De vraag met betrekking tot de politieke verantwoordelijkheid luidde dus als volgt: moeten wij wel of niet steun verlenen aan iets dat weliswaar niet volstrekt aansluit bij onze voorkeur – te weten de communautaire methode – maar wel een versterking inhoudt van ons collectieve vermogen om uitdagingen aan te gaan die niet uitdrukkelijk zijn voorzien in het Verdrag?
La question de la responsabilité politique était donc la suivante: est-ce que nous devons, ou pas, appuyer quelque chose qui, n’étant pas absolument dans la ligne de nos préférences, c’est-à-dire la méthode communautaire, représente néanmoins un renforcement de notre capacité collective de répondre à des défis qui n’avaient pas été prévus expressément dans le traité?
