Van nature moeten eenmalige maatregelen altijd worden geregistreerd als maatregelen met een effect van -/+X in het jaar van de eerste budgettaire impact en van -/+ X in het volgende jaar, d.w.z. de algemene impact op het niveau van inkomsten of uitgaven moet in twee opeenvolgende jaren nul zijn[2].
De par leur nature, les mesures exceptionnelles devraient toujours être mentionnées comme ayant un effet de +/- X l'année du premier impact budgétaire et de -/+ X l'année suivante, de sorte que l'impact total sur le niveau de recettes ou de dépenses pour deux années consécutives soit égal à zéro.[2]