Traduction de «noodzakelijke bestaansmiddelen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

noodzakelijk aantal medewerkers bepalen | noodzakelijk aantal werknemers bepalen | noodzakelijk aantal personeelsleden bepalen | noodzakelijk personeel bepalen
déterminer les ressources humaines nécessaires

noodzakelijke documenten ter beschikking stellen | noodzakelijke documenten verstrekken | benodigde documenten ter beschikking stellen | benodigde documenten verstrekken
fournir les documents nécessaires

bestaansmiddelengarantie | inkomensgarantie | verzekering van bestaansmiddelen
garantie de ressources

noodzakelijk voorschot
paiement ex ante

noodzakelijk
indispensable

bestaansmiddelen
ressources

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

Noodzakelijke en voldoende oorzaak
Cause nécessaire et suffisante

noodzakelijk geacht bedrag | NGB [Abbr.]
montant estimé nécessaire | MEN [Abbr.]

noodzakelijke controles uitvoeren alvorens een vliegtuig naar de opstelplaats te brengen
effectuer les vérifications nécessaires avant de mettre un avion en position

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Een controle van de bestaansmiddelen, of een sociaal onderzoek, is bijgevolg een noodzakelijke maatregel. Een OCMW is het aangewezen wettelijke organisme om zulke controle van de bestaansmiddelen van een burger uit te voeren.
Par conséquent, une vérification des ressources, ou, une enquête sociale, est, une mesure nécessaire Un CPAS est l'organisme légal indiqué pour réaliser une telle vérification des ressources d'un citoyen.

Een werknemer of zelfstandige die niet langer valt onder de Zwitserse wetgeving inzake invaliditeitsverzekering omdat hij zijn winstgevende bezigheid in Zwitserland, die hem de noodzakelijke bestaansmiddelen bezorgde, heeft moeten opgeven als gevolg van een ongeval of ziekte, wordt beschouwd als verzekerd krachtens deze verzekering voor wat de toekenning van revalidatiemaatregelen betreft, alsook tijdens de duur van deze revalidatiemaatregelen, tot aan de betaling van een invaliditeitspensioen, voor zover hij buiten Zwitserland geen nieuwe baan heeft”.
Lorsqu’une personne qui exerçait en Suisse une activité lucrative salariée ou non salariée couvrant ses besoins vitaux a dû cesser son activité à la suite d’un accident ou une maladie et qu’elle n’est plus soumise à la législation suisse sur l’assurance invalidité, elle est considérée comme couverte par cette assurance pour l’octroi de mesures de réadaptation jusqu’au paiement d’une rente d’invalidité ainsi que durant la période pendant laquelle elle bénéficie de ces mesures, à condition qu’elle n’ait pas repris une nouvelle activité hors de Suisse».

Zonder dat het nodig is te oordelen over de relevantie van het te dezen in aanmerking genomen criterium van onderscheid, volstaat het erop te wijzen dat het voor de verwezenlijking van de in B.4 beoogde doelstelling in elk geval niet noodzakelijk lijkt om bij de berekening van de bestaansmiddelen zowel de verkoopwaarde van het onroerend goed als de opbrengst van de verkoop ervan in aanmerking te nemen, wanneer en in zoverre de prijs die verkregen is als tegenprestatie voor het afgestane goed nog steeds in het bezit van de aanvrager is.
Sans qu'il faille apprécier la pertinence du critère de distinction retenu en l'espèce, il suffit de relever qu'il n'apparaît, en tout état de cause, pas nécessaire à la réalisation de l'objectif visé en B.4, de prendre en compte, dans le calcul des ressources, à la fois la valeur vénale de l'immeuble et le produit de sa vente, lorsque et dans la mesure où le prix obtenu en contrepartie du bien cédé est toujours en possession du demandeur.

Indien het gaat om mensen met zeer geringe bestaansmiddelen is het OCMW hiervan op de hoogte en beschikt het over de noodzakelijke gegevens om de verklaringen van de betrokkene te controleren en te beoordelen.
S'il s'agit de personnes ayant des difficultés en termes de moyens d'existence, les CPAS en ont connaissance et disposent des données nécessaires pour contrôler et apprécier les déclarations de la personne concernée.

Artikel 25 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens is in dit opzicht zeer duidelijk : « Een ieder heeft recht op een levensstandaard, die hoog genoeg is voor de gezondheid en het welzijn van zichzelf en zijn gezin, waaronder inbegrepen voeding, kleding, huisvesting en geneeskundige verzorging en de noodzakelijke sociale diensten, alsmede het recht op voorziening in geval van werkloosheid, ziekte, invaliditeit, overlijden van de echtgenoot, ouderdom of een ander gemis aan bestaansmiddelen, ontstaan ten gevolge van omstandigheden onafhankelijk van zijn wil».
L'article 25 de la Déclaration universelle des droits de l'homme est très clair à cet égard: « Toute personne a droit à un niveau de vie suffisant pour assurer sa santé, son bien-être et ceux de sa famille, notamment pour l'alimentation, l'habillement, le logement, les soins médicaux ainsi que pour les services sociaux nécessaires; elle a droit à la sécurité en cas de chômage, de maladie, d'invalidité, de veuvage, de vieillesse ou dans les autres cas de perte de ses moyens de subsistance par suite de circonstances indépendantes de sa volonté».

Het niet-indexeren van een gedeelte van de bestaansmiddelen had tot gevolg dat de inkomensgrens minder snel steeg dan de levensduurte en het noodzakelijke levensminimum.
La non-indexation d'une partie des ressources avait pour conséquence que le plafond des revenus augmentait moins rapidement que le coût de la vie et le minimum vital nécessaire.

« Stellen de artikelen 2, § 1, eerste lid, 2° en 4°, en 7, § 1, van de wet van 7 augustus 1974 tot instelling van het recht op een bestaansminimum, in die zin geïnterpreteerd dat zij aan een openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn de verplichting opleggen om, zelfs ambtshalve, het recht op het bestaansminimum dat werd toegekend tegen een verhoogd percentage voor alleenstaande (artikel 2, § 1, eerste lid, 2°) aan een ouder die uitsluitend samenleeft met een meerderjarig kind ten laste te schrappen en die ouder alleen nog het bestaansminimum toe te kennen tegen het percentage voor samenwonende (artikel 2, § 1, eerste lid, 4°), een discriminatie in die strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet, artikelen gelezen in samenhang met artikel 8, §§ 1 en 2, van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, doordat de bovenvermelde artikelen 2 en 7 tot gevolg hebben dat ze de ouder die alleen het ouderlijk gezag uitoefent en geen bestaansmiddelen heeft , ambtshalve, de daadwerkelijke gebruikmaking van zijn rechten of van een deel van zijn rechten ontzeggen en met name van het recht om het gezinsbudget zo goed mogelijk in het belang van elkeen te beheren, terwijl artikel 8 van het bovenvermeld Verdrag het recht op eerbiediging van het privé-leven en gezinsleven waarborgt en enkel inmenging van een openbaar gezag duldt voor zover die bij de wet is toegestaan, zoals daarin is voorzien bij artikel 7 van de bovenvermelde wet, maar ook op voorwaarde dat zij een noodzakelijke maatregel vormt voor 's lands veiligheid, de openbare veiligheid, of het economisch welzijn van het land, de bescherming van de openbare orde en het voorkomen van strafbare feiten, de bescherming van de gezondheid of de goede zeden, of voor de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen ?
« Les articles 2, § 1, alinéa 1, 2° et 4° et 7, § 1, de la loi du 7 août 1974 instituant le droit à un minimum de moyens d'existence, interprétés comme faisant obligation à un centre public d'aide sociale de supprimer, même d'office, le droit au minimum de moyens d'existence accordé au taux isolé majoré (article 2, § 1, alinéa 1, 2°) à un parent vivant exclusivement avec un enfant majeur à charge pour ne plus lui accorder que le minimum de moyens d'existence au taux cohabitant (article 2, § 1, alinéa 1, 4°), instaurent-ils une discrimination contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution coordonnée, articles lus en combinaison avec l'article 8, §§ 1 et 2, de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, en ce que les articles 2 et 7 susvisés ont pour conséquence de priver, d'office, le parent - exerçant seul l'autorité parentale et dépourvu de moyens d'existence - de l'usage effectif de ses droits ou d'une partie de ses droits et notamment celui de gérer le budget du ménage au mieux des intérêts de chacun, alors que l'article 8 de la Convention susvisée assure le respect du droit à la vie privée et familiale et ne tolère d'ingérence par une autorité publique que si elle est autorisée par la loi, comme le prévoit l'article 7 de la loi susvisée, mais aussi si elle constitue une mesure nécessaire à la sécurité nationale, à la sûreté publique, au bien-être économique du pays, à la défense de l'ordre et à la prévention des infractions pénales, à la protection de la santé ou de la morale, ou à la protection des droits et libertés d'autrui ?

« Stellen de artikelen 2, § 1, eerste lid, 2° en 4°, en 7, § 1, van de wet van 7 augustus 1974 tot instelling van het recht op een bestaansminimum, in die zin geïnterpreteerd dat zij aan een openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn de verplichting opleggen om, zelfs ambtshalve, het recht op het bestaansminimum dat werd toegekend tegen een verhoogd percentage voor alleenstaande (artikel 2, § 1, eerste lid, 2°) aan een ouder die uitsluitend samenleeft met een meerderjarig kind ten laste te schrappen en die ouder alleen nog het bestaansminimum toe te kennen tegen het percentage voor samenwonende (artikel 2, § 1, eerste lid, 4°), een discriminatie in die strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet, artikelen gelezen in samenhang met artikel 8, §§ 1 en 2, van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, doordat de bovenvermelde artikelen 2 en 7 tot gevolg hebben dat ze de ouder die alleen het ouderlijk gezag uitoefent en geen bestaansmiddelen heeft , ambtshalve, de daadwerkelijke gebruikmaking van zijn rechten of van een deel van zijn rechten ontzeggen en met name van het recht om het gezinsbudget zo goed mogelijk in het belang van elkeen te beheren, terwijl artikel 8 van het bovenvermeld Verdrag het recht op eerbiediging van het privé-leven en gezinsleven waarborgt en enkel inmenging van een openbaar gezag duldt voor zover die bij de wet is toegestaan, zoals daarin is voorzien bij artikel 7 van de bovenvermelde wet, maar ook op voorwaarde dat zij een noodzakelijke maatregel vormt voor 's lands veiligheid, de openbare veiligheid, of het economisch welzijn van het land, de bescherming van de openbare orde en het voorkomen van strafbare feiten, de bescherming van de gezondheid of de goede zeden, of voor de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen ?
« Les articles 2, § 1, alinéa 1, 2° et 4° et 7, § 1, de la loi du 7 août 1974 instituant le droit à un minimum de moyens d'existence, interprétés comme faisant obligation à un centre public d'aide sociale de supprimer, même d'office, le droit au minimum de moyens d'existence accordé au taux isolé majoré (article 2, § 1, alinéa 1, 2°) à un parent vivant exclusivement avec un enfant majeur à charge pour ne plus lui accorder que le minimum de moyens d'existence au taux cohabitant (article 2, § 1, alinéa 1, 4°), instaurent-ils une discrimination contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution coordonnée, articles lus en combinaison avec l'article 8, §§ 1 et 2, de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, en ce que les articles 2 et 7 susvisés ont pour conséquence de priver, d'office, le parent exerçant seul l'autorité parentale et dépourvu de moyens d'existence - de l'usage effectif de ses droits ou d'une partie de ses droits et notamment celui de gérer le budget du ménage au mieux des intérêts de chacun, alors que l'article 8 de la Convention susvisée assure le respect du droit à la vie privée et familiale et ne tolère d'ingérence par une autorité publique que si elle est autorisée par la loi, comme le prévoit l'article 7 de la loi susvisée, mais aussi si elle constitue une mesure nécessaire à la sécurité nationale, à la sûreté publique, au bien-être économique du pays, à la défense de l'ordre et à la prévention des infractions pénales, à la protection de la santé ou de la morale, ou à la protection des droits et libertés d'autrui ?

Overwegende dat de betaling van het loon, recentelijk ingesteld bij de wet van 7 april 1999 betreffende de PWA-arbeidsovereenkomst moet kunnen geregeld worden door het openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn ten aanzien van de PWA-werknemer die gerechtigd is op het bestaansminimum; dat naar analogie met de werklozen de wet van 7 april 1999 betreffende de PWA-arbeidsovereenkomst van toepassing is op de bovenvermelde gerechtigden op het bestaansminimum wanneer zij werkzaamheden verrichten in het kader van een plaatselijk werkgelegenheidsagentschap; dat deze voormelde wet van 7 april 1999 in werking treedt op 1 januari 2000; dat er regelgevende maatregelen moeten getroffen worden om de OCMW's toe te laten het loon aan de betrokkenen uit te betalen; dat het gedeelte van het loon dat overeenstemt met het bedrag van 150 BEF per niet-ontwaarde PWA-cheque dat door de uitgever van de PWA-cheques aan het openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn wordt terugbetaald en door dit laatste wordt uitbetaald aan de PWA-werknemer die gerechtigd is op het bestaansminimum en werkzaamheden heeft verricht in het kader van een PWA-arbeidsovereenkomst, moet vrijgesteld worden voor de berekening van de bestaansmiddelen; dat het bijgevolg dringend noodzakelijk is, om een onderscheid met de werkloosheid te vermijden, om onderhavig besluit te treffen opdat de bestaansminimumgerechtigde over juist hetzelfde loon zou beschikken als de werkloze die dezelfde werkzaamheden verricht;
Considérant que le paiement de la rémunération nouvellement introduite suite à la loi sur le contrat de travail ALE du 7 avril 1999 doit pouvoir être réglée par le centre public de l'aide sociale au travailleur bénéficiaire du minimum de moyens d'existence; qu'à l'instar des chômeurs, la loi du 7 avril 1999 relative au contrat de travail ALE est applicable aux bénéficiaires du minimum de moyens d'existence lorsqu'ils travaillent dans le cadre des ALE; que cette loi du 7 avril 1999 précitée entre en vigueur le 1 janvier 2000; que les mesures réglementaires doivent être adoptées pour permettre aux CPAS de payer aux bénéficiaires du minimum de moyens d'existence la rémunération à laquelle ils peuvent prétendre ; que la partie de la rémunération correspondant au montant de 150 BEF par chèque ALE non invalidé remboursé par l'éditeur de chèques ALE au centre public d'aide sociale et payée par le centre au travailleur ALE bénéficiaire du minimum de moyens d'existence qui a effectué des prestations en vertu d'un contrat de travail dans le cadre de l'ALE doit être immunisée pour le calcul des ressources, il s'avère dès lors urgent, pour éviter une discrimination avec le chômage, d'adopter le présent arrêté afin que le bénéficiaire du minimum de moyens d'existence dispose d'une rémunération identique à celle du chômeur qui effectue les mêmes prestations;