Traduction de «misdrijf moeten eveneens » (Néerlandais → Français) :

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft eveneens geoordeeld : « 89. Gelet op hetgeen voorafgaat, sluit het Hof niet uit dat maatregelen die worden genomen door de wetgever, administratieve overheden of rechtscolleges na de uitspraak van een definitieve straf of gedurende de uitvoering ervan, kunnen leiden tot een herdefiniëring of een wijziging van de draagwijdte van de ' straf ' die is opgelegd door de rechter die ze heeft uitgesproken. In dat geval is het Hof van mening dat de maatregelen in kwestie moeten vallen onder het verbod van de retroactiviteit van de straffen, zoals verankerd in artikel 7.1 in fine van het Verdrag. Zo niet zouden de Staten vrij zijn om - bijvoorbeeld door de wet te wijzigen of de vastgestelde regels opnieuw te interpreteren - maatregelen aan te nemen die de draagwijdte van de opgelegde straf op retroactieve wijze opnieuw zouden definiëren, in het nadeel van de veroordeelde, terwijl die laatste dat niet kon voorzien op het ogenblik dat het misdrijf is gepleegd of de straf is uitgesproken. In dergelijke omstandigheden zou artikel 7.1 geen nuttig effect hebben voor de veroordeelden ten aanzien van wie de draagwijdte van de straf a posteriori zou zijn gewijzigd, in hun nadeel. Het Hof preciseert dat dergelijke wijzigingen moeten worden onderscheiden van die welke kunnen worden aangebracht in de strafuitvoeringsmodaliteiten, die niet vallen onder het toepassingsgebied van artikel 7.1 in fine. 90. Om zich uit te spreken over de vraag of een maatregel die is genomen tijdens de tenuitvoerlegging van een straf uitsluitend betrekking heeft op de uitvoeringsmodaliteiten ervan dan wel daarentegen de draagwijdte ervan aantast, moet het Hof geval per geval nagaan wat de werkelijke gevolgen van de opgelegde ' straf ' waren in het interne recht in de beschouwde periode of, met andere woorden, wat de intrinsieke aard ervan was. Daarbij moet het met name rekening houden met het interne recht in zijn geheel en met de wijze waarop het in die tijd ...
La Cour européenne des droits de l'homme a également jugé : « 89. Au vu de ce qui précède, la Cour n'exclut pas que des mesures prises par le législateur, des autorités administratives ou des juridictions après le prononcé d'une peine définitive ou pendant l'exécution de celle-ci puissent conduire à une redéfinition ou à une modification de la portée de la ' peine ' infligée par le juge qui l'a prononcée. En pareil cas, la Cour estime que les mesures en question doivent tomber sous le coup de l'interdiction de la rétroactivité des peines consacrée par l'article 7, § 1 in fine de la Convention. S'il en allait différemment, les Etats seraient libres d'adopter - par exemple en modifiant la loi ou en réinterprétant des règles établies - des mesures qui redéfiniraient rétroactivement et au détriment du condamné la portée de la peine infligée, alors même que celui-ci ne pouvait le prévoir au moment de la commission de l'infraction ou du prononcé de la peine. Dans de telles conditions, l'article 7, § 1, se verrait privé d'effet utile pour les condamnés dont la portée de la peine aurait été modifiée a posteriori, et à leur détriment. La Cour précise que pareilles modifications doivent être distinguées de celles qui peuvent être apportées aux modalités d'exécution de la peine, lesquelles ne relèvent pas du champ d'application de l'article 7, § 1 in fine. 90. Pour se prononcer sur la question de savoir si une mesure prise pendant l'exécution d'une peine porte uniquement sur les modalités d'exécution de celle-ci ou en affecte au contraire la portée, la Cour doit rechercher au cas par cas ce que la ' peine ' infligée impliquait réellement en droit interne à l'époque considérée ou, en d'autres termes, quelle en était la nature intrinsèque. Ce faisant, elle doit notamment avoir égard au droit interne dans son ensemble et à la manière dont il était appliqué à cette époque (Kafkaris, précité, § 145) » (CEDH, grande chambre, 21 octobre 2013, Del Río Prada c. Espagne).

De slachtoffers van het misdrijf moeten eveneens in kennis worden gesteld van het bestaan van de aanvraag tot erkenning en overdracht van de tenuitvoerlegging van het vonnis, alsook van het resultaat van de procedure en het bevel tot overbrenging.
Les victimes des personnes condamnées doivent aussi être tenues informées tant de l’existence d’une demande de reconnaissance et de transfert de l’exécution de la peine que du résultat du procès et de la nature du transfèrement.

6. is eveneens bezorgd over de implicaties die de zaken-Cheung Tze-Keung ("Big Spender”) en Li Yuhai zouden kunnen hebben voor de jurisdictiebevoegdheden van de Hongkongse rechtbanken; dringt aan op een officiële overeenkomst inzake de wederzijdse uitlevering van van een misdrijf verdachte personen tussen continentaal China en Hongkong, die zo spoedig mogelijk in werking zou moeten treden; erkent wel dat het moeilijk kan zijn om hierover tot overeenstemming te geraken, gezien de twee zeer verschillende rechtssystemen die hierbij in het geding zijn; vindt daarom dat beide zijden zeer spoedig ermee moeten beginnen werk te maken van deze kwestie;
6. est également préoccupé par les implications des affaires Cheung Tze-Keung ("Big Spender” - grand dépensier -) et Li Yuhai pour le droit juridictionnel des tribunaux de Hong Kong et demande que la Chine continentale et Hong Kong concluent au plus tôt un accord formel sur l'extradition réciproque des criminels présumés; reconnaît que la conclusion d'un tel accord peut s'avérer difficile en raison des grandes différences existant entre les deux systèmes juridiques en vigueur mais que les deux parties devraient œuvrer d'urgence à la réalisation de cet objectif;

- zo spoedig mogelijk te besluiten tot een "gemeenschappelijk optreden" op basis van artikel K.3, lid 2 (alinea b) van het EU-Verdrag, dat ten doel heeft de kinderhandel krachtig te bestrijden, niet alleen wanneer deze handel verband houdt met de zeer ernstige gevallen van seksuele uitbuiting, maar ook wanneer deze de adoptie van een kind in een ander land beoogt; de kinderhandel zou ook bestempeld moeten worden als een "misdrijf" dat volgens het strafrecht van alle lid-staten strafbaar is; elke lid-staat zou bovendien de aansprakelijkheid (strafrechtelijke of burgerlijke aansprakelijkheid) van de erbij betrokken rechtspersonen, onverminderd de aansprakelijkheid van de er eveneens bij betrokken natuurlijke personen, moeten vaststellen en ook moeten zorgen voor toepassing jegens deze personen van richtlijn 91/305 van 10 juni 1991 over het witwassen van kapitaal; elke lid-staat zou een specifieke administratieve structuur op nationaal en/of regionaal niveau moeten oprichten die bevoegd is de kinderhandel te bestrijden en die nauw samenwerkt met de verantwoordelijke nationale instanties van de politie, de immigratie en de sociale zekerheid, alsook met soortgelijke instanties in de andere lid-staten; de lid-staten moeten de andere lid-staten op de hoogte stellen van alle hun bekend zijnde gevallen van verdwenen kinderen;
- adopte, dans les meilleurs délais, une action commune, sur la base de l'article K 3, par. 2 (alinéa b), du TUE, visant à lutter de façon rigoureuse contre le trafic d'enfants, non seulement lorsqu'il est lié aux cas plus graves d'exploitation sexuelle, mais aussi lorsqu'il vise à l'adoption de l'enfant dans un autre pays; le trafic devrait aussi être qualifié comme étant un "délit" punissable par les dispositions de droit pénal de tous les Etats membres; chaque Etat membre devrait en outre prévoir la responsabilité (criminelle ou civile) des personnes morales impliquées, sans préjudice de la responsabilité des personnes physiques également impliquées, ainsi que l'application à leur encontre de la directive 91/305 du 10 juin 1991 sur le blanchiment des capitaux; chaque Etat membre devrait veiller à créer une structure administrative spécifique au niveau national et/ou régional ayant la compétence pour combattre le trafic d'enfants et travaillant étroitement avec les autorités responsables nationales de police, d'immigration et de la sécurité sociale, ainsi qu'avec les autres structures homologues créées dans les autres Etats membres; ces dernières doivent informer les autres de tous les cas portés à leur connaissance d'enfants disparus;