Vertaling van "niet toegeruste oor lager " (Nederlands → Frans) :

1. Het is mogelijk dat de rechthebbende na de aflevering van een monofonische toerusting, tijdens een overgangsperiode tussen enerzijds een aanpassing met een cochleair implantaat en anderzijds een aanpassing met een klassiek hoortoestel, uiteindelijk niet opteert voor een aanpassing met een cochleair implantaat, maar wel voor een aanpassing van een hoortoestel aan het nog niet-toegeruste oor.
1. Il est possible qu'après la fourniture d'un appareillage monophonique, dans une période de transition entre une adaptation avec un implant cochléaire et une adaptation avec un appareil auditif classique, le bénéficiaire n'opte finalement pas pour une adaptation avec un implant cochléaire mais bien pour une adaptation avec un appareil auditif à l'oreille non encore appareillée.

1. Het niet toegeruste oor beantwoordt aan de voorwaarden opgenomen in 2.1.
1. L'oreille non appareillée doit satisfaire aux conditions reprises au point 2.1.

Er wordt een vergoeding verleend voor een contralateraal toestel om hiermee, ten minste 1 jaar en ten hoogste 4 jaar na de vorige aflevering van een monauraal toestel dat is afgeleverd vóór 1 juli 2008 en waarvoor het gehoorverlies van het niet toegeruste oor lager was dan 45 dB (gemiddelde van de metingen tegen de frequenties van 1 000, 2 000 en 4 000 Hertz), over te stappen op stereofonische toerusting.
Il est accordé un remboursement d'appareil controlatéral pour passage à un appareillage stéréophonique au minimum 1 an et au maximum 4 ans après la fourniture antérieure d'un appareil monaural qui a été délivré avant le 1 juillet 2008 et pour lequel la perte d'audition de l'oreille non appareillée était inférieure à 45 dB (moyenne des mesures aux fréquences 1 000, 2 000 et 4 000 Hertz).

Ten eerste gelden zij niet voor alle soorten speelgoed (bijv. de norm voor speelgoed dat dicht bij het oor wordt gehouden geldt alleen voor kinderen die jonger zijn dan 10 maanden). Ten tweede moet een lagere grenswaarde worden vastgesteld voor impulsgeluid. Met het oog op de reële leefsituatie van kinderen van verschillende leeftijden in een gezin, moet bij de vaststelling van grenswaarden voor geluid worden uitgegaan van de meest kwetsbare kinderen, d.w.z. kinderen die jonger zijn dan 36 maanden.
D'abord, ces normes ne s'appliquent pas à tous les jouets (les normes des "jouets proches de l'oreille" ne s'appliquent par exemple qu'aux enfants de moins de 10 ans). Ensuite, il convient de rabaisser la limite des impulsions sonores. Pour tenir compte de la situation réelle, vécue, d'enfants d'âges différents au sein d'une famille, les niveaux sonores doivent être fixés en fonction des plus vulnérables, c'est-à-dire des enfants au dessous de 36 mois.

De formulering van § 2, b), 2°, luidt als volgt : « Stoornissen in de receptieve en/of expressieve taalontwikkeling aangetoond door een taaltest waarvan het resultaat lager is dan of gelijk aan het 3e percentile, waarbij er geen intelligentiestoornis is (totaal IQ 86 of meer, gemeten met een individuele test) en geen ernstige gehoorstoornis (het gemiddeld gehoorverlies bedraagt aan het beste oor niet meer dan 40 db HL).
Le libellé du § 2, b), 2°, est comme suit : « Troubles du développement du langage, versant réceptif et/ou expressif, démontrés par un test du langage donnant un résultat inférieur ou égal au 3 percentile, en l'absence d'un trouble de l'intelligence (QI total de 86 ou plus, mesuré par test individuel) et en l'absence d'un trouble important de l'audition (perte auditive moyenne ne dépassant pas, à la meilleure oreille, 40 db HL).

2° stoornissen in de receptieve en/of expressieve taalontwikkeling aangetoond door een taaltest waarvan het resultaat lager is dan of gelijk is aan het 3de percentile, waarbij er geen intelligentiestoornis is (totaal IQ 86 of meer, gemeten met een individuele test) en geen ernstige gehoorstoornis (het gemiddeld gehoorverlies bedraagt aan het beste oor niet meer dan 40 dB HL).
2° troubles du développement du langage, versant réceptif et/ou expressif, démontrés par un test du langage donnant un résultat inférieur ou égal au 3 percentile, en l'absence d'un trouble de l'intelligence (QI total de 86 ou plus, mesuré par test individuel) et en l'absence d'un trouble important de l'audition (perte auditive moyenne ne dépassant pas, à la meilleure oreille, 40 dB HL).

Het koninklijk besluit van 10 januari 1991 tot vast- stelling van de nomenclatuur van de revalidatiever- strekkingen bedoeld in artikel 19, lid 3, van de wet van 9 augustus 1963 tot instelling en organisatie van een regeling voor verplichte ziekte- en invaliditeitsver- zekering, tot vaststelling van de honoraria en prijzen van die verstrekkingen en tot vaststelling van het bedrag van de verzekeringstegemoetkoming in die honoraria en prijzen bepaalt dat een verzekerings- tegemoetkoming wordt verleend voor zover de behan- deling kan bijdragen tot een verbetering van stoor- nissen in de receptieve en/of expressieve taalontwik- keling die worden aangetoond door een taaltest waar- van het resultaat lager is dan of gelijk aan het derde percentile, waarbij er geen intelligentiestoornis is (totaal IQ 86 of meer, gemeten met een individuele test) en geen ernstige gehoorstoornis (het gemiddeld gehoorverlies bedraagt aan het beste oor niet meer dan 40 db A).
L'arrêté royal du 10 janvier 1991 établissant la nomenclature des prestations de rééducation visée à l'article 19, alinéa 3, de la loi du 9 août 1963 insti- tuant et organisant un régime d'assurance obligatoire contre la maladie et l'invalidité, portant fixation des honoraires et prix de ces prestations et portant fixa- tion du montant de l'intervention de l'assurance dans ces honoraires et prix stipule que l'intervention de l'assurance est accordée pour autant que le traitement puisse contribuer à l'amélioration de troubles du développement réceptif et expressif de la parole pou- vant être déterminés par un test de langage dont le résultat est inférieur ou égal à Pc 3, niveau où les troubles de l'intelligence sont absents (QI global de 86 ou plus, mesuré par test individuel) et où il n'y a pas de troubles de l'ouïe graves (la défaillance auditive moyenne n'étant pas supérieure à 40 db A à la meil- leure oreille).