Traduction de «minder-validen heeft uitgevaardigd » (Néerlandais → Français) :

Sinds 1 juli 1997 is dat statuut verruimd tot sommige categorieën van personen die zich in een welbepaalde sociale toestand bevinden (die men trouwens terugvindt in de sociale franchise waar een gelijkaardige aanpassing heeft plaatsgehad) : het gaat om de personen die in het genot zijn van het bestaansminimum of van een gelijkwaardige hulp die door het OCMW wordt verleend en door het Rijk ten laste wordt genomen, van het gewaarborgd inkomen voor bejaarden of, van een tegemoetkoming voor minder-validen of, ten slotte, om de minder-valide kinderen die op grond van die handicap verhoogde kinderbijslag genieten.
Depuis le 1 juillet 1997, ce statut a été élargi à certaines catégories de personnes se trouvant dans une situation sociale bien définie (que l'on retrouve d'ailleurs dans la franchise sociale où une adaptation similaire s'est produite) : il s'agit des personnes qui bénéficient du minimum de moyens d'existence ou d'une aide équivalente octroyée par les CPAS et prise en charge par l'État, du revenu garanti aux personnes âgées, d'une allocation de handicapé ou, enfin, des enfants handicapés bénéficiaires, de ce fait, d'allocations familiales majorées.

b) maximumbedrag wanneer de aanvrager het genot heeft bekomen van de verhoging voorbehouden aan de minder-validen die een invaliditeit van minstens 65 pct. bewezen .
b) montant maximum lorsque le demandeur a obtenu le bénéfice de l'augmentation réservée aux handicapés justifiant d'un taux d'invalidité de 65 p.c. au moins .

b) maximumbedrag wanneer de aanvrager of zijn echtgenoot het genot heeft bekomen van de verhoging voorbehouden aan de minder-validen die een invaliditeit van minstens 65 pct. bewezen .
b) montant maximum lorsque le demandeur ou son conjoint a obtenu le bénéfice de l'augmentation réservée aux handicapés justifiant d'un taux d'invalidité de 65 p.c. au moins .

1. Indien de gerechtelijke autoriteit of bevoegde instantie gegronde redenen heeft om aan te nemen dat het risico bestaat dat een onderdaan van een derde land tegen wie een uitzettingsbevel of een terugkeerbesluit is of zal worden uitgevaardigd, onderduikt of een gevaar vormt voor de openbare orde, de openbare veiligheid of de nationale veiligheid en minder dwingende maatregelen zoals de verplichting om zich regelmatig te melden bij de autoriteiten, een financiële zekerheid te stellen, documenten te verstrekken of op een bepaalde plaats te verblijven, of andere maatregelen niet voldoende zouden zijn om dit te voorkomen, kunnen de lidstaten de betrokkene in vreemdelingenbewaring stellen.
1. Lorsqu’une autorité judiciaire ou une autre autorité compétente a des motifs sérieux de penser qu’il existe un risque de fuite ou une menace prouvée pour l'ordre public, la sécurité publique ou la sécurité nationale et qu’il serait insuffisant d’appliquer des mesures moins coercitives, comme l’obligation de se présenter régulièrement aux autorités, de déposer une garantie financière, de remettre des documents ou de demeurer en un endroit déterminé, ou d’autres mesures destinées à prévenir ce risque, les États membres peuvent placer en rétention le ressortissant d’un pays tiers qui fait ou fera l’objet d’une décision de retour ou d’éloignement.

Wat artikel 36 van hetzelfde decreet betreft, dit bepaalt dat de Dienst de goederen, het personeel, de rechten en verplichtingen die de Duitstalige Gemeenschap toekomen, zal overnemen zodra de Koning de uitvoeringsbepalingen voor de overdracht van het Rijksfonds voor de sociale reclassering van de minder-validen heeft uitgevaardigd.
Quant à l'article 36 du même décret, il dispose que l'Office recueillera les biens, le personnel, les droits et les obligations qui reviennent à la Communauté germanophone dès que le Roi aura arrêté les dispositions d'exécution pour le transfert du Fonds national de reclassement social des handicapés.

In dat opzicht dient te worden vermeld dat dit decreet de wet van 16 april 1963 betreffende de sociale reclassering van de minder-validen niet heeft opgeheven, waarvan artikel 39 bepaalt dat de openbare besturen en de instellingen van openbaar nut verplicht zijn aan het Rijksfonds voor sociale reclassering van de minder-validen, in de rechten en verplichtingen waarvan de Dienst is getreden voor wat de Duitstalige Gemeenschap betreft, alle inlichtingen te verschaffen welke nodig zijn met het oog op de toepassing van de voormelde wet van 16 april 1963 en van haar uitvoeringsbesluiten.
A cet égard, il importe de relever que ledit décret n'a pas abrogé la loi du 16 avril 1963 relative au reclassement social des handicapés dont l'article 39 dispose que les administrations publiques et les organismes d'intérêt public sont tenus de fournir au Fonds national de reclassement social des handicapés, aux droits et obligations duquel l'Office a succédé pour ce qui concerne la Communauté germanophone, tous les renseignements nécessaires en vue de l'application de ladite loi du 16 avril 1963 et de ses arrêtés d'exécution.

« Schendt artikel 582, 1°, van het Gerechtelijk Wetboek volgens hetwelk de arbeidsrechtbank kennis neemt van de beroepen tegen beslissingen van de Minister ten aanzien van tegemoetkomingen voor minder-validen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat die wetsbepaling, zoals uitgelegd door het Hof van Cassatie in zijn arrest van 9 oktober 1995 in de zaak nr. S.95.0025.N van Malcorps Willy tegen de Belgische Staat en door Procureur-generaal H. Lenaerts in zijn conclusie voor Cass. van 14 december 1992 in de zaak A.R. nr. 8017 van de Belgische Staat tegen De Wilde A.C. , 1991-1992, 1429), de arbeidsrechtbank die kennis neemt van het beroep van de gehandicapte tegen een beslissing van de minister ten aanzien van tegemoetkomingen voor minder-validen slechts toelaat te oordelen of de minister overeenkomstig de wettelijke voorschriften over het recht op tegemoetkoming heeft beslist zodat zij alleen maar die gegevens in aanmerking kan nemen op grond waarvan de minister heeft beslist of had moeten beslissen en zodat de gehandicapte zijn vordering voor de rechter niet kan uitbreiden tot aanspraken die buiten de ministeriële beslissing vallen of zijn vordering wijzigen in aanspraken die aan het bestuur niet zijn overgelegd, terwijl artikel 807 van het Gerechtelijk Wetboek nochtans bepaalt dat een vordering die voor de rechter aanhangig is, uitgebreid of gewijzigd kan worden indien de nieuwe, op tegenspraak genomen conclusies berusten op een feit of akte in de dagvaarding aangevoerd, zelfs indien hun juridische omschrijving verschillend is en terwijl, wat de wetten inzake de sociale zekerheid en de sociale bijstand betreft, de artikelen 580, 581 en 582, 2°, van het Gerechtelijk Wetboek aan de arbeidsrechtbank nochtans de bevoegdheid geven om kennis te nemen, niet van de beroepen tegen de terzake genomen beslissingen ten aanzien van de gerechtigden, maar van de geschillen inzake het recht op de uitkeringen of tegemoetkomingen voortvloeiende uit die wetten ?
« L'article 582, 1°, du Code judiciaire, aux termes duquel le tribunal du travail connaît des recours contre les décisions du ministre en matière d'allocations au profit des handicapés, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que cette disposition législative, telle qu'elle est interprétée par la Cour de cassation dans son arrêt du 9 octobre 1995 dans l'affaire n° S.95.0025.N en cause de Malcorps Willy contre l'Etat belge et par le procureur général H. Lenaerts dans ses conclusions avant Cass., 14 décembre 1992 dans l'affaire R.G. n° 8017 en cause de l'Etat belge contre De Wilde A.C. , 1991-1992, 1429), n'autorise le tribunal du travail qui connaît du recours formé par un handicapé contre une décision du ministre en matière d'allocation au profit des handicapés qu'à juger si le ministre a statué conformément aux prescriptions légales sur le droit aux allocations, de sorte que le tribunal ne peut tenir compte que des éléments sur la base desquels le ministre a statué ou aurait dû statuer et de sorte que le handicapé n'est pas autorisé à étendre sa demande devant le juge à des droits qui ne sont pas prévus par la décision ministérielle ni à modifier sa demande en vue d'obtenir un droit qui n'a pas été soumis à l'administration, cependant que l'article 807 du Code judiciaire dispose que la demande dont le juge est saisi peut être étendue ou modifiée, si les conclusions nouvelles, contradictoirement prises, sont fondées sur un fait ou un acte invoqué dans la citation, même si leur qualification juridique est différente, et alors que, s'agissant des lois en matière de sécurité sociale et d'aide sociale, les articles 580, 581 et 582, 2°, du Code judiciaire rendent le tribunal du travail compétent pour connaître, non des recours formés contre les décisions prises en la matière à l'égard des bénéficiaires, mais des contestations relatives au droit aux allocations ou indemnités résultant de ces lois ?

1. De aanvraag voor een parkeerkaart van een persoon waarvan reeds een medisch dossier bij de Dienst Minder-validen bestaat, wordt geregeld aan een bijkomend medisch onderzoek onderworpen, terwijl de aanvraag van een persoon die geen dossier heeft bij de Dienst Minder-validen, veel minder frequent aan een bijkomend medisch onderzoek onderworpen wordt.
1. En cas de demande d'une carte de stationnement introduite par une personne dont la Direction des prestations aux handicapés dispose déjà d'un dossier médical, il arrive régulièrement que cette personne est appelée à se soumettre à un examen médical complémentaire, alors que la demande formulée par une personne dont la même direction ne possède pas de dossier médical est nettement moins souvent soumise à un examen médical complémentaire.