Vertaling van "niet verplicht vormvereiste " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

negatieve verplichting | onthoudingsverplichting | verbintenis om(iets)niet te doen | verplichting om niet te doen
obligation de ne pas faire | obligation négative

niet-verplichte bepaling
disposition non obligatoire

niet verplichte uitgave
dépense facultative

verplichting inzake niet-discriminatie
obligation de non-discrimination

niet in de balans opgenomen verplichting | voorwaardelijke verbintenis | voorwaardelijke verplichting
dette éventuelle | engagement conditionnel | passif éventuel

niet-verplichte uitgave
dépense non obligatoire

verplichte sociale premies t.l.v. zelfstandigen en niet-werkenden
cotisations sociales obligatoires des travailleurs indépendants et des personnes n'occupant pas d'emploi

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

5. Uit artikel 16 van de wet van 10 mei 2007 `ter bestrijding van discriminatie tussen vrouwen en mannen' blijkt niet dat het advies van het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen een verplicht vormvereiste vormt.
5. Il ne résulte pas de l'article 16 de la loi du 10 mai 2007 `tendant à lutter contre la discrimination entre les femmes et les hommes' que l'avis de l'Institut pour l'égalité des femmes et des hommes constituait une formalité obligatoire.

In artikel 3 wordt immers een onderscheid gemaakt tussen het voorhanden zijn van een eensluidend advies of een niet eensluidend advies, wat als een toevoeging aan de wet, in de zin van een nadere afbakening of inperking van 's Konings bevoegdheid, moet worden opgevat, als een toevoeging aan de procedureregeling bepaald in de wet te worden beschouwd, nu van die raadpleging een verplicht na te leven vormvereiste wordt gemaakt, bovenop de vormvereisten die reeds in de wet zijn bepaald.
L'article 3 fait en effet une distinction selon qu'il existe un avis conforme ou non conforme, ce qui doit s'analyser comme un ajout à la loi, dans le sens d'une délimitation ou d'une restriction complémentaire du pouvoir du Roi . Par ailleurs, l'obligation de consulter la Commission européenne, que prévoit l'article 3, doit également être considérée comme un ajout à la règle de procédure prévue par la loi, dès lors qu'il est fait de cette consultation une formalité obligatoire, en sus de celles qui sont déjà prévues par la loi.

De parlementaire voorbereiding van de voormelde wet van 15 september 2006 vermeldt daaromtrent : « Het huidige artikel 19, tweede lid, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State heeft tot doel diegenen die zich benadeeld achten door een administratieve beslissing met individuele strekking in kennis te stellen van het bestaan van de mogelijkheid om tegen deze beslissing beroep in te stellen. De naleving van deze vormvereiste impliceert dat gewag moet worden gemaakt van het bestaan van de mogelijkheid om bij de Raad van State beroep in te stellen en van de verplichting om dit beroep in te stellen bij aangetekende brief binnen zestig dagen na de kennisgeving. In zijn arrest nr. 134.024 van 19 juli 2004 heeft de Algemene Vergadering van de Raad van State overwogen ' dat artikel 19, tweede lid, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973, afwijkt van de regels betreffende de verjaring van beroepen en net als die regels van openbare orde is; dat voor die bepaling geen uitzondering geldt; dat de rechtsonzekerheid waartoe deze bepaling zou kunnen leiden, te wijten is enerzijds aan het tekortschieten van de administratieve overheid en anderzijds aan de bedoeling van de wetgever om op de niet-naleving van die bepaling een radicale straf te stellen waarvan de werking niet beperkt is in de tijd; dat het beroep tot nietigverklaring ratione temporis ontvankelijk is; '. Dit arrest houdt in dat, zolang niet is voldaan aan de in artikel 19, tweede lid, bepaalde vormvereisten, de verjaringstermijn niet ingaat, ongeacht de vraag of de burger, ten voordele van wiens persoonlijke belangen dit voorschrift geldt, al dan niet weet dat tegen deze beslissing een beroep bij de Raad van State openstaat. De Regering vindt het om reden van de rechtszekerheid niet opportuun dat ingevolge een tekortkoming van de administratieve overheid in zijn verplichtingen, de potentiële verzoeker aan geen enkele termijn zou zijn gebonden. Om de rechtszekerheid die vereist da ...
Les travaux préparatoires de la loi du 15 septembre 2006 précitée mentionnent à ce sujet : « L'actuel article 19, alinéa 2, des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat a pour but d'informer ceux qui s'estiment lésés par un acte administratif individuel, de l'existence d'un recours contre cet acte. Le respect de cette formalité implique l'indication de l'existence d'un recours au Conseil d'Etat et de l'obligation d'introduire ce recours par lettre recommandée dans les soixante jours de la notification. Dans son arrêt n° 134.024 du 19 juillet 2004, l'assemblée générale du Conseil d'Etat a considéré que ' l'article 19, alinéa 2, des lois sur le Conseil d'Etat, coordonnées le 12 janvier 1973, déroge aux règles relatives à la prescription des recours et revêt le même caractère d'ordre public que celui qui s'attache à ces règles; qu'il ne souffre pas d'exception; que l'insécurité juridique que pourrait engendrer cette disposition est due, d'une part, à la carence de l'autorité administrative et, d'autre part, à la volonté du législateur d'assortir sa méconnaissance d'une sanction radicale et illimitée dans le temps; que le recours en annulation est recevable ratione temporis; '. Cet arrêt implique que, tant qu'il n'est pas satisfait aux formalités prévues à l'article 19, alinéa 2, le délai de prescription ne court pas, que le citoyen au profit duquel vaut cette prescription sache ou non qu'un recours contre cette décision est ouvert devant le Conseil d'Etat. Le Gouvernement n'estime pas opportun, pour une raison de sécurité juridique, que suite à un manquement de l'autorité administrative à ses obligations, le requérant potentiel ne soit lié à aucun délai. Afin de concilier la sécurité juridique qui exige que chaque acte individuel revête à un moment déterminé un caractère définitif avec l'exigence justifiée de protection juridique, un délai de prescription définitif a été prévu. Quel que soit le cas, le délai de prescription prend cours quatre mois après la notificati ...

Er staat ook dat de minister van Financiën met de belastingschuldigen dadingen treft, voor zover deze niet leiden tot vrijstelling of vermindering van belasting. Overeenkomstig de rechtspraak van het Hof van Cassatie (Cass., 13 april 2012, F.09.0056.F, Fiscoloog nr. 1307, p. 13) wordt de belastingschuldige, die de toepassing van een bepaling met betrekking tot de BTW betwist, op grond van artikel 84, eerste lid, van het Wetboek van de BTW, niet verplicht de moeilijkheden die onder die bepaling vallen aan de minister van Financiën voor te leggen, wordt er hem dienaangaande geen enkele vormvereiste of termijn opgelegd en wordt er geen voorafgaand administratief beroep georganiseerd in de zin van artikel 1385undecies van het Gerechtelijk Wetboek, aangezien een dergelijk beroep evenmin wordt georganiseerd krachtens het voornoemde artikel 84.
Conformément à la jurisprudence de la Cour de cassation (Cass., 13 avril 2012, F.09.0056.F, Le Fiscologue n° 1307, p. 13), l'article 84, alinéa 1er, du Code de la TVA n'oblige pas le redevable, qui conteste l'application d'une disposition en matière de TVA, à soumettre au ministre des Finances les difficultés que cette disposition vise, ne lui impose aucune condition de forme ou de délai pour ce faire et n'organise, dès lors, pas un recours administratif préalable au sens de l'article 1385undecies du Code judiciaire, pareil recours n'étant pas davantage organisé en vertu de cet article 84.

Het feit dat de reglementering wordt uitgewerkt in het kader van een internationaal verdrag ontslaat de federale overheid niet van de verplichting het vormvereiste van het erbij betrekken van de gewestregeringen te vervullen (1).
Le fait que la réglementation soit élaborée dans un traité international ne dispense pas l'autorité fédérale de l'obligation de respecter la formalité de l'association (1).

2. De vermelding dat het ontwerp ter kennis is gebracht van de Europese Commissie met toepassing van Richtlijn 98/34/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 juni 1998 `betreffende een informatieprocedure op het gebied van normen en technische voorschriften en regels betreffende de diensten van de informatiemaatschappij' moet worden opgenomen in een aanhefverwijzing, en niet in een overweging aangezien het om een verplicht voorafgaand vormvereiste gaat (7).
2. S'agissant d'une formalité préalable à caractère obligatoire, la mention de la notification du projet à la Commission européenne, en vertu de la Directive 98/34/CE du Parlement européen et du Conseil du 22 juin 1998 `prévoyant une procédure d'information dans le domaine des normes et réglementations techniques et des règles relatives aux services de la société de l'information', doit faire l'objet d'un visa, et non d'un considérant (7).

Aangezien over het ontwerp het advies van de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer is ingewonnen, kan de vervulling van dit niet verplicht vormvereiste in de vorm van een overweging vermeld worden in een nieuw vierde lid (8).
L'avis de la Commission de la protection de la vie privée ayant été demandé sur le projet, l'accomplissement de cette formalité non obligatoire pourrait être mentionné sous la forme d'un considérant dans un alinéa 4 nouveau (8).

10 In de bestreden beschikking heeft het Gerecht enerzijds vastgesteld dat in het eerste verzoekschrift een wezenlijk vormvereiste was verzuimd, waarvan het verzuim de niet-ontvankelijkheid van het beroep meebracht, namelijk de verplichting een verzoekschrift in te dienen met de handtekening van een advocaat die bevoegd is om op te treden voor een rechterlijke instantie van een lidstaat of van een andere staat die partij is bij de EER-Overeenkomst, en anderzijds dat dit verzuim na het verstrijken van de beroepstermijn niet kon worden hersteld.
Par l’ordonnance attaquée, le Tribunal a constaté, d’une part, que la première requête ne respectait pas une condition de forme substantielle dont l’inobservation entraîne l’irrecevabilité du recours, à savoir l’obligation de produire une requête portant la signature d’un avocat habilité à exercer devant une juridiction d’un État membre ou d’un autre État partie à l’accord EEE, et, d’autre part, qu’une telle irrégularité n’était pas susceptible d’être régularisée après l’expiration du délai de recours.

« Schendt artikel 418, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het het openbaar ministerie ertoe verplicht het beroep in cassatie te betekenen aan de partij tegen wie het is gericht, terwijl de door die partij ingestelde voorziening niet aan een dergelijke vormvereiste is onderworpen ?
« L'article 418, alinéa 1, du Code d'instruction criminelle viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il impose au ministère public l'obligation de notifier le recours en cassation à la partie contre laquelle il est dirigé, alors que le pourvoi formé par celle-ci n'est pas soumis à une telle formalité ?