations prévoit qu' en exécution de l'article 519 du Code judiciaire, les huissiers de justice ont droit au remboursement de leurs frais et déboursés et à des indemnités de déplacement.

1. « Veroorzaakt de beperking van de maatschappelijke dienstverlening tot de enkele dringende medische hulp aan de vreemdelingen met illegaal verblijf, waarin artikel 57, § 2, 1°, van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn voorziet, een discriminatie die strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 22, 23 en 191 ervan, met de artikelen 2, 3, 24, 26 en 27 van het Verdrag van 20 november 1989 inzake de rechten van het kind en met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, in zoverre de toepassing van de voormelde wetsbepaling, om reden van de onwettigheid van haar verblijf, op de moeder van een zwaar gehandicapt minderjarig kind - terwijl die medische toestand voor dat kind een absolute onmogelijkheid vormt om naar zijn land van oorsprong terug te keren - tot gevolg zou hebben dat vreemdelingen met onwettig verblijf die zich in fundamenteel verschillende situaties bevinden op identieke wijze worden behandeld, naargelang zij al dan niet een zwaar gehandicapt minderjarig kind ten laste hebben ?
1. « La limitation de l'aide sociale à la seule aide médicale urgente aux étrangers en séjour illégal, édictée par l'article 57, § 2, 1°, de la loi du 8 juillet 1976 organique des centres publics d'aide sociale n'engendre-t-elle pas une discrimination contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution lus isolément ou en combinaison avec ses articles 22, 23 et 191, les articles 2, 3, 24, 26 et 27 de la Convention du 20 novembre 1989 relative aux droits de l'enfant et l'article 8 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme, en ce que l'application de la disposition légale précitée, en raison de l'illégalité de son séjour, à la mère d'un enfant mineur lourdement handicapé, - alors que cette situation médicale est constitutive, dans le chef dudit enfant, d'une impossibilité absolue de retour dans son pays d'origine -, aurait pour effet de traiter de façon identique des étrangers en séjour illégal se trouvant dans des situations fondamentalement différentes, selon qu'ils ont, ou non, à leur charge un enfant mineur gravement handicapé ?

1. « Veroorzaakt de beperking van de maatschappelijke dienstverlening tot de enkele dringende medische hulp aan de vreemdelingen met illegaal verblijf, waarin artikel 57, § 2, 1°, van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn voorziet, een discriminatie die strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 22, 23 en 191 ervan, met de artikelen 2, 3, 24, 26 en 27 van het Verdrag van 20 november 1989 inzake de rechten van het kind en met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, in zoverre de toepassing van de voormelde wetsbepaling, om reden van de onwettigheid van haar verblijf, op de moeder van een zwaar gehandicapt minderjarig kind - terwijl die medische toestand voor dat kind een absolute onmogelijkheid vormt om naar zijn land van oorsprong terug te keren - tot gevolg zou hebben dat vreemdelingen met onwettig verblijf die zich in fundamenteel verschillende situaties bevinden op identieke wijze worden behandeld, naargelang zij al dan niet een zwaar gehandicapt minderjarig kind ten laste hebben ?
1. « La limitation de l'aide sociale à la seule aide médicale urgente aux étrangers en séjour illégal, édictée par l'article 57, § 2, 1°, de la loi du 8 juillet 1976 organique des centres publics d'aide sociale n'engendre-t-elle pas une discrimination contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution lus isolément ou en combinaison avec ses articles 22, 23 et 191, les articles 2, 3, 24, 26 et 27 de la Convention du 20 novembre 1989 relative aux droits de l'enfant et l'article 8 de la Convention européenne de sauvegarde des Droits de l'Homme, en ce que l'application de la disposition légale précitée, en raison de l'illégalité de son séjour, à la mère d'un enfant mineur lourdement handicapé, - alors que cette situation médicale est constitutive, dans le chef dudit enfant, d'une impossibilité absolue de retour dans son pays d'origine -, aurait pour effet de traiter de façon identique des étrangers en séjour illégal se trouvant dans des situations fondamentalement différentes, selon qu'ils ont, ou non, à leur charge un enfant mineur gravement handicapé ?

Overwegende dat het koninklijk besluit van 14 november 2002 tot vaststelling van de toekenningsvoorwaarden, het bedrag en de duur van de toelage, verstrekt aan de openbare centra voor maatschappelijk welzijn, voor een deeltijdse tewerkstelling met toepassing van artikel 60, § 7, van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn, van een rechthebbende op financiële maatschappelijke hulp, voorziet in een verhoging van de Staatstoelage met 25 % in het geval van een deeltijdse tewerkstelling met toepassing van artikel 60, § 7, van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn, wanneer het O.C. M.W. als werkgever optreedt voor een persoon van vreemde nationaliteit die jonger is dan 25 jaar en die is ingeschreven in het vreemdelingenregister met een machtiging tot verblijf voor onbeperkte tijd en gerechtigd is op financiële maatschappelijke hulp, dat dit gegeven verkeerdelijk werd overgenomen naar analogie met hetgeen voorzien is bij een deeltijdse tewerkstelling met toepassing van artikel 60, § 7, van de voormelde organieke wet, wanneer het O.C. M.W. als werkgever optreedt voor een gerechtigde op maatschappelijke integratie die jonger is dan 25 jaar, dat deze bepaling bijgevolg dringend moet worden ingetrokken vermits het beginsel niet voorzien is in de wet van 2 april 1965 betreffende het ten laste nemen van de steun verleend door de openbare centra voor maatschappelijk welzijn en de verhoging van de Staatstoelage met 25 % niet geldt voor de voltijdse tewerkstellingen, dat het bovenvermeld besluit dientengevolge dringend moet worden aangepast;
Considérant que l'arrêté royal du 14 novembre 2002 déterminant les conditions d'octroi, le montant et la durée de la subvention, accordée aux centres publics d'aide sociale, pour une occupation à temps partiel, en application de l'article 60, § 7, de la loi du 8 juillet 1976 organique des centres publics d'aide sociale, d'un ayant droit à une aide sociale financière prévoit une majoration de la subvention de l'Etat de 25 % dans le cas d'une occupation à temps partiel en application de l'article 60, § 7, de la loi du 8 juillet 1976 organique des centres publics d'aide sociale, lorsque le C. P.A.S. fait office d'employeur pour une personne de nationalité étrangère, âgée de moins de 25 ans et inscrite au registre des étrangers avec une autorisation de séjour d'une durée illimitée; que cette donnée a été reprise à tort par analogie à ce qui est prévu pour une occupation à temps partiel en application de l'article 60, § 7, de la loi organique précitée, lorsque le C. P.A.S. fait office d'employeur pour un ayant droit à l'intégration sociale, âgé de moins de 25 ans; que cette disposition doit donc être rapportée d'urgence étant donné que le principe n'est pas prévu dans la loi du 2 avril 1965 relative à la prise en charge des secours accordés par les centres publics d'aide sociale et que la majoration de la subvention de l'Etat de 25 % n'est pas applicable aux occupations à temps plein; que l'arrêté précité doit dès lors être adapté d'urgence;

2. Schendt artikel 57, § 2, van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn, zoals gewijzigd bij de wet van 15 juli 1996 alsmede bij het arrest van het Arbitragehof van 22 april 1998, al dan niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, gelezen in samenhang met de artikelen 23 en 191 van de Grondwet, artikel 11.1 van het Internationaal Verdrag van New York van 19 december 1996 [lees : 1966] inzake economische, sociale en culturele rechten en de artikelen 3 en 13 van het Verdrag van Rome van 4 november 1950 tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, doordat het voorziet in een verschillende behandeling :
2. L'article 57, § 2, de la loi du 8 juillet 1976 organique des centres publics d'aide sociale, tel que modifié par la loi du 15 juillet 1996 ainsi que par l'arrêt de la Cour d'arbitrage du 22 avril 1998, viole-t-il, ou non, les articles 10 et 11 de la Constitution, lus conjointement avec les articles 23 et 191 de la Constitution, l'article 11.1 du Pacte international de New York du 19 décembre 1996 [lire : 1966] relatif aux droits économiques, sociaux et culturels et les articles 3 et 13 de la Convention de Rome du 4 novembre 1950 de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, en ce qu'il traite de façon distincte :

Schendt artikel 57, § 2, van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn, zoals gewijzigd bij de wet van 15 juli 1996 alsmede bij het arrest van het Arbitragehof van 22 april 1998, al dan niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, gelezen in samenhang met de artikelen 23 en 191 van de Grondwet, artikel 11.1 van het Internationaal Verdrag van New York van 19 december 1996 [lees : 1966] inzake economische, sociale en culturele rechten en de artikelen 3 en 13 van het Verdrag van Rome van 4 november 1950 tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, doordat het voorziet in een verschillende behandeling :
L'article 57, § 2, de la loi du 8 juillet 1976 organique des centres publics d'aide sociale, tel que modifié par la loi du 15 juillet 1996 ainsi que par l'arrêt de la Cour d'arbitrage du 22 avril 1998, viole-t-il, ou non, les articles 10 et 11 de la Constitution, lus conjointement avec les articles 23 et 191 de la Constitution, l'article 11.1 du Pacte international de New York du 19 décembre 1996 [lire : 1966] relatif aux droits économiques, sociaux et culturels et les articles 3 et 13 de la Convention de Rome du 4 novembre 1950 de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, en ce qu'il traite de façon distincte :

De volgende reglementeringen schrijven de hoorplicht voor : - artikel 76 van de ziekenhuiswet voorziet in de oprichting van een administratief rechtscollege met betrekking tot sluiting van ziekenhuisbedden; dat " Beroepscollege " werd ingesteld bij koninklijk besluit van 19 november 1993; - het koninklijk besluit van 7 oktober 1976 (artikelen 11, 24 en 25) betreffende de organisatie en de werkwijze van de geneeskundige commissies regelt de werkzaamheden van de instanties die uitspraak doen over de intrekking van het recht tot uitoefening van de geneeskunst, de artsenijbereidkunde en de verpleegkunde; - het koninklijk besluit van 21 april 1983 tot vaststelling van de nadere regelen voor erkenning van geneesheren-specialisten en van huisartsen bevat een aantal artikels waarin de hoorplicht wordt voorgeschreven.
Les législations suivantes prévoient le droit d'être entendu : - l'article 76 de la loi sur les hôpitaux prévoit la création d'une juridiction administrative en matière de fermeture de lits hospitaliers; cette juridiction, dénommée " Commission de recours " a été instituée par l'arrêté royal du 19 novembre 1993; - l'arrêté royal du 7 octobre 1976 (articles 11, 24 et 25) relatif à l'organisation et au fonctionnement des commissions médicales règle les travaux de ces instances, lesquelles statuent sur le retrait du droit d'exercer l'art médical, l'art pharmaceutique ou l'art de soigner; - l'arrêté royal du 21 avril 1983 fixant les modalités de l'agréation des médecins spécialistes et des médecins généralistes comporte un certain nombre d'articles prévoyant le droit d'audition.