Traduction de «niets het hof van assisen belet individuele » (Néerlandais → Français) :

De minister wijst erop dat bij de huidige stand van zaken niets het hof van assisen belet individuele vragen te stellen.
La ministre précise que dans l'état actuel, rien n'empêche la cour d'assises de poser des questions individuelles.

« Om de veralgemening van de correctionaliseerbaarheid van misdaden te verantwoorden, worden in de memorie van toelichting geen argumenten aangevoerd die verband houden met een aangepaste bestraffing in geval van verzachtende omstandigheden, doch uitsluitend argumenten tegen het hof van assisen : te zware en te dure procedure, overbelasting van het hof van assisen met gevolgen voor de voorlopige hechtenis, de complexiteit van bepaalde dossiers, de motiveringsverplichting, de overmatige werklast voor de magistraten, de desorganisatie van de kamers van beroep en van de correctionele rechtbanken door het tijdelijke inzetten van magistraten bij dat niet-permanente rechtscollege, het risico op bedreigingen van of druk op de gezworenen enzovoort.
« Pour justifier la généralisation de la possibilité de correctionnaliser les crimes, l'exposé des motifs ne fournit aucun argument relatif à une répression adaptée en cas de circonstances atténuantes, mais exclusivement des arguments contre la cour d'assises : procédure trop lourde et trop coûteuse, engorgement de la cour d'assises avec des conséquences pour la détention préventive, la complexité de certains dossiers, l'obligation de motivation, la surcharge de travail pour les magistrats, la désorganisation des chambres des cours d'appel et des tribunaux correctionnels du fait de l'affectation temporaire de magistrats à cette juridiction non permanente, le risque de menaces ou pressions sur les jurés, etc.

Uit de uiteenzetting van de middelen blijkt dat het Hof zich moet uitspreken over de bestaanbaarheid van de bestreden bepalingen met het recht op toegang tot de door de wet aangewezen rechter, nu als gevolg van de veralgemeende correctionaliseerbaarheid de overgrote meerderheid van de misdaden niet langer wordt beoordeeld door het hof van assisen, terwijl uit artikel 150 van de Grondwet voortvloeit dat de jury de natuurlijke rechter is voor alle criminele zaken.
Il ressort de l'exposé des moyens que la Cour doit se prononcer sur la compatibilité des dispositions attaquées avec le droit d'accès au juge désigné par la loi, en ce que, du fait de la généralisation de la possibilité de correctionnaliser, la toute grande majorité des crimes n'est plus jugée par la cour d'assises, alors qu'il découle de l'article 150 de la Constitution que le jury est le juge naturel en toutes matières criminelles.

Het hof van assisen is zodanig overbelast dat beschuldigden in voorlopige hechtenis opnieuw in vrijheid moeten worden gesteld in afwachting van hun berechting indien de zitting niet binnen een redelijke termijn na het arrest tot gevangenneming kan worden geopend.
L'engorgement de la cour d'assises est tel que des accusés en détention préventive doivent être remis en liberté dans l'attente de leur jugement faute de pouvoir ouvrir la session dans un délai raisonnable après l'arrêt de prise de corps.

Deze kritiek komt er op neer dat een techniek die bedoeld zou moeten zijn om bij ' verzachtende omstandigheden ' in een aangepaste bestraffing te voorzien, vooral, zo niet uitsluitend wordt aangewend om het misdrijf te ' denatureren ' en aldus het hof van assisen uit te sluiten. De critici wijzen daarbij op de systematische toepassing van de correctionalisering.
Ces critiques considèrent en substance qu'une technique qui devrait avoir pour objectif de permettre d'adapter la peine lorsqu'il existe des 'circonstances atténuantes', est principalement, voire exclusivement utilisée pour 'dénaturer' l'infraction et mettre ainsi la cour d'assises hors jeu. A cet égard, les critiques relèvent que la correctionnalisation est appliquée systématiquement.

Op zich volstaat de optelling van het aantal veroordelingen echter niet als decisief criterium om de verwijzing naar het hof van assisen te vorderen.
Le total mathématique des condamnations antérieures n'est cependant pas en soi un critère décisif pour requérir le renvoi devant la cour d'assises.

In andere gevallen, bijvoorbeeld in de zaak Goktepe, stelt het Hof van cassatie vast dat het hof van assisen de individuele vraag had moeten stellen over de objectieve verzachtende omstandigheden; het hof van assisen heeft dat niet gedaan, dus is het logische gevolg dat er een nieuw proces komt, waarbij de individuele vraag wordt gesteld aan de jury.
Dans d'autres cas, par exemple dans l'affaire Goktepe, la Cour de cassation constate que la cour d'assises aurait dû poser la question individuelle concernant les circonstances atténuantes objectives; la cour d'assises ne l'ayant pas fait, il en résultera logiquement un nouveau procès, au cours duquel la question individuelle sera posée aux membres du jury.

In zijn arrest van 2 juni 2005 (arrest Goktepe vs. België, nr. 50372/99), heeft het Europees Hof voor de rechten van de mens echter geoordeeld dat het feit dat het Hof van Assisen weigert individuele vragen te stellen over de verzwarende omstandigheden en dat de jury zich hierover slecht ten opzichte van alle beschuldigden kan uitspreken, zonder de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van elk van hen individueel te bepalen, een schending is van artikel 6 van het EVRM.
Dans son arrêt du 2 juin 2005 (Arrêt Goktepe c. Belgique, no 50372/99) la Cour européenne des droits de l'homme a cependant estimé que le fait que la cour d'assises refuse de poser des questions individualisées sur les circonstances aggravantes et que le jury ne pouvait se prononcer sur celles-ci qu'à l'égard de tous les accusés, sans déterminer individuellement la responsabilité pénale de chacun d'eux, était une violation de l'article 6 de la CEDH.

Een arrest van het Hof van Cassatie van 1996 heeft bevestigd dat er niets op tegen was dat de voorzitter van het hof van assisen individuele vragen stelt, ook voor wat de individuele verzwarende omstandigheden betreft.
Un arrêt de la Cour de cassation de 1996 a confirmé que rien ne s'opposait à ce que le président de la cour d'assises pose des questions individuelles, également en ce qui concerne les circonstances aggravantes individuelles.