Vertaling van "moeten brengen dringt " (Nederlands → Frans) :

dringt er bij de lidstaten op aan ervoor te zorgen dat er legale kanalen beschikbaar zijn om naar de EU te migreren en gerichte programma's voor legale migratie in te voeren; benadrukt dat de lidstaten bilaterale overeenkomsten tot stand moeten brengen met de staten vanwaar huishoudelijk personeel en verzorgers volgens de statistieken uitgezonden worden, teneinde regels vast te stellen voor de beweging van uitzenden en ontvangen, en op die manier de netwerken voor mensenhandel en dwangarbeid te helpen bestrijden, maar evengoed het fenomeen van sociale dumping te ontmoedigen; roept de lidstaten op om het Internationaal Verdrag inzake de bescherming van de rechten van alle migrerende werknemers en hun gezinsleden, dat op 18 december 1999 door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties werd aangenomen, te ratificeren.
prie instamment les États membres de garantir la disponibilité de voies légales de migration vers l'Union et d'introduire des programmes de migration légale ciblés; souligne qu'il est nécessaire que les États membres concluent des accords bilatéraux avec les États désignés par les statistiques comme étant les pays d'origine d'employés de maison, d'auxiliaires de vie et de gardes d'enfants, afin de régulariser les flux d'immigration et d'émigration, en contribuant par la même occasion à lutter contre les réseaux de traite des êtres humains et de travail forcé, mais en dissuadant, toutefois, les pratiques de dumping social; invite les États membres à ratifier la convention internationale sur la protection des droits de tous les travailleurs migrants et des membres de leur famille, adoptée par l'Assemblée générale des Nations unies le 18 décembre 1999.

19. vestigt de aandacht op vele gemelde onregelmatigheden, in het bijzonder op het gebied van privatisering, rehabilitatie en overheidsopdrachten, en roept op tot een actievere betrokkenheid van de kant van de wetshandhavingsinstanties, die deze onregelmatigheden grondig moeten onderzoeken en de daders voor het gerecht moeten brengen; dringt er bij de Servische autoriteiten op aan onmiddellijk de controversiële privatisering en verkoop van 24 ondernemingen te herzien, aangezien de Europese Commissie ernstige twijfel heeft over de rechtmatigheid ervan, met name van „Sartid”, „Jugoremedija”, „Mobtel”, „C market” en „ATP Vojvodina”, en onmiddellijk inzage te geven in de als staatsgeheim geclassificeerde documenten betreffende hun privatisering en verkoop, aangezien dit strijdig is met Europese normen; wijst er in dit verband op dat het uiterst belangrijk is om een gedegen en compleet overzicht op te stellen van openbare eigendommen om voor een veilige en voorspelbare zakelijke omgeving te zorgen, de teruggave van particulier eigendom te verzekeren, alsmede de illegale ontvreemding van publieke goederen door particuliere belangen te voorkomen;
19. demande aux autorités serbes de réexaminer immédiatement la vente et la privatisation controversées de 24 sociétés, la Commission européenne ayant émis de sérieux doutes quant à leur légalité, et notamment «Sartid», «Jugoremedija», «Mobtel», «C market» et «ATP Vojvodina», et de déclassifier immédiatement tous les documents classés secret d'État qui sont liés à la privatisation et à la vente de ces entreprises, cette pratique étant contraire aux normes européennes; à cet égard, attire l'attention sur l'importance primordiale de dresser un registre détaillé et complet des biens publics afin de garantir la sécurité et la prévisibilité de l'environnement économique, d'assurer la restitution des biens privés, et d'empêcher l'acquisition illicite du patrimoine public par des intérêts privés;

17. vestigt de aandacht op vele gemelde onregelmatigheden, in het bijzonder op het gebied van privatisering, rehabilitatie en overheidsopdrachten, en roept op tot een actievere betrokkenheid van de kant van de wetshandhavingsinstanties, die deze onregelmatigheden grondig moeten onderzoeken en de daders voor het gerecht moeten brengen; dringt er bij de Servische autoriteiten op aan onmiddellijk de controversiële privatisering en verkoop van 24 ondernemingen te herzien, aangezien de Europese Commissie ernstige twijfel heeft over de rechtmatigheid ervan, met name van "Sartid", "Jugoremedija", "Mobtel", "C market" en "ATP Vojvodina", en onmiddellijk inzage te geven in de als staatsgeheim geclassificeerde documenten betreffende hun privatisering en verkoop, aangezien dit strijdig is met Europese normen; wijst er in dit verband op dat het uiterst belangrijk is om een gedegen en compleet overzicht op te stellen van openbare eigendommen om voor een veilige en voorspelbare zakelijke omgeving te zorgen, de teruggave van particulier eigendom te verzekeren, alsmede de illegale ontvreemding van publieke goederen door particuliere belangen te voorkomen;
17. demande aux autorités serbes de réexaminer immédiatement la vente et la privatisation controversées de 24 sociétés, la Commission européenne ayant émis de sérieux doutes quant à leur légalité, et notamment "Sartid", "Jugoremedija", "Mobtel", "C market" et "ATP Vojvodina", et de déclassifier immédiatement tous les documents classés secret d’État qui sont liés à la privatisation et à la vente de ces entreprises, cette pratique étant contraire aux normes européennes; à cet égard, attire l’attention sur l’importance primordiale de dresser un registre détaillé et complet des biens publics afin de garantir la sécurité et la prévisibilité de l’environnement économique, d’assurer la restitution des biens privés, et d’empêcher l’acquisition illicite du patrimoine public par des intérêts privés;

De Europese Commissie dringt er bij Finland op aan zijn nationale wettelijke regeling volledig in overeenstemming te brengen met de EU-voorschriften inzake de toegang van burgers tot alle informatie in geschreven, visuele, auditieve, elektronische of enige andere materiële vorm over het milieu, wat uiterlijk op 14 februari 2005 had moeten gebeuren.
La Commission européenne demande instamment à la Finlande de rendre sa législation nationale totalement conforme à la réglementation de l’Union en matière d’accès des citoyens aux informations relatives à l’environnement, qu’elles soient disponibles sous forme écrite, visuelle, orale ou électronique ou sous toute autre forme matérielle, une obligation qui devait être remplie au plus tard le 14 février 2005.

betreurt het dat de toegang van de burgers tot informatie die in het bezit is van de EU-instellingen nog steeds moeizaam verloopt vanwege het ontbreken van een gemeenschappelijke aanpak van de instellingen die erop gericht is de toegang tot documenten voor de burgers te vergemakkelijken en die gekenmerkt wordt door volledige transparantie, communicatie en rechtstreekse democratie; dringt er bij de instellingen, organen en instanties van de EU op aan een proactievere aanpak ten aanzien van transparantie te ontwikkelen, door zoveel mogelijk documenten waarover zij beschikken proactief en zo eenvoudig, gebruikersvriendelijk en toegankelijk mogelijk openbaar te maken, door documenten op verzoek te laten vertalen in andere officiële talen van de EU, en door passende, eenvoudige en goedkope toegangsmogelijkheden tot stand te brengen, ook digitaal en elektronisch, waarbij rekening wordt gehouden met de behoeften van personen met een handicap; is in het bijzonder van mening dat de informatie toegankelijker moet worden gemaakt door middel van gebruikersvriendelijke interfaces en zoekfuncties; verzoekt om de een gemeenschappelijk toegangspunt tot de portalen van de drie instellingen, uitgaande van het proefproject over een onlineplatform voor proactieve publicatie van documenten van de EU-instellingen, en om geharmoniseerde zoekportalen tussen afdelingen van eenzelfde instelling (waaronder de directoraten-generaal van de Commissie); verzoekt de instellingen eveneens hun voorlichtingswerkzaamheden over Europese wetgeving en Europees beleid voort te zetten en uit te breiden; is van mening dat de EU daartoe ten volle gebruik zou moeten maken van de mogelijkheden die de nieuwe technologieën bieden (sociale netwerken, apps voor smartphones, etc.) om voor volledige en gemakkelijke toegang tot informatie te zorgen.
déplore que l'accès aux informations détenues par les institutions de l'Union reste difficile pour les citoyens, en raison de l'absence d'approche commune entre les institutions axée sur la facilitation de l'accès aux documents pour les citoyens, la transparence totale et effective, la communication et la démocratie directe; encourage les institutions, les organes, les bureaux et les agences de l'Union à adopter une approche plus volontaire de la transparence en rendant accessibles, de leur propre initiative, le plus grand nombre possible de documents en leur possession, d'une manière simple et à la portée du public, en garantissant leur traduction sur demande dans toutes les langues officielles de l'Union et en prévoyant des modalités d'accès aux informations simples et non coûteuses, notamment par voie numérique et informatique, qui tiennent compte des besoins des personnes handicapées; considère notamment que l'accessibilité de l'information doit être améliorée en rendant les interfaces et les systèmes de recherche plus faciles d'utilisation; demande la création d'un point d'accès commun aux portails des trois institutions, qui s'inspire du projet pilote de plateforme en ligne pour la pour la publication proactive des documents des institutions de l’Union et l'harmonisation des portails de recherche entre les départements d'une même institution (notamment les Directions générales de la Commission); appelle également les institutions à poursuivre et renforcer le travail de vulgarisation de la législation et des politiques européennes; est d'avis que l'Union devrait pour cela faire plein usage des potentialités offertes par les nouvelles technologies (réseaux sociaux, applications pour smartphones, etc.), afin d'assurer une accès complet et aisé à l'information.

wijst erop dat de Europese initiatieven op het gebied van cohesie- en structuurbeleid beter moeten worden gecoördineerd om de samenhang van het regionaal beleid niet in gevaar te brengen; dringt derhalve aan op meer coördinatie binnen de Commissie onder leiding van het Directoraat-generaal REGIO dat verantwoordelijk is voor het cohesie- en structuurbeleid, en met deelname van de directoraten-generaal die bevoegd zijn voor de daarmee samenhangende sectoriële initiatieven; dringt er, daar de rechten van regionale en lokale autoriteiten door het Verdrag van Lissabon zijn uitgebreid, op aan deze overheden nauwer te betrekken bij de formulering van het beleid op Commissieniveau, ten einde de verantwoordelijkheid op het niveau van de projectleiders te vergroten; dringt er echter op aan dat de Commissie de resultaten ter plaatse scherper controleert om de doelmatigheid van de structuren van het project en van de maatregelen beter te evalueren ten opzichte van de gestelde doelen;
souligne que les initiatives européennes en matière de politique de cohésion et de politique structurelle doivent être mieux coordonnées afin de ne pas compromettre la cohérence de la politique régionale; réclame par conséquent un renforcement de la coordination, au sein de la Commission, entre la direction générale REGIO, qui est compétente pour la politique de cohésion et la politique structurelle, et les directions générales compétentes pour les initiatives sectorielles correspondantes; demande, eu égard au renforcement des droits des collectivités régionales et locales apporté par le traité de Lisbonne, que celles-ci soient plus étroitement associées à l'élaboration de la politique au niveau de la Commission, afin d'accroître la responsabilité au niveau des responsables des projets: réclame, en outre, un contrôle accru des résultats par la Commission, sur place, afin de mieux évaluer l'efficacité des structures de projet et celle des actions par rapport aux objectifs visés;

21. wijst erop dat de Europese initiatieven op het gebied van cohesie- en structuurbeleid beter moeten worden gecoördineerd om de samenhang van het regionaal beleid niet in gevaar te brengen; dringt derhalve aan op meer coördinatie binnen de Commissie onder leiding van het Directoraat-generaal REGIO dat verantwoordelijk is voor het cohesie- en structuurbeleid, en met deelname van de directoraten-generaal die bevoegd zijn voor de daarmee samenhangende sectoriële initiatieven; dringt er, daar de rechten van regionale en lokale autoriteiten door het Verdrag van Lissabon zijn uitgebreid, op aan deze overheden nauwer te betrekken bij de formulering van het beleid op Commissieniveau, ten einde de verantwoordelijkheid op het niveau van de projectleiders te vergroten; dringt er echter op aan dat de Commissie de resultaten ter plaatse scherper controleert om de doelmatigheid van de structuren van het project en van de maatregelen beter te evalueren ten opzichte van de gestelde doelen;
21. souligne que les initiatives européennes en matière de politique de cohésion et de politique structurelle doivent être mieux coordonnées afin de ne pas compromettre la cohérence de la politique régionale; réclame par conséquent un renforcement de la coordination, au sein de la Commission, entre la direction générale REGIO, qui est compétente pour la politique de cohésion et la politique structurelle, et les directions générales compétentes pour les initiatives sectorielles correspondantes; demande, eu égard au renforcement des droits des collectivités régionales et locales apporté par le traité de Lisbonne, que celles-ci soient plus étroitement associées à l'élaboration de la politique au niveau de la Commission, afin d'accroître la responsabilité au niveau des responsables des projets: réclame, en outre, un contrôle accru des résultats par la Commission, sur place, afin de mieux évaluer l'efficacité des structures de projet et celle des actions par rapport aux objectifs visés;

dringt erop aan dat bij de diensten van de Commissie met spoed een Europees mechanisme voor de reactie op crisissituaties wordt ingericht, waar civiele en militaire middelen worden gecoördineerd om ervoor te zorgen dat de EU snel op een CBRN-ramp kan reageren; herhaalt zijn verzoek om de oprichting van een Europese civiele beschermingsmacht op basis van het bestaande mechanisme voor civiele bescherming van de EU, die de Unie in staat zal stellen de nodige middelen bijeen te brengen voor het verlenen van spoedhulp, met inbegrip van humanitaire hulp, binnen 24 uur nadat een CBRN-ramp zich binnen of buiten het grondgebied van de EU heeft voorgedaan; onderstreept dat passende bruggen moeten worden geslagen en partnerschappen moeten worden aangegaan tussen instanties zoals Europol, Interpol en wetshandhavingsinstanties in de lidstaten om een geschikt en doeltreffend netwerk op te zetten voor vroegtijdige opsporing/real-timecontrole van noodsituaties en voor interventies/coördinatie om op met CBRN verband houdende rampen te reageren, en onderstreept tevens dat aan de Commissie verslag moet worden uitgebracht; herinnert aan het verslag-Barnier van 2006 „Op weg naar een Europese civiele beschermingsmacht: Europe Aid” (23) dat door het Parlement krachtig werd gesteund, en is in dat verband verheugd over de hernieuwde bereidheid van de Commissie om een Europese responscapaciteit voor noodsituaties in te stellen, zoals uiteengezet in de mededeling van de Commissie „Naar een krachtigere Europese respons bij rampen: de rol van civiele bescherming en humanitaire hulp” (COM(2010)0600);
demande la mise en place d’urgence d'un mécanisme de réaction européen en cas de crise, implanté auprès des services de la Commission, appelé à coordonner les moyens civils et militaires pour permettre à l'UE de disposer d’une capacité de réaction rapide face à une catastrophe CBRN; demande de nouveau la mise en place d'une force de protection civile européenne reposant sur le mécanisme de protection civile de l'UE existant, qui permettrait à l’Union de regrouper les ressources nécessaires pour apporter une aide d’urgence, y compris une aide humanitaire, dans un délai de 24 heures à la suite d'une catastrophe CBRN survenant sur le territoire de l'UE ou en dehors de celui-ci; souligne que des ponts doivent être lancés et des partenariats noués avec d’autres organismes tels qu’Europol, Interpol et les services de répression des États membres à l’effet de créer un réseau efficace d’anticipation/suivi en temps réel des crises et l'engagement/coordination opérationnelle pour faire face aux catastrophes CBRN et met l'accent sur la nécessité d'informer la Commission aussi; rappelle le rapport Barnier de 2006 intitulé «Pour une force européenne de protection civile: Europe aid» (23), que le Parlement a résolument soutenu, et se félicite à cet égard de la nouvelle volonté manifestée par la Commission de créer une capacité de réaction européenne en cas de catastrophe, comme indiqué dans sa communication intitulée «Vers une capacité de réaction renforcée de l'UE en cas de catastrophe: le rôle de la protection civile et de l'aide humanitaire» (COM(2010)0600);