Traduction de «niet met zulke commerciële beslissingen bemoeien » (Néerlandais → Français) :

de uitgevoerde controles in de betrokken rubriek van het identificatiedocument documenteert indien zulke documentering noodzakelijk is voor het niet-commerciële verkeer naar een andere lidstaten als bepaald in artikel 24, lid 1.
indique les contrôles effectués dans la rubrique pertinente du document d’identification lorsque cette information est nécessaire aux fins d’un mouvement non commercial à destination d’autres États membres conformément à l’article 24, paragraphe 1.

3. De bevoegde autoriteit die om overleg gevraagd heeft overeenkomstig paragraaf 2, moet er in voorkomend geval voor zorgen dat het secretariaat van het coördinerend lichaam geïnformeerd wordt over alle beslissingen die werden genomen en alle maatregelen die werden uitgewerkt, met inbegrip van het ontbreken van zulke beslissingen of maatregelen, en het secretariaat van het coördinerend lichaam brengt al de bevoegde autoriteiten, zelfs die welke niet hebben deelgenomen aan het overleg, op de hoogte van die beslissingen of maatregelen.
3. L'autorité compétente qui a demandé les consultations conformément au paragraphe 2 doit veiller, s'il y a lieu, à ce que le secrétariat de l'organe de coordination soit informé des conclusions adoptées et de toutes mesures ainsi définies, y compris l'absence de conclusions ou de mesures, et le secrétariat de l'organe de coordination informera l'ensemble des autorités compétentes, même celles qui n'ont pas pris part aux consultations, de ces conclusions ou mesures.

De heer De Croo vroeg of België wel het geschikte niveau is voor een project als MYRRHA, gelet op de omvang en de lange termijn van de investering, en of zulke strategische beslissingen niet beter op Europees niveau worden genomen.
M. De Croo a demandé si la Belgique constituait bien le niveau approprié pour mener à bien un projet comme MYRRHA, vu l'importance et la longue durée de l'investissement, et si des décisions stratégiques d'une telle importance ne devraient pas se prendre plutôt au niveau européen.

Bij commerciële beslissingen houdt de Nationale Maatschappij van Belgische Spoorwegen (NMBS) rekening met de reglementering, de argumenten en het verleden van de klant (recidive of niet), de aard van de inbreuk en de omstandigheden.
Lorsque la Société nationale des chemins de fer belges (SNCB) prend des décisions commerciales, il est tenu compte de la réglementation en vigueur, des arguments et du passé du client (récidive ou non), de la nature de l'infraction et des circonstances.

Tegen de door de CWaPE vastgestelde tariefmethodologie alsook tegen de door haar genomen beslissingen in uitvoering van deze tariefmethodologie, kan een beroep worden ingesteld door elke persoon die een belang aantoont bij het hof van beroep te Luik met toepassing van artikel 29 bis. Zulk beroep kan onder andere worden ingesteld indien : - de beslissing van de CWaPE de richtsnoeren bedoeld in dit artikel niet in acht neemt; - de beslissing van de CWaPE niet in overeenstemming is met het algemene energiebeleid, zoals gedefinieerd in de Europese, federale en gewestelijke wet- en regelgeving; - de beslissing van de CWaPE niet de noodzakelijke middelen waarborgt voor de realisatie van de investeringen van de distributienetbeheerders of de uitvoering van hun wettelijke opdrachten ».
La méthodologie tarifaire fixée par la CWaPE ainsi que les décisions relatives aux propositions tarifaires prises par elle en application de cette méthodologie tarifaire peuvent faire l'objet d'un recours par toute personne justifiant d'un intérêt devant la cour d'appel de Liège en application de l'article 29 bis. Un tel recours peut notamment être introduit lorsque: - la décision de la CWaPE ne respecte pas les orientations visées au présent article; - la décision de la CWaPE ne respecte pas la politique générale de l'énergie telle que définie dans la législation et la réglementation européenne, fédérale et régionale; - la décision de la CWaPE ne garantit pas les moyens nécessaires pour la réalisation des investissements des gestionnaires de réseau de distribution ou l'exécution de leurs missions légales ».

In tegenstelling tot artikel 177 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap dat bepaalt dat elke rechterlijke instantie het Hof van Justitie kan verzoeken om bij wijze van prejudiciële beslissing een uitspraak te doen, omdat ze een beslissing op dit punt noodzakelijk acht voor het wijzen van haar vonnis en de nationale rechterlijke instanties waarvan de beslissingen niet vatbaar zijn voor hoger beroep hoe dan ook gehouden zijn zich tot het Hof van Justitie te wenden, kan overeenkomstig artikel 73 P alleen de rechterlijke instantie waarvan de beslissingen niet vatbaar zijn voor hoger beroep het Hof van Justitie nog vragen uitspraak te doen, wanneer zij zulks nodig acht.
Alors que l'article 177 du TCE prévoit que toute juridiction peut saisir la Cour de Justice d'une question préjudicielle si elle estime qu'une décision sur ce point est nécessaire pour rendre son jugement et que les juridictions nationales de dernière instance doivent le faire en tout état de cause, l'article 73 P ne prévoit qu'une faculté pour la juridiction de dernière instance d'interroger la Cour si elle l'estime nécessaire.

Bovendien heeft het Gerecht in respectievelijk de punten 82 en 81 van de arresten T‑109/08 en T‑110/08, geoordeeld ten aanzien van het feit dat geen van de afbeeldingen van de flessen die in de litigieuze beslissingen werden genoemd een weergave waren van flessen die in de handel waren ten tijde van de inschrijvingsaanvraag, dat het volstond op te merken dat dit argument niet kon slagen daar de kamer van beroep van het BHIM terecht in haar beslissingen had benadrukt dat „er geen precedent [was] van wijnbouwbedrijven die het publiek wijn hadden aangeboden in flessen zonder opschriften, en daarbij enkel of hoofdzakelijk vertrouwden op de verschijningsvorm van de fles als aanwijzing voor de industriële of commerciële herkomst van het product”.
En outre, aux points 82 et 81 respectivement des arrêts T‑109/08 et T‑110/08, le Tribunal a jugé que, en ce qui concerne l’argument pris du fait qu’aucune des illustrations de bouteilles de vins mousseux évoquées dans les décisions litigieuses ne renverrait à une bouteille commercialisée à l’époque où l’enregistrement des marques a été demandé, il suffisait de relever que cet argument était inopérant dès lors que la chambre de recours de l’OHMI avait souligné à juste titre, dans ces décisions, qu’«il n’exist[ait] aucun antécédent d’entreprises vinicoles ayant offert du vin au public dans des bouteilles sans inscriptions, en faisant uniquement ou principalement confiance à l’aspect formel de la bouteille en tant qu’indicateur de l’origine industrielle ou commerciale du produit».

Overeenkomstig artikel 4, lid 1, a, van de verordening betreffende de toegang van communautaire luchtvaartmaatschappijen tot intracommunautaire luchtroutes [55] kan een lidstaat, na overleg met de andere betrokken lidstaten en na de Commissie en de luchtvaartmaatschappijen die de betrokken route exploiteren, op de hoogste te hebben gesteld, een openbaredienstverplichting instellen met betrekking tot geregelde luchtdiensten naar een luchthaven die de luchtverbindingen voor een perifeer of ontwikkelingsgebied op zijn grondgebied verzorgt of op een weinig geëxploiteerde route naar een regionale luchthaven op zijn grondgebied, wanneer een dergelijke route van vitaal belang wordt geacht voor de economische ontwikkeling van de regio waarin de luchthaven is gelegen en voor zover zulks noodzakelijk is om op die route een toereikend aanbod te waarborgen van geregelde luchtdiensten die voldoen aan vastgestelde normen inzake continuïteit, regelmaat, capaciteit en prijzen, aan welke normen luchtvaartmaatschappijen niet zouden voldoen indien zij alleen op hun eigen commerciële belangen zouden letten.
Conformément à l'article 4, paragraphe 1, point a, du règlement concernant l'accès des transporteurs aériens communautaires aux liaisons aériennes intracommunautaires [55], un État membre peut, après avoir consulté les autres États concernés et après en avoir informé la Commission et les transporteurs aériens qui exploitent la liaison, imposer des obligations de service public sur des services aériens réguliers vers un aéroport desservant une zone périphérique ou de développement située sur son territoire ou sur une liaison à faible trafic à destination d'un aéroport régional situé sur son territoire, si ces liaisons sont considérées comme vitales pour le développement économique de la région dans laquelle est situé l'aéroport, dans la mesure nécessaire pour assurer sur cette liaison une prestation de service adéquate répondant à des normes fixes en matière de continuité, de régularité, de capacité et de prix, normes auxquelles le transporteur ne satisferait pas s'il ne devait considérer que son seul intérêt commercial.