Er zou niet alleen een nieuwe schadelijke strijd om invloedssferen hebben kunnen ontstaan, of zelfs strijd om de overheersing van de een door de ander, maar ook zouden de landen die voor gesloten westelijke poorten waren blijven staan, naar de allergrootste waarschijnlijkheid een broeinest zijn geworden van allerhande nationalisten en populisten en hun gewapende milities, en wellicht ook een plaats van gevaarlijke lokale conflicten. Die zouden des te gevaarlijker zijn geweest doordat er na de Tweede Wereldoorlog, om de door ons welbekende redenen, nooit een echte vredesconferentie heeft pla
atsgevonden waar de naoorlogse verhoudingen in Europa bindend, ...[+++]nauwkeurig en eens en voor altijd zouden zijn vastgelegd.
Nous aurions pu voir se développer dangereusement une nouvelle lutte d’influence ou la domination directe de l’un sur l’autre. En outre, les États restés devant la porte occidentale seraient très probablement devenus le terrain d’action de divers nationalistes et populistes et de leurs milices armées et peut-être même une zone de conflits locaux dangereux, d’autant plus dangereux qu’à l’issue de la Seconde guerre mondiale, pour des raisons bien connues, il n’y a pas eu de véritable conférence de la paix qui aurait pu régler de manière contraignante, précise et durable, les relations d’après-guerre en Europe.
