Traduction de «misdrijven op waarvoor » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

aangifteplichtige ziekte | ziekte waarvoor een aangifteplicht bestaat | ziekte waarvoor een aangifteplicht geldt | ziekte waarvoor meldingsplicht bestaat | ziekten waarvoor aangifteplicht bestaat
maladie à déclaration obligatoire | MDO [Abbr.]

hoogste spanning waarvoor de wikkeling van een transformator Um is ontworpen | hoogste spanning waarvoor de wikkeling van een transformatorspoel Um is ontworpen
tension la plus élevée pour le matériel U

Variabele waarvoor niet adequaat is gecontroleerd | Variabele waarvoor niet gecorrigeerd is
Variable incontrôlée

overlijden, niet onmiddellijk en niet door geweld waarvoor geen oorzaak kan worden gevonden | overlijden zonder teken van ziekte
Décès que l'on sait n'être pas une mort violente ou instantanée et dont la cause reste inconnue Décès sans signe de maladie

Omschrijving: Alle andere gespecificeerde acute psychotische stoornissen waarvoor geen bewijs is voor een organische oorzaak en klassering onder F23.0-F23.3 niet is gerechtvaardigd.
Définition: Autres troubles psychotiques aigus précisés, ne comportant aucun élément en faveur d'une étiologie organique, et ne justifiant pas un classement en F23.0-F23.3.

samenloop van verschillende misdrijven
concours d'infractions

voorkoming misdrijven
prévention des délits

opbrengst van misdrijven
produit du crime

financiële misdrijven opsporen
repérer des délits financiers

Internationaal Straftribunaal [ ICTY | Internationaal Straftribunaal voor Rwanda | Internationaal Straftribunaal voor voormalig Joegoslavië | Internationaal Tribunaal voor misdrijven in Voormalig Joegoslavië | Internationaal Tribunaal voor Rwanda | internationale strafrechtbank | ITR ]
Tribunal pénal international [ TPI | TPIR | TPIY | Tribunal pénal international pour l'ex-Yougoslavie | Tribunal pénal international pour le Rwanda ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Dit laatste initiatief, waarvoor de Raad al in april 2008 een gemeenschappelijke aanpak heeft afgesproken, wil de nationale bepalingen inzake publiekelijke uitlokking van het plegen van terroristische misdrijven en werving en training voor terrorisme harmoniseren, zodat deze vormen van gedrag in de hele EU strafbaar worden, ook als ze worden gepleegd via internet, en ervoor zorgen dat bestaande bepalingen inzake straffen, aansprakelijkheid van rechtspersonen, rechtsmacht en vervolging die van toepassing zijn op terroristische misdrijven, ook gelden voor dergelijke gedragingen.
Cette dernière initiative – au sujet de laquelle le Conseil a convenu d’une approche commune – a pour objectif d’harmoniser les dispositions nationales relatives aux provocations publiques à commettre une infraction terroriste ainsi qu’au recrutement et à l’entraînement de terroristes, de sorte que ces agissements soient passibles de poursuites dans toute l’UE, y compris lorsqu’ils sont commis au moyen d’Internet, et de garantir que les dispositions existantes relatives aux peines, à la responsabilité des personnes morales ainsi qu’à la compétence et aux poursuites applicables aux infractions terroristes s’appliquent également à ces agissements.

Volgens spreker moeten alle overige misdrijven gepleegd door middel van de pers gewone misdrijven blijven waarvoor de correctionele rechtbank bevoegd is (Eigen vertaling) (JT , 1970, blz. 643).
Tous les autres délits commis au moyen de la presse ressortiraient comme les délits ordinaires du tribunal correctionnel» (J. T. , 1970, p. 643).

Na één jaar toepassing van de wet van 30 juni 1994 blijken er wat de misdrijven betreft waarvoor de maatregelen worden bevolen twee uitschieters te zijn, met name de misdrijven van moord of vergiftiging (artikelen 394 of 397 van het Strafwetboek) en de drugsmisdrijven (artikel 2bis , § 3 b) , of § 4, b) , van de wet van 24 februari 1921 betreffende het verhandelen van de gifstoffen, slaapmiddelen en verdovende middelen, ontsmettingsstoffen en antiseptica).
Concernant les infractions pour lesquelles les mesures sont ordonnées, deux aberrances apparaissent après un an d'application de la loi du 30 juin 1994, à savoir l'assassinat ou l'empoisonnement (respectivement articles 394 et 397 du Code pénal) et les infractions en matière de drogue (article 2bis , § 3, b) , ou § 4, b) , de la loi du 24 février 1921 concernant le trafic des substances vénéneuses, soporifiques, stupéfiantes, désinfectantes ou antiseptiques.

De tendens die reeds in het vorige evaluatierapport werd geschetst, namelijk dat er wat misdrijven betreft waarvoor maatregelen worden bevolen twee uitschieters zijn, met name de misdrijven van moord of vergiftiging (art. 394 of 397 van het Strafwetboek) en de drugsmisdrijven (art. 2bis , § 3, b , of § 4, b , van de wet van 24 februari 1921 betreffende het verhandelen van de gifstoffen, slaapmiddelen en verdovende middelen, ontsmettingsstoffen en antiseptica), lijkt te worden bevestigd.
La tendance déjà esquissée dans le rapport d'évaluation précédent, à savoir qu'il y a au niveau des délits pour lesquels des mesures ont été ordonnées deux catégories particulièrement aberrantes, à savoir les délits d'assassinat ou d'empoisonnement (art. 394 ou 397 du Code pénal) et les délits en matière de drogue (art. 2bis , § 3, b , ou § 4, b , de la loi du 24 février 1921 concernant le trafic des substances vénéneuses, soporifiques, stupéfiantes, désinfectantes ou antiseptiques), semble se confirmer.

Zo moet de Grondwet worden gewijzigd aangezien die de misdrijven vermeldt waarvoor de volksjury kan optreden (artikel 150).
Elle nécessite en effet une modification de la Constitution, puisque y sont définies les infractions qui relèvent du jury populaire (article 150).

4. « Schendt artikel 23 § 1 WBN de artikelen 10 en 11 Gw., in zoverre artikel 23/1, 1° § 1 WBN de vervallenverklaring onderwerpt aan de strikte voorwaarde dat diegene ten aanzien van wie de vervallenverklaring wordt gevorderd de hen ten laste gelegde feiten (waarvoor zij zijn veroordeeld als dader, mededader of medeplichtige tot een gevangenisstraf van ten minste vijf jaar zonder uitstel voor de misdrijven die aldaar zijn vermeld en opgesomd) hebben gepleegd binnen tien jaar vanaf de dag waarop zij de Belgische nationaliteit hebben verworven, met uitzondering van de misdrijven bedoeld in de artikelen 136bis, 136ter en 136quater van het Strafwetboek, terwijl deze specifieke voorwaarde niet geldt voor diegene ten aanzien van wie de vervallenverklaring wordt gevorderd krachtens artikel 23 § 1 WBN, krachtens het algemene/generieke criterium van ' ernstige tekortkomingen aan de verplichtingen als Belgisch burger ', waarbij zelfs geen vereiste geldt van veroordeling wegens de strafbare feiten, waarvan sprake is in artikel 23/1, 1° WBN ? ».
4. « L'article 23, § 1, du Code de la nationalité belge viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que l'article 23/1, § 1, 1°, du même Code soumet la déchéance à la stricte condition que les personnes à l'égard desquelles la déchéance est demandée aient commis les faits mis à leur charge (pour lesquels elles sont condamnées, comme auteur, coauteur ou complice, à une peine d'emprisonnement d'au moins cinq ans sans sursis, pour les infractions mentionnées et énumérées dans cet article) dans les 10 ans à compter de la date d'obtention de la nationalité belge, à l'exception des infractions visées aux articles 136bis, 136ter et 136quater du Code pénal, alors que cette condition spécifique n'est pas d'application pour les personnes à l'égard desquelles la déchéance est demandée en vertu de l'article 23, § 1, du Code de la nationalité belge, sur la base du critère général/générique de ' manquements graves à leurs devoirs de citoyen belge ', aucune condamnation pour les faits punissables visés à l'article 23/1, 1°, du Code de la nationalité belge n'étant même requise ? ».

In het besluit staat een lijst van ernstige misdrijven die in het beslissingsland strafbaar zijn met ten minste drie jaar gevangenis waar vonnissen voor erkend en ten uitvoer gelegd zijn en waarvoor er geen noodzaak is om te onderzoeken of er sprake is van dubbele strafbaarheid (d.w.z. wanneer een misdaad zowel uit hoofde van de wet van het beslissingsland als die van het tenuitvoerleggingsland bestaat).
la décision prévoit une liste d'infractions graves qui peuvent faire l'objet d'une condamnation dans le pays d'émission d'une peine d'au moins trois ans dont les jugements sont reconnus et appliqués, et pour lesquels il n'est pas nécessaire d'effectuer une vérification de double incrimination (lorsqu'un délit existe dans le droit des pays d'émission et d'exécution).

In sommige lidstaten kan de taakstraf alleen voor bepaalde misdrijven worden opgelegd, naar gelang van de aard van het misdrijf (Denemarken, Italië) of van de straf waarvoor ze in de plaats komt, bijvoorbeeld een politiestraf of een correctionele straf (België) of een gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden (Nederland) of een jaar (Portugal).
Dans certains Etats membres, la peine de travail d'intérêt général ne peut être imposée que pour certains délits déterminés par leur nature (Danemark, Italie) ou par la gravité de la peine qu'elle remplace (p.ex. une peine de police ou une peine correctionnelle (Belgique), une peine d'emprisonnement d'un maximum de 6 mois (Pays-Bas) ou d'un an (Portugal).

Italië voldoet aan de verplichtingen zoals die voortvloeien uit artikel 9, lid 1, onder a), en met enkele uitzonderingen ook aan de verplichtingen zoals die voortvloeien uit artikel 9, lid 1, onder b): ingevolge de Italiaanse wetgeving zal een staatsburger die op buitenlands grondgebied een misdrijf pleegt waarop in Italië een gevangenisstraf van minstens drie jaar staat, overeenkomstig de wet worden gestraft, op voorwaarde dat hij zich op Italiaans grondgebied bevindt. Voor misdrijven waarvoor een kortere gevangenisstraf dan drie jaar is vastgesteld, zal de dader worden gestraft op vordering van het ministerie van Justitie, of na aangifte of petitie van het slachtoffer.
L'Italie se conforme aux obligations du point a) et, avec quelques exceptions, à celles du point b) : en vertu de la législation italienne, un ressortissant qui a commis à l'étranger un crime pour lequel la législation nationale prescrit une peine d'emprisonnement de trois ans au moins doit être jugé et condamné conformément à la loi s'il se trouve sur le territoire national ; pour les crimes pour lesquels la peine de privation de liberté prescrite est d'une durée inférieure, l'auteur peut être poursuivi à l'initiative du ministre de la justice ou sur requête ou plainte de la victime.