Traduction de «moment geen praktische » (Néerlandais → Français) :

De uitbreiding van de lijst van in aanmerking komende producten is een ander plausibel onderdeel van het voorstel van de Europese Commissie, aangezien het op dit moment geen zin heeft de acties tot een zeer klein aantal producten te beperken. Bovendien heeft de Commissie verklaard voornemens te zijn de voor deze campagnes bestemde middelen in 2020 praktisch te viervoudigen.
L'allongement de la liste des produits bénéficiaires est un autre des aspects plausibles de la proposition de la Commission européenne, car actuellement il n'est pas logique de limiter les actions à un nombre très limité de produits, compte tenu de l'intention exprimée par l'exécutif de l'UE de quadrupler en 2020 les fonds destinés à ces campagnes.

Zoals verder zal worden uitgelegd in het commentaar bij artikel 71 van de wet, is het aangewezen geen jaarlijkse bijdrage meer te vragen van de vergunninghouders van klasse C (en trouwens ook geen waarborg), maar om hen om praktische redenen de eenmalige betaling te vragen van een hoger bedrag, op het moment dat de vergunning wordt gegeven.
Comme il sera expliqué ci-après dans le commentaire de l'article 71 de la loi, il est indiqué de ne plus prévoir de rétribution annuelle à charge des titulaires de licences de classe C (ni d'ailleurs de garantie), mais de leur imposer, pour des raisons pratiques, le paiement une fois pour toutes d'un montant plus important au moment de l'octroi de la licence.

Wij hebben geen bezwaren tegen het idee op zich; wij zijn alleen van mening dat daar op dit moment geen praktische voordelen aan verbonden zijn.
Nous n’avons aucune objection à l’idée en tant que telle; nous pensons simplement que ce point n’apporterait aucun avantage pratique.

Praktisch zou dit betekenen dat ingeval een producent-exporteur zich binnen de hierboven gestelde termijn meldt en volledige medewerking verleent door alle relevante informatie te verstrekken, en deze producent-exporteur ofwel geen IB aanvraagt, ofwel een aanvraag indient maar niet aan de criteria blijkt te voldoen, het genoemde artikel 2 van de machtigingsverordening in naar behoren gemotiveerde gevallen kan dienen als rechtsgrondslag om aan die producent-exporteur een individueel recht toe te kennen op het moment waarop de definitieve antidumpingmaatregelen worden vastgesteld.
Plus concrètement, cela impliquerait que si un producteur-exportateur se faisait connaître dans le délai susmentionné, coopérait pleinement en communiquant toutes les informations utiles, sans avoir demandé à bénéficier d’un traitement individuel ou, l’ayant demandé, ne remplissait pas les critères à cet effet, l’article 2 du règlement d’habilitation susvisé pourrait, dans des cas dûment justifiés, servir de base juridique pour l’octroi d’un droit individuel à ce producteur-exportateur au moment de l’institution de mesures antidumping définitives.

De verplichting van de lidstaten om een verslag over de praktische tenuitvoerlegging op te stellen, alsmede die van de Commissie om op basis van de nationale verslagen een verslag op te stellen, vormen een belangrijk moment in het wetgevingsproces, waarop de balans kan worden opgemaakt en diverse aspecten van de praktische tenuitvoerlegging van de bepalingen van de richtlijnen kunnen worden beoordeeld; derhalve dient deze verplichting te worden uitgebreid tot de richtlijnen die geen verplichting tot het opstellen van verslagen bevatten, te weten: Richtlijn 2000/54/EG van het Europees Parlement en de Raad van 18 september 2000 betreffende de bescherming van de werknemers tegen de risico’s van blootstelling aan biologische agentia op het werk (zevende bijzondere richtlijn in de zin van artikel 16, lid 1, van Richtlijn 89/391/EEG) , Richtlijn 2004/37/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de bescherming van de werknemers tegen de risico’s van blootstelling aan carcinogene of mutagene agentia op het werk (zesde bijzondere richtlijn in de zin van artikel 16, lid 1, van Richtlijn 89/391/EEG) en Richtlijn 83/477/EEG van de Raad van 19 september 1983 betreffende de bescherming van werknemers tegen de risico’s van blootstelling aan asbest op het werk (tweede individuele richtlijn in de zin van artikel 8 van Richtlijn 80/1107/EEG)
Les obligations imposées à la fois aux États membres de faire rapport sur la mise en œuvre pratique et à la Commission d’en faire sur la base des rapports nationaux constituent un moment important du cycle législatif qui permettent d’effectuer un bilan et une évaluation des différents aspects de la mise en œuvre pratique des dispositions des directives; il convient dès lors d’élargir cette obligation aux directives qui ne prévoient pas l’établissement de rapports, à savoir: la directive 2000/54/CE du Parlement européen et du Conseil, du 18 septembre 2000, concernant la protection des travailleurs contre les risques liés à l’exposition à des agents biologiques au travail (septième directive particulière au sens de l’article 16, paragraphe 1, de la directive 89/391/CEE) , la directive 2004/37/CE du Parlement européen et du Conseil, du 29 avril 2004, concernant la protection des travailleurs contre les risques liés à l’exposition à des agents cancérigènes ou mutagènes au travail (sixième directive particulière au sens de l’article 16, paragraphe 1, de la directive 89/391/CEE) , ainsi que la directive 83/477/CEE du Conseil, du 19 septembre 1983, concernant la protection des travailleurs contre les risques liés à une exposition à l’amiante pendant le travail (deuxième directive particulière au sens de l’article 8 de la directive 80/1107/CEE)

Het gevolg hiervan was dat vennootschappen en derde neerleggers de jaarrekening en de belastingaangifte uit praktische overwegingen op hetzelfde moment neerlegden en indienden en bijgevolg geen rekening hielden met de wettelijke regeling inzake de termijn van de neerlegging.
En conséquence, les sociétés et les tiers déposants déposaient pour des raisons pratiques les comptes annuels et les déclarations d'impôts des sociétés au même moment, et ne tenaient dès lors pas compte des règles légales établissant les délais de dépôt.