Traduction de «niet altijd evenveel loon » (Néerlandais → Français) :

Die voordelen zijn in Wallonië onderworpen aan socialezekerheidsbijdragen, maar in Vlaanderen is dat niet altijd het geval. Die eventuele verschillende behandeling in een sector waar de concurrentie groot is, zet de activiteit van de Waalse kleine zelfstandigen nog meer onder druk, aangezien ze hun personeel met dezelfde functie en hetzelfde loon niet dezelfde voordelen kunnen bieden als DELA. 1. Klopt het dat de diensten van het Toezicht op de sociale wetten de Waalse uitvaartbedrijven anders behandelen dan DELA, dat zijn maatschappelijke zetel in Vlaanderen heeft?
Cette possible différence de traitement, dans un secteur à la concurrence déjà difficile, impacte plus lourdement encore l'activité des petits indépendants wallons en ne leur permettant pas de proposer, à fonction et salaires égaux, des avantages similaires envers leurs employés que ceux proposés par DELA. 1. Confirmez-vous l'existence d'une différence de traitement de l'administration du Contrôle des lois sociales vis-à-vis des entreprises de pompes funèbres wallonnes et l'entreprise DELA, dont le siège se situe en Flandre?

Het inkomen van het huishouden telt echter niet altijd even zwaar mee bij de berekening: het hangt ervan af of het een loon dan wel een uitkering betreft, en of het de persoon met een handicap dan wel de partner is die het inkomen ontvangt.
Les revenus du ménage ne sont, par contre, pas toujours pris en compte de la même manière, selon que ce soit un salaire ou des allocations et selon que ce soit la personne en situation de handicap ou le partenaire qui perçoit le revenu.

Naast die aspecten die verband houden met het welzijn op het werk werken de werknemers er onder onzekere arbeidsovereenkomsten met atypische clausules (opeenvolgende contracten van bepaalde duur, studenten, uitzendkrachten, deeltijdwerkers en freelancers) en beantwoordt hun loon niet altijd aan de sectorale loonschalen.
Outre ces aspects liés au bien-être au travail, les travailleurs sont occupés sous des contrats de travail précaires contenant des clauses atypiques (contrats à durée déterminée à répétition, étudiants, intérimaires, temps partiels et freelance) et leur rémunération ne correspond pas toujours aux barèmes sectoriels.

In geval van een niet-gemotiveerd, willekeurig of kennelijk onredelijk ontslag worden de contractuelen in de overheidssector dus verschillend behandeld: - de arbeiders kunnen zich nog altijd beroepen op artikel 63 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten (waarin staat dat de werkgever als sanctie een vergoeding moet betalen die overeenstemt met het loon van zes maanden), dat nog altijd op hen van toepassing is bij gebrek aan een vergelijkbare regeling; - voor de bedienden geldt de wet van 29 juli 1991 betreffende de uitdrukkelijke motivering van de bestuurshandelingen (die niet in een sanctie voor de werkgever voorziet en waarvan de toepassing voor discussie zorgt in de rechtsleer en de rechtspraak).
En cas de licenciement non motivé, abusif ou manifestement déraisonnable, les contractuels du secteur public sont donc soumis à des traitements distincts: - Les ouvriers pourront encore invoquer l'article 63 de la loi du 3 juillet 1978 relative aux contrats de travail (qui prévoit le paiement d'une indemnité équivalent à 6 mois de rémunération à titre de sanction pour l'employeur) qui leur est toujours applicable en l'absence de "régime analogue"; - Les employés se verront appliquer la loi du 29 juillet 1991 sur la motivation du licenciement dans le secteur public (qui ne prévoit pas de sanction pour l'employeur et dont l'application fait débat en doctrine et jurisprudence).

Terwijl de studenten al op zoek waren naar een baantje voor de zomervakantie, hing de vrijstelling van de socialezekerheidsbijdragen nog altijd af van het aantal door de student gewerkte dagen en niet van het aantal uren waarvoor hij recht heeft op een loon.
Alors que les étudiants étaient déjà à la recherche d'un job durant les vacances d'été, l'exonération des cotisations sociales dépendait toujours du nombre de jours prestés par l'étudiant et non des heures pour lesquelles il a droit à une rémunération.

Hoewel de Commissie aangeeft wat aan de basis ligt van de gemaakte keuzes (agenda voor betere regulering, kostprijs van het niet-bestaan van Europa), is er niet altijd in alle Europese instellingen evenveel begrip voor de urgentie van sommige van deze keuzes.
Bien que la Commission indique les principes directeurs qui ont guidé ces choix (le principe du «mieux légiférer», le coût de la non-Europe, etc.), le caractère urgent de certaines propositions n'est pas toujours clair dans toutes les institutions européennes.

56. roept lidstaten en particuliere bedrijven op om de automatische koppeling tussen leeftijd en loonsverhogingen los te laten, aangezien sommige mensen in de jaren voor hun pensioen weliswaar een goed inkomen op prijs stellen, maar niet altijd evenveel loon of werkuren wensen als in eerdere jaren; onderstreept het belang van flexibeler werkmogelijkheden in latere jaren, zoals deeltijdwerk, als een potentiële oplossing hiervoor;
56. encourage les États membres et les entreprises privées à opérer une dissociation entre un âge avancé et un niveau de rémunération automatiquement plus élevé, reconnaissant ainsi que certaines personnes à la veille de la retraite, tout en appréciant un revenu, n'ont peut-être plus les mêmes besoins que précédemment en matière de niveau de salaire ou d'heures de travail; souligne qu'une solution pourrait consister à offrir davantage de flexibilité dans les horaires, comme le travail à temps partiel, à un stade plus avancé de la vie professionnelle;

« Worden de artikelen 10 en 11 van de Grondwet geschonden door de artikelen 24, 34, 36 en 39 van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971, in die zin geïnterpreteerd dat, in het kader van de vergoeding die zij voorschrijven, de blijvende ongeschiktheid die het gevolg is van een arbeidsongeval dat een door één of meer vorige arbeidsongevallen veroorzaakt functioneel letsel verergert, wegens een onweerlegbaar vermoeden krachtens hetwelk het basisloon van de werknemer noodzakelijkerwijs de aantasting van zijn economische waarde door het (de) genoemde vorige ongeval (ongevallen) weerspiegelt, altijd in haar geheel moet worden beoordeeld, zonder rekening te houden met de vooraf bestaande arbeidsongeschiktheid, en dit zelfs wanneer bewezen is dat het loon van het slachtoffer, dat als grondslag moet dienen voor de vergoeding van de gevolgen van het laatste ongeval, niet werd aangetast door het (de) vorige ongeval (ongevallen), in zoverre met name het slachtoffer dat als gevolg van één enkel arbeidsongeval door een functioneel letsel is getroffen, niet dezelfde behandeling zal genieten als het slachtoffer dat als gevolg van opeenvolgende arbeidsongevallen door hetzelfde functioneel letsel is getroffen ?
« Les articles 24, 34, 36 et 39 de la loi du 10 avril 1971 sur les accidents du travail, interprétés en ce sens que, dans le cadre de l'indemnisation qu'ils prescrivent, l'incapacité permanente résultant d'un accident du travail qui aggrave une lésion fonctionnelle provoquée par un ou plusieurs accident(s) du travail antérieur(s) doit, en raison d'une présomption irréfragable en vertu de laquelle la rémunération de base du travailleur reflète nécessairement l'atteinte portée à sa valeur économique par le(s)dit(s) accident(s) antérieur(s), être toujours appréciée dans son ensemble, sans tenir compte de l'incapacité préexistante, et cela même lorsqu'il est prouvé que la rémunération de la victime, devant servir de base à l'indemnisation des conséquences du dernier accident, n'a pas été affectée par le ou les accident(s) antérieur(s), violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, dans la mesure, notamment, où la victime atteinte d'une lésion fonctionnelle par l'effet d'un accident du travail unique ne bénéficiera pas du même traitement que la victime atteinte de la même lésion fonctionnelle par l'effet d'accidents du travail successifs ?

In de door het Arbeidshof te Bergen gestelde prejudiciële vraag wordt het Hof verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van de artikelen 24, 34, 36 en 39 van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971, « in die zin geïnterpreteerd dat, in het kader van de vergoeding die zij voorschrijven, de blijvende ongeschiktheid die het gevolg is van een arbeidsongeval dat een door één of meer vorige arbeidsongevallen veroorzaakt functioneel letsel verergert, wegens een onweerlegbaar vermoeden krachtens hetwelk het basisloon van de werknemer noodzakelijkerwijs de aantasting van zijn economische waarde door het (de) genoemde vorige ongeval (ongevallen) weerspiegelt, altijd in haar geheel moet worden beoordeeld, zonder rekening te houden met de vooraf bestaande arbeidsongeschiktheid, en dit zelfs wanneer bewezen is dat het loon van het slachtoffer, dat als grondslag moet dienen voor de vergoeding van de gevolgen van het laatste ongeval, niet werd aangetast door het (de) vorige ongeval (ongevallen) ».
La question préjudicielle posée par la Cour du travail de Mons invite la Cour à se prononcer sur la compatibilité avec les articles 10 et 11 de la Constitution, des articles 24, 34, 36 et 39 de la loi du 10 avril 1971 sur les accidents du travail, « interprétés en ce sens que, dans le cadre de l'indemnisation qu'ils prescrivent, l'incapacité permanente résultant d'un accident du travail qui aggrave une lésion fonctionnelle provoquée par un ou plusieurs accident(s) du travail antérieur(s) doit, en raison d'une présomption irréfragable en vertu de laquelle la rémunération de base du travailleur reflète nécessairement l'atteinte portée à sa valeur économique par le(s) dit(s) accident(s) antérieur(s), être toujours appréciée dans son ensemble, sans tenir compte de l'incapacité préexistante, et cela même lorsqu'il est prouvé que la rémunération de la victime, devant servir de base à l'indemnisation des conséquences du dernier accident, n'a pas été affectée par le ou les accident(s) antérieur(s) ».