Vertaling van "niet iedereen vindt " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Wat betreft het migratiebeleid stelt mevrouw Arena dat iedereen vindt dat de migratiestromen beter moeten beheerst worden, maar toch is het gevaarlijk om hierover akkoorden te sluiten met landen die de rechten van migranten niet respecteren.
En ce qui concerne la politique en matière d'immigration, Mme Arena affirme qu'il existe un consensus pour une meilleure gestion des flux migratoires, en soulignant néanmoins qu'il est hasardeux de conclure des accords en la matière avec des pays qui ne respectent pas les droits des migrants.

Deze tegenkantingen zijn vandaag weggevallen en iedereen vindt het normaal in het restaurant niet te roken.
Aujourd'hui, toutes les critiques se sont tues et tout le monde trouve normal de ne pas fumer dans les restaurants.

2. Vindt u het toelaatbaar dat deze gegevens niet beschikbaar zijn voor iedereen?
2. Est-il acceptable à vos yeux que ces données ne soient pas publiquement disponibles?

Daarentegen vind ik het opheffen van het principe dat de sociale bijdragen in geval van detachering geïnd worden in het thuisland, een stap te ver gaan en lees ik dit niet in de toespraak van mevrouw Thyssen. 2. Bovenstaande oplossingen zijn dan ook de oplossingen die ik versta onder de zinsnede "oplossingen die iedereen eerlijk vindt" die u aanhaalt in uw tweede vraag.
Par contre, j'estime que ce serait aller trop loin que de supprimer le principe de la perception des cotisations sociales dans le pays d'origine en cas de détachement et je ne lis pas cet élément dans le discours de madame Thyssen. 2. Les solutions ci-dessus sont donc les solutions que j'entends par les termes "solutions que tout le monde trouve équitables" que vous citez dans votre deuxième question.

27. constateert dat de Commissie in haar mededeling getiteld „Europa 2020: Een strategie voor slimme, duurzame en inclusieve groei” vijf grote doelstellingen voor de EU voorstelt, waaronder een verlaging met 20 miljoen van het aantal personen dat door armoede wordt bedreigd; wijst er nogmaals op dat deze doelstelling minder ver gaat dan de oorspronkelijke ambities van de Lissabon-strategie (uitbanning van de armoede), die helaas niet konden worden verwezenlijkt; is van mening dat armoede en sociale uitsluiting moeten worden uitgebannen door geloofwaardige, concrete en bindende maatregelen; vindt dat bovengenoemd cijfer niet ambitieus genoeg is en dat de doelstelling van een Europa zonder armoede niet mag worden opgegeven; is van oordeel dat daartoe passende maatregelen moeten worden getroffen, en dat deze kwantitatieve doelstelling in absolute cijfers moet worden gekoppeld aan de doelstelling om de armoede in elke lidstaat terug te dringen, teneinde iedereen ertoe aan te sporen mee te werken aan de verwezenlijking van deze doelstelling, en ze geloofwaardig te maken door passende maatregelen te treffen, met name wat betreft het beleid van ondersteuning van afhankelijke personen; is van oordeel dat deze doelstelling moet worden verwezenlijkt door de tenuitvoerlegging van concrete en passende maatregelen, met name door in alle lidstaten stelsels voor een minimuminkomen in te voeren;
27. note que, dans sa communication intitulée «Europe 2020 – Une stratégie pour une croissance intelligente, durable et inclusive», la Commission propose de fixer à l'UE cinq grands objectifs dont celui de réduire de 20 millions le nombre des personnes menacées par la pauvreté; rappelle que cet objectif marque un recul par rapport aux ambitions initiales de la stratégie de Lisbonne qui n'ont malheureusement pu être atteints (éradication de la pauvreté); considère que la pauvreté et l'exclusion sociale doivent être éradiquées à l'aide de mesures crédibles, concrètes et contraignantes; considère que ce chiffre n'est pas assez ambitieux et qu'il ne faut pas abandonner l'objectif d'une Europe sans pauvreté; estime qu'il convient pour ce faire de prendre des mesures appropriées et qu'il faut ajouter à cet objectif chiffré en valeur absolue un objectif de réduction de la pauvreté dans chaque État membre, afin d'inciter chacun à participer à la réalisation de cet objectif, et de le rendre crédible à l'aide de mesures appropriées, notamment en ce qui concerne les politiques de soutien aux personnes dépendantes; est d'avis que cet objectif doit être réalisé à l'aide de mesures concrètes et appropriées, notamment en introduisant des systèmes de revenu minimum par tous les États membres;

- (FR) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer de commissaris, ik ben blij dat wij met dit debat in het Parlement de gelegenheid hebben om met elkaar de balans op te maken van het functioneren van de eurozone, op een moment - zoals u hebt gezegd - waarop sommige vooruitzichten beter worden, maar waarop ook iedereen vindt dat het groeipotentieel niet volledig wordt benut en waarop onze economieën nadeel ondervinden van een wisselkoers die de export vanuit de eurozone bemoeilijkt en sommige van onze ondernemingen doet overwegen hun productie over te plaatsen naar de dollarzone.
- Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, je me félicite de l’occasion que nous offre ce débat en plénière de faire ensemble le point sur le fonctionnement de la zone euro à un moment où, vous l’avez dit, certaines perspectives s’améliorent, mais où, aussi, chacun mesure que le potentiel de croissance n’est pas pleinement utilisé et où nos économies sont handicapées par un taux de change qui rend difficiles les exportations de la zone euro et conduit certaines de nos entreprises à envisager des délocalisations pour produire en zone dollar.

Als ik kijk naar het verloop van het debat dat we vanmiddag hebben gevoerd, zie ik het beeld van een uitgesproken kleurige kerstboom, en iedereen legt zijn cadeautje er onder, en iedereen die zijn eigen pakje ziet zegt dat hij de boom heel mooi vindt. Zo werkt Europa echter intern niet, en zo kunnen we het naar buiten toe ook niet met succes verkopen.
L’impression que je tire du débat de cet après-midi est que nous sommes un sapin de Noël très coloré au pied duquel chacun dépose un présent et, voyant son cadeau dans le tas, trouve que l’arbre est très joli. Ce n’est toutefois pas comme cela que l’Europe fonctionne en interne, ni qu’elle parviendra à se vendre au monde extérieur.

Niet iedereen vindt blijkbaar dat politiek bedrijven impliceert dat we ook onze verantwoordelijkheid opnemen tegenover de burger die in overtreding is.
Apparemment, il n'est pas évident pour tout le monde que faire de la politique implique que nous devons prendre nos responsabilités contre le citoyen qui commet une infraction.

- Niet iedereen vindt archieven een boeiend onderwerp.
- Les archives ne constituent pas un sujet qui passionne tout le monde.

Als VN-secretaris-generaal Kofi Annan een aantal voorstellen doet die in de aanbevelingen niet worden overgenomen, terwijl iedereen vindt dat het goede voorstellen zijn, moeten we toch even nadenken.
Le fait que le secrétaire général de l'ONU, Kofi Annan, fasse certaines propositions qui ne sont pas reprises dans les recommandations alors que chacun les juges bonnes doit quand même nous faire réfléchir.