Traduction de «niet als één wetgevende akte doch » (Néerlandais → Français) :

« Indien het gezamenlijk decreet of gezamenlijk decreet en ordonnantie evenwel niet als één wetgevende akte doch wel als twee of meer wetgevende akten met identieke inhoud dient te worden beschouwd, die door verschillende wetgevende vergaderingen worden uitgevaardigd, zou het, onder bepaalde voorwaarden, wel kunnen beschouwd worden als een nieuwe « vorm van samenwerking », die in het bestaande institutionele kader kan worden ingepast» (opmerking nr. 7).
« Toutefois, s'il y a lieu de considérer le décret conjoint ou le décret et ordonnance conjoints non pas comme un seul acte normatif mais comme deux ou plusieurs actes normatifs au contenu identique, qui sont adoptés par différentes assemblées législatives, ils pourraient effectivement être considérés, sous certaines conditions, comme une nouvelle « forme de coopération » pouvant s'inscrire dans le cadre institutionnel existant» (observation nº 7).

1° de hoofdstukken I en II die uitwerking hebben de dag van bekendmaking in het Belgisch Staatsblad van de laatste wetgevende akte tot instemming met het samenwerkingsakkoord van 20 februari 2017 tussen de Federale Overheid, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en het Waalse Gewest met betrekking tot het beheer van de dienst voor de regularisatie van gewestelijke belastingen en niet uitsplitsbare fiscaal verjaarde kapitalen en de oprichting van een regularisatiesysteem van niet uitsplitsbare fiscaal verjaarde kapitalen;
1° les chapitres I et II qui produisent leurs effets le jour de la publication au Moniteur belge du dernier acte législatif d'assentiment à l'accord de coopération du 20 février 2017 entre l'Etat fédéral, la Région de Bruxelles-Capitale et la Région wallonne relatif à la gestion du service pour la régularisation des impôts régionaux et des capitaux fiscalement prescrits non scindés;

Overwegende dat, mocht er tegenspraak worden vastgesteld tussen reglementaire bepalingen van een aanwijzingsbesluit en een bepaling van een ordehandhavingswetgeving of een organieke wetgeving van openbare diensten die infrastructuren gebruiken in of in de nabijheid van een Natura 2000-locatie, die tegenstelling niet zou voortvloeien uit het aanwijzingsbesluit maar rechtstreeks uit de bepalingen van de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud (art. 28 en 28bis) waarbij de preventieve regeling in de Natura 2000-locaties werd vastgelegd; dat het aanwijzingsbesluit enkel een akte van erkenning is met een voornamelijk reglementaire waarde, waarvan de aanneming hoofdzakelijk de inwerkingtreding tot gevolg heeft, in de bij die akte afgebakende omtrek, van een reeks preventieve maatregelen met een wetgevend karakter, zoals bijvoorbeeld een klasseringsakte die ondanks zijn individuele waarde de beschermde locatie onder de toepassing van een beschermingsregeling laat vallen, bepaald bij de wetgeving op de bescherming van het erfgoed;
Considérant que si une contradiction manifeste devait être constatée entre les dispositions réglementaires d'un arrêté de désignation et une disposition d'une législation de police ou d'une législation organique organisant des services publics utilisant des infrastructures dans ou à proximité d'un site Natura 2000, cette contradiction ne découlerait pas de l'arrêté de désignation mais directement des dispositions de la loi du 12 juillet 1973 sur la conservation de la nature (articles 28 et 28bis) établissant le régime préventif applicable dans les sites Natura 2000; que l'arrêté de désignation n'est qu'un acte-condition à valeur principalement réglementaire dont l'adoption a pour principal effet de déclencher l'entrée en vigueur, dans le périmètre qu'il délimite, d'une série de mesures préventives à caractère législatif, au même titre, par exemple, qu'un arrêté de classement, qui, en dépit de sa valeur individuelle, rend applicable au site classé le régime de protection prévu par la législation sur la protection du patrimoine;

Overwegende dat, mocht er tegenspraak worden vastgesteld tussen reglementaire bepalingen van een aanwijzingsbesluit en een bepaling van een ordehandhavingswetgeving of een organieke wetgeving van openbare diensten die infrastructuren gebruiken in of in de nabijheid van een Natura 2000-locatie, die tegenstelling niet zou voortvloeien uit het aanwijzingsbesluit maar rechtstreeks uit de bepalingen van de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud (art. 28 en 28bis) waarbij de preventieve regeling in de Natura 2000 locaties werd vastgelegd; dat het aanwijzingsbesluit enkel een akte van erkenning is met een voornamelijk reglementaire waarde, waarvan de aanneming hoofdzakelijk de inwerkingtreding tot gevolg heeft, in de bij die akte afgebakende omtrek, van een reeks preventieve maatregelen met een wetgevend karakter, zoals bijvoorbeeld een klasseringsakte die ondanks zijn individuele waarde de beschermde locatie onder de toepassing van een beschermingsregeling laat vallen, bepaald bij de wetgeving op de bescherming van het erfgoed;
Considérant que si une contradiction manifeste devait être constatée entre les dispositions réglementaires d'un arrêté de désignation et une disposition d'une législation de police ou d'une législation organique organisant des services publics utilisant des infrastructures dans ou à proximité d'un site Natura 2000, cette contradiction ne découlerait pas de l'arrêté de désignation mais directement des dispositions de la loi du 12 juillet 1973 sur la conservation de la nature (art. 28 et 28bis) établissant le régime préventif applicable dans les sites Natura 2000; que l'arrêté de désignation n'est qu'un acte-condition à valeur principalement réglementaire dont l'adoption a pour principal effet de déclencher l'entrée en vigueur, dans le périmètre qu'il délimite, d'une série de mesures préventives à caractère législatif, au même titre, par exemple, qu'un arrêté de classement, qui, en dépit de sa valeur individuelle, rend applicable au site classé le régime de protection prévu par la législation sur la protection du patrimoine;

Overwegende dat, mocht er tegenspraak worden vastgesteld tussen reglementaire bepalingen van een aanwijzingsbesluit en een bepaling van een ordehandhavingswetgeving of een organieke wetgeving van openbare diensten die infrastructuren gebruiken in of in de nabijheid van een Natura 2000-locatie, die tegenstelling niet zou voortvloeien uit het aanwijzingsbesluit maar rechtstreeks uit de bepalingen van de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud (art. 28 en 28bis) waarbij de preventieve regeling in de Natura 2000 locaties werd vastgelegd; dat het aanwijzingsbesluit enkel een akte van erkenning is met een voornamelijk reglementaire waarde, waarvan de aanneming hoofdzakelijk de inwerkingtreding tot gevolg heeft, in de bij die akte afgebakende omtrek, van een reeks preventieve maatregelen met een wetgevend karakter, zoals bijvoorbeeld een klasseringsakte die ondanks zijn individuele waarde de beschermde loctie onder de toepassing van een beschermingsregeling laat vallen, bepaald bij de wetgeving op de bescherming van het erfgoed;
Considérant que si une contradiction manifeste devait être constatée entre les dispositions réglementaires d'un arrêté de désignation et une disposition d'une législation de police ou d'une législation organique organisant des services publics utilisant des infrastructures dans ou à proximité d'un site Natura 2000, cette contradiction ne découlerait pas de l'arrêté de désignation mais directement des dispositions de la loi du 12 juillet 1973 sur la conservation de la nature (art. 28 et 28bis) établissant le régime préventif applicable dans les sites Natura 2000; que l'arrêté de désignation n'est qu'un acte-condition à valeur principalement réglementaire dont l'adoption a pour principal effet de déclencher l'entrée en vigueur, dans le périmètre qu'il délimite, d'une série de mesures préventives à caractère législatif, au même titre, par exemple, qu'un arrêté de classement, qui, en dépit de sa valeur individuelle, rend applicable au site classé le régime de protection prévu par la législation sur la protection du patrimoine;

Indien het Hof tot de conclusie komt dat een wetgevende akte de toets aan een bepaling van het EVRM niet doorstaat, dan zal het die akte vernietigen wegens schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, gelezen in samenhang met de desbetreffende bepaling van het EVRM.
Si la Cour conclut qu'un acte législatif n'est pas conforme à une disposition de la CEDH, elle annulera cet acte pour violation des articles 10 et 11 de la Constitution, lus en corrélation avec la disposition y afférente de la CEDH.

De Raad van State verklaart hierover : « Indien het gezamenlijk decreet of gezamenlijk decreet en ordonnantie dient te worden beschouwd als één wetgevende akte uitgevaardigd door twee of meer parlementaire vergaderingen die als het ware als een « gezamenlijke wetgevende macht » optreden, is het duidelijk dat het gaat om een nieuw type van norm, die niet in het huidige grondwettelijk kader is voorzien» (opmerking nr. 4).
Le Conseil d'État déclare à ce propos: « Si le décret conjoint ou le décret et ordonnance conjoints doivent être considérés comme un seul acte normatif adopté par deux ou plusieurs assemblées parlementaires qui agissent en quelque sorte comme un « pouvoir législatif conjoint », il est évident que l'on se trouve en présence d'un nouveau type de norme qui n'est pas prévu dans le cadre constitutionnel actuel» (observation nº 4).

Het is daarentegen moeilijk te begrijpen waarom de regering op grond van diezelfde bekommernis niet heeft voorgesteld de wetgevende akte die instemming verlenen met de andere internationale verdragen uit het toepassingsgebied van de prejudiciële bevoegdheid van het Arbitragehof te halen en waarom ze evenmin heeft voorgesteld bepaalde beperkingen aan te brengen op het toepassingsgebied van de vernietigingsbevoegdheid betreffende de controle van de wetgevende akten houdende instemming met de internationale verdragen in het algemeen en met de nieuwe « constituerende verdragen » van de Europese Unie en de nieuwe protocollen bij het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden in het bijzonder.
On comprend mal par contre que ce même souci n'ait pas incité le gouvernement à proposer d'exclure du champ d'application du contentieux préjudiciel de la Cour d'arbitrage les actes législatifs portant assentiment aux autres traités internationaux et d'apporter certaines limitations au champ d'application du contentieux d'annulation quant au contrôle des actes législatifs portant assentiment aux traités internationaux en général et aux nouveaux « traités constituants » de l'Union européenne et aux nouveaux protocoles additionnels à la Convention européenne des droits de l'homme en particulier.

Volgens de memorie van toelichting raakt de verplichting voor de gewone en de administratieve rechtscolleges om op dit vlak een prejudiciële vraag te stellen aan het Arbitragehof, niet aan hun bevoegdheid om een wetgevende akte die zij onverenigbaar achten met een internationaal verdrag met rechtstreekse werking, buiten toepassing te laten omdat het Arbitragehof alleen bevoegd is om de internationaal- of supranationaalrechtelijke norm te interpreteren. Als dat zo was, hadden de grondwetgever in 1980 en 1988 en de bijzondere wetgever in 1989 de verschillende voorstellen die ertoe strekten om het Arbitragehof de bevoegdheid te geven om uitspraak te doen over prejudiciële vragen op dit vlak niet verworpen, juist omdat ze meenden dat deze bevoegdheid afbreuk zou doen aan de bevoegdheid van de reeds genoemde rechtscolleges.
Si, comme le prétend l'exposé des motifs, l'obligation pour les juridictions judiciaires et administratives de poser une question préjudicielle en ce domaine à la Cour d'arbitrage ne portait pas atteinte au pouvoir de ces juridictions d'écarter l'application d'un acte législatif jugé incompatible avec un traité international directement applicable, parce que seule l'interprétation de la règle de droit international ou supranational reviendrait à la Cour d'arbitrage, le constituant en 1980 ou en 1988 ou le législateur spécial en 1989 n'auraient pas rejeté les diverses propositions tendant à attribuer à la Cour d'arbitrage la compétence de statuer sur les questions préjudicielles qui lui seraient posées en ce domaine, au motif notamment que l'octroi d'une telle compétence méconnaîtrait le pouvoir de ces juridictions.