Op een ogenblik waarop aan begrippen als « grote » en « gewone » naturalisatie nog slech
ts zijdelings enige betekenis wordt gehecht, is het tijd die evolutie een halt toe te roepen als wij wat ons het dierbaarst is niet willen slachtofferen op het altaar v
an het ius soli, in naam van de hypothetische integratie van honderdduizenden vreemdelingen die de gunst o
m op individuele of collectieve basis, maar vaak op een ongecontroleerde
...[+++]manier, de rechten, voorrechten en waardigheden te ontvangen waarvoor onze voorouders gestreden hebben, niet oprecht wensten noch verdienden.
À l'heure où « grande naturalisation » et « naturalisation ordinaire » apparaissent comme des notions déjà bien lointaines, il est temps de mettre le holà si nous ne voulons sacrifier ce que nous avons de plus cher sur l'autel de la loi du sol, au nom de l'hypothétique intégration de centaines de milliers d'étrangers qui n'ont ni voulu sincèrement, ni mérité la faveur de recevoir de façon individuelle ou collective mais bien souvent incontrôlée, les droits, privilèges et dignités pour lesquels nos pères se sont battus.