Vertaling van "niet onnuttig omdat hiermee drie eisen " (Nederlands → Frans) :

Eén van de indieners van de aanbeveling is het hiermee niet eens en dringt op de opname van de drie landen in de aanbeveling, omdat ze niet spontaan tot de groep van de Centraal- en Oosteuropese landen worden gerekend.
L'un des auteurs de la recommandation n'est pas d'accord, et insiste pour que ces trois pays figurent dans la recommandation, parce qu'ils ne comptent pas spontanément parmi les pays d'Europe centrale et de l'Est.

Het lid stemt hiermee in omdat hier een voorbeeld aangehaald wordt van een land dat drie maanden als termijn hanteert, maar men weet niet hoe die drie maanden worden ingevuld.
Le membre dit partager cet avis d'autant plus que l'on cite, en l'occurrence, l'exemple d'un pays qui applique un délai de trois mois, sans savoir comment ces trois mois sont utilisés.

María Sornosa Martínez (PSE ), schriftelijk. – (ES) Het doet de delegatie van Spaanse socialisten genoegen dat dit verslag is aangenomen, omdat hiermee verschillende eisen op het gebied van bescherming van de gezondheid en correcte informatie aan de consument met elkaar kunnen worden verenigd en de industrie zich daarbij niet geconfronteerd ziet met buitensporige kosten.
María Sornosa Martínez (PSE ), par écrit . - (ES) La délégation socialiste espagnole se réjouit de l’adoption de ce rapport qui réconciliera diverses exigences en matière de protection de la santé et d’information correcte des consommateurs, tout en veillant à ce que l’industrie ne supporte pas des coûts excessifs.

María Sornosa Martínez (PSE), schriftelijk. – (ES) Het doet de delegatie van Spaanse socialisten genoegen dat dit verslag is aangenomen, omdat hiermee verschillende eisen op het gebied van bescherming van de gezondheid en correcte informatie aan de consument met elkaar kunnen worden verenigd en de industrie zich daarbij niet geconfronteerd ziet met buitensporige kosten.
María Sornosa Martínez (PSE), par écrit. - (ES) La délégation socialiste espagnole se réjouit de l’adoption de ce rapport qui réconciliera diverses exigences en matière de protection de la santé et d’information correcte des consommateurs, tout en veillant à ce que l’industrie ne supporte pas des coûts excessifs.

Volgens de voorzitter van de Franstalige gevangenisdirecteurs zijn er diverse redenen voor de drieste ontsnappingen: het detentieplan is niet toereikend, er is te weinig psychosociale steun, de straffen worden langer omdat rechters beseffen dat straffen onder de drie jaar amper uitvoering krijgen, de strafuitvoeringsrechtbanken eisen zwaardere inspanningen voor voorwaardelijke invrijheidsstellingen,.Om een overzicht te krijgen van de gevangenen die trachten te ontsnappen, had ik graag per ontsnapte gevangene en in chronologische volgorde van 2005 tot nu volgende gegevens ontvangen: a) Naam, leeftijd en nationaliteit van de ontsnapte gedetineerde; b) Gevangenis waaruit de gevangene is ontsnapt en de omstandigheden van de ontsnapping; c) Feiten waarvoor de gevangene was veroordeeld en de totale straf die de gevangene hiervoor moest uitzitten; d) Het aantal jaar dat de gevangene al van deze straf had uitgezeten; e) Het aantal (al dan niet mislukte) gevangenisontsnappingen dat de gevangene al voor zijn ontsnapping had ondernomen; f) Of de gevangene een opleiding of ander project volgde om de integratie in de maatschappij te bevorderen; g) Hoe vaak de gevangene voor zijn ontsnapping voor de Commissie Voorwaardelijke Invrijheidsstelling of een strafuitvoeringsrechtbank was verschenen en wat hiervan het resultaat was; h) Hoe vaak de gevangene voor zijn ontsnapping penitentiair verlof had gekregen en of daar problemen mee ondervonden werden.
Selon le président des directeurs de prison francophones, ces évasions audacieuses s'expliquent notamment par l'insuffisance des plans de détention ainsi que de l'aide psychosociale des détenus, l'allongement des peines résultant de la conviction des juges que les peines de moins de trois ans ne sont généralement pas appliquées et les efforts plus soutenus qu'auparavant exigés par les tribunaux de l'application des peines avant d'accorder des libérations conditionnelles. Pour me faire une idée du profil des détenus qui tentent de s'évader, je voudrais obtenir les données suivantes depuis 2005, par évadé et dans l'ordre chronologique: a) le nom, l'âge et la nationalité du détenu évadé; b) la prison d'où le détenu s'est évadé et les circonstances de l'évasion; c) les faits pour lesquels le détenu avait été condamné et la peine totale que ce dernier devait purger; d) le nombre d'années déjà purgées dans le cadre de cette peine; e) le nombre de tentatives d'évasion (réussies ou non) déjà entreprises par le détenu avant son évasion; f) la réponse à la question de savoir si le détenu suivait une formation ou un autre projet visant à promouvoir sa réinsertion dans la société; g) le nombre de comparutions du détenu, avant son évasion, devant la commission de libération conditionnelle ou un tribunal de l'application des peines et le résultat de ces comparutions; h) le nombre de congés pénitentiaires obtenus par le détenu avant son évasion et les problèmes éventuellement rencontrés durant ces périodes.

Deze precisering is niet onnuttig, omdat hiermee drie eisen van de hand kunnen worden gewezen die wel eens worden gesteld: de eerste eis bestaat eruit .meerlandige kiesdistricten te creëren ..".
Cette précision n'est pas inutile, car ainsi peuvent être écartées trois revendications qui, parfois, se font jour : la première consiste à vouloir organiser .la possibilité de circonscriptions pluri-étatiques .". .

In drie lidstaten zijn de eisen met betrekking tot het bijhouden van dossiers (artikel 5) op zeer moeizame wijze ten uitvoer gelegd omdat de directe kennisgeving van de status van de HASS niet altijd gewaarborgd was.
Dans trois États membres, les exigences en matière de tenue de registres (article 5) ont été difficiles à mettre en œuvre en raison du fait que la notification directe des modifications de la situation des SSHA à l’autorité n’est pas toujours effectuée.

12. stelt naar aanleiding van suggesties van de Commissie en het Economisch en Sociaal Comité voor een interinstitutioneel akkoord te sluiten over democratische raadpleging, waarbij alle drie instellingen ertoe verplicht worden gemeenschappelijk vastgestelde raadplegingsnormen en -praktijken op het vlak van de Unie na te leven; wijst er echter met het oog op de zelfstandige rol van talrijke niet-gouvernementele organisaties op, dat de invoering van raadplegingsnormen niet aan "tegenprestaties” van de kant van civil society -organisaties gekoppeld mag worden omdat voor een levendige democratie een onafhankelijke, kritische publieke opinie absoluut noodzakelijk is; bevestigt echter dat de democratische eisen die qua verantwoordingsplicht en transparantie aan het communautaire regelgevingsproces worden gesteld, ook voor deze organisaties moeten gelden;
12. propose, en s'appuyant sur des suggestions de la Commission et du comité économique et social , de conclure un accord interinstitutionnel sur la consultation démocratique qui engage les trois institutions envers des normes et pratiques de consultation arrêtées au niveau communautaire; rappelle, à propos du rôle autonome des nombreuses organisations non gouvernementales, que la création de normes de consultation ne doit pas être liée à des "contreparties” de la part des organisations de la société civile, car une démocratie vivante ne peut pas renoncer à une opinion publique indépendante et critique; réaffirme que les exigences démocratiques imposées au processus réglementaire communautaire concernant la responsabilité et la transparence doivent également s'appliquer à ces organisations;

12. stelt naar aanleiding van suggesties van de Commissie en het Economisch en Sociaal Comité voor een interinstitutioneel akkoord te sluiten over democratische raadpleging, waarbij alle drie instellingen ertoe verplicht worden gemeenschappelijk vastgestelde raadplegingsnormen en -praktijken op het vlak van de Unie na te leven; wijst er echter met het oog op de zelfstandige rol van talrijke niet-gouvernementele organisaties op, dat de invoering van raadplegingsnormen niet aan "tegenprestaties" van de kant van civil society–organisaties gekoppeld mag worden omdat voor een levendige democratie een onafhankelijke, kritische publieke opinie absoluut noodzakelijk is; bevestigt echter dat de democratische eisen die qua verantwoordingsplicht en transparantie aan het communautaire regelgevingsproces worden gesteld, ook voor deze organisaties moeten gelden;
12. propose, en s'appuyant sur des suggestions de la Commission et du comité économique et social, de conclure un accord interinstitutionnel sur la consultation démocratique qui engage les trois institutions envers des normes et pratiques de consultation arrêtées au niveau communautaire; rappelle, à propos du rôle autonome des nombreuses organisations non gouvernementales, que la création de normes de consultation ne doit pas être liée à des "contreparties" de la part des organisations de la société civile, car une démocratie vivante ne peut pas renoncer à une opinion publique indépendante et critique; réaffirme que les exigences démocratiques imposées au processus réglementaire communautaire concernant la responsabilité et la transparence doivent également s'appliquer à ces organisations;

« doordat het aangevochten koninklijk besluit van 4 februari 1997 en zijn bekrachtigingswet van 26 juni 1997, die zich de inhoud ervan toe-eigent, onregelmatig zijn om reden dat het voormeld koninklijk besluit zich zonder zichtbare, uitgesproken of toelaatbare verantwoording ertoe beperkt voor 1997 aan de farmaceutische bedrijven die met vergoedbare geneesmiddelen in 1996 een omzet op de Belgische markt hebben verwezenlijkt, een ' heffing ' op te leggen, gelijk aan 1 pct. van die omzet, terwijl het zich ervan onthoudt voor hetzelfde jaar enige bijdrage te eisen, enerzijds, van de apothekers met een voor het publiek toegankelijke officina alsook van de geneesheren die een vergunning hebben om een geneesmiddelendepot te houden en, anderzijds, van de erkende groothandelverdelers van geneesmiddelen, ofschoon die drie categorieën van personen uitdrukkelijk zijn beoogd in artikel 10, 4°, van de voormelde wet van 26 juli 1996, waarbij aldus aan de farmaceutische bedrijven een discriminerende verplichting wordt opgelegd, hetgeen impliceert dat het koninklijk besluit van 4 februari 1997 niet kan worden beschouwd als zijnde genomen krachtens de wet van 26 juli 1996, omdat de machtiging die zij bevat, moet worden verondersteld in overeenstemming te zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, zodat de bekrachtigingswet van 26 juni 1997 niet zou kunnen worden beschouwd als zijnde één van de wetten bedoeld in artikel 51, § 1, van de wet van 26 juli 1996, hetgeen ertoe leidt dat moet worden gesteld dat het doel van de bekrachtigingswet van 26 juni 1997 erin bestaat met terugwerkende kracht de overigens bij de wet van 26 juli 1996 niet toegestane ongrondwettigheid van het koninklijk besluit van 4 februari 1997 te dekken op een ogenblik waarop overigens dat koninklijk besluit het voorwerp uitmaakte van een rechtsgeschil dat door de huidige verzoekster voor de afdeling administratie van de Raad van State was gebracht ».
« En ce que l'arrêté royal attaqué du 4 février 1997 et sa loi de confirmation du 26 juin 1997 qui s'en approprie le contenu sont irréguliers pour le motif que ledit arrêté royal se borne, sans justifications apparentes, déclarées ou admissibles, à imposer, pour 1997, aux firmes pharmaceutiques ayant réalisé pour les médicaments remboursables un chiffre d'affaires en 1996 sur le marché belge, une " cotisation" égale à 1 p.c. de ce chiffre d'affaires, tout en s'abstenant d'exiger, pour la même année, une quelconque contribution, d'une part, des pharmaciens tenant officine ouverte au public ainsi que des médecins autorisés à tenir un dépôt de médicaments et, d'autre part, des grossistes répartiteurs en médicaments agréés, bien que ces trois catégories de personnes soient explicitement visées par l'article 10, 4°, de la loi précitée du 26 juillet 1996, imposant de la sorte aux firmes pharmaceutiques une obligation discriminatoire, ce qui implique que l'arrêté royal du 4 février 1997 ne peut être considéré comme pris en vertu de la loi du 26 juillet 1996, pour la raison que l'habilitation qu'elle contient doit être présumée conforme aux articles 10 et 11 de la Constitution, en manière telle que la loi de confirmation du 26 juin 1997 ne saurait être regardée comme une des lois visées à l'article 51, § 1, de la loi du 26 juillet 1996, ce qui amène à devoir considérer que l'objet de la loi de confirmation du 26 juin 1997 consiste à couvrir rétroactivement l'inconstitutionnalité, au demeurant non permise par la loi du 26 juillet 1996, de l'arrêté royal du 4 février 1997, à un moment où, par ailleurs, ce dernier était l'objet d'une contestation juridique portée devant la section d'administration du Conseil d'Etat par l'actuelle requérante ».