Traduction de «niet-ontvankelijk verklaard wanneer » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

beroep niet ontvankelijk verklaard
affaire rejetée comme irrecevable

de eis werd niet ontvankelijk verklaard
la demande a été déclarée irrecevable | la demande a été déclarée non-recevable

niet-ontvankelijk verklaarde zaak
demande d'examen d'une affaire rejetée

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Terugkeer van personen die internationale bescherming behoeven: Op grond van de EU-wetgeving (artikelen 35 en 38 van de Richtlijn asielprocedures) kan een asielaanvraag worden gesloten en niet-ontvankelijk verklaard wanneer een persoon reeds is erkend als vluchteling of reeds voldoende bescherming geniet in een "eerste land van asiel", of indien een persoon naar de EU is gekomen uit een "veilig derde land", waar doeltreffende toegang tot bescherming is gewaarborgd.
Retour des personnes ayant besoin d’une protection internationale: En vertu du droit de l’Union (articles 35 et 38 de la directive relative aux procédures d’asile), une demande d’asile peut être clôturée et déclarée irrecevable si une personne s'est déjà vu reconnaître la qualité de réfugié ou jouit déjà d’une protection suffisante dans un «premier pays d’asile», ou si une personne est entrée dans l’UE au départ d’un «pays tiers sûr» susceptible de garantir l’accès à une protection effective.

In BG, CZ, CY, HU, EE, EL, ES, FI, DE, IE, IT, LU, LV, MT, NL, PT, RO, SI, SE, SK en UK kan een asielverzoek niet-ontvankelijk worden verklaard wanneer de betrokkene uit een 'eerste land van asiel' komt.
En BG, CZ, CY, HU, EE, EL, ES, FI, DE, IE, IT, LU, LV, MT, NL, PT, RO, SI, SE, SK et UK, une demande peut être jugée irrecevable lorsqu'une personne vient d'un «premier pays d'asile».

Indien de indiener niet reageert of niet alle gevraagde documenten binnen de vastgestelde termijn bezorgd, wordt het project als niet-ontvankelijk verklaard.
Si le soumissionnaire ne réagit pas ou n'envoie pas tous les documents demandés dans le délai requis, son projet est déclaré irrecevable.

Hij controleert de volgende elementen : 1° voor een aanvraag met betrekking tot een overgangsperiode van maximum vijf jaar zoals bedoeld in artikel 15, § 1, van Verordening (EU) nr. 1151/2012 : a) het bestaan van een krachtens artikel 14, §§ 1 en 2, ontvankelijk verklaard bezwaar; b) de gegrondheid van een eventueel nadeel dat de registratie van de naam op het bestaan van het van een geheel of gedeeltelijk identieke naam heeft; , c) het bestaan van een legale verhandeling van de betrokken producten op het Belgisch grondgebied tijdens minstens vijf jaar vóór de datum van bekendmaking bedoeld in artikel 18; 2° voor een aanvraag met betrekking tot eenovergangsperiode van maximum vijftien jaar zoals bedoeld in artikel 15, § 2, van Verordening (EU) nr. 1151/2012 : a) het bestaan van een krachtens artikel 14, §§ 1 en 2, ontvankelijk verklaard bezwaar; c) het bestaan van een legale verhandeling op grond van de loyale en constante gebruiken van de betrokken producten op het Belgisch grondgebied tijdens minstens 25 jaar vóór de datum van bekendmaking bedoeld in artikel 18; c) het feit dat het gebruik van de naam er op geen enkel ogenblik in heeft bestaan voordeel te halen uit de faam van de geregistreerde naam, en dat de consument niet is of zou kunnen zijn misleid aangaande de ware oorsprong van het product.
Il vérifie : 1° pour une demande de période transitoire de maximum cinq ans telle que visée à l'article 15, § 1, du Règlement (UE) n° 1151/2012 : a) l'existence d'une opposition jugée recevable en vertu de l'article 14, § 1 et § 2; b) le bien fondé d'un éventuel préjudice que l'enregistrement de la dénomination porte à l'existence d'une dénomination totalement ou partiellement identique ou; c) l'existence d'une commercialisation légale des produits concernés sur le territoire belge pendant au moins cinq ans précédant la date de la publication visée à l'article 18; 2° pour une demande de période transitoire de maximum quinze ans telle que visée à l'article 15, § 2, du Règlement (UE) n° 1151/2012 : a) l'existence d'une opposition jugée recevable en vertu de l'article 14, § 1 et § 2; b) l'existence d'une commercialisation légale sur base des usages loyaux et constants des produits concernés sur le territoire belge pendant au moins vingt-cinq ans précédant la date de la publication visée à l'article 18; c) le fait qu'à aucun moment, l'utilisation de la dénomination n'a eu pour objet de profiter de la réputation de la dénomination enregistrée et qu'elle n'a pas pu induire le consommateur en erreur sur la véritable origine du produit.

Indien hij dit niet doet, wordt zijn aanvraag niet-ontvankelijk verklaard en behoudt de Dienst Vreemdelingenzaken het gedeeltelijk betaalde bedrag.
Sans quoi, sa demande est déclarée irrecevable et le paiement partiel effectué reste acquis à l'Office des Etrangers.

Art. 42. In artikel 191bis van hetzelfde Wetboek, hersteld bij de wet van 7 april 2005 en gewijzigd bij de wet van 27 december 2006, worden de volgende wijzigingen aangebracht : a) in paragraaf 2, eerste lid, worden de woorden "bij een ter post aangetekende brief gericht aan" vervangen door de woorden "langs elektronische weg ingediend bij"; b) paragraaf 2, tweede lid, wordt aangevuld met de volgende zin : "De bij een ontvankelijk verklaard verzoek gevoegde stavingsstukken moeten niet meer worden gevraagd wanneer de kandidaat een nieuw verzoek tot deelname aan een mondeling evaluatie-examen indient".
Art. 42. Dans l'article 191bis du même Code, rétabli par la loi du 7 avril 2005 et modifié par la loi du 27 décembre 2006, les modifications suivantes sont apportées : a) dans le paragraphe 2, alinéa 1, les mots "lettre recommandée à la poste adressée" sont remplacés par les mots "voie électronique"; b) dans le paragraphe 2, l'alinéa 2 est complété par la phrase suivante : "Les pièces justificatives jointes à une demande déclarée recevable ne doivent plus être réclamées lorsque le candidat introduit une nouvelle demande de participation à un examen oral d'évaluation".

Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van rechter A. Alen, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 31 oktober 2014 in zake An Ruyters tegen het Vlaamse Gewest, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 10 december 2014, heeft de Nederlandstalige Rechtbank van eerste aanleg te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt het artikel 42, § 2, 2°, van het Vlaamse decreet van 22 december 1995 houdende bepalingen tot begeleiding van de begroting 1996, zoals gewijzigd door artikel 7 van het decreet van 8 juli 1997, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat het enkel voorziet in een vrijstelling van heffing voor de volle eigenaars, vruchtgebruikers, erfpachters en opstalhouders van gebouwen en/of woningen die krachtens het decreet van 3 maart 1976 tot bescherming van monumenten en stads- en dorpsgezichten beschermd zijn als monument en waarvoor hetzij bij de bevoegde overheid een ontvankelijk verklaard restauratiepremiedossier is ingediend (in welk geval de vrijstelling beperkt is tot de termijn van de behandeling) of waarvoor de bevoegde overheid attesteert dat het beschermde gebouw en/of woning in de bestaande toestand bewaard mag blijven, terwijl overeenkomstig artikel 4, laatste lid, van het decreet van 19 april 1995 houdende maatregelen ter bestrijding en voorkoming van leegstand en verwaarlozing van bedrijfsruimten, de verwaarloosde en/of leegstaande bedrijfsruimten niet in de inventaris worden opgenomen wanneer deze in het kader van het decreet van 3 maart 1976 beschermd zijn als monument, zonder toevoeging van bijkomende voorwaarden, hetgeen in hoofde van de eigenaars van deze bedrijfsruimten gelijkstaat met een niet in tijd beperkte vrijstelling van heffing ?
Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le juge A. Alen, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 31 octobre 2014 en cause de An Ruyters contre la Région flamande, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 10 décembre 2014, le Tribunal de première instance néerlandophone de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 42, § 2, 2°, du décret flamand du 22 décembre 1995 contenant diverses mesures d'accompagnement du budget 1996, tel qu'il a été modifié par l'article 7 du décret du 8 juillet 1997, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il prévoit uniquement une exonération de la taxe pour les propriétaires en pleine propriété, usufruitiers, emphytéotes et superficiaires de bâtiments et/ou habitations qui sont classés comme monuments en vertu du décret du 3 mars 1976 réglant la protection des monuments et des sites urbains et ruraux et pour lesquels un dossier de prime de restauration déclaré recevable a été introduit auprès de l'autorité compétente (auquel cas l'exemption est limitée à la période de traitement du dossier) ou pour lesquels l'autorité compétente atteste que le bâtiment et/ou l'habitation classé peut être préservé dans l'état existant, alors que, conformément à l'article 4, dernier alinéa, du décret du 19 avril 1995 portant des mesures visant à lutter contre et à prévenir la désaffectation et l'abandon de sites d'activité économique, les sites d'activité économique désaffectés et/ou inoccupés ne sont pas repris dans l'inventaire lorsque ceux-ci sont classés comme monuments dans le cadre du décret du 3 mars 1976, sans que d'autres conditions soient imposées, ce qui s'assimile, pour les propriétaires de ces sites d'activité économique, à une exonération illimitée dans le temps de la taxe ?

Ofschoon schending van de regels op het gebied van de klacht- en beroepstermijnen niet tot gevolg kan hebben dat het beroep niet-ontvankelijk wordt verklaard, wanneer die schending te wijten is aan een verschoonbare dwaling van de ambtenaar, kan het begrip verschoonbare dwaling alleen betrekking hebben op buitengewone omstandigheden, met name wanneer de instelling zich aldus heeft gedragen dat dit gedrag, op zich of in beslissende mate, bij een justitiabele te goeder trouw die alle zorgvuldigheid aan de dag legt die van een persoon met normale kennis van zaken mag worden verwacht, tot een begrijpelijk misverstand heeft geleid.
S’il est admis que la méconnaissance des règles en matière de délais de réclamation et de recours peut ne pas conduire au rejet de la requête pour irrecevabilité, dans les cas où cette méconnaissance est due à une erreur excusable de la part du fonctionnaire, la notion d’erreur excusable ne peut cependant viser que des circonstances exceptionnelles, notamment celles dans lesquelles l’institution aurait adopté un comportement de nature, à lui seul ou dans une mesure déterminante, à provoquer une confusion admissible dans l’esprit d’un justiciable de bonne foi et faisant preuve de toute la diligence requise d’une personne normalement avertie.

Bij het bestreden arrest heeft het Gerecht het beroep tot nietigverklaring van de beschikking waarbij de verificatie werd gelast (zaak T‑125/03) niet-ontvankelijk verklaard en het beroep tot nietigverklaring van de afwijzende beschikking van 8 mei 2003 (zaak T‑253/03) ongegrond verklaard.
Par l’arrêt attaqué, le Tribunal a rejeté le recours en annulation contre la décision ordonnant la vérification (affaire T‑125/03) comme irrecevable et le recours en annulation contre la décision de rejet du 8 mai 2003 (affaire T‑253/03) comme non fondé.

[75] Zaak C-394/11, Belov, de eerste zaak aangaande specifieke Roma-discriminatie die naar het Hof van Justitie werd verwezen, werd door het Hof op 31 januari 2013 "niet-ontvankelijk" verklaard, omdat het Bulgaarse gelijkheidsorgaan (dat de zaak naar het Hof had verwezen) niet als rechtbank of gerechtelijke instantie in de zin van het Verdrag werd beschouwd.
[75] L'affaire C-394/11, Belov, qui est la première affaire de la discrimination à l'égard des Roms portée devant la Cour de justice, a été déclarée «irrecevable» par la Cour le 31 janvier 2013, dans la mesure où un organisme bulgare de promotion de l’égalité (qui avait saisi la Cour) n’a pas été considéré comme une juridiction au sens du traité.