Vertaling van "methoden om niet-verzekerde " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

niet-verzekerde bedrijfskosten | niet-verzekerde exploitatiekosten
frais d'exploitation non assurés

niet-verzekerd voertuig
véhicule non assuré

regime waardoor wordt verzekerd dat de mededinging binnen de interne markt niet wordt vervalst
régime assurant que la concurrence n'est pas faussée dans le marché interieur

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

3. Wat zijn de meest gebruikte methoden om niet-verzekerde automobilisten op te sporen?
3. Quelles sont les principales voies de détection des automobilistes en défaut d'assurance?

2. Schenden de artikelen 1382, 1383 en 1384 van het Burgerlijk Wetboek in samenlezing met artikel 136 § 2 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen gecoördineerd op 14 juli 1994 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, inhoudende een verbod op discriminatie, wanneer ze zo geïnterpreteerd worden dat een ziekteverzekeringsinstelling die uitkeringen (dagvergoedingen) betaalt aan een verzekerde, slachtoffer van een schadegeval waarvoor een derde aansprakelijk is, waarbij de schade van de verzekerde wordt omschreven als verlies van een kans, haar uitkeringen niet kan verhalen op de derde aansprakelijke, en een ziekteverzekeringsinstelling die uitkeringen (dagvergoedingen) betaalt aan een verzekerde, slachtoffer van een schadegeval waarvoor een derde aansprakelijk is, waarbij de schade van de verzekerde wordt omschreven als een effectieve materiële schade aan inkomstenverlies, haar uitkeringen wel kan verhalen op de derde aansprakelijke, terwijl in beide gevallen de gezondheidssituatie van de verzekerde dezelfde is, terwijl er in beide gevallen een derde aansprakelijke is, terwijl in beide gevallen dezelfde uitkeringen worden betaald en terwijl in beide gevallen de verzekerde zelf minstens aanspraak kan maken op een volledige betaling van de uitkeringen ongeacht wat hij bij de aansprakelijke derde nog verder zal recupereren ?
2. Les articles 1382, 1383 et 1384 du Code civil, combinés avec l'article 136, § 2, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, qui contiennent une interdiction de discrimination, s'ils sont interprétés en ce sens qu'un organisme d'assurance maladie qui paie des prestations (allocations journalières) à un assuré victime d'un sinistre dont un tiers est responsable ne peut pas réclamer le remboursement de ses prestations au tiers responsable lorsque le dommage subi par l'assuré est défini comme une perte d'opportunité, alors qu'un organisme d'assurance maladie qui paie des prestations (allocations journalières) à un assuré victime d'un sinistre dont un tiers est responsable peut réclamer le remboursement de ses prestations au tiers responsable lorsque le dommage de l'assuré est défini comme un dommage matériel effectif consistant en une perte de revenus, alors que, dans les deux cas, l'état de santé de l'assuré est le même, que, dans les deux cas, il y a un tiers responsable, que, dans les deux cas, les mêmes prestations sont payées et que, dans les deux cas, l'assuré lui-même peut au moins prétendre à un paiement intégral des prestations, indépendamment de ce qu'il récupérera encore auprès du tiers responsable ?

3. Schenden de artikelen 1382, 1383 en 1384 van het Burgerlijk Wetboek in samenlezing met artikel 136 § 2 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen gecoördineerd op 14 juli 1994 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, inhoudende een verbod op discriminatie, wanneer ze zo geïnterpreteerd worden dat een ziekteverzekeringsinstelling die uitkeringen (dagvergoedingen) betaalt aan een verzekerde, slachtoffer van een schadegeval waarvoor een derde aansprakelijk is, waarbij de schade van de verzekerde wordt omschreven als verlies van een kans, haar uitkeringen niet kan verhalen op de derde aansprakelijke, en de verzekerde zelf, die van de ziekteverzekeringsinstelling als gevolg van zijn arbeidsongeschiktheid uitkeringen heeft ontvangen waardoor de ziekteverzekeringsinstelling ten belope van het bedrag van de uitkeringen wettelijk in de rechten van de verzekerde is gesubrogeerd, wel een vergoeding kan ontvangen, omschreven als een vergoeding voor een verlies van een kans, wanneer zowel de door de ziekteverzekeringsinstelling gedane uitkeringen als de aan de verzekerde toe te kennen vergoeding berekend worden op basis van het werkelijk inkomstenverlies van het slachtoffer ?
3. Les articles 1382, 1383 et 1384 du Code civil, combinés avec l'article 136, § 2, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, qui contiennent une interdiction de discrimination, s'ils sont interprétés en ce sens qu'un organisme d'assurance maladie qui paie des prestations (allocations journalières) à un assuré, victime d'un sinistre dont un tiers est responsable, ne peut pas réclamer ses prestations au tiers responsable lorsque le dommage subi par l'assuré est défini comme une perte d'opportunité, alors que l'assuré lui-même, qui a reçu des prestations de la part de l'organisme d'assurance maladie par suite de son incapacité de travail, ce qui implique que l'organisme d'assurance maladie est légalement subrogé dans les droits de l'assuré à concurrence du montant des prestations, peut recevoir une indemnité, définie comme une indemnité pour la perte d'une opportunité, lorsque tant les prestations versées par l'organisme d'assurance maladie que l'indemnité qui doit être octroyée à l'assuré sont calculées sur la base de la perte réelle de revenus de la victime ?

Betreffende de dossiers die, in de periode 2011-2015, werden opgemaakt vanwege problemen van benadeelden om de BA Auto verzekeraar van een motorrijtuig te identificeren, heeft het BGWF momenteel tussenkomst in 849 ongevallen aanvaard waarbij het benadeelde aangewezen motorrijtuig een buitenlandse kentekenplaat had. b) Onverzekerde bestuurders Het BGWF registreerde: - in 2011 8.537 aangiften voor in België voorgekomen schadegevallen waarin klaarblijkelijk niet-verzekerde voertuigen betrokken waren; - in 2012 8.064 aangiften voor in België voorgekomen schadegevallen waarin klaarblijkelijk niet-verzekerde voertuigen betrokken waren; - in 2013 7.753 aangiften voor in België voorgekomen schadegevallen waarin klaarblijkelijk niet-verzekerde voertuigen betrokken waren; - in 2014, 7.826 aangiften voor in België voorgekomen schadegevallen waarin klaarblijkelijk niet-verzekerde voertuigen betrokken waren (het verslag met betrekking tot het boekjaar 2015 is nog niet gepubliceerd.).
En ce qui concerne les dossiers ouverts durant la période 2011-2015 en raison de difficultés rencontrées par la personne lésée pour identifier l'assureur RC Auto du véhicule, le FCGB a, à ce jour, accepté d'intervenir dans 849 accidents où le véhicule lésé désigné avait une plaque d'immatriculation étrangère. b) Conducteurs non assurés Le FCGB a enregistré: - 8.537 déclarations de sinistres survenus en Belgique impliquant des véhicules apparemment non assurés en 2011; - 8.064 déclarations de sinistres survenus en Belgique impliquant des véhicules apparemment non assurés en 2012; - 7.753 déclarations de sinistres survenus en Belgique impliquant des véhicules apparemment non assurés en 2013; - 7.826 déclarations de sinistres survenus en Belgique impliquant des véhicules apparemment non assurés en 2014 (Le rapport relatif à l'exercice 2015 n'est pas encore publié.).

In de jaarverslagen van het Belgisch Gemeenschappelijk Waarborgfonds, die op het internet beschikbaar zijn(3), verklaart het Fonds dat: - in 2010 er 8.104 aangiften werden geregistreerd voor in België voorgekomen schadegevallen waarin klaarblijkelijk niet-verzekerde voertuigen betrokken waren; - in 2011 er 8.537 aangiften werden geregistreerd voor in België voorgekomen schadegevallen waarin klaarblijkelijk niet-verzekerde voertuigen betrokken waren; - in 2012 er 8.064 aangiften werden geregistreerd voor in België voorgekomen schadegevallen waarin klaarblijkelijk niet-verzekerde voertuigen betrokken waren; - in 2013 er 7.753 aangiften werden geregistreerd voor in België voorgekomen schadegevallen waarin klaarblijkelijk niet-verzekerde voertuigen betrokken waren(4).
Dans ses rapports annuels qui sont disponibles sur son site internet(8) , le Fonds Commun de Garantie Belge déclare qu'il a enregistré: - 8.104 déclarations de sinistres survenus en Belgique impliquant des véhicules apparemment non assurés en 2010; - 8.537 déclarations de sinistres survenus en Belgique impliquant des véhicules apparemment non assurés en 2011; - 8.064 déclarations de sinistres survenus en Belgique impliquant des véhicules apparemment non assurés en 2012; - 7.753 déclarations de sinistres survenus en Belgique impliquant des véhicules apparemment non assurés en 2013(9).

Spreker kan echter niet instemmen met een tekst die de indruk wekt dat het systeem strikt is opgedeeld en dat, wanneer men zich in het derde stadium bevindt (uitzonderlijke methoden), het niet meer mogelijk is gebruik te maken van de methoden van het eerste stadium (gewone methoden) of van het tweede stadium (specifieke methoden).
Par contre, l'intervenant ne peut marquer son accord sur un texte qui pourrait laisser croire que le système est cloisonné et que, lorsque l'on est au troisième stade (méthodes exceptionnelles), il n'est plus possible d'utiliser des méthodes du premier stade (méthodes ordinaires) ou du deuxième stade (méthodes spécifiques).

Deze schorsing is evenwel slechts mogelijk voor zover de niet-betaling aan de verzekerde te wijten is : wanneer de verzekerde bijvoorbeeld tijdig heeft betaald maar de verzekeraar de sommen niet tijdig heeft doorgestort, dan mag de verzekerde het recht op schadeloosstelling bij eventuele schade niet verliezen.
Il ne peut, toutefois, y avoir de suspension que si le défaut de paiement est imputable à l'assuré. Par conséquent, l'assuré qui a versé les montants dans les délais ne peut pas perdre ses droits à l'indemnisation en cas de dommage éventuel si l'assureur ne les a pas transféré en temps voulu au Fonds.

Ook al last de wet van 6 januari 2003 in het Wetboek van strafvordering bepalingen in die de politiediensten de mogelijkheid bieden om onder het gezag van het parket en de onderzoeksrechters bijzondere opsporingsmethoden te gebruiken en ook al kon men daar logischerwijze uit afleiden dat er een zeker parallellisme gepast zou kunnen zijn met betrekking tot de methoden voor de verzameling van de gegevens door de inlichtingen- en veiligheidsdiensten, heeft men er niettemin voor gekozen zich te beroepen op de bepalingen van de Nederlandse wet van 7 februari 2002 betreffende de methoden voor de verzameling van gegevens door de inlichtingendiensten, daar deze wet meer rekening houdt met de specifieke finaliteiten van het werk van deze diensten. Wat de methoden zelf betreft is men echter niet zover gegaan als de methoden die aan de Nederlandse diensten zijn toegekend.
Si la loi du 6 janvier 2003 introduit dans le Code d'Instruction criminelle des dispositions permettant aux services de police de recourir à des méthodes particulières de recherche sous l'autorité du parquet et des juges d'instruction et si l'on pouvait logiquement en déduire qu'un certain parallélisme pourrait être de mise en ce qui concerne les méthodes de recueil des données par les services de renseignement et de sécurité, il a néanmoins été choisi de se référer aux dispositions de la loi néerlandaise du 7 février 2002 concernant les méthodes de recueil de données des services de renseignement, cette loi tenant davantage compte des finalités spécifiques du travail de ces services, sans aller cependant aussi loin, quant aux méthodes elles-mêmes, que celles qui sont octroyées aux services néerlandais.